Lockdown चा फायदा भाग : २

सासूबाई त्यांचं ताट  घेऊन आल्या आणि थोड्या वेळात त्यांनी जेवण संपवलं . बाकीचं आवरण्यासाठी त्या KITCHEN  मध्ये गेल्या साधारण अर्ध्या तासात त्या बाहेर आल्या. आणि आम्ही TV  बघत गप्पा मारत बसलो. तेवढ्यात रुपाली (माझी बायको) तिचा फोन आला. इकडच्या तिकडच्या गप्पा मारून झाल्या मी तिच्या tybetichi काळजी घ्यायला सांगून फोने सासूबाईंकडे दिला. त्यांनी सुद्धा तिला तेच सांगितलं आणि काही काही टिप्स दिल्या.  आणि फोने ठेवून दिला. मी थोड्या वेळात उठलो आणि रूम मध्ये जाऊन राहिलेला blouse  च काम करायला लागलो. सासूबाई थोड्या वेळात माझ्या मागे येऊन उभ्या राहिल्या . मी कामात एवढा मग्न होतो कि सासूबाई कधी येऊन उभ्या राहिल्या ते कळलंच नाही. मी मापाप्रमाणे कापून घेतलेलं कापड शिवू लागलो साधारण अर्धा तास गेला असेल मी थोडास काम थांबवून मोबाइल हातामध्ये घेतला. कोणाचे msg आलेत ते check करत बसलो. अचानक मला आठवल सासूबाईंचे फोटो मोबाईल मध्ये आहेत. मी लगेच त्यांचे फोटो open करून पाहू लागलो. वा काय सौंदर्य आहे माझ्या सासूबाईंचे (मी मनात म्हणालो). त्यांचे गोरेपान स्तन बघून हळू हळू माझा हात माझ्या लिंगाकडे गेला. मी त्याला प्रेमाने कुरवाळू लागलो. आता तो त्याच्या पूर्ण रूपात जागा झाला होता. बर्मुडा मुले मला त्रास होत होता. म्हणून मी बर्मुडा खाली सरकवला आणि लिंगाला बाहेर काढून हाताने कुरवाळू लागलो. हा सर्व प्रकार सासूबाई माझ्या मागे शांतपणे उभ्या राहून बघत होत्या. मी माझे ओठ त्या फोटोवर टेकवले आणि हलकीच पप्पी घेतली. जणू काही सासूबाईंच माझ्या समोर आहेत अशी कल्पना करू लागलो आणि ताठलेल्या लिंगाला हातानेच शांत करण्याच प्रयन्त करू लागलो. अचानक माझ्या मागून आवाज आला. 

जावईबापू…….. 

अचानक आलेल्या आवाजाने माझी तंद्री भंग पावली आणि मी उठून उभा राहिलो पाहतो तर काय सासूबाई माझ्या कडे रागाने.. खूप रागाने पाहू लागल्या. मी त्यांच्या कडे बघतच खाली घेतलेला बर्मुडा वरती घेतला. एव्हाना लिंगात आलेला ताठरपणा कधीच गेला होता. सासूबाई तावातावाने त्यांच्या रूम कढे निघाल्या. मी प्रचंड घाबरून गेलेलो. काय करावे काहीच सुचत न्हवते.  मेंदू अक्षरशः जागीच थिजला होता. त्या क्षणात माझ्या मनात अनेक विचार आले. सासूबाई आता काय करतील?…… रूपालीला (माझ्या बायकोला) घडलेला प्रकार सांगेल का?….माझ्या आई बाबानं सांगेल का? एक ना अनेक प्रश्न होते. माझ्या लक्षात आले मी माती खाल्ली होती. मलाच माझी लाज वाटली. पण मी आता काहीच करू शकत न्हवतो. मी तसाच सासूबाईंच्या मागे त्यांच्या रुम  मध्ये गेलो. मला पाहून त्यांच्या तळ पायाची आग मस्तकात गेली. माझ्याकडे न पाहताच त्या म्हणाल्या “तुम्ही इथून आताच्या आता जा….एक क्षण सुद्धा माझ्या समोर उभे राहू नका.”

