मी आणि निल्या शाळेपासूनचे जिवलग मित्र. आमच्या दोन्ही घरांचा अगदी जवळचा घरोबा. आता मी म्हणजे विलास आणि निल्या म्हणजे निलेश. शाळेपासूनच आम्हा दोघांना ‘बाई’ हा विषय अगदी जवळचा आणि वेडावणारा. शाळेच्या शेवटच्या वर्षात आम्ही दोघांनी ‘सेक्स’ या विषयाची बरीच माहिती करून घेतली आणि तेव्हापासून वेगवेगळी कामुक कथा असलेली पुस्तके वाचायची, चित्र पाहायची आम्हाला सवय झाली.
शाळेत, रस्त्यावर आजूबाजूला. अगदी कुठेही एखादी भरीव शरीराची बाई किंवा मुलगी दिसली की आम्ही तिच्याकडे अगदी अधाशासारखे पाहात राहायचो. जमेल त्या स्त्रीच्या जमेल त्या अंगाला जमेल तसा स्पर्श करण्याची एकही संधी आम्ही सोडत नसू.
पुढे कॉलेजमध्ये गेलो. तिथेही बरेच चाळे केले पण. ते नंतर कधीतरी. इंटरनेटचे युग आहे. तेव्हा सगळ्या प्रकारच्या सेक्सची माहिती झालेली होती. पण तरीही त्या गोष्टीचा आमच्या अभ्यासावर परिणाम झालेला नव्हता.
निल्याच्या घरी त्याची आई सुनंदा आणि धाकटी बहीण निकिता, तर मा‍झ्या घरी मी, आई जयश्री, बाबा आणि मोठी बहीण कविता असे चौघेजण. निल्याचे वडील व्यवसाया निमित्त वर्षातले ८-९ महीने परदेशात असत. पण तरीही सुनंदा मावशीने निल्या आणि निकीताला त्याची झळ लागू दिली नव्हती. फार हिंमतीची बाई.
१२ वी नंतर मी इंजीनियरिंगला गेलो आणि निल्या मेडिकलला. त्यामुळे त्याला कॉलेजसाठी लांब जावे लागले आणि तिथेच हॉस्टेलवर राहावे लागणार होते. आईला सोडून जाववत नव्हते त्याला पण शेवटी गेला.
आमचे रूटीन सुरळीत सुरू झाले, अभ्यासामुळे म्हणा किंवा निल्या नसल्यामुळे माझे त्यांच्या घरी येणे-जाणे कमी झाले होते. निल्या हॉस्टेलला निघून गेल्यानंतर २-३ महिन्यांनंतर एकदा मी रविवारचा घरी असताना सुनंदा मावशी घरी आली होती, मला घरात पाहून लगेचच म्हणाली,
“काय रे विलास, मित्र इथे नाही म्हणून त्याच्या घराला विसरलास की काय? कधीतरी येत जा की.”
“तसे नाही मावशी, हल्ली वेळच मिळत नाही.”
त्यानंतर बराच वेळ मावशी आणि आईने गप्पा मारत होत्या. नंतर जातानाही, “येत जा रे विलास, तू दिसलास की निलेश भेटल्यासारखे होते,” असे म्हणल्या तर मीही, “हो, येईन हं मावशी,” असे म्हणून पुन्हा टीव्ही पाहाण्यात दंग झालो.
मग दोन तीन दिवसानीच निल्याचा फोन आला, इकडच्या तिकडच्या गप्पा झाल्यावर निल्याही म्हणाला,
“काय रे आई म्हणत होती की तू घरी येत नाहीस अजिबात. साल्या माझे घर काय परके आहे का तुला?”
मग नंतर असाच मी सहज म्हणून निल्याच्या घरी गेलो. अगदी बराच वेळ मी मावशी आणि निकीताशी गप्पा मारल्या आणि अचानकच इतके दिवस न लक्षात आलेली एक गोष्ट मा‍झ्या लक्षात आली. निकिता फार सुंदर दिसायला लागली होती, नुकतीच कॉलेजला जायला लागलेली, वयात येत असलेली निकिता खूपच आकर्षक दिसू लागली होती.
