मी एका गरीब साधारण घरातला मुलगा होतो. मी कॉलेजमध्ये असताना एका श्रीमंत घरातली मुलगी मा‍झ्या प्रेमात पडली. तिच्या आई-वडि‍लांच्या इच्छेविरूद्ध तिनं माझ्याशी लग्न करायचा हट्ट धरला. मा‍झ्या घरातून ह्याला काहीच विरोध नव्हता. उलट ह्या लग्नाने समाजात आमची प्रतिष्ठा वाढणार होती.
मी बी.कॉम झालो व लगेच अंजलीने लग्नाचा हट्ट धरला. तिच्या हट्टाला बळी जाऊन तिच्या आई वडिलांनी तिचं लग्न माझ्याशी म्हणजेच अरूणशी थाटात लावून दिलं. मुलीला लग्नानंतर पूर्वीच्या सुखात राहण्याच्या सवयीचा त्रास होऊ नये म्हणून तिच्या वडिलांनी तिच्या नावी एक आलीशान फ्लॅट घेऊन दिला होता.
माझ्यासाठी एक किराणा सामानाच दुकान उघडून दिलं होतं. त्यातून होणारी कमाई जास्त नसली तरी दोघांना पुरण्यासारखी होती. मी दुकानात सकाळी १०ला जात असे व दुपारी १ला घरी येऊन जेवण करून दुपारी ४ला दुकान उघडलं की रात्री १०ला परत येत होतो.
लग्नाची दोन वर्षे अंजली बरोबर रती क्रीडेत व लग्नाचे नाविन्य भोगण्यात कशी गेली कळलंसुद्धा नाही. अंजलीला घर कामाची सवय नसल्यामुळे तिनं घर कामासाठी एक बाई ठेवली होती. तिचे वय सुमारे २६ वर्ष असावे. तिचं लग्न झालं होतं. जरी तिचा रंग सावळा असला तरी तिच्या भरीव देहामुळे ती आकर्षक दिसत होती.
एकदा मी अंजलीला मजेत म्हणालो होतो,
“अग इतकी आकर्षक बाई कामाला ठेवू नकोस. मा‍झ्या हातून काही भलतं सलतं झालं तर मला दोष देऊ नकोस.”
“अगोदर तुमच्याकडून काहीतरी घडू द्या, मग बघूया.”
अंजलीला मी काहीतरी करीन असी शंका होती किंवा मा‍झ्या हातून काही घडणार नाही असा तिचा विश्वास असावा.
लग्नाचं नाविन्य ओसरल्यावर अंजलीला घरात एकटं बसून वेळ घालवण कठीण होऊ लागलं. लग्नाच्या दोन वर्षानंतर अजून मूल झालं नाही ह्याचा तिला खंत होता. तिनं मग स्वतःला समाज सेवेत झोकून घेतलं. समाज सेवेबरोबर ती किटी पार्टीजमध्ये भाग घेऊ लागली.
एक दिवस ती म्हणाली,
“मी आमच्या समाज सेवक संस्थेबरोबर एक महिन्यासाठी खेडेगावात जाणार आहोत. मी पारूला, आपल्या काम करणार्‍या बाईला, सगळं काही सांगून ठेवलं आहे. ती, तुम्ही दुकानात जायच्या अगोदर येईल व सर्व काम आटपून घरी जाईल.”
अंजली समाज सेवा करायला गेली. मी रोजच्याप्रमाणे दुकानात जात असे व दुपारी घरी पारूने स्वयंपाक करून ठेवलेले जेवण जेवत होतो.
मा‍झ्या दुकानाला मी आठवड्याची सुट्टी गुरूवारी ठेवली होती. रविवारी बाकीच्या लोकांना सुट्टी असल्यामुळे दुकानात रविवारी जास्त गर्दी असायची.
एका गुरूवारी सुट्टी असल्यामुळे मी उशीरा उठायचा बेत केला होता. सकाळी ८च्या सुमारास बेल वाजली. मनातल्या मनात मी त्या व्यक्तीला माझी झोपमोड केल्याबद्दल शिव्या देत दार उघडलं. समोर पारू उभी होती. इतक्या दिवसानंतर आम्ही समोर आलो होतो. मी तिला चिडक्या स्वरात म्हणालो,
“सकाळी सकाळी कशाला आलीस? १०च्या सुमारास ये.”
“साहेब असं काय करता. सोसायटीने पाण्याची टाकी साफ करण्यासाठी पाणी १०ला बंद करणार अशी नोटीस काढली होती. त्याच्या अगोदर मला सगळी काम आटपायची आहेत.”
“बरं, तू बाकीची काम संपव, तोपर्यंत मी अंघोळ करून घेतो. मग तू कपडे धू आणि घरी जा.”
