सूनीताला जाग आली तेव्हा नुकतीच पहाट झाली होती. तिने आळस झटकला आणि ती उठून बसली. शेजारी झोपलेल्या श्रीधरकडे तिने नजर टाकली. तो अजून झोपेतच होता. तिच्या चेहर्यावर विषादाचे गहिरे भाव उमटले. ती पलंगावरून खाली उतरली, गाऊन नीट केला आणि खोलीबाहेर पडली. आपल्यामागे खोलीचं दार लोटून घेत ती किचनमध्ये गेली.
घरातील सगळ्यांकरता पहिला चहा करण्याची जबाबदारी तिची होती. तिच्या आणि श्रीधरच्या लग्नाला आज बरोबर दोन महिने झाले होते. चहाचं आधण ठेवता ठेवता तिच्या मनात विचारचक्र सुरू झालं. गेल्या दोन तीन महिन्यांचा कालावधी एखाद्या चित्रपटासारखा तिच्या नजरेसमोरून फिरू लागला.
दोन महिन्यांपूर्वी तिचे लग्न श्रीधरशी झालं होतं. घरात ती, श्रीधर, एक अविवाहित दीर शेखर आणि सासू-सासरे एव्हढेच लोक होते. घराणं खूप श्रीमंत होतं. तीन दुकानं, हा मोठा बंगला, गावाकडे जमीन अशी खूप सारी प्रॉपर्टी होती. कुठेच काही कमी नव्हतं.
सूनीता एक वीस वर्षांची नुकतीच ग्रॅजुएट झालेली अत्यंत रूपवान, रसरशीत, तारूण्याने मुरमुसलेली युवती होती. या वयाच्या सर्व तरूणींप्रमाणे तिनेही सुखी संसाराची स्वप्नं रंगवली होती. ती सून म्हणून या घरात आली आणि तिच्या संसाराची पहिली रात्र उगवली.
कळत्या वयापासून इतर तरूणींप्रमाणेच तिच्याही पहिल्या रात्रीबद्दल काही आशा आकांक्षा होत्या. लग्नानंतरची पहिली रात्र, तरूण, दणकट नवरा आणि त्याच्या सोबत झालेला जीवनातील पहिला सुखद संभोग याचं चित्र तिनेही रेखाटलं होतं. तिच्या मैत्रिणी तिची थट्टा करत होत्या, प्रसंगी चावट ही बोलत होत्या. पण आज तिला त्यांच्या बोलण्याचा राग न येत उलट सुखद गुदगुल्या होत होत्या.
सूनीताला मैत्रिणींनी बेडरूममध्ये ढकललं आणि ती पलंगावर जाऊन बसली. केव्हा एकदा श्रीधर आत येतो आणि आपल्याला मिठीत घेऊन प्रेमाच्या वर्षावात चिंब भिजवतो असं तिला झालं होतं. मैत्रिणींच्या चावट थट्टेमुळे ती नाही म्हटलं तरी जराशी उत्तेजित झाली होती.
अर्ध्या पाऊण तासाने श्रीधर आत आला, त्याने दार बंद करू घेतलं आणि तो थेट पलंगावर येऊन पडला. सूनीता चुळबुळ करतच राहिली आणि तो पाच मिनिटातच झोपूनही गेला. सूनीता मात्र रात्रभर जागी होती. तिला कळेना असं का झालं? आपला नवरा पहिल्या रात्री एकही शब्द न बोलता झोपी जाईल याची तिने कल्पनाही केली नव्हती.
पण त्यानंतर तीन-चार रात्री तोच प्रकार घडला. श्रीधर येऊन तिच्याकडे पाठ करून झोपी जात असे. श्रीधरचं दुसर्या कुणा मुलीवर प्रेम असेल आणि म्हणून तो आपल्याकडे दुर्लक्ष तर करत नसेल असाही विचार तिच्या मनात येऊन गेला.
