श्रीधरची वंशवेल | भाग २

नंतर चार पाच दिवस असेच गेले. ती आता बरीच नॉर्मल झाली होती, श्रीधरचं वास्तव तिने स्वीकारलं होतंच, पण कधी कधी त्या दिवशी सकाळच्या घटना तिच्या डोळ्यांसमोर यायच्या आणि ती अस्वस्थ व्हायची. तिचे मन आणि शरीर दोन्हीही बंड करून उठायचं.

श्रीधर रात्री उशिरा घरी यायचा. त्यानं स्वतःला पूर्णपणे कामात झोकून दिलं होतं. सासरे ही रात्री दहा वाजेपर्यंत दुकानातच थांबायचे. सासूबाई कधी मंदिर तर कधी महिला मंडळ यात व्यस्त असायच्या. फक्त शेखर नियमितपणे सकाळी नऊ वाजता दुकानात जाऊन सहा वाजता घरी परत यायचा.

ती दिवसभर घरी एकटीच असायची. तिचा जीव कासावीस व्हायचा, शरीर कामेच्छेने पेटून उठायचं. अशा वेळी ती शॉवरच्या थंड पाण्याखाली उभं राहून कशीबशी स्वतःच्या भावना दडपून टाकायची आणि अचानक ती घटना घडली.

संध्याकाळ झाली होती. तिने देवाजवळ दिवा लावला. घरी कुणीच नव्हतं. सासूबाई मंदिरात कीर्तनाला गेल्या होत्या. फक्त शेखर नेहमीप्रमाणे सहा वाजता दुकानातून आला होता. तो सुद्धा त्याच्या खोलीत दार बंद करून बसला होता.

थोडावेळ टीव्ही पाहावा म्हणून ती स्वतःच्या खोलीकडे निघाली. वाटेतच शेखरची खोली लागत होती. शेखरच्या खोलीच्या बंद दारासमोरून जात असताना तिला “अंहss… हंss… अंहss… हंs… s उफ… उफ… उंहूs… उंहूss…” असे काहीतरी विचित्र आवाज कानी पडले.

ती थबकली. तिने कानोसा घेतला, पण त्या विचित्र आवाजांचा अर्थ काही तिच्या लक्षात आला नाही. शेखर तर खोलीत एकटाच होता, मग हे आवाज कसले? तिला काही कळेना. ती मागे वळली आणि खोलीच्या दारापाशी येऊन तिने दाराला कान लावला.

आतून आवाज येणं सुरूच होतं. शेखरची तब्बेत तर बिघडली नसेल? तिने स्वतः शीच विचार केला आणि खाली वाकून दरवाज्याच्या की-होल मधून आत पाहिलं मात्र तिचा स्वतःच्या डोळ्यांवर विश्वासच बसेना.

खोलीत तिचा धाकटा अविवाहित दीर शेखर, आरशासमोर उभा राहून हस्तमैथुन करत होता. त्याची लुंगी पलंगावर पडली होती. डाव्या हाताने तो स्वतःच्या वृषणांशी खेळत होता आणि उजव्या मुठीत त्याने त्याचं ताठ कडक लिंग धरलं होतं आणि तो वेगाने हात मागे-पुढे करत होता.

सूनीता श्वास रोखून ते दृश्य पाहू लागली. शेखरच्या तोंडून चित्रविचित्र आवाज निघत होते. उत्तेजनेची एक लहर सूनीताच्या अंगांगांतून चमकून गेली. तिचा एक हात आपोआप तिच्या स्तनांवर सरकला होता आणि दुसरा हात आपल्या मांड्यांच्यामध्ये ठेवून ती आतलं दृश्य पाहत होती.

शेखरचा वेग वाढला आणि शेवटी तेच घडलं ज्याची सूनीताला अपेक्षा होती. शेखरचं शरीर ताठरलं, त्याची कंबर आपोआप पुढे झाली, कंबरेपासून खांद्यांपर्यंतचं शरीर मागे झुकलं आणि त्याच्या लिंगातून वीर्याचे फवारे उडू लागले. त्यातील एक फवारा तर थेट आरशाच्या काचेवर जाऊन पडला आणि तिथून वीर्याचे ओघळ खाली वाहू लागले.

सूनीताचे हात स्तन आणि मांड्यांमध्ये जोरात दाबले गेले. पुढचं दृश्य तिने बघितलंच नाही. धावत धावत ती स्वतःच्या खोलीत शिरली आणि धाडकन तिने पलंगावर अंग टाकलं. नुकत्याच पाहिलेल्या त्या दृश्यामुळे ती उत्तेजितही झाली होती आणि तिला रडूही कोसळत होतं.

अविवाहित असल्यामुळे नाइलाजाने हस्तमैथुन करून स्वतःच्या शरीराची गरज भागवणारा तरणाबांड दीर, पंचवीस वर्षांपेक्षा जास्त वैवाहिक आयुष्य जगूनही कामेच्छा तृप्त न झालेले सासरे त्या घरात होते आणि अप्सरेसारखं लावण्य असणार्‍या तिच्या वाट्याला श्रीधरचं बुळबुळीत पुरूषत्व आलं होतं.