ती “हो” म्हणाली व कामाला लागली. मी आमच्या बेडरूमला लागून असलेल्या न्हानीघरात गेलो.
न्हाणीघर मोठी होती. अंघोळीसाठी एका कोपर्यात शॉवर लावला होता व शॉवरची जागा प्लास्टिकचे पडदे लावून वेगळी अशी केली होती. प्लास्टिक हे पारदर्शक नव्हतं. बाहेरून कोणीही बघितलं तर त्याला फक्त आतल्या माणसाची आकृती दिसत होती. बाकी उरलेली जागा कपडे धुण्यासाठी व अंजलीला सौंदर्य प्रसाधनं ठेवण्यासाठी वापरली जात होती. एकीकडे कोपर्यात विदेशी पद्धतीचं शौचालय होतं.
मी पारूला सगळी काम आटपून कपडे धुवायला किती वेळ लागेल ह्याचा अंदाज घेतला व त्याप्रमाणे मी सावकाश अंघोळ करायला सुरवात केली. मी अंगाला साबण लावत असताना पारूने न्हानीघरात प्रवेश केला. तिला माझी उपस्थिति जाणवली. मी “कोण आहे?” असं विचारलं.
बाहेरून पारूचा आवाज आला,
“मी पारू.”
“बरं झालं बघ तू आलीस, मी आताच तुला हाक मारणार होतो.”
“कशासाठी साहेब?”
“अग पाणी गेलं वाटत. मा‍झ्या डोळ्यांवर व चेहर्‍यावर साबण लागला आहे. ते धुवून काढण्यासाठी पाणी नाही. जरा एका तांब्यात पाणी देतेस का?”
ती अगोदर जरा विचारात पडली. मी तिला डोळ्यात आग होतं आहे असं सांगून तिला तांब्यात पाणी द्यायला भाग पाडलं. तिनं तांब्यात पाणी भरलं व प्लास्टिकच्या पडद्यात हात घालून मा‍झ्या समोर धरला. मी नाटक करायचं ठरवलं. जरी मला तांब्या स्पष्ट दिसत होता तरी मी तिला म्हणालो,
“तांब्या कुठे आहे? लवकर दे. डोळ्यांची आग होतं आहे.”
“हा काय तुमच्या समोर तर आहे.”
“अग दिसला तर ना मला तांब्या घेणं शक्य होईल.”
ती वैतागली. तिला पाणी बंद व्हायच्या आत सगळी काम आटपायची होती. तिनं मला काही समजायच्या आत माझा हात पकडला व मा‍झ्या हातात तांब्या देऊ लागली.
मी, तिनं माझा हात पकडल्याची संधी विफळ जाऊ नये म्हणून मी तिचा हात पकडला व तिला काही कळायच्या आत तिला पडद्याच्या आत खेचलं. शॉवरच बंद केलेलं पाणी मी परत चालू केलं व ती त्यात ओली चिंब झाली. मा‍झ्या एक लक्षात आलं की मी जेव्हा तिला आत खेचलं होतं तेव्हा ती मा‍झ्या उघड्या देहाकडे मोठे डोळे करून बघत होती.
“हे काय साहेब, मला सगळं ओलं केलं.”
“अग मी साबणाच्या पाण्यामुळे घसरलो व तुझा हात मा‍झ्या हातात असल्यामुळे तू आत खेचली गेलीस.”
तिच्या चेहर्‍यावर उमटणार्या भावनांनी हे सिद्ध होत होतं की तिचा मा‍झ्या ह्या खुलाशावर विश्वास बसत नव्हता.
“आता नाहीतरी तू ओली झालीच आहेस. पाणी बंद व्हायच्या आत कपडे काढ व आ पण दोघं अंघोळ उरकूया.” मी
“मी तुमच्या बरोबर अंघोळ करायची? मला लाज वाटते.”
“अग त्यात काय मोठं? मी आणि तुझ्या मालकीणबाई रोजच एकमेकांना अंघोळ घालतो व वेगवेगळे खेळ खेळतो. राहिला तुला लाज वाटण्याचा प्रश्न, माझं उघड अंग डोळे मोठे करून बघताना लाज नाही वाटली तुला. आताच एकदम लाज का वाटायला लागली?”
“म्हणजे?”
“हो, मला सगळं चांगलं दिसत होतं. आता कपडे काढ व अंघोळ करायला तयार हो. तू जर एकदा इथे अंघोळ केलीस तर परत कुठही करणार नाहीस. कधी शॉवर खाली अंघोळ केली आहेस का?”
