सलीमला काही कळण्याची गरज नव्हती. त्याला वाईट वाटेल.
प्रीथाला तो तिच्या लग्नाच्या पोर्ट्रेटकडे डोळे न मिचकावता बघताना दिसला. तो मंत्रमुग्ध झाला. “खूप सुंदर!” “बघ मी तेव्हा किती बारीक होते, आता मी एका जाड गाईसारखी दिसते!” “नाही आई तू आता अजून सुंदर दिसतेस. ज्या मुली उंच आणि धिप्पाड असतात, त्या मनमोहक दिसतात. तू कधीच वजन कमी करू नकोस.” “खरंच?” “हे सगळं मेकअपमुळे वाटतंय आणि मी तुला वचन देतो, मी लग्नाचा तुझा मेकअप स्वतः करेन.
मी तुला सगळ्यात सुंदर दिसणारी नवरी बनवेन. तू दुर्गा पूजेच्या वेळी दिसणाऱ्या दुर्गा देवीसारखी दिसशील.” “आणि मेकअप करायला तू कुठे शिकलास? मला नाही वाटत ते शाळेत शिकवतात.” “ही… ही… यूट्यूबवरून आणि तुला माहिते का मी माझ्या चेहऱ्यावर प्रॅक्टिस करतो. तू हे वेडेपणाच समजशील म्हणून मी तुला कधी सांगितलंच नाही. मी एक मुलगा आहे ना… हाहाहा…” या कबुलीने प्रीथा खूश झाली. तिला कधीकधी तिचा मेकअप किट वापरलेला आढळला आणि आश्चर्य वाटले की ते कोण आहे? लहान सलीम असू शकतो हे तिला कधीच वाटलं नाही.
तिला ते अत्यंत गोंडस वाटले!
“काळजी करू नकोस बाळा, तू तुला हवं ते करू शकशील. मेकअप हि कला आहे, मुलगा किंवा मुलगी याने फरक नाही पडत. आई तुला कधी जज करेल याचा विचारही करू नकोस. फक्त तू आणि तूच माझा आपल्या लग्नाचा मेकअप करशील.” असं म्हणत प्रिथाने त्याच्या कपाळावर किस केलं. “थँक यू आई मला मेकअप करू देण्यासाठी. मी माझं काम चोख करेल.” प्रीथाने प्रामाणिकपणे विषारी पुरूषत्वाची पर्वा केली नाही.
जी लहानपणापासून मुलांमध्ये विशेषत : त्यांच्या आवडीनुसार दिली जाते. सलीमने त्याच्या हृदयाचे अनुसरण करावे अशी तिची इच्छा होती. त्याने अंथरूणावर पुरेस पुरूषत्व सिद्ध केले. तिच्यासाठी एवढेच महत्त्वाचे आहे. “मला खात्री आहे तू करशील. पण तुला माहीत आहे काय, आपल्याला लग्नाची तयारी करावी लागेल. मला निश्चितपणे जिमला जावे लागेल आणि उच्च प्रथिने कमी कार्ब आहार सुरू करावा लागेल. हा माझा शेवटचा पिझ्झा आहे. आपल्याला खरेदीलापण जायचे आहे.” “ते कर तू, पण माझी एक विनंती आहे…” “काय?” “प्लिज हि पिझ्झाची स्लाईस मला भरवू दे…” “हहा… मला माहित होत हे होणारे…” “मोठं उघड…” “आ….” “अजून मोठं उघड…” “हह…!” “अख्खी घे आई… तू खाऊ शकतेस… घे तुझ्या तोंडात… हे… हे घे…म्म्म्म…” असं म्हणत सलीमने पिझ्झाची स्लाईस तोंडात कोंबली “आआआह्ह… खूपच मोठं…. आहे आम्म्म्म….” “सॉस बाहेर येतोय….” “म्म्म्म… खूपच झालं…” सलीम प्रिथाच्या तोंडातून हनुवटीवर ओघळलेला सॉस चाटू लागला. “हं…उम्म्म मला माहित होत.” ओठ चाटू लागला. “म्म्म… बस…”
“हे खूप स्वादिष्ट होत. मला आठवतंय जेव्हा पहिल्या दिवशी तू मला तुझ्या तोंडातून भरवलं होतंस. तू तसं हल्ली करत नाहीस. तुला माहिते मला ते फार आवडत.” “तू ह्या सगळ्या गोष्टी करतोस आणि मला तडपवत असताना मी शांत राहण्याची अपेक्षा करतोस. मी कालपासून तुला माझ्या आत घेण्यासाठी तळमळतीये आणि तू मला प्रेम देण्यास नकार देतोयस. तू एक उचकवणारा बदमाश आहेस.” “आई तुझ्या होणाऱ्या नवऱ्याशी असं अनादर दाखवून वागू नकोस, नाहीतर मला तुला अजून तडपवावं लागेल.” प्रीथा छेडछाड आणि नकार या खेळाचा आनंद घेत होती. तिला माहित होत कि खाली तो दगडासारखा कडक झालायपण वरवर नकार देतोय.