शेखरचं कठोर लिंग, त्यातून निघणारे ते वीर्याचे फवारे तिच्या डोळ्यांसमोरून जाता जात नव्हते. श्रीधरकडून पुरूषसुख मिळणं अशक्य होतं हे तिला कळून चुकलं होतं. ती अतृप्त होती आणि तशीच राहणार होती, तिचे शरीर धगधगत होतं. इकडे शेखर लग्न होईपर्यंत अतृप्तच राहणार होता आणि त्याला स्वतःची आग स्वतःच शमवावी लागणार होती.

तिचे मन विचार करू लागलं, ‘माझा नवरा मला संभोग सुख मिळवून देण्यास समर्थ नाही, पण एक विवाहित स्त्री म्हणून माझा त्या सुखावर हक्क आहे. मग शेखरचा विवाह होईपर्यंत मी त्याच्याकडून ते सुख मिळवलं तर माझं काय चुकलं?’ हा विचार मनात येताच ती चमकली. तिच्या दोन मनांचं आपसात द्वंद्व सुरू झालं.

बराच वेळ ती यावर विचार करत होती. इतक्यात दारावर टकटक झाली. तिने उठून दार उघडलं, दारात शेखर उभा होता. आता त्याच्या अंगावर लुंगी होती. तिचे लक्ष अभावितपणे तिथं गेलं. तिथे आता शांतता होती. फक्त एक ओलसर डाग तिला दिसला. मघाचं दृश्य आठवून पुन्हा तिचे मन आणि शरीर उचंबळून आलं.

“वहिनी, खूप भूक लागली आहे, काही खायला दे ना!” शेखर म्हणत होता.

दोघेही जवळपास एकाच वयाचे असल्याने एकमेकांचा एकेरी उल्लेख करायचे. शरीराची आणि मनाची आग बाजूला ठेवून ती किचनच्या दिशेने चालू लागली. तिने निर्णय घेण्याची वेळ आता येऊन ठेपली होती.

शेखर थोडंसं खाऊन मित्राकडे निघून गेला होता. घरातली इतर मंडळी हळूहळू परतली. फक्त श्रीधर अजून आला नव्हता. त्या रात्री ती श्रीधर घरी येईपर्यंत जागी होती. आज तिला सोक्षमोक्ष लावायचाच होता. श्रीधर येऊन पलंगावर पडल्याबरोबर ती उठून बसली आणि त्याला म्हणाली,

“आपल्या लग्नाला इतके दिवस होऊनही तुम्ही अजून मला स्पर्श ही केला नाही, तुम्हाला याचं काहीच वाटत नाही का? माझं तारूण्य, माझ्या आशा आकांक्षा सगळ्यांची राख होतेय, तुम्ही एखाद्या डॉक्टरला का दाखवत नाही?”

“सगळं करून झालंय.” तो शांतपणे उत्तरला.

“अहो पार यात माझा काय दोष, मला का असं फसवलं तुम्ही?” ती काकूळतीला येऊन म्हणाली.

“मी तुला आधीच सांगितलंय, मी लग्न फक्त आई-बाबांच्या आग्रहास्तव केलं. तुला काय करायचं ते करायला तू मोकळी आहेस.” तो म्हणाला आणि तिच्याकडे पाठ फिरवून थंडपणे झोपी गेला.

“हो, मी करीनच मला काय करायचं ते.” ती स्वतः शीच म्हणाली.

आता तिने ठरवलं होतं, ज्या सुखापासून तिला नवर्याने वंचित ठेवलं होतं, ते सुख दिराकडून मिळवायचं. असेच आठ दहा दिवस गेले. घरातील सगळा दिनक्रम व्यवस्थित सुरू होता. फक्त तिचे मन अशांत होतं. पण तिची शेखरशी वागण्याची पद्धत आता बदलली होती.

आता त्याच्याशी ती मनमोकळी थट्टा मस्करी करू लागली. मधेच त्याला सहेतुक स्पर्श करू लागली. कधी कधी त्याला कामुक इशारेही करू लागली. शेखरच्या ही लक्षात ही बाब आली होती.

मधेच तिची ओढणी खाली पडायची आणि ती उचलण्याकरता ती वाकल्यावर तिच्या कमीजच्या खोल गळ्यामधून शेखरला तिच्या ऊन्नत उरोजांचं दर्शन घडवायची. कधी मुद्दाम पाठमोरी त्याच्यासमोर खाली वाकून आपल्या घाटदार नितंबांकडे आणि त्यांच्या मधल्या फटीकडे त्याचं लक्ष वेधायची.

शेखरही मग थोडा धिटपणे वागायला लागला. तिच्या आसपास घोटाळू लागला, तिला चुकून नको तिथे स्पर्श करू लागला. सूनीताला तेच तर हवं होतं. आपल्या मदमस्त सौंदर्याने तो पुरता बावचळला आहे, हे तिने ओळखलं. ती आता संधीची वाट पाहू लागली आणि लवकरच ती संधी चालून आली.

