मातृत्व – प्रेमाची कहाणी (डील) | भाग २

ती गाडीत बसली आणि सलीमला फोन केला ‘बेबी, मी घरी येतीये, माझ्यासाठी एक कप स्ट्रॉंग कॉफी करशील का?’ सलीम उत्तरला, ‘हो करतो, तुला पेपर्स मिळाले का?’ ‘अ… ते मी घरी आल्यावर बोलू. ओके जानू?’ प्रिथाने बोलून फोन ठेवला आणि ती निघाली.

नेहमीप्रमाणे तिच्या तरूण मुलाच्या गोड हास्याने तिचे स्वागत झाले. त्याला ही बातमी कळवण्याचा विचार करून ती थरथर कापली. ‘हाय शोनु!’, ‘हाय आई!’ ‘जेवायला काय आहे?’ प्रीथाने विचारलं. सलीम उत्तरला, ‘मी प्रॉन्स करी बनवली आहे. नि बासमती भात, तुझं आवडत आणि हि तुझी कॉफी.’ ‘व्वा तू १ नंबर आहेस.’ प्रिथा म्हणाली. ‘आई, तुला पेपर्स मिळाले ना सांग ना.’ सलीमने विचारले. ‘स्विटी चल बेडरूममध्ये, मला खूप थकवा आलाय. थोड्या वेळासाठी आराम करेन. ओके?’ ‘डायरेक्ट बेडरूम? हीहीही… आई, आज तू चांगल्याच मूडमध्ये दिसतीये.’ ‘शऽऽऽ, काही हॅंकी पँकी नाही करायचं, चावट कुठला.’ ते बेडरूममध्ये गेले. ‘थोडा वेळ बसुया. ओके?’ ‘आई, काय झालय?’ ‘काही नाही बेबी, मला पेपर्स उद्या मिळतील. पक्का प्रॉमिस. पण त्यासाठी एक किंमत मोजावी लागणार आहे बाळा.’ ‘काय? कसली किंमत आई? तू खूप त्रासात का आहेस?’ ‘ती किंमत मी आहे बाळा. त्याला मी हवीये.’ म… मला काही कळले नाही. आई ती किंमत तू आहेस म्हणजे? तुला काय किंमत मोजावी लागणारे?’ ‘तीच जी एका स्त्रीला पुरूषाला मोजावी लागते ती. मी… मी…’

प्रिथाने सलीमला सगळं सांगितलं. तिने त्याच्यापासून काहीही लपवल नाही. तिने त्याला शेवटच्या तपशिलापर्यंत भादुरीच्या मागण्या काय आहेत हे सांगितले, अगदी तिने तिचे सुंदर खालचे केस काढावेत अशी त्याची इच्छा होती.
सलीम गप्प राहिला. त्याचा धक्का आणि अविश्वास खोल होता. प्रीताला पुढे काय करावं हेही कळत नव्हतं. गडद शांतता पसरली. ‘बाळा, प्लीज बोल ना माझ्याशी. मी… मी तुझी हि शांतता सहन नाही करू शकत. मला सांग काय करायचं. तू जे म्हणशील ते मी करील, जे म्हणशील ते.’ प्रिथा रडत होती.

अखेर सलीमच्या बांध फुटला ढसाढसा रडत तो म्हणाला, ‘आई, मी निघून जाईन. मी निघून जातो, तुला हे सगळं करायची काहीही गरज नाहीये. मला दत्तक घ्यायची गरज नाहीये.’ ‘काय!!’ प्रिथा जवळजवळ ओरडलीच, ‘नाही, प्लिज असा बोलू नकोस बेबी. प्लिज…. प्लिज…. मी तुझ्याशिवाय नाही जगू शकत. नाही! मी करेल… मी तुझ्यासाठी काहीही करायला तयार आहे जान. फक्त मला सोडून जायच बोलू नकोस. मी भीक मागते तुझ्याकडे. आआअह्ह्ह!’ प्रिथा जोरजोरात रडायला लागली.