हे सहसा मुली करतात, परंतु येथे भूमिका उलट होत्या आणि तिच्यासाठी ते मजेदार होते. “खरंच? चल बघूया…… ” असं म्हणत प्रिथाने टॉवेल सोडायला सुरूवात केली. “ओह देवा!” “बघूया तू मला असं बघत किती वेळ थांबू शकतोस ते”. “आई प्लिज…” खरोखर प्रीथाचे शरीर हजारो तपस्वींचे तप भंग करू शकते. पण हा लहान मुलगा आश्चर्यकारक आत्मसंयम दाखवत होता. “बेबी, तू माझ्यावर प्रेम करत नाहीस कि काय? सांग मला! कि तू अजून माझ्यावर नाराज आहेस?” “नाही आई, तस काही नाहीये. मी ती घटना तू मला लग्नाचं विचारलंस तेव्हाच विसरलोय. शप्पथ! मला फक्त आपली लग्नाची रात्र स्पेशल बनवायचीये.” “सो तोपर्यंत संभोग नाही.” “तुला कंट्रोल होईल?” “हो आई, मी करेल. मला तुझीच काळजी वाटते. तुलाच तुझ्यावर कंट्रोल ठेवावा लागेल.” सलीमने प्रिथाचे ओठ ओढत तिला चिडवले.
प्रिथाने एक सिगरेट पेटवली आणि ओढत बोलू लागली. “ठीके, मान्य आहे. तुझं बरोबर आहे, पहिली रात्र आपल्यासाठी स्पेशलच असली पाहिजे. तुला माहीते हे लग्न आपलं नातं नव्याने बांधेल. मी उद्या चांगली तारीख बघते.” “आपण प्रॉप्पर बंगाली पद्धतीने लग्न करायचंय. आपण सर्व मंत्र पठण करू. एक पवित्र अग्नी असेल आणि देव आपल्या मिलनाचा साक्षीदार असेल. एवढच हवंय. मी सगळी शॉपिंग आणि डेकोरेशन करेल तू काळजी करू नकोस…” “मग तोपर्यंत आपण बेडरूम देखील शेअर करत नाहीये?” “नाही!” तिच्या गरजा असतानाही प्रीताला कळले की सलीमने घेतलेला हा अतिशय परिपक्व निर्णय होता. “ओके, जशी तुझी इच्छा, पण मग रात्रीचा माझ्याकडे रडत येऊ नकोस, ‘आई, मला दुधु दे…’ म्हणून…” “ही ही… नाही येणार. मी आपल्या पहिल्या रात्रीची वाट बघेन.” सलीमची मॅच्युरिटी पाहून प्रीथा थक्क झाली. हा यौवनातला मुलगा नव्हता. हा तिला नेहमीच हवा असलेला परिपक्व जोडीदार होता. आता त्या शुभ दिवसाची प्रतीक्षा सुरू झाली होती.
पुढचा शुभ मुहूर्त ३ आठवड्यानी होता. प्रीथाने हे ३ आठवडे रचनात्मकपणे वापरायचे ठरवले. ती रोज सोसाटीमधल्या जिमला जाऊ लागली. सकाळी साडेपाचला जेव्हा जिम रिकामी असते, तो स्लॉट तिने घेतला. तसही तिच्या सोसाटीमधली लोकं जिम वापरतच नव्हती. त्यामुळे तिला सर्व जागा मिळाली. एका दिवशी तिने सलीमलाही ओढत आणलं. तो आळशी होत चालला होता. सलीम ह्याने खुश नव्हता, त्याला सकाळची झोप प्रिय होती, पण तो एक आज्ञाधारक मुलगा होता. तो इतका उत्सुक होता की ती जिममध्ये इतके तास काय करत होती. तिची भूक अनेक पटीने वाढली होती आणि तिला असंख्य प्रोटीन शेक आणि सप्लिमेंट्स लागत होत्या.