शेवटी पाच-सहा दिवसांनी तिने धीर करून झोपल्या झोपल्या त्याच्या अंगावर स्वतः हात टाकला. आता तरी संकोच बाजूला सारून श्रीधर आपल्याला मिठीत घेईल असं तिला वाटत होतं. पण त्याने शांतपणे तिचा हात बाजूला केला आणि तो पुन्हा झोपी गेला.
आता मात्र तिचा धीर सुटला आणि एका रात्री तिने त्याला हिम्मत करून विचारलं की आपल्या लग्नाला दहा दिवस होऊन गेले पण तुम्ही अजून मला स्पर्शही केला नाही, माझ्याशी का असं वागता? श्रीधरने तिच्याकडे पाहिलं, त्याची नजर शून्य होती.
“मला या सगळ्यात रस नाही.” तो म्हणाला.
“मग लग्न कशाला केलंत?” तिने विचारलं.
“आई बाबांच्या सांगण्यावरून, ” तो उत्तरला, “मला सेक्समध्ये काही रस नाही.”
तिचा स्वतःच्या कानांवर विश्वास बसेना. असेच आणखी काही दिवस गेले, तिचे मन आणि शरीर दोन्ही तळमळत होतं आणि एक दिवशी तिने या गोष्टीची तड लावण्याचा निर्धार केला. आपल्या लावण्याने तिने श्रीधरला उत्तेजित करायचं ठरवलं.
श्रीधर पलंगावर पडताच तिने त्याला मिठीत घेऊन त्याच्या ओठांवर ओठ ठेवले. तिचे हात त्याच्या सर्वांगावर फिरू लागले. संस्कार आणि संकोच दोन्हीही बाजूला ठेवून ती हे करत होती. त्याने तिला दूर ढकलण्याचा प्रयत्न केला. त्याच्या विरोधाला न जुमानता तिने त्याचा शर्ट काढून फेकला.
त्याच्या छातीवरून हात फिरवतच तिने त्याचे निप्पल्स कुरवाळले. त्याच्या बेंबीत बोट खुपसलं. तिचा हात पायजम्यावरून त्याच्या मांड्यांच्या मध्यभागी गेला. तिने तिथे हळूच दाबलं. कसलीच हालचाल तिला जाणवली नाही.
पण आज ती हार मानणार नव्हती. तिने त्याच्या पायजम्याची नाडी सोडली. आता श्रीधरने विरोध सोडून दिला होता. सूनीता ऐकणार नाही हे बहुधा त्याच्या लक्षात आलं होतं. सूनीताने श्रीधरचा पायजमा शरीरापासून वेगळा केला. आता तो फक्त निकर वर होता.
ती उठली. भराभर तिने स्वतःचे कपडे काढून फेकले. आता ती फक्त ब्रा आणि पॅन्टीवर श्रीधर समोर उभी होती. ती खाली वाकली आणि खसकन तिने श्रीधरची निकर खाली ओढून बाजूला फेकून दिली.
आता श्रीधर संपूर्ण विवस्त्रावस्थेत पलंगावर पडला होता. ब्रा आणि पॅन्टी काढून ती सुद्धा पूर्ण नागडी झाली. तिचे देवदुर्लभ, अप्सरेलाही लाजवणारं मदमस्त तारूण्य पूर्ण अनावृत्त झालं होतं. तिची नजर श्रीधरच्या मांड्यांमध्ये गेली.
त्याचं लिंग साडेतीन ते चार इंच लांबीचं होतं. त्याचे वृषण खाली लोंबलेले होते. श्रीधरच लिंग टोकापर्यंत त्वचेनं पूर्ण झाकलं होतं. त्याच्या लिंगाच्या मुळाशी दाट केस उगवले होते. ती नागडीच त्याच्या बाजूला बसली आणि तिने त्याच्या लिंगावरून हळुवारपणे आपला कोमल हात फिरवला.