‘आई, पण तो तुला स्पर्श करेल आई. त्याचे घाणेरडे हात तुझ्या सर्वांगावर फिरतील.’ ‘फक्त ह्या एकाच वेळी बाळा. मी तुला वचन देते, मी कोणालाही कधीही मला हात लावू देणार नाही. जर कोणी कधी असं करायचा प्रयत्न केला तर मी एकतर जीव देईन किंवा घेईन; पण फक्त ह्यावेळी माझ्याकडे काही पर्याय नाहीये.’

दोघांचंही रडणं जरा कमी झालं होत. ‘तू म्हणत असशील तर ठीके आई.’ सलीम हुंदके देत म्हणाला. प्रिथाने त्याच्याकडे पाहिलं, त्याचे निरागस मोठे डोळे अश्रूनी ओले झाले होते. त्या क्षणी तिला वाटणार्या प्रेमाच्या प्रचंड गर्दीवर ती नियंत्रण ठेवू शकली नाही. तिने त्याला जवळ ओढून मिठीत घेतल. ‘ओह, थँक यू… थँक यू डार्लिंग. प्लिज परत कधी मला सोडून जाणार असे बोलू नकोस, वचन दे. मी तुझ्याशिवाय मरून जाईन; मी माझ्या मुलाशिवाय, माझ्या प्रियकराशिवाय मरून जाईल.
माझी काळजी कोण घेणार? माझी काळजी घेण्याची गरज आहे. तू माझ्या सर्व मानसिक आणि शारीरिक गरजा पूर्ण केल्या आहेस.’ ‘मी… मी तुझी काळजी घेईन आई… नेहमी… मी नेहमी तुझ्यासाठी आहे.’ ‘मी… मी खूप स्वार्थी आहे.’ प्रिथा रडत म्हणाली. ‘नाही आई, असा म्हणू नकोस. प्लिज…’ सलीम तिचे डोळे पुसत म्हणाला.

‘बेबी, चल आ पण ह्या सगळ्यावरून लक्ष विचलित करूया. चल आ पण आत्ता मिलन करूया. आईला दाखवूदे कि ती तुझ्यावर किती प्रेम करते ते. तू आज बिना कॉन्डमच पण करू शकतोस. मी गोळी घेईल.’
‘नको आई, त्याची काही गरज नाहीये. म… मला नाही वाटत मी आज तुझ्याशी संभोग करू शकेन.’ ‘बेबी प्लिज, मला तुझं प्रेम हवंय.’ ‘माझं प्रेम तुझंच आहे आई, सगळं तुझंच आहे. मी तुझ्याशी संभोग न करण्याचा विचार देखील करू शकत नाही, पण आज नाही…’ ‘नाही, मला अशी शिक्षा देऊ नकोस, मला गरज आहे, मला तुझ्या प्रेमाची गरज आहे. मला आज रात्री तुझ्याशी संभोगाची गरज आहे. किस मी… किस मी… प्लिज बेबी…’ असे म्हणत प्रिथाने त्याचा चेहरा तिच्या चेहर्याकडे वळवण्याचा प्रयत्न केला. ‘उह्ह… तू जबरदस्ती करतीये आई!’ ‘नाही… नाही बाळा, असं बोलू नकोस. मी कधीच माझी जबरदस्ती तुझ्यावर करणार नाही.
पण जर तू माझ्याशी संभोग केलास तर मी निश्चिन्त होईल, कि मी जे करणार आहे त्यासाठी तू माझा तिरस्कार करत नाहीयेस. विश्वास ठेव स्वीटी, माझ्याकडे दुसरा पर्याय नाहीये.’ ‘म… मला माहित नाही आई, मी… मी आज रात्री नाही करू शकत.’ सलीम तिच्या खांद्यावर डोकं ठेऊन विसावला होता.

