शारद सुंदर चंदेरी राती | भाग ३

“अग, आता उखाणा तर ऐक!” असे म्हणत त्यांनी उखाण्याला सुरूवात केली.

“अर्ज किया है! जरा गौर से सूनिये.”

असे नाटकीपणाने म्हणत त्यांनी बाईच्या कानाजवळ आपले ओठ आणून हळू आवाजात सुरूवात केली.

“लग्नांत वरातीसाठी घोडीवर ठोकली गांड.”

“वाह! वा! क्या बात है!”

असे म्हणत कौमुदीबाईंनी त्यांना खोटी खोटी दाद दिली. त्यांनीही ती नाटकीपणाने झुकून स्वीकारली. कौमुदीबाईच्या अंगावर आता सगळीकडे रोमांच उभे राहले होते त्यांच्या कानांतल्या कामुक कुजबुजीने.

“लग्नांत वरातीसाठी घोडीवर ठोकली गांड.”

पुढे त्यांनी एक विराम घेतला कौमुदीबाई अत्यंत उत्सुकतेने पुढच्या शब्दांची वाट बघत होत्या. सुभाषराव त्यांच्या अगदी जवळ झुकले त्यांच्या कानांत हळूच कुजबुजत बोलले.

“अहो कौमुदीबाईं आज मला मारू द्या तुमची गांड.”

असे म्हणत त्यांनी उखाणा पूर्ण केला एक प्रश्नार्थक नजर त्यांच्याकडे टाकली.

“ईऽऽ हा कसला उखाणा. मला नाही आवडला.”

कौमुदीबाईनी लटक्या रागाने मान वळवत एक नेत्रकटाक्ष त्यांच्याकडे टाकला आणि एक कोपरखळी मारली. पण अंगावर सरसरत पाठीवरून पार खाली ढुंगणापर्यंत उठलेले रोमांच काही त्यांना लपवता नाही आले.

“च्यायला एवढा प्रयत्न करून कधीतरी शेरो शायरीत उखाणा घेतला. पण हाय रे कम्बख्त!” असे म्हणत त्यांनी डोक्याला हात लावला.

त्यांचा आविर्भाव पाहून कौमुदीबाईना हसू दाबता आले नाही. मान मागे झुलवत त्या ‘खो खो’ करून हसू लागल्या. हसता हसता ठसका लागला आणि त्यांच्या डोळ्यांत पाणी आलं.

सुभाषरावांनी पुढे होत पाण्याचा ग्लास त्यांच्या तोंडाला लावला.

सुभाषरावांनी आता त्यांच्याकडे मोर्चा वळवला.

“चल! आता तुला घ्यायला पाहिजे हं, उखाणा.”

सुभाषरावांनी बगलेतून हात पुढे आणत त्यांची स्तनाग्रे छेडायला सुरूवात केली. मागून मानेवरूनही जीभ फिरवत होते.

“घेऊ मी असलाच चावट उखाणा? बघा हं.”

“अरे हो जाने दो! हम डरतें है क्‍या!”

सुभाषराव आता अगदी रंगात आले होते.

कौमुदीबाईनी परत मिनिटभर विचार केला घसा खाकरत सुरूवात केली,

“सुभाषराव लग्नांत बसले घोडीवर ठोकून मांड,
सुभाषराव लग्नांत बसले घोडीवर ठोकून मांड.”

त्यांनी सुद्धा तसाच एक पॉझ घेतला दाद मिळण्यासाठी मान वळवून सुभाषरावांकडे प्रश्नार्थक नजरेने पाहिले. त्यांनी “वा! वा! क्‍या बात है!” असे म्हणत थम्सप करून पुढे जाण्याचा इशारा केला. त्या पण आता सुभाषरावांकडे मागच्या बाजूस झुकल्या तोंड वर करून त्यांच्या कानापाशी आल्या.

“तुम्हीसुद्धा चोळू द्या मला तुमचा टिंब टिंब,
मग पाहिजे तेवढी यारा माझी टिंब टिंब.”

शेवटचे दोन शब्द अगदी बारीक आवाजात! उखाणा पूर्ण करत त्यांनी लाजून नवर्याच्या कुशीत तोंड लपवले.

“हे टिंब टिंब म्हणजे काय? मला काही कळलंच नाही. असं नाही, नीट म्हण ना!”

