मी अकरावीला असतानाची ही गोष्ट. आम्हाला बायोलॉजी शिकवायला एक मॅडम होत्या. मॅडम कसल्या, जरा जास्त वयाची तरूणीच म्हणा ना. तिचे नाव फारच गंमतीदार होते. अर्थात ते आम्हाला कॉलेज सुरू झाल्यावर लगेच कळले नाही.
त्या फक्त सी. सी. अशी सही करायच्या. आम्ही त्यांना ची-ची वगैरे नावे ठेवली होती. कोणी ’सी’ हे तिसरे अक्षर म्हणून त्यांना ’३३’ म्हणत. नावाबद्दल वर्गातल्या सर्वच जणांना म्हणजे मुला-मुलींना कुतुहल होते.
एकदा प्रॅक्टीकल सुरू असताना त्यांना फोन आला. तो घ्यायला त्या ऑफिसमधे गेल्या. वर्गातल्या काही आगाऊ मुलींनी हळूच त्यांची पर्स उघडून चाचपणी केली, तेव्हा रेल्वेच्या पासचे आय-कार्ड दिसले त्यावर त्यांचे पूर्ण नाव दिसले. ‘चित्रा चित्रे.’ वा काय नाव होते!
त्या वयात प्रत्येक तरूणीशी घसट करावीशी वाटते. पण चित्रे मॅडम कोणालाही जवळ येऊ देत नसत. मुलीही त्यांच्याशी बोलायला गेल्या तरी त्या जेवढ्यास तेवढेच बोलून त्यांना कटवत. त्या फारसे कोणाशी बोलत नसत. चेहेर्‍यावर एक प्रकारची उदासी असे.
आम्हाला काही दिवसांनी कळले. त्यांचे लग्न ठरले होते. पण लग्नाच्या आठवडाभर आधी त्यांचा होणारा नवरा अपघातात गेला. त्या धक्क्यातून सावरायला. त्यांना फार वेळ लागला.
त्या नेहमीच पांढरी साडी घालून येत असत. त्यांचे ब्लाउज मात्र रूंद व खोल गळ्याचे असत. पुढे परत शिकवायला सुरू केल्यापासून सर्वांना चित्रे मॅडमचे हेच रूप दिसत असे.
त्या काही कामाने वाकल्या की त्यांच्या रूंद गळ्याच्या ब्लाउज मधून त्यांची छाती दिसत असे. अर्थातच त्या ज्या प्रमाणात वाकतील त्या प्रमाणात आम्हाला माल दिसत असे.
आम्ही मित्र एकमेकांशी बोलताना एक कोड भाषा वापरायचो. रुपयाचा दहावा भाग म्हणजे दहा पैसे. थोडे गोळे दिसले तर दहा पैसे, आणखिन दिसले तर वीस पैसे, वगैरे. ह्या भाषेचा उपयोग प्रयोग शाळेत जास्त व्हायचा.
मॅडमचे गोळे परत परत दिसावेत म्हणून आम्ही त्यांना मायक्रोस्कोप वगैरे कळले नाही, नीट दिसत नाही, वगैरे कारणे सांगायचो. मॅडमपण त्यामुळे परत वाकून पहायच्या, नीट करायच्या व आम्ही छान उभार छाती पाहायचो व मग किती पैसे मिळले ते एकमेकांना सांगायचो. सहसा ह्याचा अर्थ आमच्या व्यतिरिक्त कोणाला कळत नसे.
एक दिवस गंमतच झाली. स्लाईड दाखवत असताना चित्रे मॅडमच्या हातातला पॉइंटर खाली पडला. तो घ्यायला त्या पटकन वाकल्या. मी पुढेच उभा होतो. त्या वाकताच त्यांचे गच्च गोळे ब्लाउजमधून जवळ जवळ बाहेरच आले. मी काहीही भान न राहवून ‘ऐंशी पैसे!’ असे मोठ्याने म्हणालो.
चित्रे मॅडम रागाने माझ्याकडे बघू लागल्या. पण काहीही बोलल्या नाहीत. पुढल्या क्लास टेस्टमधे काहीतरी कारण दाखवून त्यांनी मला कमी मार्क दिले. त्यानंतरही तसेच झाले. मी मनोमन टरकलो. मला लक्षात आले की चित्रे मॅडमना ऐंशी पैसेचा अर्थ कळला आहे व आता त्या मला लटकवत आहेत.