त्याच्या लिंगात जराशी हालचाल झाली, पण ते अजिबात उद्दीपित झालं नाही. तिने थोडा वेळ त्याच्या लिंगाच्या मुळाशी असलेल्या केसांवरून हात फिरवला आणि नंतर त्याचं लिंग हातात घेतलं. एक हात त्याच्या वृषणांवर फिरवत ती त्याच्या लिंगाशी खेळू लागली, त्यावरची त्वचा वर-खाली करू लागली. पण त्याच्या लिंगाच्या आकारात काहीही फरक पडला नाही.
बराच वेळ तिने प्रयत्न केला पण काही उपयोग झाला नाही. तिच्या संयमाचा बांध फुटला, ती पलंगावरून उतरली आणि नग्नावस्थेत श्रीधरच्या समोर उभी राहिली. तिने आपले दोन्ही स्तन हातात धरले आणि ते श्रीधर समोर करून ती ओरडली,
“बघा हो जरा, हे स्वर्गीय सौंदर्य मी तुमच्यासमोर उघडं केलंय, हे तुम्हाला आमंत्रण देतंय की या मला भोगा आणि असे कसे हो तुम्ही थंड?”
तिचा आवाज आता चिरका झाला होता. श्रीधर तरीही थंडच होता, तिने त्याच्या लिंगाकडे पाहिलं, ते शांतपणे वृषणाच्या उशीवर डोकं ठेवून पडलं होतं. स्वतःच्या स्त्रीत्वाच्या पराभवाने ती हमसून हमसून रडू लागली. श्रीधरने तिच्याकडे पाठ फिरवली आणि तो झोपी गेला.
त्यानंतरही तिने अनेकदा प्रयत्न केला, एक-दोन वेळा त्याचं लिंग तोंडात धरून चोखलं सुद्धा, पण ती त्यात ताठरता आणू शकली नाही. आपला पती नपुंसक आहे याची तिला खात्री पटली होती. शेवटी तिनेही स्वतःचं दैव म्हणून आली परिस्थिती स्वीकारली.
चहाचं आधण उतू जायचा आवाज आला तशी ती भानावर आली. तिने चहा गाळला आणि कप घेऊन ती आपल्या खोलीत पोचली. श्रीधर जागा झाला होता. तिने कप त्याच्या हातात दिला आणि किचनमध्ये परतून आणखी एक कप घेऊन ती शेखरच्या, तिच्या दिराच्या खोलीजवळ पोचली.
दार किलकिलं होतं म्हणू ती आत शिरली आणि समोरचं दृश्य पाहून तिचे पाय जमिनीलाच खिळले. समोर पलंगावर तिचा धाकटा दीर शेखर गाढ झोपेत होता. त्याच्या चेहर्यावर स्वप्नमय भाव होते. झोपेतच त्याची लुंगी बाजूला सरकली होती आणि त्यातून त्याचं लांबसडक, ताठ, कठोर लिंग बाहेर निघून सरळ खोलीच्या छताकडे पाहत होतं.
सूनीता डोळे फाडून पाहू लागली. मंद वार्यावर एखादी टपोरी गुलाबाची कळी डोलावी तसं त्याचं लिंग सावकाश सावकाश डोलत होतं. सूनीताच्या हातापायांना कंप सुटला. आता जर त्याला उठवलं तर त्याच्या लक्षात स्वतःची अवस्था येईल आणि आ पण त्याला तसं पाहिलं आहे हे सुद्धा त्याला कळेल त्यामुळे नेमकं काय करावं तिला समजेना.
शेवटी तिने निर्णय घेतला. ती खोलीत शिरली आणि तिने चहाचा कप शेजारच्या स्टुलवर ठेवला. पाय न वाजवता ती पलंगाजवळ गेली. तिने लुंगीचा काठ पकडून सावकाश शेखरचं ताठर लिंग झाकलं. चहाचा कप उचलून ती खोलीबाहेर गेली आणि तिने दार ठोठावलं.