तिचे सासू-सासरे गावी जायला निघाले होते. तिकडेच सासूबाईंचं माहेरही होतं. त्यामुळे एक-दोन दिवस त्या माहेरीसुद्धा थांबणार होत्या. सासरे शेतीचं काम आटोपून दुसर्‍या दिवशी परतणार होते.

संपूर्ण एक दिवस घरात ती, शेखर आणि श्रीधरच राहणार होते. अशी सुवर्णसंधी तिला पुन्हा मिळाली नसती. श्रीधर रात्री बारा वाजेपर्यंत बाहेरच राहत होता त्यामुळे संध्याकाळपासून रात्रीपर्यंत ती आणि शेखर दोघंच असणार होते. या संधीचा पुरेपूर फायदा घ्यायचं असं तिने ठरवलं.

सकाळचा नित्यक्रम नेहमीप्रमाणे पार पडला. श्रीधर डबा घेऊन निघून गेला. त्याच्या मागोमाग शेखरही निघाला.

“संध्याकाळी नेहमीप्रमाणेच ये शेखर, मी घरात एकटीच आहे.” तिने सूचक स्वरात त्याला म्हटलं.

तिचा इशारा तो समजला असेल असं तिला वाटलं. संध्याकाळी तिने मस्तपैकी अंधोळ केली. ती अंगाभोवती फक्त टॉवेल गुंडाळून बाथरूमच्या बाहेर आली. एक अत्यंत मादक, उत्तेजित करणात्या सुंगंधाचा स्प्रे तिने संपूर्ण अंगावर, काही विशेष ठिकाणी थोडा जास्त, फवारला.

तेवढ्यात तिला कारचा हॉर्न ऐकू आला. शेखर आला होता. असंच धावत जावं आणि दार उघडून त्याला घट्ट मिठी मारावी अशी तिला इच्छा झाली. ती आरशात उभी राहून स्वतःचंच निरीक्षण करू लागली. तितक्यात शेखर दरवाजात येऊन उभा राहला होता.

ती त्याच्याकडे वळली. टॉवेलमधून दिसणारं तिचे मदमस्त सौंदर्य पाहून त्याच्या डोळ्यात एक निराळीच चमक आलेली तिला स्पष्ट दिसली. तिच्या चेहर्यावर स्मितहास्य होतं. एक मादक, कुठल्याही पुरूषाला उत्तेजित करणारं आणि उघड आमंत्रण देणारं स्मितहास्य!

“खूप भूक लागली असेल, नाही?” तिने सूचक स्वरात विचारलं.

“हो.” तो म्हणाला पण त्याच्या नजरेत एक वेगळीच भूक स्पष्ट दिसत होती.

आता वेगळं काही विचारायची गरजच नव्हती. ती सावकाश चालत त्याच्यापासून दोन फुटांवर येऊन उभी राहिली आणि तिचा टॉवेल गळून पडला. ती संपूर्ण नग्न झाली. त्याचे डोळे विस्फारले.

तो अधाशी नजरेने तिचे सौंदर्य न्याहाळू लागला. भरदार ऊन्नत स्तन, त्यावरची लालसर वलय असलेली किंचित गडद रंगाची स्तनाग्रं, सपाट पोट, आकर्षक नाभी, नाजूक पण घाटदार कंबर, भरदार मांड्या आणि त्यामध्ये असलेली तिची सुकुमार, गुळगुळीत आणि गुलाबीशी लहानशी योनी.

तिच्या सौंदर्याच्या खजिन्यात असंख्य रत्ने होती. कुठलं पाहू कुठलं नाही असं त्याला होऊन गेलं होतं. दोघांची नजरानजर झाली. सूनीताने खालचा ओठ दाताखाली चावून एक मादक स्मित केलं.

आता मात्र शेखरचा संयम सुटला. त्यांनी एक पाऊल पुढे टाकून आणि एक हात तिच्या बगलेखाली व दुसरा हात तिच्या विशाल नितंबाखाली टाकून तिला उचललं आणि तो पलंगाकडे चालू लागला.

“शेखर, आधी दार तर बंद कर.” ती त्याच्या कानात कुजबुजली.

शेखरने तिला अक्षरश: पलंगावर आदळले आणि तो वेगाने दरवाजाकडे गेला. त्याने घाईघाईत दार बंद केलं आणि तो वळला. तो इतका अधीर झाला होता की त्याने बेडरूमच्या दरवाज्यापासून वळतानाच स्वतःचे कपडे काढायला सुरूवात केली.

पलंगाजवळ येईपर्यंत त्याने अंगातला शर्ट आणि पॅन्ट काढून टाकली होती. पलंगाजवळ येऊन तो निकर काढणार इतक्यात त्याला सूनीताने थांबवलं.

“ते काम मी करीन.” ती डोळ्यात कमालीची मादकता आणून म्हणाली.

शेखरने इशारा समजला आणि तो पलंगावर झेपावला. त्याने सूनीताला करकचून मिठी मारली. सूनीता गुदमरून गेली.

“अरे हळू हळू, किती घाई करशील?” ती म्हणाली.