कौमुदीबाई त्यांच्या कानाशी लागल्या आणि म्हणाल्या,

“अहो पहिला टिंब टिंब म्हणजे तुमचा तो, लवडा.”

अगदी कानाशी लागून कुजबुजत बोलल्याने सुभाषरावांच्या अंगावरही काटा फुलू लागला होता आणि त्यांचा तो एकदम सरसरत उठू लागला होता.

“हां हां. म्हणजे ‘हा’ काय?”

सुभाषरावांनी आपल्या मांड्यांमध्ये बोट दाखवले. कौमुदीबाईनी लाजत डोळे खाली घालून मानेनेच हो म्हटले.

“च्यायला, मग नीट लंड म्हण ना? एवढं काय लाजायचं? आणि हे दुसरे टिंब टिंब म्हणजे काय?”

परत बाई त्यांच्या कानांशी लागल्या.

“अहो दुसरं टिंब टिंब म्हणजे माझी मागची ती.”

असे म्हणत त्यांनी सुभाषरावांचा हात धरून आपल्या नितंबांवर घासला. सुभाषराव एकदम ओरडले,

“मागची ती म्हणजे. हा हा हाऽऽ म्हणजे तुझी गांड?”

बाईंनी तोंड झाकत मान हलकेच होकारार्थी हलविली.

“म्हणजे असा उखाणा आहे, तुम्ही सुद्धा चोखू द्या मला तुमचा, काय बरं? हां! लंड! मग पाहिजे तेवढी मारा माझी हां गांड! अरे बापरे! काय डेंजर उखाणा!!” अविश्वासाने डोके हलवत ते म्हणाले.

“च्यायला. तू पण भलतीच चावट निघालीस. एकदम एडव्हान्स्ड उखाणा घेतलास! आता राहवत नाही हं. चल लगेच सुरूवात करू या!”

असे म्हणत सुभाषरावांनी कौमुदीबाईंच्या पाठीवरून हात फिरवत खाली नेत त्यांचे नितंब कुरवाळले. एक बोट गुदेवर दाबले. बाई थोड्या उचकल्या म्हणाल्या,

“अहो जेवण तर आवरून घ्या आधी. मला आवरू द्या पटकन.”

“अहो आता कसलं आवरणं. आता तर चालू करायचंय झवणं.”

असे त्यांच्या कानाशी झुकून म्हणत सुभाषरावांनी त्यांना जवळ घेत परत हातांवर तसेच उचलले बाथरूममध्ये नेले. तेथे हात आणि अंग व्यवस्थित धुवून टाकले आणि तसेच उचलून बेडरूममध्ये नेले.

“अहो डायनिंग टेबलवर पसारा तसाच पडलाय. जरा आवरू द्या ना मला.”

“अगं तू असला उखाणा घेतल्यावर कोण सोडणार तुला? तुझी इच्छा पूर्ण करूनच सोडणार. आता देच मला तुझी मागची टिंब टिंब!”

त्यांनी बाईना बेडवर टाकले आणि पालथे करत त्यांच्या एकेका नितंबावर प्रत्येक टिंबा बरोबर चापट्या मारल्या. बाई एका कुशीवर होत सरकत भिंतीशी जात होत्या. सुभाषरावांनी त्यांच्या नितंबांवर हात फिरवत परत एक जोरदार चापट मारली. त्यांच्या दुंगणावर लालसर वळ उमटले. पण “उफ्फ!!” बाई थोड्या नाटकीपणाने कळवळल्या.

“आता काही खरं नाही माझं, देवा वाचव रे!!” असे म्हणत त्या छताच्या दिशेने बघत धावा करू लागल्या.

सुभाषरावांनी त्यांना पलंगावर भिंतीला उश्या टेकवून भिंतीकडे पाठ करून बसवत ते पण पलंगावर आले. बाईंच्या अंगाच्या दोन्ही बाजूला पाय टाकत गुडघे टेकले. पुढे सरकल्यावर आपली कंबर त्यांच्या ओठांजवळ आणली, आपलं अर्धवट ताठरलेले लिंग मुठीत धरून त्यांच्या तोंडात देणार तोच ते थबकले म्हणाले,

“अरे हो. बायकोला घास भरवताना उखाणा म्हणायचा असतो ना! चल परत ऐक माझा उखाणा, खास बायकी उखाणा आहे हं हा! स्वयंपाक केला भाजी पोळी आमटी…”

“वा! वा! हा घास देतांना सुद्धा उखाणा!!”

