क्षणिक सुख | भाग ३

पुढे एका महिन्यात पल्लवी लग्न करून त्या गावात निघून गेली. बबन काहीही करू शकला नाही की आपल्या आई बापाला पल्लवीला मागणी घालायला राजी करू शकला नाही. पल्लवी लग्न करून निघून गेली आणि इकडे तिच्या विरहाने बबन दुःखी राहू लागला.

लग्न करून गेल्यावर सुरूवातीला पल्लवीही बबनच्या आठवणीने व्यथित राहत होती. नवर्यासमोर आणि सासरच्या माणसांसमोर ती काही दाखवत नव्हती पण मनातून तिला बबनचा विरह सहन होत नव्हता.

पण म्हणतात ना काळ हा सगळ्या दुखण्यावर उपाय असतो तसे हळूहळू पल्लवीला बबनचा विरह आणि आठवण सतावणे कमी होत गेले. जे सुख खरे तर तिला बबनकडून मिळायचे ते तिच्या नवर्याकडून मिळायला लागले तसे तिची बबनबद्दलची ओढ कमी कमी होत गेली.

अर्थात जो जोर बबनमध्ये होता, जो रांगडेपणा त्याच्यात होता तसे तिच्या नवर्यात नव्हता पण तरीही तिने त्याच्यात समाधान मानून घेतले आणि बबनला विसरायचा प्रयत्न करू लागली.

यथावकाश पल्लवी आपल्या पतिच्या घरी संसारात रमून गेली होती. आता तिला हवे असणारे शरीरसुख नवर्याकडून हवे तेव्हा आणि हवे तेवढे मिळत होते आणि त्यात ती पूर्ण समाधानी होती.

पल्लवी माहेरी आली की तिला भेटण्यासाठी बबन धडपड करायचा पण नेहमीच तिचा नवरा बरोबर असल्याने बबन काहीच करू शकत नव्हता. तो तिला गुपचूप निरोप पाठवून भेटायला बोलवायचा पण ती यायची नाही.

तिच्या विरहाने बबन पेटून उठायचा. पल्लवीच्या शरीराची ओढ त्याला अजूनही होता आणि त्याने तो बेचन रहायचा. पल्लवी माहेरी आली की तिला भेटायला मिळायचे नाही की तिच्याबरोबर काही करायला मिळायचे नाही म्हणून बबन तिच्या सासरी जाऊ लागला.

एकदा दोनदा ती एकटी होती आणि तेव्हा त्याने तिला जवळ घ्यायचा प्रयत्न केला तर तिने त्याला झिडकारले. मग एकदा तो आलेला असताना तिचा सासरा घरी आला. तिने हा माझा लांबचा भाऊ आहे म्हणून त्यांना सांगितले होते आणि चहा पाजून त्याची बोलावणी केली होती.

नंतर पण एक दोनदा बबन तिच्याकडे आला होता आणि तिच्या नवर्याने पण त्याला पाहिले होते. आता लांबचा भाऊ असल्याने तो बबनबद्दल काही बोलला नाही. बबन हर प्रकारे पल्लवीला त्याच्याशी पुन्हा एकदा संबंध करायला तयार करायला बघत होता पण ती बधत नव्हती.

एक दिवस अशीच पल्लवी दुपारी घरात एकटीच होती. तिचे सासू सासरे आणि नवरा शेतात कामासाठी गेले होते. शेतातले पीक काढून विक्री व्यवहार चालू होता त्यामुळे तिच्या सासरचे सगळे जास्त वेळ बाहेर राहत होते.

पल्लवीचा नवरा तर गेले एक आठवडा रात्री घरात थांबलाच नव्हता. त्यामुळे रात्री नवर्याकडून मिळणारे सुख तिला एक आठवडा झाले मिळाले नव्हते आणि त्या सुखाची एक ओढ तिच्या मनात होती.

तेवढ्यात बबन पल्लवीच्या घरी आला. घरात आल्यावर पल्लवीने त्याला चहा दिला. तिच्याशी गप्पा मारताना बबनला कळले की पल्लवीचा नवरा एक आठवडा रात्रीचा घरी राहत नव्हता. त्यावरून त्याने ताडले की पल्लवी एक आठवडा त्या सुखापासून दूर असावी.