तिच्या छाती वरचे दोन गोळे चांगलेच नजरेत भरत होते. गोबरे गोबरे गाल, काळे कुळकुळीत खांद्यांवर रूळणारे केस, बारीक, नाजुक कंबर आणि थोडीशी वाढलेली नितंबाची गोलाई, सगळे काही मा‍झ्या नजरेत भरले. अगदी योग्य त्या ठिकाणी योग्य ती गोलाई आलेली होती तिच्या भरीव शरीराला.
मग मात्र मा‍झ्या निल्याच्या घराच्या फेऱ्या वाढू लागल्या. निकिता घरी असण्याची वेळ साधूनच मी निल्याकडे जायचो, तीही मी तिच्या दादाचा जिवलग मित्र म्हणून माझ्याशी अगदी मोकळेपणाने बोलायची, माझ्याकडून अभ्यासातील डिफिकल्टिज विचारायची. मग तिला तिच्या अभ्यासात मदत करण्याच्या बहाण्याने मी बऱ्याच वेळा तिच्याशी जवळीक करण्याचा प्रयत्न करायचो, जमेल तसा तिच्या काही महत्त्वाच्या अंगांना हातही लावायचो.
मला वाटते तिलाही मा‍झ्या मनात काय आहे हे समजले असावे. कारण पूर्वी माझ्याशी अंतर राखण्याचा प्रयत्न करणारी निकिता हल्ली माझ्याशी जर जास्तच मोकळेपणाने राहायला लागली होती. पण मी काही फक्त तिच्या बहरून येणाऱ्या तारुण्यावरच फिदा झालेला नव्हतो, तर तिच्या सौंदर्यावरही फिदा झालेला होतो, एकूणच मला ती खूप आवडू लागली होती.
बरेच दिवस हे असेच चालू होते. त्यानंतर एकदा असाच मी संध्याकाळचा मी निल्याच्या घरी गेलो, दार लोटलेले होते, मी दार उघडून घरात गेलो. निकिता बहुतेक घरात नव्हती आणि मावशीही कुठे दिसत नव्हती. तेवढ्यात आतल्या खोलीतून आवाज आला म्हणून मी तिकडे गेलो.
त्या खोलीचे दार अर्धवट उघडे होते आणि आत मावशी पलंगावर मुक्तपणे पहुडलेली होती, अगदी अस्त व्यस्त. तिचे डोळे मिटलेले होते. साडी अगदी गुडघ्यांच्या वरपर्यंत सरकलेली होती त्यामुळे तिच्या पोटऱ्या आणि काही प्रमाणात मांड्यांही दिसत होत्या.
पदर अस्ता व्यस्त झाल्यामुळे मावशीची छातीही व्यवस्थित दिसत होती. ब्लाउज असूनही तिचे ते यौवन मला वेडावत होते. आडवी झालेली असल्याने श्वास घेताना तिचे ते भरगच्च उरोज वरखाली होत असल्याने जास्तच टरटरून आल्यासारखे दिसत होते.
कितीतरी वेळ मी अगदी वेड्यासारखा हे विलोभनीय दृश्य पाहात उभा होतो. मा‍झ्या पॅन्टमध्ये तंबू झालेला होता. पण तेवढ्यातच बाहेर निकीताच्या स्कुटीचा आवाज आला, म्हणून मी झटकन बाहेरच्या हॉलमध्ये येऊन बसलो. पण तरीही मा‍झ्या डोळ्या पुढून मावशीचे नुकतेच पाहलेले भरगच्च रूप नाचत होते.
आता निकीताशी बोलतानाही मा‍झ्या मनात मा‍झ्या जिवलग मित्राच्या या भरगच्च आईला कसे जवळ करता येईल हाच विचार चालला होता. निकिता काय बोलते आहे ह्याकडे माझे अजिबात लक्ष नव्हते. निकीताच्याही ते लक्षात आले.
“लक्ष कुठे आहे तुझे विलास? मी तुझ्याशी बोलते आहे.”
मी काही बोलणार तेवढ्यातच सुनंदा मावशी बाहेर आल्या आणि मला पाहून म्हणाल्या,
“तू केव्हा आलास रे?”
“झाला बराच वेळ, तुम्ही झोपल्या होतात मी आलो तेव्हा,” मी म्हणालो, “मी तुम्हाला हाक मारली पण बहुतेक तुम्हाला गाढ झोप लागली होती.”
“अरे माझे डोकं दुखत होते खूप, म्हणून बाम लावून पडले होते.”