एक दिवस त्यांनी मला टीचर्स रूममधे बोलावले. तिथे गेल्यावर मला म्हणाल्या,
“तुझे बाय़ो जरा कच्चे आहे. बारावीत जड जाईल. मला वाटते की तू जास्तीचे कोचिंग लावावेस.”
“घरी विचारून सांगतो.” मी म्हणालो.
त्यावर त्या म्हणाल्या,
“मी घेईन शिकवणी पण मा‍झ्या घरी, तीही कॉलेज सुटल्यावर! दोनशे रुपये होतील. नीट नेमाने येणार असलास तर. बुडवलीस वगैरे तर घरी कळवीन व शिकवणी बंद.”
मी दुसर्‍या दिवशी ‘हो’ म्हणालो. दुपारी जायचे ठरले.
शिकवणी सुरू झाली. त्या वर्गातल्या प्रमाणे शिकवत नसत. जास्त मन लावून शिकवायच्या. मीही आता काही लफडे नको म्हणून गुपचुप अभ्यास करत होतो. असेच दिवस चालले होते. माझी भीड जरा चेपली होती.
आम्ही नेहमी त्यांच्या जेवणाच्या टेबलवर शिकवणी करत असू. कामवाली आली नसली तर मात्र कधी दिवाणावर किंवा पलंगावरपण बसावे लागे. चित्रे मॅडम कधी कधी खाली वाकत तेव्हा मला दहा वीस पैसे दिसत पण आता ते बघायचे म्हणजे माझी गांड फाटायची. मॅडम मात्र बेलाशकपणे वाकायच्या.
मला चांगले मार्क मिळू लागले. एक दिवस मॅडम शिकवत असताना मला काही केल्या ते समजत नव्हते. त्यांनी एक शक्कल लढवली व मला तो फंडा पटकन लक्षात आला. मा‍झ्या मांडीवर थाप मारत त्या म्हणाल्या,
“कळले की तुला, आता पुढचे सोपे आहे रे!”
त्यांची थाप पडल्यावर मी जरा चमकलो. पण त्या मात्र काहीच झाले नाही असे दाखवत डायग्राम काढत होत्या. खाली वाकून त्या डायग्राम काढताना त्यांची घळ व गोळे मस्त दिसत होते. मी चोरून पाहिली.
चित्रे मॅडम माझ्याकडेच खालच्या नजरेने पहात होत्या. मी जाम टरकलो. आता परत लफडे होणार असे वाटले. पण त्या शांतपणे मान वर करत म्हणाल्या,
“सुनील किती पैसे रे?”
मी त-त-प-प करू लागलो.
“अरे इथे कोणी नाही, सांग ना किती पैसे दिसले? ‘ऐंशी’ की ‘नव्वद’?” त्या म्हणाल्या.
मी काहीच बोललो नाही.
“अरे तुला काय वाटले, मला तू हे काय बोलता हे कळले नव्हते.” त्या म्हणाल्या.
“नाही तसे नाही.” मी म्हणालो.
“अरे तू बघतोस हे मला चांगले कळत होते. म्हणूनच मी सारखी सारखी खाली वाकायचे.” त्या म्हणाल्या.
त्या खाली वाकूनच सारे बोलत होत्या. मा‍झ्या पॅन्टमधे चाळवा चाळव सुरू झाली. चित्रे मॅडमनी ती हेरली व म्हणाल्या,
“पूर्ण रुपया बघायचा आहे?”
मी चक्रावलो. शिकवणीला वेगळाच रंग चढत होता.
“अरे सांग ना.” त्या म्हणाल्या.
मी काहीच बोललो नाही.
“ठीक आहे बघ आणि मग सांग.” असे म्हणत त्यांनी आपल्या ब्लाउजची बटणे खोलून टाकली.
मी ताडकन उडालो! आत ब्रा नव्हती. त्यांचे दुधाळ रुपये गपकन मा‍झ्या समोर उघडे झाले होते. चित्रे मॅडमच्या नजरेत वेगळाच रंग भरला होता.
“कसे आहेत?” त्या म्हणाल्या व मा‍झ्या प्रतिक्रियेची वाट न पहात त्यांनी माझे हात उचलून आपल्या उरोजांवर ठेवले.
नागड्या मॅडमचे बॉल पहायची माझी पहिलीच वेळ होती. मी काहीच करत नाही असे पाहून त्या म्हणाल्या,
“त्यांना दाब ना!”
