“हॅल्लो, मनोज. कसा आहेस?” मायादिदीने फोनवर मला विचारले.
“मजेत, दिदी. तू कशी आहेस?” मी आनंदाने तिला विचारले.
“मीपण ठीक आहे. पण मी तुला खूप मिस करते. किती दिवस झाले. आपण भेटलोच नाही. मी तळमळतेय रे.”
“काय करू मी, दिदी. मला वेळच मिळत नाही. आणि जेव्हा जेव्हा मी येतो तेव्हा आपल्याला चान्स मिळत नाही. मीपण तुला खूप खूप मिस करतो. तुझ्या आठवणीने किती मूठ मारत असतो.”
“ते मला माहीत आहे रे, मनोज. तुला माझी खूप आठवण येत असणार. मलापण तुझी खूप खूप आठवण येत असते. तुला तर माहीत आहे. तुझ्या जिजूंना कामातून वेळच नसतो माझ्याकडे लक्ष द्यायला. मग मीच माझे समाधान करून घेते. बोटांनी रगडून. आणि बोटे घालून.”
“हो ना. मला खूप वाटत गं, तुझ्याकडे यावं आणि तुझी बोटे काढून तेथे माझा हा घालावा. पण काय करणार तसा चान्सच मिळत नाही.”
“बरं हे बघ,” मायादिदीने उत्साहाने म्हटले, “पुढच्या आठवड्यात रक्षाबंधन आहे. मी विचार करतेय की ह्या वेळी मी तिकडे मुंबईला येत नाही.”
“अगं मग तू मला राखी कशी बांधणार??” मी पटकन विचारले.
“अरे ऐकून तर घे. लगेच मध्ये बोलतोस. मी येत नाही म्हणजे तू इकडे पुण्याला ये. तुझे जिजू रक्षाबंधनाला मुलांना घेऊन त्यांच्या बहिणीकडे फलटणला २/३ दिवस जाणार आहेत. तेव्हा ते मला म्हणाले की तू मुंबईला माहेरी जा. पण मी विचार केला की हा चान्स कशाला सोडा? मी तब्येत ठीक नाही असे कारण सांगून येथेच घरी राहते. तू रक्षाबंधन निमित्ताने इकडे ये. मग आपण मज्जा करू. कशी वाटते आयडिया?” मायादिदीने खट्याळपणे हसत म्हटले.
“ओह, दिदी. खूपच मस्त! मी येतो लगेच.”
“अरे आत्ता नको येवूस. रक्षाबंधनाच्या आदल्या दिवशी हे मुलांना घेऊन जातील, तेव्हा ये. ओके? मी वाट पाहते. चल, मी नंतर पुन्हा फोन करेन. बाय!”
“ओके, दिदी. बाऽऽयऽऽ. उंऽऽऽमम्मऽऽह्हा” असे बोलून मी तिचा फोनवर मुका घेतला.
माझ्या बहिणीबरोबर माझे झवाझवीचे संबंध चालू झाले आणि जेव्हा जेव्हा तिला पुण्याला तिच्या घरात एकांत मिळत असे तेव्हा तेव्हा ती मला मुंबईवरून बोलवून घ्यायची आणि आम्ही मनसोक्तपणे झवायचो.
मध्ये एकदा आम्हाला जवळ जवळ २ महिने एकांतच मिळाला नाही. म्हणजे मी मायादिदीच्या घरी ४/५ वेळा गेलो पण प्रत्येकवेळी तिच्या घरात कोणी ना कोणी असल्यामुळे आम्हाला पूर्ण एकांत मिळाला नाही.
निव्वळ काही वेळा तिला किस करण्याचा आणि तिला चोंबाळायचा चान्स मिळाला पण त्या पलीकडे काही करायला मिळाले नाही. तेव्हा आम्ही दोघेही निवांत झवण्याचा चान्स कधी मिळतोय याची वाट पाहत होतो. तो चान्स आम्हाला तब्बल दोन महिन्यानंतर मिळाला! तोपण रक्षाबंधन निमित्ताने!!
मायादिदीने जसे फोनवर सांगितले होते तसे रक्षाबंधनाच्या आदल्या दिवशी संध्याकाळी अक्षरश: धावत-पळत मी मायादिदीच्या घरी पुण्याला पोहचलो. मनात म्हणत होतो की मायादिदी घरी एकटी असेल. घरात घुसल्या घुसल्या तिला पकडायची आणि जागीच नागडी करून झवायला लागायचे.