हे सांगताना त्यांनी उगाचच छातीवरचा पदर सारखा केला. त्यानंतर मी थोडा वेळातच घरी आलो आणि संडासात जाऊन भराभर मुठ्ठ्या मारून लवड्याला शांत केले. तसाही रोज निल्याकडून आलो की निकिता आठवून आठवून मी मुठ्ठ्या मारायचो, आता तर मला त्या दोघी माय-लेकीनी वेडे केले होते, त्यामुळे मी अगदी गरम झालो होतो.
हल्ली रोजच वेळात वेळ काढून मी निल्याच्या घरी जायचो. मावशीनी हे निल्याला सांगितले असावे कारण एकदा तो फोनवर म्हणाला होता,
“विलास, हल्ली जवळ जवळ रोजच मा‍झ्या घरी जातोस, नितूला अभ्यासात मदत करतोस, काय विचार आहे?”
“तुला कोणी सांगितले?” असे विचारले तर ही गोष्ट मावशीनीच त्याला सांगितली असे तो म्हणाला. वरती म्हणतो कसा, “नितूवर फिदा झाला आहेस की काय? म्हणजे आपली काही हरकत नाही म्हणा. पण साल्या ती माझी बहीण आहे हे विसरू नको. तशी अजून ती लहान आहे.” मी ती वेळ कशी तरी मारून नेली.
दुसर्‍या दिवशी मी पुन्हा निकिता घरात नसण्याची वेळ साधून सुनंदा मावशीकडे गेलो. मावशी जमिनीवर गहू निवडत बसल्या होत्या. केसांच्या बटा त्यांच्या चेहर्‍यावर रूळत होत्या, पाय पसरून बसल्याने साडी परकरासकट गुडघ्यापर्यंत वर गेलेली होती त्यामुळे त्यांच्या गोऱ्यापान भरगच्च पोटऱ्या उघड्या पडलेल्या होत्या.
त्यांचा छातीवरचा पदर संपूर्णपणे एका बाजूला सरकल्याने त्यांच्या दोन उरोजामधल्या दरीची सुरूवात एकदम स्पष्ट दिसत होती. अगदी एका नजरेत मी हा माल-मसाला टिपला. मला पाहून त्या म्हणाल्या,
“अरे आज आत्ता कसा आलास? नितू तर घरात नाही.”
“सहजच आलो.” मी म्हणालो.
हे सांगतानाही माझे लक्ष त्याच्या रूंद गळ्याच्या ब्लाउजमधून दिसणाऱ्या घळीकडेच होते. त्यांच्या हे लक्षात आले आणि झटकन त्यांनी पदर आणि साडी सारखी केली. आणि माझ्याकडे पाहून त्या अगदी गोड हसल्या.
त्या माझ्याकडे पाहून हसल्याने मी गोंधळलो होतो. म्हणजे त्यांच्याकडील मा‍झ्या फेऱ्या वाढण्याचे कारण त्यांच्या लक्षात आले होते किंवा त्यांना मी त्यांच्याकडे ज्या नजरेने पाहत होतो ते त्यांना आवडले होते. बाईला पुरूषाची नजर लगेच समजते म्हणतात.
मावशी साधारणपणे ४२ च्या असाव्यात. साधारण गोरा वर्ण. काळ्या केसामध्ये अगदी मोजता येतील एवढेच पांढरे केस. काहीशी स्थूल शरीरयष्टी, पण त्या दिवशी पाहल्यामुळे त्यांची थाने नक्कीच अजूनही कडक आणि दाबण्या योग्य असणार असे मला वाटत होते.
त्यांच्या पोटावर एकच मांसल अशी छान वळी पडायची आणि खाली नितंबाचा घेर तर अगदी विचारू नका. कोणत्याही पुरूषाला त्या गरगरीत मोठ्ठ्या डोंगरांशी कुस्ती करून त्या मधल्या दरीत उडी घ्यावीशी वाटेल. तात्पर्य काय तर मावशी अगदी मस्त होत्या, ह्या वयातही!
हा सगळा विचार मा‍झ्या मनात सुरू असतानाच त्यांचा दुधवाला आला.
“अरे विलास, आतून दुधासाठी पातेले घेऊन ये.”
मी त्यांनी सांगितल्याप्रमाणे केले. पण दुधाचे पातेले आत घेऊन जाताना मला कशाचा तरी धक्का लागला आणि पातेल्यातले दूध हिंदकळले.