खोलीत हालचाल झालेली तिला जाणवली. ती खोलीत शिरली आणि जणू काही झालंच नाही अशा रीतीने तिने चहाचा कप शेखरपुढे धरला. शेखरचे दोन्ही हात त्याच्या लुंगीवर होते. चहाचा कप घेताना त्याने एक हात पुढे गेला आणि नकळत तिचे लक्ष तिथे गेलं.
तिथला उभार अजूनही कायम होता. तिच्या डोळ्यासमोर मघाचं दृश्य तरळलं. तिने घाईघाईत कप त्याच्या हाती दिला आणि ती खोलीबाहेर सटकली. किचनमध्ये येऊन तिने चहाची किटली भरली आणि ती तिच्या सासू-सासर्यांच्या खोलीकडे चालू लागली. खोलीतला दिवा चालू असलेला तिला जाणवला. खोलीच्या दाराजवळ पोचताच तिला आतून सासूबाईंचा आवाज ऐकू आला.
“अहो, घरात दोन तरूण मुलं आहेत, नुकतीच सून आली आहे आणि या वयात काय हे तुमचं?”
इतक्या सकाळी ही दोघे काय बोलत असतील, या उत्सुकतेपोटी तिने हळूच की-होलला डोळा लावला आणि त्या सकाळचा दुसरा जबरदस्त धक्का तिला बसला.
आतमध्ये पन्नाशीला पोचलेल्या तिच्या सासूबाई पलंगावर उताण्या निजल्या होत्या. पलंगाचं तोंड दरवाजाकडे असूनही तिला त्यांचा चेहरा दिसत नव्हता, कारण तिचे पन्नाशी उलटलेले सासरे संपूर्ण नागड्या अवस्थेत तिला पाठमोरे सासूबाईंच्या मांड्यांमध्ये गुडघ्यांवर बसले होते, सासूबाईंची साडी कमरेच्याही वर सरकली होती आणि सासरे त्यांना अजीजीने विनवत होते.
“अग पण माझी इच्छा होते त्याला मी काय करू?”
“अहो पण वयाचा काही विचार आणि काही वेळ काळ असते की नाही?” सासूबाईंचा आवाज आला.
“आता इच्छेमध्ये वयाचा काय संबंध आला आणि तू मला करू नाही देणार तर मी दुसरीकडे कुठे जाऊ?” सासरे पुन्हा म्हणाले.
सासूबाईंचा विरोध लटका होता हे त्यांनी त्यांच्या मांड्या आणखी फाकवल्या त्यावरून सूनीताच्या लक्षात आलं. तिच्या सासर्यांनी त्यांची कंबर सासूबाईंच्या कमरेला टेकवली आणि ते त्यांच्या अंगावर पालथे पडले.
सूनीताच्याने तिथे उभे राहवेना. तिच्या अंगाला कंप सुटला होता. ती मागे फिरली आणि जवळ जवळ धावतच किचनमध्ये येऊन धप्पकन एका खुर्चीवर बसली. तिचे डोकं सून्न झालं होतं.
“काय दिवस निघाला आज?” तिने स्वतः लाच विचारलं.
एकीकडे तिच्या अविवाहित दिराच्या ऊन्नत लिंगाचं दर्शन, दुसरीकडे तिच्या वृद्धत्वाकडे झुकलेल्या सासर्यांची कामक्रीडा आणि तिसरीकडे तिचा तरूण पण शिथिल नवरा! तिच्याच नशिबी देवाने हे काय लिहिलं होतं. जवळ जवळ अर्धा तास ती तशीच बसून होती.
“का गं, अशी बसलीस आणि चहा घेऊन आली नाहीस आज?”
तिच्या कानावर सासूबाईंचा आवाज आला तशी ती सावरली.
“मी आले होते, पण तुम्ही निजला होता.” ती म्हणाली.
सासूबाईंचा चेहर्यावरचे भाव बदलल्याचं तिच्या लक्षात आलं पण तिला त्याचा अर्थ कळला नाही.
“चल जाऊ दे, कामाला लागू या.” सासूबाई म्हणाल्या आणि त्या दोघी घरकामाला लागल्या.