मी दरवाजा ठोकला आणि काही क्षणानंतर दरवाजा उघडला. समोर माझे भाचे कंपनी दिसली आणि त्यांना पाहून माझा पोपट झाला!!
मी कसाबसा हसत आत शिरलो आणि माझी बॅग ठेवून सोफ्यावर बसलो. वर वर मी हसून आनंद दाखवत होतो पण मनातून मी एकदम खट्टू झालो की मायादिदी एकटी नव्हती. पण तरीही चेहऱ्यावर उसना आनंद आणत मी दोन्ही भाच्यांना मिठीत घेतले.
मला पप्पी वगैरे देऊन दोघे भाचा भाची मम्मीला म्हणजे मायादिदीला बोलवायला आत गेले. मग मायादिदी हसत हसत बाहेर आली. बाहेर येता येता तिने दोन्ही भाच्यांना दम दिला आणि अभ्यास करायला त्यांच्या रूममध्ये पिटाळले.
भाचे कंपनी मला टाटा करून आत पळाली आणि मायादिदी खांद्यावरील पदर काढून त्याने घाम पुसत पुसत माझ्या पुढे आली. तिने दोन पायांमध्ये साडी व परकरचे एक टोक वर करून कंबरेला खोचलेले होते तेव्हा तिच्या मांड्यां मला दिसत होत्या.
ती आत काम करत होती म्हणून तिला घाम आला होता आणि तो घाम पुसायला तिने पदर काढला होता. पण मला माहीत होते की घाम पुसणे फक्त निमित्त होते. तिला मला तिच्या ब्लाउजमध्ये ठासून भरलेले छातीचे उभार दाखवायचे होते.
ब्लाउज घामाने भिजला होता आणि तिने ब्लाउजच्या आत ब्रेसीयर घातली नव्हती तेव्हा ब्लाउजच्या ओल्या पातळ कपड्यातून मला तिचा काळा अरोला आणि ताठ निप्पल स्पष्ट दिसत होता. ब्लाउज छातीच्या मानाने छोटाच होता तेव्हा तिची छाती ब्लाउजच्या सगळ्या कडामधून बाहेर ओसांडत होती. आणिऽऽ!!
आणि दोन उभारांच्या घळीत ब्लाउजच्या दोन्ही कडा कशातरी हूकांनी बांधलेल्या होत्या. असे वाटत होते की थोडा जरी जोर दिला तर हूक ताडकन तुटतील आणि ब्लाउज दोन्ही बाजूला फेकला जाईल.
मी भुकेल्या श्वापदासारखा मायादिदीची छाती निरखत होतो आणि ती मला खास दाखवण्यासाठी पदर बाजूला घेऊन उभी होती. तिने खाकरून माझे लक्ष वेधून घेतले तेव्हा माझी नजर वर तिच्या चेहऱ्याकडे वळाली.
मायादिदीच्या चेहऱ्यावर चावट हास्य होते. विस्कटलेल्या केसांच्या बटी तिच्या चेहऱ्यावर आल्या होत्या. हाताने त्या बटी बाजूला घ्यायचा प्रयत्न करत तिने पदर खांद्यावर टाकला आणि माझ्या अजून जवळ आली. मला ती अक्षरश: चिटकून उभी होती.
मी बसलो होतो आणि तिचा पाय माझ्या दोन्ही पायात होता. तिचे पोट माझ्या छातीला लागत होते. तिची छाती माझ्या चेहऱ्याला स्पर्श करत होती. मी तोंड वर करून तिच्याकडे पाहत होतो आणि ती मिश्किलपणे माझ्याकडे पाहून हसत म्हणाली,
“तुझा हिरमोड झाला असेल ना मुलांना पाहून?”
“नाही तर काय, दिदी,” मी पडलेल्या चेहऱ्याने म्हणालो, “मी काय काय ठरवून आलो होतो. सगळा पचका झाला! का गेले नाहीत मुले?”
“अरे तुझ्या जिजूंना आज एक अर्जंट काम आले तेव्हा ते म्हणाले मी आज नाही उद्या सकाळी जातो. ते म्हणाले उद्या गेलो तर आज तुझी त्यांची भेटही होईल आणि सकाळी आपण तुझा-माझा आणि मुलांचा रक्षाबंधनाचा कार्यक्रम करू आणि मग ते मुलांना घेऊन निघतील. दुपारपर्यंत ते फलटणला त्यांच्या बहिणीकडे पोहचतील.”
“अस्सं. असा प्रोग्राम चेंज झाला तर.” मी हताशपणे म्हणालो.
