मी मुंबईतल्या एका चाळीत राहणारा मुलगा आहे. आमच्या घरात आम्ही चार भावंडे आणि आई वडील अशी माझी फॅमिली. मुंबईतल्या तीन खोल्यांच्या चाळीत मी राहतो. घरात मी सगळ्यात लहान त्यामुळे घरातली बारीकसारीक सगळी कामे मलाच पडतात. दूध आणण्यापासून ते दळण, किराणा, कोणी नातेवाईक आले तर त्यांची उठबैस करणे कारण घरात मी लहान होतो. दोन्ही बहि‍णींची लग्न झाली होती. मोठ्या भावाचे लग्न हल्लीच झाले. त्यामुळे तो आपली फॅमिली घेऊन त्याच्या कामाजवळच्या एरियात राहत होता. वडील रिटायर असल्यामुळे पानाच्या टपरीवर कामाला जात होते. आई पोळ्या लाटायच्या कामाला जायची.
मी जेमतेम बारावी पास झालो. त्यामुळे मला पुढे काही शिकायची इच्छा नव्हती. तसा मी शरीराने बारीक होतो. अभ्यासात काही खास प्रगती नव्हती माझी. मी कायम घरी असायचो. आईवडीलांच्या आग्रहाखातर मी नाईट कॉलेजला ऍडमिशन घेतलं. एका इलेक्ट्रिक दुरूस्तीच्या दुकानात मला काम मिळाले. दिवसा काम रात्री कॉलेज असे माझे रुटीन सुरू झाले.
संध्याकाळी सात ते रात्री अकरापर्यंत कॉलेज असायचे. कॉलेज म्हणजे काय नावाला होते. तिथे सगळी काम करून शिकणारी मुले होती. मुली नव्हत्या. मला रात्री कॉलेजवरून येताना बारा वाजायचे. तसा मुंबईत रात्री फिरायला काही प्रॉब्लेम नव्हता. माझ्याजवळ कॉलेजचे आयडी कार्ड होते. कॉलेजघरापासून जास्त लांब नव्हते. मी आर्ट्स घेतले होते. त्याचा फायदा मला आता व्हायला लागला स्टोरी लिहायला होत आहे.
आताच मला थोडी मिसरूड फुटत होती. आणि जवानी पण जाणवत होती. माझ्या बरोबरची मुले बऱ्यापैकी मोठी होती. त्यात काहींची लग्न झाली होती. त्यांच्या चावट गप्पा मला आवडायच्या. मी कान देऊन त्या ऐकायचो. कधी कधी ती मुले माझी मजा घ्यायची. गर्लफ्रेंड-बॉयफ्रेंडच्या गप्पा रंगायच्या. मला त्या गप्पा हव्याशा वाटू लागल्या. हळूहळू मी पोरी-बाया निरखून पाहू लागलो. चोरट्या नजरेने त्यांचे गोळे पाहू लागलो. ते पाहत असताना रात्री माझी प्यांट ओली होत असे.
फस्ट इयरला माझी कोणाशी मैत्री नव्हती. पण सेकंड इयरला माझी प्रकाशबरोबर मैत्री जमली. आम्ही एकमेकांना सगळ्या गोष्टी शेअर करायचो. त्याला गर्लफ्रेंड होती तिच्या बरोबरचे किस्से मला तो रंगून सांगायचा. मलापण गर्लफ्रेंडचे वेड लागले. मी दिसायला ठीक होतो. कोण मुलीला पटवायचं मला जमत नव्हते. पक्याच्या लॉजवरच्या गप्पा ऐकून माझ्या प्यांटमध्ये वळवळ होत होती आणि डोक्यात पण.
आमच्या चाळीतून कॉलेजला जायला एक शॉर्टकट होता झोपडपट्टीतून. मी कधी कधी लेट झाला तर तिथून जायचो. रात्री तिथून जाताना झोपडपट्टीतली भांडणे-बेवडे त्यांचे बोलणे कानावर पडत असे. असंच एकदा जाताना मला एका पत्र्याच्या घरातून बाईच्या कण्हण्याचे आवाज आले. मी जरा थांबलो नीट कानोसा घेतला. तो आवाज कसला होता याची जाणीव झाली. मी इकडे तिकडे पाहिले आजूबाजूला कोण नव्हते. मी कान देऊन ऐकू लागलो.
नवरा बायकोच्या प्रोग्रामचा आवाज होता. ते ऐकून माझ्या प्यांटमध्ये वळवळ झाली. ‘आहाहा…. उऊऊ…. हन्म्म्मम्म…’ असे आवाज कानावर पडत होते. माझे कान गरम झाले. मला सुचायचे बंद झाले. माझा हात आपसूक माझ्या प्यांटवर गेला. ते आवाज ऐकण्यात मी गुंग झालो. तेवढ्यात बाहेर झोपलेला माणूस खोकलला. तसा मी भानावर येत तिथून पसार झालो.
मला समजेना मला काय होतं ते? मी लघवीला आडोशाला थांबलो. काळोखात लघवी करत असताना माझ्या डोक्यात ते आवाज घुमू लागले. माझा हात आपसूक माझ्या बाबुराववर गेला. मी हळूच त्याला गोंजारू लागलो. मला मस्त छान वाटू लागले. मी डोळे बंद करून गोंजारत होतो. डोक्यात त्या आवाजाने थैमान घातले होते. गोंजारता गोंजारता माझा बाबुराव एकदम कडक झाला. गोड लहरी माझ्या डोक्यात शिरल्या आणि घट्ट चिकट पाणी बाहेर उडाले. मला समजले काय झालं ते. मी रूमालाने माझा बाबुराव पुसला आणि घरी निघालो. जाताना डोक्यात विचारांचे थैमान सुरू होते.