मी अगदी काकुळतीला येऊन त्यांचे पाय धरले आणि म्हणालो. “मला माफ करा सासूबाई माझी चूक झाली.”

 

सासूबाई :  हि तुम्ही चूक म्हणता? हा अपराध आहे तुम्हाला कळतय का….शी तुमच्या मनात माझ्या विषयी एवढे घाणेरडे विचार असतील असं वाटलं न्हवतं . तुम्ही माझ्या बद्दल असा विचार करत असाल हे जर आधी माहिती असत तर मी तुमच्या सोबत इथे आलेच नसते. 

 

मी : अहो सासूबाई माझं ऐकून तर घ्या. माझं खरच  चुकलं. मला असं करायला नको होत. इनफॅक्ट माझ्या मनात तुमच्या विषयी अशे काही विचार न्हवतेच. पण…….. 

 

सासूबाई: पण काय?……. आता कोणताही एक्सप्लेनेशन नकोय मला. 

 

मी: माझा ऐकून तरी घ्या. मी असं का वागलो हे जाणून न घेताच मला आरोपीच्या पिंजऱ्यात उभं करताय तुम्ही. 

 

सासूबाई रागानेच माझ्या बघत होत्या पण काही बोलल्या  नाही. मी पुढे बोलायची त्या वाट पाहत होत्या.  मी पुढे बोलू लागलो. अजूनही मी त्यांचे पाय सोडलेलं न्हवते. 

 

मी: सासूबाई अहो तुमच्याविषयी माझ्या मनात असं कधीच काही न्हवतं . पण मागचे काही दिवस आपल्यात जे घडला त्यामुळे…… अहो रुपाली गरोदर राहिली आणि त्या दिवसानंतर तिच्यात आणि माझ्यात  काहीच संबंध नाही आला. मी तिची खूप काळजी घेत होतो. मी बाप होणार या आनंदात माझ्या डोक्यात सुद्धा शरीर संबंधाचा विचार सुद्धा आला नाही. गेले ७ महिने मी फक्त तिचा आणि होणाऱ्या बाळाचा विचार करत होतो. पण रुपाली जशी गावी गेली तसे माझ्या मनातील सुप्त इचछा जाग्या व्हायला लागल्या. आणि काही प्रमाणात तुम्ही सुद्धा त्याला कारणीभूत आहात. 

सासूबाई माझ्या कडे प्रश्नांर्थक नजरेने बघत होत्या. 

 

मी पुढे बोलू लागलो. तुमचा blouse जसा उडाला त्या दिवसापासून आपल्यात जे घडत आहे त्यामुळे मी स्वतःवर कंट्रोल नाही ठेवू शकलो. तुमचे भरलेले शरीर मला माझ्या मनातील इच्छा पूर्ण करण्यास आव्हान देत आहे असे वाटू लागले. तुम्ही माझ्या सासूबाई आहात हे मी विसरून गेलो. माझ्या साठी तुम्ही माझी मादी आणि मी तुमचा नर हाच एक विचार डोक्यात होता. आणि भरीस भर तुमचे फोटो पाहून मी आणखीच चेकाळून गेलो (मी हे मुद्दाम सांगितलं) 

एव्हाना सासूबाई थोड्या शांत झाल्या 

 

सासूबाई : पण जावईबापू हा मार्ग योग्य नाही. आपल्या नात्याचा तरी विचार करायचा. 

 

मी : मी खरच  सांगतोय तुम्हाला. मी स्वतःवर कंट्रोल नाही ठेवू शकलो. आणि बोलता बोलता हळूच माझे हात त्यांच्या साडीतुन वरती घेत होतो. सासूबाईंचे त्या कडे लक्ष न्हवते. 

 

सासूबाई : मी समजू शकते तुम्हाला. बायको जवळ नसली कि पुरुषाची काय अवस्था होते. 

 

मी : thank you सासूबाई मला समजून घेतल्याबद्दल. 