“मला माहीत आहे तुझा खूपच हिरमोड झाला असेल,” मायादिदीने माझ्या केसांवरून हात फिरवत म्हटले, “मी तरी काय करू? त्यांनी ऐन वेळेला प्रोग्राम चेंज केला. मला तुला कळवायलाही चान्स मिळाला नाही. मीपण सकाळपासून इतकी आतुरलेली होती की काय सांगू.”
“खरंच, दिदी?” मी उत्तेजनेने विचारले.
“आता काय सांगू तुला. सकाळपासून मी २ पॅन्टीज बदलल्या. सारखी ओलीचिंब होतेय. तू येणार म्हणून नुसती पाझरतेय मी. खोटे वाटत असेल तर हात लावून पहा.”
“आत्ता? येथे??” मी आश्चर्याने विचारले.
“मग काय झालं. मी तुझ्यासमोर अशी उभी आहे ना. आतून मुल आली तर त्यांना माझी पाठ दिसेल. तू खालून हात घाल ना.” मायादिदीने मादक आवाजात हळुवारपणे म्हटले.
मी लगेच तिची आज्ञा पाळली! तिने साडी वर करून कंबरेला खोचलेली होती तेव्हा मांड्यांपर्यंतचा भाग उघडा होता. मी हात वर केला आणि साडीच्या फटीत घातला. आत नेऊन मी सरळ मायादिदीच्या ओल्या पॅन्टीवरून तिच्या पुच्चीवर ठेवला. माझ्या बोटांचा स्पर्श होताच मायादिदीच्या तोंडातून ‘सस्स्स्स’ असा चित्कार बाहेर पडला आणि तिने उन्मादाने डोळे मिटून घेतले!
तिची पॅन्टी चांगलीच ओली झाली होती. मी तिची पुच्ची चाचपली, तिचा दाणा बोटांनी रगडला. मायादिदीला राहवले नाही आणि तिने आपला हात माझ्या हातावर ठेवून माझा पंजा आपल्या पुच्चीवर दाबून धरला.
मी बोटे हलवून तिची पुच्ची चोळायचा प्रयत्न केला पण तिने माझा हात इतका घट्ट पकडला होता की मला हात हलवताच आला नाही. पुढे आम्ही काही करणार इतक्यात आतून भाचा ‘मम्मीऽऽ मम्मीऽऽ’ करत बाहेर आला.
मायादिदीने हळूच माझा हात सोडला आणि मी तिच्या अंगामागेच हात ठेवत हळूच बाहेर काढला. माझ्या भाच्याला काहीच कळले नसणार की त्याची मम्मी मामाबरोबर काय करत होती ते. तो मम्मीला अभ्यासाबद्दल काहीतरी विचारू लागला आणि ती त्याला उत्तर देत आत गेली.
मी मायादिदीच्या पुच्चीवर ठेवलेली माझी ओली झालेली बोटे माझ्या नाकाजवळ नेली आणि त्याचा वास घेतला. मायादिदीच्या पुच्चीचा मला परिचित असलेला वास घेऊन मी धुंद झालो! मग मी ती ओली बोटे तोंडात घालून चाटून घेतली.
मग थोड्या वेळाने मायादिदी पुन्हा बाहेर आली आणि माझ्या जवळ येत हळूच म्हणाली,
“डोन्ट वरी, मनोज. उद्या रक्षाबंधनाचा कार्यक्रम झाला की हे दोन्ही मुलांना घेऊन जातील. मग पुढे दोन दिवस आपण सगळी भरपाई करून घेऊ आणि खूप खूप मज्जा करू. तेव्हा उदास होवू नकोस. जरा मुलांबरोबर मौजमस्ती कर. ते आले की ह्यांच्याबरोबर आनंदाने गप्पा वगैरे मार.”
“ओके, दिदी डिअर. आता मी उदास नाही. पुढच्या मजेच्या कल्पनेने मी आत्ताच एक्साईट व्हायला लागलोय. पण आपण सगळी भरपाई करून घ्यायची. मी तुला कसेही वापरेन. अगदी काहीही करेन.”
“माझी काही हरकत नाही, भाऊराया. आपण रक्षाबंधन मस्तपैकी साजरे करू.”