प्रिथाने त्याच्या चेहरा तिच्याकडे प्रेमाने वळवला. त्यांचे चेहरे खूप जवळ होते. त्यांचे ओठ जवळजवळ एकमेकांना चिकटले होते. त्यांचे श्वास एकमेकांच्या चेहर्यावर जात होते. प्रिथा म्हणाली, ‘प्लिज… प्लिज आईशी इतका निष्ठुर नको वागूस. तू फक्त माझ्या आत घाल, मला ते बर वाटेल. मी खरंच सांगते, तू सांगशील ते मी करेन.’ ‘किस मी बेबी… मला किस्सी हवीये…’ आणि त्यांनी किस केलं.

सलीम तिच्या ओठांचा प्रतिकार करू शकला नाही. तिचा उबदार कस्तुरीसारखा श्वास… ते उद्या उजाडणारच नाही, असा किस करत होते. ‘म्म्म्म’ ‘उउम्मम’ ‘स्लर्प…. म्म्म्म’. ते एकमेकांच्या जीभ, श्वास आणि थुंकीचा आनंद घेत होते. ते जवळजवळ एकमेकांचे तोंड खात होते. प्रिथा असाह्यपणे उत्तेजित झाली होती. तिला वाटले, ती सलीमची नाराजी तिच्या शरीराने दूर करू शकते. तिच्यामध्ये त्याच्याबरोबर तिथेच आणि लगेच सेक्स करण्याची इच्छा वाढली. तिला माहित होते, तो तिचा प्रतिकार करू शकणार नाही. काही मार्गच नाहीये… त्यांचे तोंड वेगळे झाले, दोघांच्या तोंडामध्ये लाळेचा पूल तयार झाला होता. लाळेच्या तारा लोम्बत होत्या.

सलीमने तीच तोंड एका हाताने पकडून तिच्या खालच्या ओठावरून अंगठा फिरवला, ‘आअह्ह्ह्ह येस बेबी, टच मी, मला कळू दे तुझं माझ्यावर प्रेम आहे ते, ओह्ह्ह…’ ‘आई, तुझे ओठ… किती मऊ… आणि आपल्या लाळेत किती चमकतायत… तुझा तीळ… उम्म्म…’ सलीमने तिच्या खालच्या ओठाच्या शेजारील तिळावर चुंबन घेतल. प्रिथा शहारली. ‘ओह… देवा, आह…’ ‘तुझ्या श्वासाचा वास…’ ‘हे सगळं तुझंच आहे बाळा. आई तुला हवं ते सगळं करेल माझ्या राजा. आह्ह… माझ्या श्वासाचा उबदारपणा फील कर. आह्ह…. तुला माझ्या कण्हण्याचे आवाज आवडतात, हो ना? मी तुझ्यासाठी कन्हेल… किंचाळत राहील… आज रात्री…’ प्रीथाने त्याचे कान चाटले आणि चोखले, तिला माहित होते की हा त्याचा संवेदनशील भाग आहे आणि तो यापुढे प्रतिकार करू शकणार नाही. परंतु… ‘आई… थांब… थांब!!’ ‘आई अस वागू नकोस जस कि तू मला सेक्सची लाच देतीयेस.’ ‘नाही… तू हे चुकीचं समजतोयस बेबी. मला फक्त तुझ्यासोबत संभोग करायचंय, जसा तुला आवडतो…’ ‘खरंच? मग थांब एक मिनिट. मी आलोच.’

सलीमचे मन वाकड्या पद्धतीने काम करू लागले होते. आता त्याला समजले आहे की आपल्या आईच्या शरीराचा उपभोग दुसरा पुरूष घेईल, त्याने स्वतःच्या छुप्या इच्छा देखील पूर्ण करण्याचा निर्णय घेतला.
जर तिला त्याची इतकी गरज असेल की तिने त्यांच्या मिलनासाठी दुसर्‍या पुरूषाबरोबर झोपण्यास सहमती दर्शविली, तर तिचीही परीक्षा घेण्याची वेळ आली आहे. तो तिला असे काहीतरी करायला लावेल ज्याचा तिला तिरस्कार वाटतो आणि नेहमी त्याला नकार दिला जातो. तो तिला ते करायला लावेल. सलीम गेला आणि फ्रिजमधून एक मोठा ग्लास भरून बियर घेऊन आला. तो तिचे शोषण करणार होता. ‘बाळा कुठेस तू?’ ‘shhh शांत राहा. आलो मी.’ ‘हे घे. पी हे आई.’ ‘बिअर…? पण का?’ सलीम काय करत आहे हे प्रीथाला समजले नाही. त्याने तिच्यासाठी बिअर का ओतली? तो गूढ पद्धतीने वागत होता.