हे निश्चितपणे वजन कमी करण्याचा कार्यक्रम नक्कीच नव्हता.
उलट ती प्रत्यक्षात मोठी होत होतीपण सर्व काही योग्य ठिकाणी.
“आई, हे खूप बोरिंग आहे. तू हे योगा आणि श्वसनाचे व्यायाम रोज सकाळी २ तास करतेस असं सांगू नकोस आता.” “माझं अजून सुरूपण नाही झालंय. आता बघ तू…” “तुला बघायचंय आई नक्की काय करते? बघ हे….” “अरे बापरे! पूलअप्स हे अवघड आहे.” “माझ्यासाठी नाही…. आता मोज.” सलीम मोजू लागला, ती मारत गेली. घामाचे ओघळ तिच्या हातांवरून आणि खांद्यांवरून ओघळू लागले. ३० झाल्यावर प्रिथा थांबली. सलीमला हे विश्वासापलीकडचे होते. “३०चे ५ सेट मारले तू. कस काय करतीयेस?” “आह्ह… हं… आह्ह…. मी आधी एक खेळाडू होते, तू विसरला नसशील तर… मी फक्त स्वतःला पुश करतीये.” जेव्हा तीच झालं तेव्हा ती घामाने चमकत होती.
“आणि हा फक्त वॉर्मअप होता.” प्रीथा म्हणाली. प्रिथाचे हात वरती होते त्यामुळे सलीम तिच्या ताज्या घामाचा वास घेण्यापासून स्वतःला रोखू शकला नाही. “म्म्म…” ह्म्म चोरून आईच्या घामाचा वास घेतोय ना? काळजी करू नकोस माझं होईर्यंत मी घामाने चिंब भिजलेली असेल. नंतर प्रिथाने ७० किलोच्या बारबेलने १०चे ५ सेट बारबेल rows मारले. प्रीथा थांबत नव्हती. आता ती ५० किलो वजनाचे bicep curl मारत होती. खरतर प्रीथा स्वतःला खेळामुळे push करत नव्हती. ह्याच्यामागे एक खोल महत्वाचं कारण होतं. ती एक एकटी आई होती जी एका तरूण मुलाला वाढवत होती जो बाकी मुलांसारखा वाढलेला नव्हता.
एवढ्या दिवसांच्या उपासमारीने सलीमची वाढ खुंटली होती. तिला या कुटुंबाची स्त्री आणि पुरूष ह्या दोन्ही भूमिका सांभाळायच्या होत्या. तिला ह्या वाईट दूनियेपासून दोघांचंही संरक्षण करायचं होतं. भादुरी बरोबरच्या घटनेने तिला हे शिकवलं होत. त्याच्यासारखे खूप जण असतील. तिच्या सुंदरतेमुळे नेहमीच वाईट नजरा त्यांच्या भोवती असतील. तिला मजुतीकरनाची गरजच होती म्हणजे कोणी त्यांचा गैरफायदा घेणार नाही. प्रीताने खूप व्यायाम प्रकार केले खूप सेट्स मारले. सगळ्यात शेवटी ती जमिनीवर पुषअप्स मारत असताना ती अल्मोस्ट जमिनीवर पडली. तिचे स्तन दाबले गेले. ती उठली.
“ओह देवा, खूप थकलीये मी. मला वाटत मी आज जास्तच केलं… ही ही ही मी आज दिखावा करत होते. आता मला लांब अशी अंघोळ हविये… आणि मोठ्ठा नाश्ता….” प्रिता तिच्या बगलेतला घाम पुसत बोलली. “तू काळजी करू नकोस. मी तुझ्यासाठी उत्तम नाश्ता बनवतो. तू आराम कर आणि मस्त अंघोळ कर. आणि आई…” “ह्म्म्म काय?” “प्लीज मला तुझी पाठ पुसुदे ना…” सलीम तिची पाठ पुसू लागला. “हीहीही बघ मी तुला सांगितलं होतं ना की आईला स्पर्श न करता राहणं तुला अवघड जाईल म्हणून…” तिच्या घामाने चमकत्या पाठीच्या एवढं जवळ जाण, तिच्या घामाच्या वासात श्वास घेणं, तिच्या मऊ मजबूत घट्ट मांसल त्वचेला हात लावणं, हे सगळं करून शांत राहण सलीमसाठी खरंच अवघड होतं. “ऽhhh मी फक्त तुला मदत करतोय…”
