मला काय होतेय हे मला कळेनासे झाले. म्हटले तर माझ्या अंगातले त्राण जायला लागले आणि मी मागच्या पुरूषाच्या अंगावर जास्तच रेलायला लागले. त्याचा फायदा घेत तो मागून माझ्या नितंबाच्या फटीत आपला कडक लंड दाबून हलकेसे हलायला लागला.
माझ्या अंगाची ती हालचाल बाजूला बसलेल्या तरूणाच्या लक्षात आली आणि त्याला कदाचित वाटले की उत्तेजनेने मीच स्वतः हून हलतेय. त्याने चेकाळल्यासारखा माझ्या जांघेतला हात वर नेला आणि पॅन्टीवरून माझ्या योनिच्या चीरेला स्पर्श केला. त्याच्या स्पर्शाने माझ्या अंगाला किंचित झटका बसला आणि माझे नितंब आपोआप मागे दाबले गेले.
मागचा पुरूष आपला कडक लंड माझ्या नितंबात खुपसून होताच आणि त्याने चान्स मारत एक हलका धक्का दिला. नक्कीच त्याच्या मागचे पुरूष आणि माझ्या बाजूच्या पुरूषांना काय चाललेय ते कळत असावे. उजव्या बाजूचा तरूण जास्तच डेअरींग करून लागला.
आधी तो हलकेच माझ्या योनिवर बोट फिरवत होता पण आता तो माझ्या योनिच्या चीरेवर बोट दाबायला लागला. त्याने माझ्या पॅन्टीचा कपडा माझ्या योनिच्या चीरेत खुपायला लागला आणि त्याला माझ्या योनिच्या चीरेचा आकार फिल करता येऊ लागला. तो आता अधाश्यासारखा माझ्या पॅन्टीवरून माझी योनी चाचपायला लागला.
नकळत माझे अंग त्यांच्या स्पर्शाला साथ देऊ लागले आणि माझ्या अंगात उत्तेजना निर्माण व्हायला लागली. माझ्या योनितून पाणी सुटायला लागले आणि माझी पॅन्टी ओली व्हायला लागली. त्याची मला जाणीव झाली आणि माझा थरकाप उडाला.
त्या परक्या पुरूषांच्या कामुक चाळ्याने मी कामोत्तेजित व्हायला लागले आणि माझी उत्तेजना अशी बाहेर पाझरायला लागली, हे माझ्यासाठी नवीनच होते आणि माझी ती पाझरणारी उत्तेजना त्या परक्या पुरूषांच्या लक्षात यायला वेळ लागणार नव्हता.
खाली बसलेला तरूण जो माझी योनी माझ्या पॅन्टीवरून चाचपत होता त्याला माझी ओली होणारी पॅन्टी कळणार होती आणि मी उत्तेजनेने ओली होतेय, पाझरतेय हे ओळखण्या इतका तो दुधखुळा नक्कीच नव्हता. ते जर त्याच्या लक्षात आले तर तो पुढे अजून काहीतरी जास्त डेअरींग करेल जे माझ्यासाठी धोकादायक होते.
तो पुढे अजून काहीतरी जास्त भयानक करेल ते पाहून माझ्या मागच्या पुरूषाची डेअरींग वाढून तो पण अजून काहीतरी करेल. तेव्हा त्या दोन दोन परक्या पुरूषांच्या तावडीत माझे काय होईल, ह्याची कल्पना मला करवली नाही. माझे मन मला सांगू लागले की त्या क्षणी ते सगळे थांबले पाहिजे आणि मी तेथून हलले पाहिजे.
एक तर मी दोघांना थांबवून खडसावले पाहिजे आणि ती डेअरींग जर माझ्यात नसेल तर मग मला तेथून हलून पुढे गेले पाहिजे. काय करावे ह्या द्विधा मन:स्थितीत माझे काही क्षण गेले. माझ्या मन:स्थितीचा जराही विचार न करता ते दोघे पुरूष माझ्या अंगाला झटत होते. एक मागून माझ्या नितंबावर लंड दाबून हलत होता आणि वर माझ्या टि-शर्टखाली हात घालून माझ्या गोळ्यांना दाबत होता. तर दुसरा पुढून माझ्या स्कर्टमध्ये हात घालून माझ्या पॅन्टीवरून माझी योनी चाचपत होता.