तो मग तिच्याशी अघळपघळ बोलू लागला आणि तिला उत्तेजित करायचा प्रयत्न करू लागला. पल्लवीच्या लक्षात ते आले होते आणि मनात त्या सुखाची थोडी हुरहूर असूनही ती न कळल्यासारखे दाखवत होती. शेवटी बबन इशारे वाढू लागले आणि तो तिला उघड उघड डोळ्याने इशारे करू लागला.

शेवटी मग पल्लवी त्याला म्हणाली,

“नको बबन. अरे हे माझे घर आहे आणि मा‍झ्या घरच्या लोकांना कळले तर माझे काय हाल होतील ह्याचा विचार कर.”

पण तरीही बबन तिची मनधरणी करू लागला आणि तिच्या अंगाशी लगट करू लागला.

“नको बबन. जा तू इथून.” पल्लवी त्याला नकार देत म्हणाली.

पण बबनने पल्लवीला मिठीत घेतलेच आणि काकूळतीला येऊन तिला म्हणाला,

“पल्लवी, पल्लवी, फक्त एकदाच माझ्या खाली झोप. तुझा विरह मला आणि माझ्या लंडाला सहन होत नाही गं. मी पुन्हा कधीही येणार नाही. फक्त एकदाच मला हे सुख दे!”

पल्लवीने थोडा विरोध केला पण बबनने तिला घट्ट आवळून धरले होते. नाही म्हटले तरी बबनचे ताठरलेले हत्यार तिच्या जांघेत धडका मारत होते. तिची गरगरीत छाती त्याच्या भरदार छातीवर चिरडली होती.

पहिल्यांदाच खूप दिवसांनी बबनने तिला असा स्पर्श केला होता आणि त्या स्पर्शाने पल्लवीच्या जुन्या आठवणी ताज्या झाल्या होत्या.

एक आठवड्याच्या नवर्याच्या विरहाच्या आगीत बबनच्या स्पर्शाने ठिणगी पडली! ते सुख बबनकडून घ्यावे का असा विचार तिच्या मनात घोळायला लागला.

बबन आता हातात आलेला चान्स सोडायला तयार नव्हता. तो पटापट तिच्या ओठांचे, गालांचे, मानेचे मुके घेऊ लागला. तिला खाली पाडून तो तिच्यावर चढला. तिच्या ओठांचे तो चुंबन घेऊ लागला आणि तिच्या छातीचे गोळे तो दाबायला लागला.

पल्लवी तोंडाने नकाराचे हुंकार भरत होती पण तरीही त्याला चुंबनात साथ द्यायला लागली. बबनच्या राकट ओठांचा स्पर्श तिला चेतवू लागला आणि ती खाली पाझरायला लागली. त्याला नुसते असे स्पर्श करू द्यावे आणि फक्त चुंबन घेऊ द्यावे ह्या विचाराने ती त्याला साथ देऊ लागली.

खूप दिवसांनी पल्लवीची गिर्रेबाज कबुतरे बबनच्या हाती लागली होती. तेव्हा तो अधाश्यासारखा त्यांना कुस्करत होता. त्याचा धसमुसळेपणा का कोणास ठाऊक पण पल्लवीला आवडू लागला कारण तिचा नवरा असा धुसमुसळ्या नव्हता.

खूप दिवसांनी पल्लवीचे उभार बबनला हाताळायला मिळाले होते आणि त्याला पहिल्यासारखे त्यांना चोखायचे होते. तेव्हा तो तिच्या ब्लाउजच्या हुकाला झटू लागला आणि उगाच हूक तुटू नये म्हणून पल्लवीने त्याला दम धर म्हणत स्वतःच हूक खोलून दिले.

बबन पल्लवीची ताठरलेली बोंडे तोंडात घेऊन चोखायला लागला आणि दुसर्‍या हाताने तिचा गोळा दाबायला लागला. पल्लवीची पुच्ची आता पाझरायला लागली कारण तिचा नवरा तिच्या गोळ्यांचे जास्त लाड करत नसे.

तिने विचार केला की वर वर बबनला मजा द्यावी म्हणजे तिला थोडे सुख मिळेल आणि त्यालाही. नुसतं त्याला थानं चोखायला देऊन त्याचा लवडा चोखून द्यावा आणि त्याची बोलावणी करावी असा तिचा विचार होता.