“साहेब आम्हा गरीबांच्या नशीबी असली अंघोळ कुठं असणार. आम्हा स्त्रियांच्या जातीला अंघोळ करायची म्हणजे स्वतःचं अंग प्रदर्शन केल्यासारखं. सकाळी बाकी उठायच्या आत आमची अंघोळ उरकायला लागते. अंघोळ करताना चोहीकडे नजर फिरवावी लागते.”
“मग आता कशाला लाजतीस. चल कपडे काढ व अंघोळीला तयार हो.”
ती “ना-नु” करत असताना मी तिला मिठीत घेतलं व तिच्या अंगावरचे कपडे हळूच काढू लागलो. तिची पाठ मा‍झ्या छातीशी भिडली होती. मी माझे हात पुढे करून तिच्या चोळीची बटण काढली व तिच्या उरोजांना मुक्त केलं.
मग तिचा ढासळलेला पदर धरला व तिची साडी तिच्या अंगावरून दूर केली. तिनं आत परकर व चड्डी घातली नसल्यामुळे ती लगेच नागडी झाली. तिच्या कंबरेखाली व तिच्या योनी वर केसांच रान उगवलं होतं. माझा लवडा ताठ होऊन तिच्या नितंबांना टोचत होता. ती ह्या स्पर्शानी उत्तेजित होत होती.
“अग तुझ्या काखेत व योनिवर किती केस आहेतं. तू ते काढत का नाहीस?”
“साहेब केस काढल्याने काय होतंय?”
“अग केस काढल्याने तुझी पुच्ची अगदी आकर्षक व छान दिसते. मी मा‍झ्या लिंगावरचे केस रोज काढतो. त्याच्यामुळे माझे लिंग किती मोहक व छान दिसतंय बघ.” असं म्हणत मी तिला माझ्याकडे वळवलं व तिला मा‍झ्या ताठ झालेल्या लिंगाच दर्शन दिलं.
तिनं लाजून मान खाली घातली पण नंतर तिच्या लक्षात आलं की मान खाली घातल्यामुळे तिला मा‍झ्या लवड्याच दर्शन अजूनच चांगलं होत होतं. ती लाजली व मला मिठी मारली.
“अग पारू काय झालं लाजायला. तू तुझ्या धन्याच बघितलं नाहीस का?”
“बघितलंय पण स्पष्ट नाही.”
“म्हणजे?”
“माझा धनी अंधारातच काय ते करायचं ते करतो, त्यामुळे मला नीटसा काहीच अंदाज येत नाही.”
“बरं मी तुला सगळं शिकवतो.” असं म्हणत मी तिचा हात मा‍झ्या लवड्यावर ठेवला.
मला माहीत होतं की ती लवड्याचा स्पर्श होताच हात काढणार. मी तिच्या हातावर माझा हात ठेवला व तिला तिचा हात काढायला संधी दिली नाही. थोडा वेळ असाच गेल्यानंतर मी तिच्या हाताला मा‍झ्या लवड्यावर फिरवू लागलो.
ती मा‍झ्या हाताच्या सहाय्याने मा‍झ्या लवड्यावर हात फिरवत होती. दोन तीनदा मी तिचा हात फिरवला व थांबलो. ती मी परत तिचा हात धरून मा‍झ्या लवड्यावर फिरवीन अशी आशा बाळगत असावी. मी काहीच हालचाल करत नाही हे बघून तिनं स्वतः तिचा हात मा‍झ्या लवड्यावर फिरवायला सुरवात केली.
मी माझा हात तिच्या हातावरून काढला व तिच्या योनिवर फिरवू लागलो. ती उत्तेजित होऊ लागली. तिच्या हाताचा दाब मा‍झ्या लवड्यावर वाढू लागला. तिच्या ह्या दाबाने माझा लवडा आणखिन ताठ होऊ लागला. तिला हे जाणवलं. ती आणखिनच उत्तेजित झाली. मी माझा हात तिच्या योनिवरून काढला व तिला दूर केलं. ती माझ्याकडे निराश झालेल्या भावनेनी बघत होती.
“आज एवढेच पुरे. बाकीच उद्या बघूया.” मी
तिने हिरमुसल्या चेहर्‍याने अंगावर कपडे चढवले व घरी गेली.
मोगरा फुलला | भाग ४
पारूची त्वचा सावळ्या रंगाची असली तरी तिचे सगळे अवयव भरीव व मांसल होते. अंगावर कुठेही जरूरीपेक्षा जास्त मांस नसल्यामुळे ती लठ्ठ आहे असं वाटत नव्हतं. तिला नागवी केल्यानंतर मी माझे कपडे काढले व मी पण ती होती त्या स्तिथीत आलो. माझं लिंग अजून शिथिल होतं. त्याच्यात कामदेव...
