मैथिली भाग : २

“काय करती आहेस?” मी विचारले. “तुझ्यासाठी काहीतरी.” ती पुटपुटली पण खाली बघतच उभी राहिली. तिच्या व माझ्याशिवाय अर्थातच तिथे कुणीही नव्हते. चुकून जरी तिने आरडा ओरडा केलाच तर आजूबाजूच्या फ्लॅट मधून सुध्धा कोणी नव्हते.

काही क्षण असेच गेले. मी सगळ्या शक्यतांचा विचार करत होतो. पण मला जास्त वेळही घालवायचा नव्हता. “चल, हो पुढे, हो पुढे. जास्त विचार करू नकोस. हीच योग्य वेळ आहे.” मनात विचारांचे प्रचंड वादळ सुरु होते.

घशात थोडी कोरड पडली. हृदय धडधडू लागले आणि एका निसटत्या क्षणी मी पट्टकन पुढे होऊन तिच्या पाठीवरून हात टाकून पलीकडच्या हाताच्या दंडाला धरून हलकेच तिला जवळ ओढले.

तिला हे अगदी अनपेक्षित होते. “अरेऽऽ? काय झाले? काय पाहिजे तुला?” डोळे विस्फारून विस्मयचकित होऊन ती बोलली. एकदम सावध पवित्रा घेत स्वत:चे हात तिने छातीभोवती घट्ट घरले. घाबरून माझ्याकडे बघत स्वत:ला सोडवून घेतले. आणि पट्कन माझ्यापासून लांब जाऊन उभी राहिली.

मला अपराध्यासारखे वाटू लागले. आपण हे काय केले असा विचार मनात आला. “मैथिली. सॉरी. पण मला तू खूप आवडतेस.” मी अडखळत पण योग्य तेच बोललो व नकळत तिच्या जवळ जाऊ लागलो. “प्लिज. अज्जिबात जवळ येऊ नकोस. प्लीज.” हात लांब करून ती जवळजवळ ओरडलीच.

“अग, असे काय करतेस?” मी केविलवाणा होऊन काहीतरी बोलायचं प्रयत्न करणार तोच मला तोडत ती पुन्हा ओरडली “आधी बाहेर हो. इथे कशाला आला आहेस? चल आत्ताच्या आत्ता बाहेर जा आधी.” तिच्या डोळ्यात अंगार फुलला होता. ओठ रागाने थरथरत होते. तो अवतार पाहून माझे सारे अवसान गळले.

मी खाली मान घालून बाहेरच्या खोलीत आलो. डोके सुन्न झाले होते. कशाला नको त्या फंदात पडलो असे वाटू लागले व खाली मन घालून मी सोफ्यावर बसलो. काही मिनिटे अशीच भयाण शांततेत गेली. आतून कसलाच आवाज येत नव्हता.

“ही रमेशला तर फोन करत नसेल?” मन चिंती ते वैरी न चिंती. पण काय असेल ते असेल आता आल्या प्रसंगाला तोंड दिलेच पाहिजे असा विचार करत मी बसून राहिलो. युगासमान वाटणारे काही क्षण असेच तणावाखाली गेले.

थोड्या वेळाने मैथिली बाहेर आली. आता गाऊन वर तिने शाल पांघरली होती. पण हात अजूनही छातीला घट्ट बांधलेले होते. ती थोडी सावरली होती. मी तिच्याकडे खजील होवून पाहीले. बाहेर येताच माझ्यापासून दूर विरुद्ध भिंतीला टेकून सावध पवित्रा घेऊन ती उभी राहिली आणि म्हणाली, “काय झाले तुला अचानक?”

तिच्या आवाजातला रोष काही कमी नव्हता. “माहित नाही. बस्स.” मी आवंढा गिळला. “म्हणजे माझ्याकडून वागण्या बोलण्यात काही चूक झाली का असा मी विचार करती आहे. कारण तुझ्याकडून अजिबात अशी अपेक्षा नव्हती. अरे, एक विश्वासू मित्र म्हणून मी तुझ्याकडे पाहत होते” ती बोलत होती आणि लोखंडाचा रस ओतल्यासारखे ते शब्द माझ्या कानात उतरत होते.

“मैथिली. खरच मी असा नाहीये ग पण मला का कुणास ठावूक आता तुझ्याविषयी थोडे फिलिंग आले बस्स. सॉरी ग,” माझ्या डोळ्यातून अश्रू येताहेत कि काय असे वाटले.

“स्टोप इट नाउ. झाले हे. खूप झाले. आत्ताच्या आत्ता निघून जा तू इथून. नाऊ लिव्ह मी अलोन. प्लीज.” मानेनेच इशारा करून ती पुन्हा कडाडली.

आता इथे अजून थांबण्यात अर्थातच काही अर्थ नव्हता हे ओळखून मी उठलो व अपराध्यासारखा चेहरा करून खाली मान घालून बाहेर पडलो. जाताना उगीचच पुन्हा एकदा “सॉरी, आय थिंक आय लॉस्ट यू.” म्हणालो. पण बहुदा तिने त्याकडे पूर्ण दुर्लक्ष केले असावे. मी तडक खाली पार्किंगमध्ये येऊन कार मध्ये स्वत:ला ढकलले आणि डोक्याला हात लाऊन बसलो.

झालं, संपलं सगळं. संपलं इथून पुढे मैथिलीच काय रमेशशी सुध्धा संबंध राहण्याची कसली शक्यता नव्हती. मनातून खूप खजील झालो होतो. कारमध्ये हताशपणे बसलो. एव्हाना रात्रीचे अकरा वाजून गेले होते. हळूहळू आकाशात बरेच ढग जमले होते. विजांचा प्रचंड गडगडाट ऐकू येत होता आणि प्रचंड वारा सुटला होता. सोसायटीच्या गेट वर वाचमन वगैरे कुणीही दिसत नव्हते.