मी शेवटी मनाचा निश्चय केला आणि ते सगळे थांबवायचे ठरवले. झटका आल्यासारखे मी माझे अंग हलवले आणि जोराने ओरडत त्या दोघांना माझ्या अंगापासून दूर झिडकारले. निव्वळ तेवढ्यावर न थांबता मी झपाटल्यासारखी गर्दीतून पुढे जाऊ लागले. माझा चिडल्यासारखा आवेश पाहून माझ्या पुढील गर्दी मला पुढे जायला रस्ता करून देऊ लागली. मी झिंग आल्यासारखी गुरगुरत पुढे सरकत राहले आणि बसच्या पुढील दरवाज्यात गेले.
माझा अवतार पाहून तेथे उभा असलेला कंडक्टरही भांबावला आणि बस चालवणारा ड्रायव्हरही चकीत झाला. मी त्याला बस थांबवण्याची विनंती केली आणि बस नेमकी पुढील बसस्टॉपवर पोहचली होती. बस जशी थांबली तशी मी तरातरा बसमधून खाली उतरले.
तो माझ्या घराच्या एरियाच्या आधीचा एरिया होता म्हणजे मी तीन चार बसस्टॉप अलीकडेच उतरले होते. माझ्या व्यतिरिक्त त्या बसस्टॉपवर इतर कोणीही उतरले नव्हते आणि त्याने मला हायसे वाटले. बस चालू झाली आणि पुढे जायला लागली. मी पुढे चालायला लागले आणि बस माझ्या पुढून जात दिसेनासी झाली. चालायला लागल्यावर मी थोडी भानावर आले आणि बसमध्ये काय घडले त्याचा विचार करू लागले.
तो एरिया आणि माझा पुढील एरिया ह्या मधल्या पट्ट्यातला भाग थोडा सूनसान होता आणि काहीसा अंधारा होता. क्वचितच एखादी गाडी रस्त्याने जात होती आणि गाडी गेली की रस्ता सूनसान होत होता. मी चालत होते त्या रस्त्याच्या माझ्या बाजूच्या फुटपाथला एका मोकळ्या प्लॉटची लांबलचक भिंत होती आणि पलीकडच्या बाजूला एका मोठ्या कॉलेजची भिंत होती.
शांत सूनसान रस्ता पाहून मी मनातल्या मनात कचरले आणि भरभर पावले टाकून चालायला लागले. माझ्या बाजूच्या लांबलचक भिंतीला मध्यावर एक भगदाड होते आणि मी त्या भगदाडाजवळ पोहचले तसे अचानक त्यातून एक पुरूष बाहेर आला.
त्याला माझ्यासमोर उभा ठाकलेला पाहून माझ्या हृदयाचा ठोकाच चुकला आणि मी जागीच सून्न झाले. मी भीतीने त्याच्याकडे पाहिले आणि तो राकटपणे हसत माझ्याकडे पाहू लागला. एक क्षण मला कळलेच नाही की काय करावे पण मग माझ्या तोंडून एक किंचाळी बाहेर पडली. त्यावर त्याने पटकन आपला हात माझ्या तोंडावर ठेवला व माझे तोंड दाबून धरले आणि मग तो मग ओढत त्या भगदाडात नेऊ लागला.
मी त्याला विरोध करायचा प्रयत्न केला पण त्याच्या अमानुष ताकदीपुढे माझे काही चालले नाही. त्याने मला खाली दाबत त्या भगदाडात शिरायला भाग पाडले. त्याच्या आत शिरल्यावर त्याने मला आणखी चार पाच पावले बाजूला नेले आणि भिंतीला दाबून तो मला धमकावत म्हणाला, “आता ओरडलीस तर इथंच गळा दाबून ठार मारील. तुझा आवाज ऐकायला इथं कोणी येणार नाही. गप्प उभी रहा, कळलं का?”
त्याने माझ्या प्रतिक्रियेची वाट पाहिली. मी तोंड दाबलेल्या अवस्थेत होते तेव्हा काही बोलता येत नव्हते म्हणून मी तोंडाने ‘ऊंऽऽऽहुंऽऽऽ’ आवाज केला. त्यावर त्याने पुन्हा मला धमकावत म्हटले, “मुंडी हलवून सांग की बोंब मारणार नाही, नाहीतर इथंच गळा दाबतो की नाही बघ.”