‘तू म्हणाली होतीस ना कि मला जे हवय ते तू सगळं करशील. का खोट बोलत होतीस? का उद्या तू दुसर्‍या माणसाबरोबर झोपशील हे स्वीकारण्यासाठी मला चिडवत होतीस?’ ‘बेबी तू माझ्याशी इतका कठोर का वागतोयस? तुला माहिते ना आई तुझ्याशी कधी खोटं बोलत नाही ते. आय लव्ह यू…’ ‘मग शांत बस आणि हे पी हे शेवटच्या थेंबापर्यंत’ ‘ठीके… बाळा तू म्हणशील तसं…’ प्रिथा बिअर पिऊ लागली. ‘हे खूप होईल’. ‘पी चुपचाप’ प्रिथाने पूर्ण ग्लास रिकामा केला. ‘मस्त आई एक थेम्ब पण नाही सोडलास’ ‘ठीके आता तू स्वतः बिअर पिऊ नकोस म्हणजे झालं. तुला माहिते ना तुला परवानगी नाहीये ते?’ ‘ओह. मी आज रात्री बिअर घेणार आई… तुझ्यातून रिसायकल झालेली.’ सलीम गूढपणे हसत म्हणाला. ‘काय?’ प्रिथा किंचाळलीच.

प्रीथाच्या आश्‍चर्यासाठी छोटासा विनम्र सलीम पूर्णपणे त्याच्या स्वभावाबाहेर वावरत होता. एखाद्या मोठ्या काळवीटावर शिकार करणार्या बछड्याप्रमाणे त्याने तिच्यावर झडप घातली. त्याला माहित होते की तो तिच्याशी सामर्थ्यवान नाही पण अचानक आवेश आणि उग्रपणाने त्याला ताब्यात घेतले. त्याने प्रिथाला बेडवर ढकलून दिले आणि तो तिच्यावर चढला. दोन्हीकडे पाय सोडून तो तिच्या कंबरेवर बसला. ‘हे तू काय करतोयस बेबी? तू माझ्यावर जबरदस्ती का करतोयस? मी म्हणाली आहे ना कि मी तुला हवं ते करेल!’ ‘गप्प बस आई….’ हे अचानक आक्रमण झाल्याने प्रीथा पूर्णपणे हैराण झाली. सलीमने असे कधीच वागले नाही. हे खूप उद्धट होत! प्रीथाला वाटले की उद्या ती दुसर्‍या पुरूषाला तिचे शरीर अर् पण करणार आहे या कारणास्तव हा त्याचा संताप आहे. सलीम त्याचा शर्ट काढू लागला तशी प्रिथा म्हणाली, ‘तू… तूझे कपडे काढत आहेस, आ पण संभोग करायचाय का?’ ‘जरा गप्प राहा आई, तुझे हात वर कर!’ सलीमने आदेश सोडला.