असे बोलून मायादिदीने गुपचूपपणे पॅन्टवरून माझ्या उठत चालल्या लंडावर हात फिरवला. त्याच वेळी मीपण चान्स घेऊन गुपचूप तिच्या छातीचा उभार दाबून घेतला. चावटपणे माझ्याकडे बघून हसत हसत ती मला म्हणाली,
“मनोज, हे रात्री उशीरा येतील. तेव्हा तू फ्रेश वगैरे होऊन तयार हो. तोपर्यंत मी तयार होते आणि मुलांना तयार करते. आपण मार्केटमध्ये जावूया. मला थोडी खरेदी करायची आहे. आणि राख्या सुद्धा घ्यायच्या आहेत.”
“ओके, दिदी!” मी आनंदाने म्हणालो आणि माझी बॅग घेऊन गेस्टरूममध्ये गेलो.
टॉयलेटमध्ये गेलो तर मला मायादिदीच्या छातीच्या आठवणीने आणि तिच्या पुच्चीच्या स्पर्शाच्या सुखाने राहवले नाही. तसेही आज मला मायादिदीला झवायला मिळणार नव्हते तेव्हा मला मूठ मारूनच लंड गाळावा लागणार होता.
तेव्हा मी खसाखसा मूठ मारून लंड गाळला! मग फ्रेश होऊन मी तयार झालो आणि बाहेर आलो. भाचा, भाचीही तयार होऊन बाहेर आले आणि मी त्यांच्याबरोबर दंगामस्ती करू लागलो. थोड्या वेळाने मायादिदी तयार होऊन बाहेर आली.
वाऊऽऽऽऽ! तिने पिस्ता कलरची शिफॉनची साडी घातली होती ज्यातून तिचे अंग न अंग उठून दिसत होते. चेहऱ्यावर तिने हलकासा मेकअप केला होता. आपले लांबसडक केस तिने पाठीवर मोकळे सोडले होते व साईडने दोन बटा मागे नेऊन क्लिप केल्या होत्या.
तिचे वय पस्तीसच्या आसपास झाले होते पण ती तेवढी वाटत नव्हती. अजूनही माझी बहीण एकदम सेक्सी आणि माल दिसत होती. तिला माहीत होते की तिला पाहून मी हरखून जाणार तेव्हा माझ्याकडे पाहून ती चावटपणे हसत होती.
मुलांच्या नकळत तिने एक भुवई उडवून मला नजरेनेच विचारले ‘कशी दिसते मी?’ मीपण नुसते डोळे मोठे करून नंदीबैलासारखी मान हलवत इशारा केला की ‘छान दिसतेस!’
आम्ही घराच्या मुख्य दरवाज्याकडे निघालो तेव्हा मायादिदीने माझ्या हातात घराचे टाळे दिले व म्हणाली,
“मनोज, लॉक लाव.”
मी मुलांना आधी बाहेर पिटाळले. मग मायादिदी माझ्या पुढे हळूहळू चालत दरवाज्याकडे निघाली. तिला माहीत होते की मागून मी तिच्या नितंबाकडे बघत असणार तेव्हा ती थोडी मटकत, नितंब हलवत चालत होती.
मायादिदीचे गेल्या काही महिन्यात थोडे वजन वाढले होते तेव्हा तिचे नितंबही पहिल्यापेक्षा जास्त भरीव वाटत होते. तिचे हिंदळणारे नितंब पाहून मला राहवले नाही आणि मी पटकन पुढे होत तिच्या मागे गेलो आणि मागून मी तिच्या नितंबावर माझा हात फिरवला.
मायादिदीने तिरक्या नजरेने माझ्याकडे पाहिले आणि ती पुन्हा चावटपणे हसली. मी तिला ढकलून बाहेर काढतोय असे दाखवत तिच्या नितंबावरून चांगलाच हात फिरवून घेतला. बाहेर मुलं एकमेकांबरोबर भांडत होते तेव्हा त्यांचे आमच्याकडे लक्ष नव्हते.
मी लॉक लावत होतो तेव्हा मायादिदी माझ्या जवळ आली आणि हळूच माझ्या कानात म्हणाली,
“मला माहीत होते तू मागून मला हात लावणार. म्हणूनच मी तुझ्या पुढे तशी चालत होते.”
“हो ना. मलापण माहीत होते. तू चावटपणा करून मला चाळवत असणार. आणि म्हणूनच मी हात फिरवला.”
“तसा तू चान्स घेण्यात पटाईत आहेस.” मायादिदीने हसून म्हटले.
“पण काहीही म्हण, दिदी. तुझ्यात बराच फरक पडला आहे. सगळं कसे भरीव आणि मांसल झाले आहे.”
“चल चावट कुठला! तुला तर नुसते तेच दिसते.” माझ्या हातावर चापट मारत दिदी म्हणाली.