“अरे.. अरे.. सांभाळ, माझे दूध सांडशील.” मावशी अनाहूतपणे म्हणाल्या.
मी झटकन म्हणालो,
“तुमचे दूध कसे सांडीन? ते तर चोखेन आणि आता तुमच्याकडे तरी दूध आहे का शिल्लक?”
त्यानी चमकून माझ्याकडे पाहिले. मलाही मी काय बोललो ते लक्षात आले आणि मी खूप घाबरलो. मी झटकन दुधाचे पातेले आत ठेवून आलो आणि पुन्हा बाहेर येऊन बसलो.
आता मावशी काय बोलतात आणि करतात याचीच मला चिंता होती. पण मी पाहिले, त्या माझ्याकडेच पाहात होत्या.
“काय म्हणालास तू? माझे दूध चोखायचे? माझ्याकडे दूध नसेल असे तुला का वाटते विलास?”
त्यांच्या ह्या बोलण्यावर मी गप्पच राहलो.
“सांग ना, का म्हणालास तू तसे?”
त्या पुन्हा म्हणाल्या. त्यांच्या चेहेर्‍यावर राग दिसत नव्हता त्यामुळे माझी भीड चेपली.
“मावशी, मूल लहान असताना जोपर्यंत आईचे दुधावर असते तोपर्यंत बायकांच्या शरीरात दूध तयार होते हे मला माहीत आहे.” मी म्हणालो.
तेवढ्यातच नितू आल्यामुळे विषय तिथेच संपला आणि मी सुटकेचा निश्वास टाकला. मी परत जाताना, “उद्या ह्याच वेळेला ये,” असे त्या मला म्हणाल्या. मग मी सटकलो.
त्या नंतरचा संपूर्ण वेळ उद्या काय होईल याचा विचार करत होतो. दुसर्‍या दिवशी घरून मी कॉलेजला म्हणून निघालो आणि एकदम निल्याच्या घरी गेलो. मावशी एकट्याच घरात होत्या. त्यांनी मला पाणी दिले आणि नंतर सरबतही दिले.
मग त्या माझ्याजवळ येऊन बसल्या अगदी जवळ. मी चोरून त्यांच्याकडे पाहात होतो. त्यांनी मस्त गुलाबी साडी नेसली होती आणि मुख्य म्हणजे त्या नेहमीपेक्षा जर जास्तच छान दिसत होत्या.
“विलास, तुझ्या मनात काय आहे? हल्ली तुझी नजर बदलली आहे. मी तुझ्या आईच्या वयाची आहे हे विसरलास काय?” मावशी म्हणाल्या.
मला काय बोलावे तेच समजत नव्हते. पण काही झाले तरी हे गुबगुबीत शरीर मला हवेसे वाटत होते. म्हणून मी थोडासा बोल्ड होऊन म्हणालो,
“मावशी ते मी अगदी चुकून बोललो. पण तुम्ही हे मा‍झ्या घरी सांगू नका. पण तुमच्याबद्दल मला जे वाटते ते मी बोललो.”
त्या एकटक माझ्याकडे पाहात होत्या.
“तुम्ही अजूनही फार छान दिसता. मला खूप आवडता.”
आणि मी हात मागे नेऊन त्यांच्या खाद्यावर ठेवला. झटकन त्यांनी माझा हात झिडकारला.
“विलास, तुला मी एक चांगला मुलगा समजत होते. मी तुझ्या मित्राची आई आहे आणि तुझ्या आईच्या वयाची आहे, मा‍झ्यात तुला काय आवडण्यासारखे आहे.”
पण आता मी अधीर झालो होतो. पुन्हा त्यांच्या खांद्यावर हात टाकून मी मावशीला जवळ ओढले आणि म्हणालो,
“तुमच्याकडे जे काही आहे ते एखाद्या तरूण मुलीकडेही नसेल.”
त्या आता थोड्याशा घाबरल्या होत्या आणि मा‍झ्या हातातून सुटण्याचा प्रयत्न करू लागल्या. पण मी त्यांना घट्ट धरून ठेवले होते. तसाच मी दुसरा हात त्यांच्या छातीवर ठेवला आणि पहिल्यांदाच मला त्यांच्या त्यांचे स्तन किती मांसल आहेत हे जाणवले.