बोलता बोलता  माझ्या  दोन्ही हाताणें  त्यांच्या पिंढऱ्या दाबू लागलो. साडी पिंढऱ्या पर्यंत वरती आली होती. त्या गोर्यापान पिंढऱ्या पाहून माझ्या  मनावरचा ताबा सुटत चालला होता. सासूबाईंच्या लक्ष्यात आले मी काय करतोय ते. 

 

सासूबाई : जावईबापू तुम्ही पुन्हा तोच विचार डोक्यात आणताय. 

 

मी त्यांच्या बोलण्याकडे लक्ष दिल नाही आणि माझे काम तसेच चालू ठेवले. हळू हळू हात वरती वरती नेत होतो. सासूबाईंनी अचानक मला दूर ढकलले आणि माझ्या हाताला धरून मला रूम च्या बाहेर काढू लागल्या. 

 

मी : सासूबाई ऐका ना  प्लीज एकदाच….. फक्त एकदाच 

 

सासूबाई : तुम्हाला लाज कशी वाटत नाही. आता एवढ जे घडल ते पुरेस नाही का? का मला नासवायला बसलात. सासू आहे मी तुमची. 

 

मी: आहो सासूबाई इथे फक्त तुम्ही आणि मी दोघेच आहोत. थोड्या वेळा पुरत आपल्यातल नातं विसरून जा. मी तुमच्या नर आहे एवढच लक्ष्यात ठेवा. 

 

सासूबाई : शी कशी हि घाणेरडी भाषा तुमची. म्हणे नर आणि मादी शी. 

 

मी: अहो निसर्गाचा नियमच आहे हा. एक स्त्री पुरुष एकांतात आले कि असा परिणाम होणारच. 

 

सासूबाई : मला शहाणपणा शिकवू नका. आधी रूम च्या बाहेर व्हा. 

 

मी: नाही जाणार मी रूम च्या बाहेर. मला तुमच्या सोबत झोपायचं आहे. (मी आता काहीही झालं तरी माघार घेणार न्हवतो)

सासूबाईंचा हात झटकला आणि त्यांच्या हाताला धरून मी त्यांना बेड वरती बसवलं. त्यांच्या समोर जमिनीवरती बसून त्यांची मनधरणी करू लागलो. त्या काही केल्या ऐकतच न्हाव्त्या. मी मनात म्हंटल आता काहीतरी करावं लागेल, आपण असहि सासूबाईंच्या नजरेतून उतरलेलोच आहोत त्यामुळे आता आपल्यातली आग शांत करूनच घायची असे ठरवून मी उभा राहिलो. रूम ची सर्व  दार खिडक्या बंद करून सासूबाईंजवळ आलो. मी काय करणार आहे हे त्यांना कळून चुकलं होतं. आता त्या प्रचंड घाबरलेल्या अवस्थेत मला विनवणी करू लागल्या. 

Lockdown चा फायदा भाग : ३

मी काय करणार आहे हे त्यांना कळून चुकलं होतं. आता त्या प्रचंड घाबरलेल्या अवस्थेत मला विनवणी करू लागल्या. माझ्या समोरच एकच लक्ष होत ते म्हणजे सासूबाईंना भोगायच काहीही झालं तरी. भले त्यांच्यावर जबरदस्ती करावी लागली तरी मी करणार होतो. इतक्यात सासूबाईंनीं अचानक माझ्या...

Lockdown चा फायदा

नमस्कार माझे नाव समीर वय वर्ष ३०. पुण्याचा रहिवाशी. नाना पेठेत माझे शॉप आहे. तसे माझे गाव लातूर. पण पुण्यात स्थायिक होऊन खूप वर्ष झाली त्यामुळे पुणेकर म्हंटलं तरी चालेल. नुकतेच माझे लग्न झाले. माझी पत्नी लातूरचीच.  दिसायला सुस्वरूप सुंदर. तिचे शिक्षण BA  पर्यंत...

error: नका ना दाजी असं छळू!!