कौमुदीबाई खुसखुसत हसल्या त्यांनी तोंडाचा आ वासत थोडे खाली झुकून त्यांच्या गोट्या तोंडात घेतल्या. एखाद्या लॉलीपॉपसारखे त्या गोट्या चोखू लागल्या. वर सुभाषरावांचा लवडा सरसरून फुगला ताठ होता होता त्यांच्या नाकाला शेंड्याला स्पर्शून गेला.

मागून त्यांनी हात सुभाषरावांच्या नितंबांवर नेले. व्यवस्थित कुस्करायला सुरूवात केली. मधूनच त्या आपली बोटे त्यांच्या गुदेवर नेत नखांचा हळूच स्पर्श होऊ देतं. “आह… आह…” करत तेही घुमत होते. मधूनच कौमुदीबाई दुसर्‍या हाताने त्यांचा लवडा आपल्या संपूर्ण चेहर्‍यावरून फिरवत.

एका नंतर दुसरी गोटी तोंडात घेत त्यांनी मनसोक्त चोखली. मान वर सरकवत त्या सरळ झाल्या. लवड्याचा दांडा हातात घेऊन मागे पुढे हात हलवित त्यांनी कातडी पूर्ण मागे सरकवली. लवड्याची सुपारी तोंडात घेतली. हाताने लवडा मागे पुढे सरकवत त्या तोंडात घोळवू लागल्या.

सुभाषरावांनी हळूहळू कंबर हलवायाला सुरूवात केली. हळूहळू त्यांचा वेग वाढू लागला तेव्हा त्यांची घुसमट होऊ लागली. त्यांनी एक हात त्यांच्या कंबरेवर दाबत त्यांना दूर केले आणि लवडा तोंडाबाहेर काढून एक दीर्घ श्वास घेतला.

“हं. हां. बरं वाटलं हो आता. कित्ती मोठ्ठा आहे हो हा. अगदी गुदमरून टाकतो मेला.”

त्यांच्या स्वरांत नवर्याच्या लिंगाबद्दल असलेला सार्थ अभिमान डोकावत होता.

“आणि खाली घालतो तेव्हा? तेव्हा तर मजा येते ना तुला?”

“तिथलं वेगळं असतं! ती जागा खास याच्यासाठीच तर बनवलेली असते. जशी तलवारीसाठी म्यान असते, तशी याच्यासाठी ती असते.” असे म्हणत त्यांनी परत सुपारी तोंडात घेतली.

एखादा चविष्ट पदार्थ तोंडात घोळवावा तसा ते त्याला एका बाजूने दुसरीकडे फिरवत घोळवू लागल्या. सुभाषरावांनी लगेच दोन्ही हात त्यांच्या कानशिलांपाशी धरले ते हातांनी त्यांचा चेहेरा मागेपुढे हलवत आपली कंबर पण हलवू लागले.

“आह… कमू. किती मस्त वाटतंय… कर… असंच कर… हां… हां… असंच… आह… आह…”

कौमुदीबाईनी आता त्यांचा लवडा आपल्या टाळूवर घासायला सुरूवात केली. आपला लवड्यावरचा हात मागे नेत अगदी मागे घशापर्यंत नेत नंतर परत बाहेर ओढत त्यांच्या दातांपर्यंत आणत. त्यांच्या दातांचा स्पर्श सुपारी भोवताली असलेल्या रिंगला झाल्यावर सुभाषराव सुख मिश्रीत वेदनेने कळवळत. पण परत टाळूवर घासत आत नेत.

आता त्यांचा लवडा फुगून खूपच तट्ट झालेला होता. आता तो बाहेर काढला त्यांच्या अंगावरून बाजूला होत म्हणाले,

“चल, आता घोडी हो लवकर. आपला खास कार्यक्रम सुरू करू. आता तुझी टिंब टिंब दे मला.”

कौमुदीबाई कुशीवर वळत पालथ्या झाल्या. हातावर आणि गुडघ्यांवर ओणव्या झाल्या. सुभाषराव मागून त्यांच्यावर ओणवे झाले त्यांच्या कानापाशी तोंड आणून म्हणाले,

“वॉव! काय मादक टिंब टिंब आहे, मस्त!”

