मनिषा सोबतचे सगळे प्रसंग मला अजूनही लख्ख आठवतात. माझ्या आयुष्यातील ती पहिली आणि शेवटची परस्त्री! त्यामुळे मी ते सर्व विसरणं अशक्य आहे.
त्यानंतर, एकदा घरात आम्ही दोघेच होतो. मनिषा मला बिलगली होती आणि मी तिचे ओठ चोखत होतो. माझा हात पुन्हा तिच्या पुदीकडे सरकवला.
“नका ना.” माझा हात झटकत ती म्हणाली.
“लावू दे ना. नाहीतर उघडून तरी दाखव.” मी बोललो.
“तुमाला इच्छा झाली तर तुमी रात्री ताईना जवळ घ्याल. मी कुणाजवळ जाऊ? नवरा न्हाई जवळ. दोन पोरांना घेऊन राहते. तिसरं नको हाय. तुमी वरवर हात लावा. तुमाला आनंद भेटतो तर मला त्यातच सुक हाय.” सगळं खरं बोलून दाखवत ती म्हणाली.
त्यावेळी माझा लवडा पिन मारलेल्या फुग्यासारखा मलूल होऊन गेला. पण मन थोडी थांबतंय, ते तर आतुरच असतं.
“मला कधी चोदू देणार नाहीस?.” मी सरळच विचारले.
त्यावर तिने डोळे वटारले तसा मी गप्प झालो. चुंबन देताना ती काही नियम पाळायची. मंगळवार, गुरुवार आणि चतुर्थी ह्या दिवशी ती तोंडात तोंड घालू नाही द्यायची. ‘उष्ट होतं, उपास हाय.’ असं म्हणायची.
सर्दी-खोकला असेल तेव्हा ही उपास व्हायचा. असाच एक उपासाचा दिवस होता. म्हणून नुसता तिला मिठीत घेऊन पाठीवरून हात फिरवत असताना हाताला एकदम प्लेन लागत होतं, ब्रेसियरचे अस्तित्व जाणवत नव्हतं.
“ब्रा नाही घातलीस?.”
“न्हाई.”
“का गं?” मी उत्तेजित होऊन विचारलं.
“हे ब्लाऊज लय टायट व्हतंय. ब्रा घातली तर बटन लागतंच न्हाई.”
“असं म्हणतेस? दाखव ना ब्लाउज किती घट्ट आहे?”
त्यावर तिने काहीही खळखळाट न करता पदर खाली पाडला. तिचे म्हणणे खरे होते. ब्लाउज तिच्या स्तनांवर अगदी घट्ट बसला होता. समोरून बटनांनी बटनपट्टी कशी तरी तोलून धरली होती व बटनांच्या मध्ये फटी निर्माण होऊन तिची आतली त्वचा स्पष्ट दिसत होती. मी दोन्ही चेंडू ब्लाउज वरूनच कुरवाळले.
“उघड ना.”
“न्हाई ना. बटन लागणार न्हाई म्हटलं ना.”
“प्लिज.” तिच्या चेहऱ्यावरून हात फिरवत मी आर्जव केलं.
तिला माझी दया आली आणि तिने एक एक करत बटणं काढलीत. तिच्या स्तनांवर ब्लाउजचं हलकं आवरण राहलं होतं. मी ब्लाउज बाजूला सारला.
संत्र्याच्या आकाराचे आणि संत्र्यासारखेच भरीव दोन्ही स्तन, ब्राच्या सपोर्ट शिवाय बिना लोंबता माझ्या डोळ्यांसमोर होते. संमोहित अवस्थेत मी दोन्ही संत्रे हळूच कुरवाळले.
तिची निपल्स चिमून गेल्यासारखे झाले होते. मी तिच्या छातीवर डोकं घुसळलं. मला तिचे स्तन चोखायचे होते.
“आंबे चोखा न.” माझ्या मनातले विचार जणू ओळखत मनिषाने परवानगी दिली.
त्या दिवशी, मी मनसोक्तपणे तिचे स्तन चोखले. उजव्या हाताने आलटून पालटून तिचे स्तन दाबत होतो तर डाव्या हाताने स्वतःचा लवडा.