पण बबनला फक्त इतकेच सुख नको होते. खूप दिवसांनी पल्लवी त्याला अशा अवस्थेत सापडली होती तर आता त्याला आपल्या लंडाची भूक तिच्या पुच्चितूनच भागवून घ्यायची होती. तेव्हा त्याने तिची साडी वर करायला सुरूवात केली.

त्याने पल्लवी थोडी सावध झाली आणि त्याला नकार देऊ लागली. पण तिच्या नकाराकडे त्याने दुर्लक्ष केले आणि तिची साडी तो वर करू लागला. पल्लवी नको नको म्हणत असतानाही त्याने तिची साडी कंबरेपर्यंत वर केली. मग तो तिच्या चड्डीशी झटू लागला.

पल्लवीची चड्डी त्याने सरकवून खाली केली आणि तो तिच्या ओलसर पुच्चिवर बोटे फिरवू लागला. तिच्या ओल्या पुच्चिवरून त्याला कळले की ती पण तापलेली होती तेव्हा तिच्या पुच्चित दोन बोटे घालून तो तिची आग अजूनच भडकावू लागला.

बर्याच दिवसांची त्याच्या लंडाची आग आता पल्लवीच्या पुच्चितील आगीने शांत करण्याची वेळ आली होती. आपल्या पायजम्याची नाडी खोलून त्याने पायजमा खाली केला आणि आपला लंड बाहेर काढला.

मग त्याने आपला कडक लंड पल्लवीच्या तापलेल्या पुच्चिवर वर खाली फिरवला. त्याचा लंड चांगलाच फुगला होता आणि तिच्या पुच्चित शिरायला बेताब होता. त्याने तिच्या पुच्चिची फट हाताने रूंदावली आणि तिच्या पुच्चिमध्ये लंड घालणार इतक्यात!

इतक्यात पल्लवीच्या घराच्या मागील दरवाजा उघडला आणि त्यातून तिचा नवरा घरात शिरला. खोलीच्या मध्यावर आपली बायको आणि तिचा तो मानलेला भाऊ त्या अवस्थेत पाहून तो हैराण झाला!

पण पुढच्याच क्षणी त्याच्या तळपायाची आग मस्तकाला भिडली! आपली बायको आणि ह्या पुरूषाचा नग्न प्रणय पाहून तो भडकलाच आणि दोघांनाही मारहाण करू लागला.

बबनने आपला पायजमा सावरला आणि तिच्या नवर्याला धकलून तो मागच्या दाराने बाहेर पडला. बबनने तेथून पोबारा केला पण पल्लवी तिच्या नवर्याच्या तावडीतच होती. तो गुराला बडवतात तसे पल्लवीला बडवू लागला.

नंतर पल्लवीचे सासू सासरे आले आणि त्यांना जेव्हा सगळे समजले तेव्हा त्यांनीही तिला मारहाण केली. त्याच क्षणी सर्वांनी तिला घराबाहेर काढली आणि पुन्हा तेथे येऊ नको असे सांगून तिला आपले तोंड काळे करायला लावले.

नवर्याने हाकलले तशी पल्लवी आपल्या माहेरी आली. आई बापाने पण तिला कुत्र्यासारखे बडवले पण शेवटी पोटची पोर म्हणून घरात थारा दिला. मिंध्यासारखी पल्लवी आई बापाच्या घरी जगू लागली.

तिला नवर्याने हाकलून दिली हे बबनला कळले तसे त्याने आपल्या आई वडिलांकडे तिच्याशी लग्न लावायचा तगादा लावला. पण बबनचे आई वडीलही अशी चरित्रहीन मुलगी आपल्याला सून म्हणून नको म्हणून नकार देत राहले.

नंतर त्यांनी बबनचे लग्न दुसर्‍या एका मुलीशी लावून मोकळे झाले आणि त्यांच्या पुढे बबनचे काहीही चालले नाही.

वाईट चालीची म्हणून त्यांच्या गावातल्या बायका पल्लवीचा राग राग करतात. लोकांचे टोमणे आणि आई वडिलांच्या शिव्या खात ती बदनाम आणि बरबाद जीवन जगतेय.

वासनेच्या आहारी जाऊन क्षणिक सुखासाठी तिने स्वतःचे जीवन बरबाद केले. याला बबन जबाबदार होताच पण पल्लवी स्वतः ही तितकीच जबाबदार होती. क्षणिक सुखाच्या खेळाने तिच्या जीवनाचाही खेळच झाला.