असे म्हणत त्यांनी त्यांच्या दोन्ही नितंबांवर हात फिरवला आणि एक चापट मारली. एक बारीकशी सुखवेदना त्यांच्या अंगातून निघाली.

“स्स… आई गं… जरा हळू कराल ना… प्लीज…”

“डोंट वरी डार्लिंग. तुला पण मजा येईल बघ.”

सुभाषराव त्यांच्या मानेपासून चुंबने घेत पाठीच्या कण्यावरून खालपर्यंत गेले. त्यांच्या ओलसर ओठांच्या जि‍भेच्या होणार्‍या स्पर्शाने त्यांच्या पाठीवर नितंबांवर परत रोमांच उभे राहले. अंगातून दौडणार्या शिरशिरीने त्याची उत्तेजना वाढली.

चुंबने घेत सुभाषराव त्यांच्या नितंबांपर्यंत आले. ओठ थोडे उचलत त्यांच्या दोन्ही नितंबांना फाकवणार्या भेगेवरून अलगद नेले. त्यांच्या उष्ण श्वासाची जाणीव झाल्याने कौमुदीबाईच्या नितंबांवर काटा फुलला.

सुभाषरावांनी आपले दोन्ही पंजे नितंबांवर दाबत दोन्ही अर्धगोल फाकवले. उजव्या हाताचा अंगठा गुदेच्या भोकावरून गोल गोल फिरवला. त्याच हाताचे मधले बोट खाली नेऊन त्यांच्या योनिच्या भेगेवरून फिरवू लागले. दोन्हीकडे होणार्‍या उत्तेजित करणार्या स्पर्शाने अंगावर फुलणारा काटा झटकून टाकण्यासाठी त्यांनी आपली कंबर थोडी झटकली.

“वा! काय सेक्सी गांड आहे गं तुझी!”

सुभाषरावांनी खाली झुकत दोन्ही अर्धगोलांवर एकेक हलकासा चावा घेतला.

“आह… स्स… काय करताय तुम्ही? असं चावू नका न…”

पण त्यांच्या बोलण्याच्या स्वरांत पसंती जाहीर होत होती.

“काय करताय? काही फार नाही करत गं, आता फक्त मी माझा लवडा तुझा गांडीच्या भोकात टाकून तुझी जोरदार गांड मारणार आहे डार्लिंग.”

असे म्हणत त्यांनी आपली जीभ गुदेला लावतकडेकडेने अलगद फिरवली. नंतर जि‍भेचा दाब वाढवत संपूर्ण भोक चाटत चाटत ओले केले.

शारद सुंदर चंदेरी राती

सुभाषराव कुठे दौर्‍यावर जाऊन आले होते. घरात आल्या आल्या त्यांनी बायकोला मिठीत घेतले. तिच्या पाठीवरून त्यांचे हात नितंबांवर उतरले. त्यांचे नितंब कुस्करत, कुरवाळत त्यांची चुंबने घेत त्यांनी सर्वांग चोळले. नंतर त्यांना फिरवून परत उलटे मिठीत घेतले, छातीवर दाब देऊन...

शारद सुंदर चंदेरी राती | भाग २

बाईंनी जरी त्यांच्याकडे पूर्ण पाठ फिरवलेली असली तरी त्यांना साहेबांचे डोळे त्यांच्या प्रत्येक अवयवावर फिरत असलेले जाणवत होते. प्रथम मानेवर, नंतर पाठीवर आणि शेवटी तर चक्क त्यांच्या अनावृत्त नितंबांवर रोमांच उभे राहले. शेवटी त्यांना सहन होईनासे झाले. त्यांनी मान वळवून...

शारद सुंदर चंदेरी राती | भाग ४

सुभाषराव एका हाताने दोन्ही पायांमध्ये आपला पंजा टाकून कौमुदीबाईंची योनि पण चोळत होते. मध्येच वरच्या दाण्यापर्यंत बोटे नेऊन त्यालाही छेडत होते. जि‍भेचा, ओठांचा वापर करीत त्यांनी भोक पूर्ण ओले केले. नंतर अंगठा वर आणत हळूहळू दाब वाढवत आत घुसवला. "आह... हळू जरा..."...

error: नका ना दाजी असं छळू!!