संधी मिळेल तेव्हा मनिषाची चुंबने आणि स्तन दाबणे हे मी नियमितपणे करत होतो. काही दिवस मला त्यात उत्तेजना मिळत होती. पण हळूहळू त्यातील नाविन्य निघून गेले आणि उत्तेजनाही कमी होऊ लागली, कारण असे करताना मला स्खलनाची आवश्यकता भासू लागली. स्त्रीच्या देहाला स्पर्श होताच वीर्यपात व्हावा अशी अधीरता असण्याचे वय थोडीच होते.
लवड्याला घर्षण हवे होते. मग ते मनिषाच्या खालच्या ओठांद्वारे असो वा तिच्या वरच्या ओठांद्वारे किमान तिच्या हातांनी तरी व्हावे ही भावना प्रबळ होऊ लागली. ती पुदीत माझा बुल्ला घालून घेईल ह्याची शक्‍यता कमीच होती. तसेच तिच्या कडून ब्लो-जॉब मिळण्याची संधीही नव्हतीच. जिने तोंडात तोंड घालायला खूप नखरे केले, ती लवडा तोंडात काय घेणार?
म्हणून, एकदा तिचे स्तन दाबत असताना, तिचा हात धरून माझ्या लवड्यावर ठेवला. मी घातलेल्या बर्म्युडामध्ये चांगलाच कासाविस झाला होता बिचारा. तिचा तो गुलाबी त्रिकोण मला गूढ वाटला. म्हटलं, तिचे हात तरी माझ्या मुठ्ठ्या मारायच्या कामी येतील. पण कसचे काय? तिने हात क्षणार्धात माझ्या लवड्यावरून हटवला.
“असं नका ना करू? देतोय तेवढा आनंद घेवा की.”
मी हिरमुसलो. पण, एकदा तिच्यावर इच्छा लादायची नाही असं वाचन दिल्यावर मी लवड्याचेही ऐकत नव्हतो.
एक दिवस, तिचे स्तन भरपूर चोळून झाले होते. ती जायला निघाली. बेडरूममधील ड्रेसिंग टेबलसमोर उभी राहून ती स्वतःला न्याहाळत होती. अचानक माझ्यातला कामात्मा पिसाटला. तिच्या मागून मी तिला घट्ट धरले आणि तिच्या पुष्ट ढुंगणावर मी लवडा घासू लागलो. म्हटलं, आता असेच पाणी पाडायचे.
ती सुटायचा प्रयत्न करू लागली तर मी माझे पाणी सोडायचा! दोन्ही हातात तिचे स्तन पकडले होते आणि तिला चिकटून चीक काढण्यासाठी घासाघीस करत होतो. माझा लवडा ताठून तिच्या फटीत फसला होता. तिला बहुदा फटीत गुदगुल्या होऊ लागल्या आणि ती जोरजोरात हसू लागली. तिच्या हसण्याने माझा मूडच गेला.
अजून एक आधीची घटना सांगतो, मी तिचे पहिले चुंबन घ्यायच्या आधीची. एका रात्री मी तिला फोन केला,
“उद्या साडी नेसून ये ना.”
“येईल की. काय खास कारण हाय का?”
“मला तुझी नाभी दाखवशील का?”
“काय बी काय बोलता?” तिने दचकून विचारले.
“का गं, काय झालं?”
“मला लाज वाटती. असं काय बी दाखव म्हनता?”
“तुला नाभी म्हणजे ठाऊक नाही? नाभी म्हणजे बेंबी.” मी विचारलं कारण मला शंका आली की ही वेगळाच अर्थ काढतेय.
“असं म्हनता व्हय? मला भलतंच वाटलं बगा. बेंबी ना? दाखवल की.”
दुसऱ्या दिवशी ती खरंच साडी नेसून आली. तिची कामं आटोपली. आम्ही दोघांनी नाश्ता केला. मी बेडरूममध्ये गेलो आणि पलंगावर बसलो. माझ्या पाठोपाठ मनिषा आत आली. दारातून आत येऊन बाजूच्या भिंतीला चिकटून उभी राहिली.
मला काय हवंय हे तिला ठाऊक होतं. पदर पोटावरून सरकवला आणि साडी कंबरेवर खाली खसकवली.
