“काऊन माय? झोप नायी येऊन रायली का वं तुले?” संगीताकडे वळत ती बोलली.
“नायी नं. मले एकली रायची सवयच नायी. का करू?”
“अवं माय मायी. भाग्याचा वं मन्या माया. तू आलीस नं त्याचं भागचं उजळलं बग.”
“त्यायचं उजळलं. अन माय डसते का तुमाले?”
“अवं तसं मनलं का म्या? तू आलीस तवापासून म्या पडल्या काडीले हात नायी लावला बग. माया सारकी नशीबवान बाई नसल कोनी.”
“हं! राहू द्या.”
“अवं खरंच बाई. म्या कायले झूट बोलू वं.”
“माये, एक बोलू?.”
“बोल नं मा.”
“मायी आय माह्या लानपनीच मेली. एक-दोन वरसाची असल म्या.”
“हा, तं?”
“माये, मले तुवं दूध पाज न वं.”
“मायऽऽ मायऽऽ मायऽऽ का वंऽऽ का बोलून रायलीऽऽऽ?”
“माये, मले तुमची पोरगी समजा. तुमच्या पोराला पाजत होत्या तसं.”
“अवं पन?”
“माये, नायी देसील?”
“आतं पोरगीच मनत हाये तं माय मनून म्या का मनायी करू का वं? घेऽऽ पेऊन घे नं मायऽऽ!” म्हणत कुसुमने आपल्या ब्लाउजचे खालचे बटन काढत आपला एक स्तन संगीताच्या तोंडाजवळ आणला.
“उम्म्मऽऽऽ माय वं माजीऽऽ!” म्हणत ती कुसुमचे स्तन चोखू लागली.
एखादे लहान बाळ आपल्या आईचे दूध पिते अगदी तशी संगीता आपल्या सासूचे दूध पिऊ लागली. स्तनातील दूध तर कधीचेच आटले होते. संगीता निप्पल ओठांत घेऊन चोखू लागली. तिच्या ओठांच्या स्पर्शामुळे म्हातारीचे शरीर मात्र उत्तेजित होऊ लागले. कुसुमच्या शरीरातील भावना उचंबळू लागल्या.
स्तनाचे टोक चोखता चोखता मध्येच ती तिला हलके चावे सुद्धा घेत होती. जवळपास दोन-तीन मिनिटांनी संगीताने आपल्या सासूच्या दुसऱ्या स्तनाला सुद्धा मोकळे करत हाताने हलके हलके दाबू लागली. संगीताचे चाळे कुसुमच्या मेलेल्या उत्तेजना पुन्हा जागवू लागले.
दामोदर सुद्धा तिच्या वक्षांचा आणि नितंबांचा दिवाणा होता. तो मेल्यानंतर आता तिच्या भावना सुद्धा मरून गेल्या. पण सुनेच्या चाळ्यांनी मात्र त्या पुन्हा जागृत होऊ लागल्या. तितक्यातच संगीताने असं काही केलं की कुसुम जवळपास ओरडलीच.
“अवं मायऽऽऽ का करतेस वंऽऽ? आग आग व्हून रायली ना माया थानाची.” कुसुम किंचाळत बोलली.
तिच्या एका स्तनावर संगीता चावत होती तर दुसरे स्तन ती जोरात दाबत होती. या दुहेरी हल्ल्याने कुसुम कावरी बावरी झाली.
“माये, माफ कर मले. पर तुये थान इतके मस्त हायेत का राहवलं नायी वं.” संगीता लाडात म्हणाली.
“मायऽऽ मनून का डससीन का वं?”
“माये, माफ कर न वं आपल्या पोरीले.” थोडीशी रूसत संगीता म्हणाली.
“बरं! बरं! रूसू नको लहानग्या पोरीवाणी. ये असी मायेच्या कुसीत.”
कुसुमने कुशीत यायचे आमंत्रण दिल्या बरोबर संगीताने तिला कडकडून मिठी मारली आणि लाडात येत तिच्या गालावर चुंबन घेतले.
“संगे, खूब लाड येऊन रायले सासूचे? तुवा इरादा काय हाये बाई आज?”
“माये खरं सांगू? दामूकाका गेल्यावर तुमची उपासमार व्हते हे मायीत हाय मले आन तुमच्या पोराले बी.” असे म्हणत तिने सासूला सगळं काही सांगू लागली, “आन तुमाले कदाच मायीत नसल पण हे पर ललित भाऊजीचा बी तुमच्यावर लय जीव हाये.”
“तुया जिबेले कायी हाड हाय का नाय वं? मन्याची माय हाय म्या.”
“तं म्या कोटी मनल तुमी त्यास्नी आपल्या उरावर घ्या मनून? म्या फक्त सांगत व्हते तुमाले.”
“पर हे सांगा मागचं कारण काय हाय?” कुसुम डाफरलीच.
“आज म्या तुमच्यावर पिरेम करणार हाये दामूकाका सारखं.”
“संगे, ते तू खूबच करून रायलीस बरं.”
“कायच खूब? सासूची सेवा करण्याचं भाग्य मिळत हाये मले तं सोडू कायले?” असे म्हणत तिने आपले ओठ कुसुमच्या ओठावर टेकवले.
आज संगीता जणू जिद्दीला पेटली होती. कुसुमला अशा प्रकाराचा अजिबात अनुभव नव्हता शिवाय ती तिची सून होती. ती संगीताचा प्रतिकार करू लागली पण संगीता सुद्धा जिद्दीची! तिने तिचे कळकळीत चुंबन घेणे सुरूच ठेवले. वरून तिचे स्तनही दाबू लागली.
म्हातारीने थोडा वेळ प्रतिकार केला पण तरुण सुनेपुढे तिचे काहीही चालले नाही. शेवटी तिने प्रतिकार करणं सोडलं. तिच्या स्तन चोखण्याने कुसुमच्या अंगात उत्तेजना सुरू झाली होतीच वरून तिच्या चाळ्यांनी त्या उत्तेजनेच्या आगीत जणू तुपाचे काम केले.
काही मिनिटातच एखाद्या लोण्याच्या गोळ्यासारखी विरघळत कुसुम तिच्या चाळ्यांना प्रतिसाद देऊ लागली.
कुसुमचा प्रतिसाद बघून संगीताने लागलीच आपली जीभ तिच्या तोंडात सारली. दामोदरने बरेचदा तिचे चुंबन घेतले होते. पण ज्या रीतीने संगीता तिला एका नवीन पद्धतीने चुंबत होती ते पाहून ती सुद्धा तिच्या चुंबनाला प्रतिसाद देत होती.
कुसुम चांगलीच तापली होती. तीही आपली जीभ संगीताच्या तोंडात सारत तिच्या जि‍भेशी खेळू लागली. सासूचा पुढाकार पाहून संगीता आता पुढे सरसावली आणि तिला आपल्या जवळ ओढले.
“माये, किती मस्त करता तुमी!” तिची स्तुती करत म्हणाली.
“हट्ट माय, तुयामुळं झालं हे सगळं.” कुसुम लाजतच म्हणाली.
“अवं माय, माया सासूले लाजता बी येते.” म्हणत संगीताने कुसुमला आपल्या अंगावर ओढलं.
(क्रमशः)