मी सावकाश त्यांची छाती दाबली. स्पंजच्या गोळ्यांसारखे त्यांचे बॉल हाताला लागली.
“जरा जोरात,” त्या म्हणाल्या.
मग मी हिय्या करून डावा गोळा चांगला दाबला. ‘आहऽऽ’ करत त्या सित्कारल्या. मी मग उजव्या गोळ्यालाही तसेच केले. त्या आणखी सित्कारल्या.
त्यांची नजर जड झाली होती. मी अंदाज घेत सावकाश त्यांचे गोळे दाबत होतो. त्यांनी माझे डोके धरले व स्तनांवर लावले. मी समजलो. एक बोंड तोंडात धरून चुरूपण लागलो. ते चांगले इंचभर तरारून वर आले. चिमटीत पकडून मग मी दुसरे बोंडही चोखले.
आता दोन्ही बोंडं चित्रे मॅडमच्या छातीवर ताठरून वर आली. होती. मॅडमचे गोळे चांगले पुष्ट होते. त्यात एक प्रकारचे कडकपण होते. ते खाली लटकलेले नव्हते. मॅडमचे डोळे लाल झाले होते.
त्या पलंगावर आडव्या होत होत्या व मला अंगावर ओढून घेत होत्या. त्यामुळे मी त्यांच्या कमनीय देहावर पहुडलो होतो. त्या आता माझे डोके धरून माझा किस घेऊ लागल्या होत्या.
त्यांचे हात मा‍झ्या झिपशी झटत होते. पण आमच्या दोघांमधे आल्याने ती निघत नव्हती. त्या चिडल्या व मला त्यांनी गादीवर आडवे पाडले व मा‍झ्या दोन्ही बाजूला पाय टाकून बसल्या.
मा‍झ्यावरही आता परिणाम होऊ लागला होता. लवडा पॅन्टमधे ताठरू पहात होता. मी त्यांच्या गोळे दाबासाठी पुढे झालो तशी त्या मला पाडत मा‍झ्या जीन्सशी झटू लागल्या. ती मांड्यापर्यंत खाली आली व माझा नागोबा फणा काढून डोलू लागला.
त्याला मुठीत घेऊन चित्रे मॅडमचा हात त्याच्या पूर्ण लांबीवरून फिरू लागला. त्या लवड्याकडे थोडा वेळ पहात राहिल्या व मग पुढे होत त्यांनी माझा लवडा तोंडात घेतला.
तो पूर्ण ताठ लवडा मॅडमच्या तोंडात गडप झाला. मॅडमचे डोके खाली-वर होत होते. त्यांचे गोळे मधेच मा‍झ्या पायावर दाबले जात होते. पण चित्रे मॅडम त्यावर खुश नव्हत्या.
त्यांनी लवडा तोंडातून बाहेर काढला व उठून बसत माझी जीन्स व अंडरपॅन्ट खेचून काढली. मी खाली नागडा झालो. माझे झाटे पाहून मॅडम म्हणाल्या,
“काय दाट शेट्टं आहेत रे तुझी!”
त्यांच्या तोंडी असे शब्द ऐकून मी चक्रात पडलो. पण खरे मजा तर पुढेच येणार होती.
मग परत त्या पुढे झाल्या व मा‍झ्या मांड्यामधे उभा असलेला माझा लवडा चोखू लागल्या. त्यांची ताठ बोंड मा‍झ्या पायांना टोचू लागली. मागे रेलत मी माझा टी-शर्ट काढून टाकला. मी पूर्ण नागडा झालो.
आता चित्रे मॅडमची चोखणे वर सरकू लागले. त्यांचे गोळे मा‍झ्या कंबरेवरून, पोटावरून घासत छातीवर आले. त्या माझ्यावरून उठल्या. त्या आपली साडी सोडू लागल्या. साडी सुटली, मग परकर खाली आला. आता चित्रे मॅडम फक्त निकरवर होत्या.
“सुनील हे बघ स्वर्गाचे दार असे,” असे म्हणत इलास्टिकमधे हात घालत त्यांनी तीही खाली खेचली व मी श्वास रोखला.
काळ्याभोर दाट झाट्यांचा झुपका त्यांच्या मांड्यामधे होता. त्यांचे खालचे केस पार बेंबीपर्यंत वर वाढले होते. त्या केसांमधे लपलेली त्यांची असली चीज दिसत नव्हती.