पदर सरकल्याने तिचा डावा स्तन, पोट दिसत होते आणि आता बेंबीही दिसायला लागली. तिच्या चेहऱ्यावर ‘कसा दिसतोय माझा माल’ असा अभिमानाचा भाव दिसत होता.
“न्हाई. दुरूनच बघा. कुठं बी हात लावताल.” मी तिला जवळ बोलावलं तसं तिने मान नकारार्थी हलवली.
तेव्हा तिचे पोट सपाट होते, गुबगुबीत नव्हते. त्यामुळे तिची बेंबीही नाजूक होती. मग मीच उठून तिच्या जवळ गेलो. तिचे चुंबन घेत तिच्या बेंबीत बोट घुसवले.
हा जुना प्रसंग सांगायचं कारण म्हणजे, मी कसंही करून मनिषाच्या या न त्या प्रकारच्या स्पर्शाने माझे पाणी काढून घ्यायच्या हेतूने कासाविस झालो होतो.
एक दिवस, ती साडी नेसून आली होती. मी बेडवर उजव्या कुशीवर आडवा झालो आणि तिला माझ्याकडे तोंड करून पाय लांब करायला सांगीतले. तिला पदर बाजूला करायला व स्तन उघडे करायला लावले.
तिचे पोट काहीसे सुटले होते त्यामुळे बेंबीही गहिरी झाली होती. गच्च स्तन आणि खोल बेंबी बघत मी लवडा तिच्या पायावर घासू लागलो.
काही वेळातच माझे पाणी निघाले. नंतर, तीन-चारदा, तिला पुढ्यात बसवून, तिचे स्तन दाबत लवडा तिच्या ढुंगणावर घासत मी माझं समाधान करून घेतले होते.
दिवसांमागून दिवस चालले होते, आणि माझे रिटायरमेंट जवळ येत होते. मला मुंबई सोडून नागपूरला स्थायिक व्हायचे होते. रिटायरमेंटच्या साधारणतः महिनाभर आधी बायको माहेरी गेली होती.
जसजसे माझे रिटायरमेंट जवळ येत होते आणि पर्यायाने मुंबई सोडणे, तसा मनिषाच्या वागणुकीत बदल घडत होता.
आता ती कोणत्याही दिवशी चुंबन घेऊ देत होती, उपास प्रकार बाद झाला होता. साडी नेसून येण्याचे प्रमाण वाढले होते. मी ब्लाउज वरून स्तन कुरवाळत असताना ती आपणहून बटणं उघडून देत होती.
सलवार-कुडता घालून आली तर मांड्यांच्या आत हात फिरवू देत होती, पुदीच्या जवळचा भाग सोडून, अर्थात. मी तिला बोलून दाखवले देखील.
“तुमी आता बॉम्बे सोडून जानार. पुढं कधी भेटाल, कुनास ठावं. तुमाला ज्यास्तीत ज्यास्त आनंद देतीय.”
“मग एकदा चोदण्याचा आनंद दे की.” असं म्हटल्यावर तिने डोळे वटारले.
अन मग, एका शनिवारी रात्री, बायको माहेरी गेली असताना, मनिषाने फोनवर विचारले,
“तुमच्या कडं फुगे हाय का?.”
“फुगे? कोणाचा वाढदिवस आहे?”
“ऱ्हाउ द्या. उद्याला सांगीन.” म्हणत मनिषा खुदकन हसली.
“सांग ना.”
“थांबा. मला फोन येतंय कुणाचं.”
असं म्हणत तिने फोन कट केला. नंतर मलासुद्धा बायकोचा फोन आला आणि मग त्या रात्री काही मनिषासोबत बोलता आलं नाही.
दुसऱ्या दिवशी, रविवार असूनही मी लवकर उठलो. आंघोळ वगैरे उरकून घेतले आणि नाश्त्यासाठी पोहे बनवून ठेवले.
नऊच्या सुमारास मनिषा आली. तिने फिक्कट निळ्या रंगाची साडी नेसली होती आणि काळया रंगाचे ब्लाउज घातले होते, आजही आठवतंय मला! साडी तलम असल्याने तिचे गुबगुबीत पोट आणि बेंबी दिसत होती तसाच तिच्या स्तनांचा गोलाकारही!