त्यावर मी होकारार्थी मुंडी हलवून “हुंऽऽऽ” करत त्याला इशार्यात सांगितले की मी ओरडणार नाही. मग त्याने माझ्या तोंडावरून हात काढला. त्याने हात काढल्याबरोबर मी दोन तीन दीर्घ श्वास घेऊन दम घेतला आणि माझ्या छातीतली धडधड कमी करायचा प्रयत्न केला. मग जेव्हा मी स्वतःला सावरले तेव्हा मी आजूबाजूला नजर टाकून सभोवताली काय आहे ह्याचा आढावा घेतला.
तो एक खूप मोठा रिकामा प्लॉट होता ज्यावर गवत उगवले होते. बहुतांशी भाग अंधारा होता आणि रस्त्याला लागून असलेल्या भिंतीवरूनच रस्त्यावरील लाईटचा थोडा प्रकाश आत येत होता, ज्याने त्या रिकाम्या प्लॉटचा भिंतीकडील भाग थोडा दिसत होता. त्या प्लॉटवर त्या दोघांशिवाय इतर कुठल्याही तिसर्या माणसाचा नामोनिशाण दिसत नव्हते.
मी घाबरून त्या माणसाला विचारले, “कोण आहेस तू? काय पाहिजे तुला??”
“मी? मी तोच, बसमध्ये तुझ्या मागे उभा होतो तो. ज्याला तू बिनधास्त हात फिरवायला देत होतीस तो.” तो छद्मीपणे हसत म्हणाला.
ते ऐकून मी सर्दच झाले! हा तोच पुरूष होता का ज्याने बसमध्ये माझ्याशी चाळे केले होते? मग आता तो इथे कसा काय?
“मला माहीत आहे तू विचार करत असशील की मी इथे कसा काय? तू बसमधून उतरलीस तेव्हा जर मी तुझ्या मागे उतरलो असतो तर तू पळून गेली असतीस. म्हणून मी बस पुढे ह्या भगदाडाजवळ आली तेव्हा उडी मारून उतरलो आणि ह्या भगदाडात शिरून तुझी वाट बघत होतो.” त्याने खुलासा केला.
“आता काय पाहिजे तुला? बसमध्ये माझ्याशी ते चाळे करून तुझे मन भरले नाही का?” मी आता स्वतःला किंचित सावरले होते आणि फणकार्यात त्याला म्हटले.
“नाही ना. जर बसमध्ये इतक्या लोकांमध्ये तू मला इतकी मजा करायला दिलंस तर मग तू मला अशी एकटी भेटलीस तर तू अजून किती मजा देशील हे मला बघायचेय. म्हणून तुला मी धरून आणली इथं.” पुन्हा तो छद्मीपणे हसून म्हणाला.
“हे बघा, मला इथून जाऊ द्या, नाहीतर मी ओरडून लोकांना बोलवेन, तुम्हाला पोलीसात देईन.” मी स्वतः प्रचंड घाबरलेली असताना त्याला घाबरावण्याचा प्रयत्न केला.
“हाऽऽऽ हाऽऽऽ हाऽऽऽ! तू कितीही ओरडलीस तरी कोणाला ऐकू जाणार नाही की कोणी तुझी मदत करायला येणार नाही आणि मी फक्त एक वेळ तुझ्याशी मजा करेन आणि तुला सोडून देईन. नाहीतर इथंच गळा दाबून मारून टाकीन. कोणाला कळणार पण नाही की तू कुठं आणि कधी मेलीस.” त्याने अत्यंत जरबेने मला धमाकावत म्हटले.
ते ऐकून मी जागीच स्तब्ध झाले! त्याच्या बोलण्यातला सिरीयसपणा मला जाणवला आणि मी त्याला गयावया करून विनंती करू लागले की मला सोडून दे. तो अजिबात ऐकायला तयार नव्हता आणि मला अजून धमकावू लागला. त्याचे म्हणणे मान्य केल्याशिवाय माझ्याकडे पर्याय नव्हता असे माझ्या लक्षात आले.