प्रीताने नम्रपणे तिचे बगल त्याच्यासमोर उघडले. तिच्या सुगंधाचा भपका देत. पर्फ्युम आणि केसांमध्ये अडकलेल्या घामाचा दुर्गंधीयुक्त सुवास. ‘तू ते शेव करणार आहेस नाही का? फक्त त्या हरामखोराला ते हवे आहे म्हणून?’ सलीमने केसांचे पुंजके ओढायला सुरूवात केली. ते त्याच्या स्वभावापेक्षा खूप वेगळे होते. तो तिच्याशी नेहमीच सौम्य होता. त्याच्या डोक्यात काय शिरले होते? ‘म… मला नाही करायचे… माझ्यावर विश्वास ठेव बाळा…’ सलीमने प्रिथाच्या डोंगराएवढ्या स्तनाच्या घळीत तोंड घातले तो तिथे किस करू लागला. ‘हे केस माझे आहेत…. हे स्तन माझे आहेत…. तुझी हिम्मतच कशी झाली ते दुसर्या कोणाला द्यायची…. सांग मला?’ सलीम तिचे स्तन चावू लागला आणि बगलेतले केसही जोरात ओढू लागला. ‘ते कायमचे तुझे करण्यासाठी बेबी…. थांब प्लिज… तू मला खूप दुखवतोयस!’ ‘मी दुखावणार…. मी दुखावणार जसे तू मला दुखावले आहेस आई…. ओह देवा… तुझा वास…’ प्रिथाच्या अंगाचा वास त्याला नेहमीच बेभान करत असे. ‘नाही… मला तुला दुखवायचे नव्हते… प्लिज…’ ‘ पण तू दुखावले आहेस आणि आता त्याची किंमत तुला मोजावीच लागेल.’ सलीम प्रिथाची साडी कमरेतून सोडताना बोलला. ‘मी… मी तुला हवं ते करायला तयार आहे… येस्स्स…. काढ माझी साडी…. झव मला बेबी तुला हवं तितकं…’

मातृत्व – प्रेमाची कहाणी (डील) | भाग ६

पण त्याचा घृणास्पद स्वभाव आणि विकृती असूनही, मिस्टर सुमन भादुरी कोणत्याही प्रौढ पुरूषाप्रमाणे स्त्रीला कसे आनंदित करायचे हे जाणून होता. जरी तो या परिस्थितीत अधीनस्थ होता, तरीही त्याने आपले कौशल्य पूर्ण वापरले, त्याची जीभ आणि ओठ तिच्या योनी आणि गुदद्वारातून वेगाने आत...

मातृत्व – प्रेमाची कहाणी (डील) | भाग ५

प्रिथा बगलेतले केस काढू लागली. सलीम तिच्या निघणार्या केसांना पाहून रडू लागला. प्रीथा अपराधीपणाने भरलेली होती, पण तिच्याकडे काय पर्याय होता? त्याने पुन्हा पुन्हा तिच्या पायात पडून विनवणी केली. “निदान तुझे खालचे केस तरी राहूदे आई… मला तुझ्या वासांची आठवण येईल… प्लिज आई...

मातृत्व – प्रेमाची कहाणी (डील) | भाग ४

“तू… तू माझ्यावर खूप प्रेम करतोस! तू माझ्या लघवी आणि चिकापेक्षा खूप काही डिसर्व करतोस… तू…. तू डिसर्व करतोस…. माझा कम.... मी झडतीये…. मी झडतीये बेबी.... हं… आःह्ह.... आआअह्ह्ह्ह….” प्रिथा मोठ्याने किंचाळत झडायल लागली. स्त्रीच्या शरीरात पुरूषाला मिळू शकणारा सर्वात...

मातृत्व – प्रेमाची कहाणी (डील) | भाग ३

‘झवणं हा आत्ता माझ्या डोक्यातला सगळ्यात शेवटचा विचार आहे आई…. मला तुला आनंद नाही द्यायचाय…. मला तुला वेदना द्यायच्यात… जितक्या वेदना तू मला देत आहेस.’ ‘आह्ह… देवा…’ सलीमने प्रिथाच्या ओटीपोटावर, बेंबीखाली त्याच्या दातांनी कडकडून चावा घेतला. ती वेदनेत विव्हळली....

मातृत्व – प्रेमाची कहाणी (डील)

परिचयखालील घटना मातृत्वाच्या ४ महिन्यांनंतर घडतातप्रीथा आणि सलीम आता सहा महिने एकत्र राहत आहेत. त्यांना त्यांच्या सहजीवनात आनंद आणि प्रेम मिळाले आहे. त्यांचे जीवन पूर्ण झाले होते. पण समाजाच्या काटक नजरेमुळे प्रीथाला आई आणि दत्तक मुलगा असे त्यांचे नाते अधिकृत करावे...

error: नका ना दाजी असं छळू!!