तिने आत येऊन दरवाजा बंद करताच मी पहिला प्रश्न विचारला.
“तु फुग्याबद्दल काय विचारत होती काल? घरी कोणाचा वाढदिवस आहे का?”
“ते वाले न्हाय बोलले मी.”
“मग कुठले?”
“बाप्प्या मानुस लावतो न्हवं. हा, आठवलं बगा. कांडम न्हवं?.”
“कंडोम? मग टोपी म्हण की. आहे माझ्याकडे. अन तुला कशाला हवंय?”
“टोपी? तुमी ताईबरोबर टोपी लावता व्हय?” मनिषा पुन्हा हसली, “मला नगं. तुमालाच लागंल.”
“मला कशाला?”
तिने चक्क माझा गालगुच्चा घेतला आणि म्हणाली,
“कसं वं सायब तुमी. आज मी तुमाला समदं देनार हाय.”
तिने म्हटले आमी त्याबरोबर मी उडालोच.
“काय? चोदू देशील?”
“व्हय. पन तुमाला टोपी लावावी लागंल. चाललं ना.”
“चालेल का? धावेल. तुला भीती वाटत असेल तर एकावर एक अश्या दोन टोप्या लावेल.”
“काय खायला हाय का? मला लय भूक लागलीय. खाऊन झालं की मग तुमाला आनंद देती बघा.” म्हणत तिने पुढाकार घेत माझे चुंबन घेतले.
ती माझ्या वासनेची भूक भागवणार असल्याने तिच्या पोटाची भूक भागवणं हे माझं कर्तव्यच होतं. मी तिला चहा गरम करायला सांगीतले. पोहे तसे गरमच होते. दोन प्लेट्स मध्ये पोहे घेतले, तिने दोन कपात चहा ओतला. हे सर्व घेऊन आम्ही हॉल मध्ये आलो.
मी माझ्या नेहमीच्या सोफ्यावर बसलो आणि ती माझ्या समोरच्या. दोघांनी चहा-पोह्यांचा आस्वाद घ्यायला सुरुवात केली.
माझे लक्ष सारखे तिच्याकडे जात होते. आमच्यात चांगलीच जवळीक निर्माण झाली असल्याने तिला अनेकदा पदर सावरण्याचे भान नसायचे, आताही नव्हते. तिचा डावा स्तन पूर्ण पदराच्या बाहेर होता. पोट ही उघडे पडले होते. माझी दृष्टी तिथेच खिळली होती. माझ्या नजरेतील प्रखर वासना मनिषाला जाणवली.
“काय बगताय?” मी काय बघतोय हे ठाऊक असूनही तिने विचारले आणि पदर नीट करू लागली.
“राहू दे तसंच. मला दिसू दे.”
“खाताना नीट खावा की. कुठंबी बगताय.”
गालातल्या गालात हसत ती म्हणाली, पण मग पदर तिने तसाच सरकलेला राहू दिला.
तिच्या स्तन आणि गुबगुबीत पोटाच्या दर्शनाने मी गरम झालो होतो आणि तिला कधी मिठीत घेतो असं झालं होतं.
मी पटपट खाणं आटोपलं. माझी प्लेट आणि कप किचनच्या सिंकमध्ये ठेऊन दिली आणि मास्टर बेडरूमच्या टॉयलेटमध्ये गेलो. जोराची लघवी लागली होती. मुतून झाल्याने मस्त रिलीफ वाटत होता.
माझं आटोपून बाहेर आलो तर मनीषा तिथे आलेली होती आणि ड्रेसिंग टेबलच्या आरश्यात स्वतःला न्याहाळत होती. मी तिला मागून मिठी मारली, तशी ती माझ्याकडे वळली.
मी मिठी घट्ट केली. तिचे स्तन माझ्या छातीवर दबले. तिनेही तिचे हात माझ्या भोवती गुरफटले. काही क्षण असेच उभे राहिल्यावर मी तिला घेऊन पलंगावर बसलो. तिच्या ओठांवर माझे ओठ टेकवलेत.