मी गाडी काढली आणि सुसाट घरचा रस्ता धरला. अर्धा एक तास झाला असेल. मी बायपास हायवे वरून भरधाव निघालो होतो. बघता बघता जोराचा पाऊस सुरु झाला. अचानक माझा सेलफोन वाजला. कुणाचातरी मेसेज होता. मी पाहीले तो मैथिलीचाच मेसेज होता.

Don’t worry. You have not loऽt me. But our friendऽhip haऽ changed the mode. That’ऽ why I was ऽhocked. But now I am feeling I got a close friend in you.

तो मेसेज वाचल्यावर मला आश्चर्याचा सुखद धक्का बसला. पटकन गाडी बाजूला घेऊन मी तिला रिप्लाय केला. Thankऽ! I want to talk with you now. ऽhall I come? आणि थोडा वेळ वाट पाहत राहिलो.

बाहेर पाऊस अक्षरशः ओतत होता आणि मी आतून बराच उत्तेजित झालो होतो. इतक्यात तिचा एकाच शब्दात रिप्लाय आला, “Okk.” मी पटकन यू टर्न घेतला आणि भन्नाट ड्रायव्हींग करत बघता बघता पुन्हा मैथिलीच्या घरी आलो.

एव्हाना पावसाचा जोर चांगलाच वाढला होता. मी लिफ्टने अकरावा मजला गाठला. धडधडत्या अंत:करणाने दरवाजाची बेल वाजवली. खरतर माझा लंड चांगलाच उठला होता पण मी स्वत:वर प्रचंड ताबा ठेवला. थोड्या वेळात मैथिलीने दार उघडले. आणि मी तिच्याकडे पाहातच राहिलो.

मघाचा नाईट गाऊन बदलून तिने दुसरा पातळ असा स्लिव्हलेस नाईट गाऊन घातला होता. त्यातून तिचे उन्नत उभार उठून दिसत होते आणि मघाशी वर बांधलेले केस आता तिने पाठीवर मोकळे सोडले होते. त्यामुळे ती जास्तच मादक दिसत होती. हलके व अर्थपूर्ण स्मितहास्य करून तिने मला आत यायला सांगितले.

आत सर्वत्र अंधार होता. बाहेर सुरु असलेल्या वादळी पावसामुळे लाईट गेले असावेत. सुगंधित मेणबत्तीचा सुगंध मंद प्रकाशाबरोबर सर्वत्र भरून राहिला होता. मी आत येताच दार बंद करून ती मेणबत्ती लावलेल्या टेबल पाशी गेली व त्याला टेकून उभारत खाली नजर वळवून लाजत म्हणाली, “काय बोलायचे आहे तुला माझ्याशी?”

“काही नाही. बस्स.” असे म्हणून मी तिच्या जवळ गेलो. नुकतीच न्हाऊन आल्याने तिचे सौंदर्य अजून खुलले होते. गोरे गुलाबी गाल, सरळ नाक, रसरशीत ओठ. तारुण्याने मुसमुसलेली मैथिली मेणबत्तीच्या उजेडात एखाद्या सौदर्य देवातेप्रमाणे दिसत होती.

आता माझा श्वास गरम झाला होता. दोघांच्याही हृदयाची धडधड वाढली होती. हातांचा चाळा करत माझ्याकडे एक कटाक्ष टाकून पुन्हा खाली बघत मैथीली दाताखाली ओठ धरून नि:शब्द उभी होती.

आता खरतर शब्दांची गरजच उरली नव्हती. कारण मी इतक्या जवळ जाऊन सुध्दा ह्यावेळी तिने कसलाच विरोध केला नाही. मी ओळखायचे ते ओळखले आणि हलकेच एक पाऊल पुढे टाकून तिला कस्स करून जवळ ओढले.

तोंड एका बाजूला करत तिने हाताने मला विरोध करायचा थोडा प्रयत्न केला पण त्याला न जुमानता क्षणाचाही विलंब न लावता आवेगाने तिला मिठीत घेऊन मी तिच्या गोबर्‍या गालावर दीर्घ चुंबन घेतले.

तिच्या तोंडून अस्फुट उद्गार बाहेर पडला आणि तिने डोळे मिटून घेतले. तिच्या मादक श्वासाने व अंगभूत गंधाने मी वेडा पुरता झालो होतो. ती माजावर आली होती. बेभान होऊन मी तिच्या गोबर्‍या गालावर व मानेवर चुंबनांचा वर्षाव करत होतो.

तिला जवळ ओढून घट्ट मिठीत घेतली होती. तिच्या उबदार अंगाचा स्पर्श मला जास्तच उत्तेजित करत होता. बघता बघता माझे हात तिच्या पाठीवरून आवेगाने फिरू लागले. तिच्या कमनीय देहाचा एक न एक भाग मी स्पर्शून पाहत होतो.

आता तीही मला हळूहळू प्रतिसाद देऊ लागली. तिचे नाजूक हात हळुवारपणे माझ्या पाठीवर फिरू लागले. उजवा हात तिच्या पाठीवरून फिरविता फिरविता तिला अजून घट्ट ओढून मी माझा डावा हात हलकेच तिच्या नितम्बांवरून वरून फिरवायला लागलो.

गाऊन मधून ते टणक घनगोल हातानी दाबता दाबता मी हलकेच तिच्या दोन मांड्यांच्या मधल्या भागात बोटे घालून दाबली. ती उसासे सोडत होती. मी पुरता वेडा होऊन तिच्या गालाचे मानेचे चुंबन घेत चेत हलके चावे घेत होतो व माझ्या पाठीवरून डोक्यावरून ती आवेगाने हात फिरवीत होती.