पहाटे ५ वाजता अश्विनीला जाग आली. ती तिच्या आत्या जवळ झोपली होती. कालच तिचे तिच्या आतेभावाशी म्हणजे प्रशांतशी लग्न झाले होते आणि काल रात्री झोपायला बराच उशीर झाला होता.
तिला तसे मधुचंद्राचे टेन्शन आले होते पण प्रशांतच्या आईने म्हणजे तिच्या आत्याने तिला सांगितले की सत्यनारायण झाल्याशिवाय दोघांना एकत्र झोपता येणार नाही म्हणून मग अश्विनी रात्री तिच्या आत्याजवळच झोपली होती.
ती पटकन उठली आणि बाथरूममध्ये गेली आणि चटकन अंघोळ करून बाहेर आली. तसे तिला ते घर नवीन नव्हते. या अगोदरपण ती अनेक वेळा तिच्या आईवडिलांबरोबर या घरी आली होती आणि राहिलीपण होती.
पण त्या वेळेस ती आत्याची भाची म्हणून यायची आणि राहायची आणि भावाची मुलगी म्हणून आत्यापण तिला घरामध्ये काही काम करू द्यायची नाही. पण आता ती या घरची सून होती आणि म्हणून तिला या घरच्या मर्यादा पाळाव्या लागणार होत्या.
डिसेंबरचा महिना असल्याने पहाटे बराच गारवा होता. बाथरूममधून बाहेर आल्या नंतर ती तिच्या खोलीत गेली आणि खोलीच्या दाराला कडी लावली. मग तिला आठवले की आजच घरी सत्यनारायण आहे आणि आत्याने म्हणल्याप्रमाणे आज सत्यनारायण झाल्यावर रात्री तिला प्रशांतच्या खोलीत एकत्र झोपावे लागणार आहे, या विचाराने ती मोहरून गेली.
खोलीमधील आरशासमोर उभे राहून तिने अंगावरचा टॉवेल बाजूला केला आणि स्वत:च्या छबीकडे पाहायला लागली. चांगली साडे पाच फुट उंची, सुंदर चेहरा, कंबरेपर्यंत येणारे केस, चाफेकळीसारखे नाक, त्यामधील खड्याची सुंदर मुरणी, डाळिंबाच्या दाण्यासारखे लालचुटुक ओठ, नाजूक खांदा, उन्नत स्तन, बारीक कंबर आणि पोटावर असलेली नाजूक आणि खोलगट बेंबी आणि त्या खाली असलेला दोन वर्तुळाकार कलिंगडाचा पसारा.
तिच्या मैत्रिणी खरे तर तिच्या रूपाचा मत्सर करायच्या कारण तिच्यामुळे त्यांच्यावर कोणीही लाइन मारत नव्हते. पण तिला त्या ‘ब्युटीक्वीन’ म्हणूनच चिडवायच्या आणि जेव्हा त्यांना समजले की तिचे लग्न ठरले आहे, तेव्हा तर त्यांनी तिला खूपच चिडवले आणि मग तिला मधुचंद्राबद्दल चिडवायला लागल्या.
तसे अश्विनीला सेक्सबद्दल जास्त माहिती नव्हती व फक्त जुजबी आणि शास्त्रीय माहिती होती. म्हणून मग तिने कॉलेजमधील लग्न झालेल्या मैत्रिणींना मधुचंद्राबद्दल विचारले होते. त्यामुळे तिला आता थोडीफार माहिती मिळाली होती. त्याच मुळे तिचे शरीर मधुचंद्राच्या कल्पनेने मोहरून गेले होते.
आज सत्यनारायण असल्याने तिला चांगली साडी नेसावी लागणार होती. म्हणून तिने तिच्या सुटकेसमधून फिकट पिवळ्या रंगाची सिल्कची साडी काढली. त्याबरोबरच पिवळ्या रंगाचा ब्लाउज आणि गुलाबी रंगाचा परकरपण काढला.
लग्नानिमित्त आणि खास प्रशांतच्या आग्रहा खातर तिने काही खास साड्यांवर मॅचिंग रंगीत ब्रा आणि निकर घेतल्या होत्या. त्याप्रमाणे तिने सुटकेसमधून गर्द पिवळ्या रंगाची सुंदर आणि उच्च प्रतीची ब्रा आणि निकर काढली.
चटकन तिने अंगावरचा ब्लाउज काढला. ब्लाउजच्या आत तिने ब्रा घातली नव्हती त्यामुळे तिचे उन्नत स्तन उघडे पडले. इकडे तिकडे कानोसा घेऊन तिने हळूच परकराची नाडी सोडली त्या बरोबर तिचा परकर सुळकन तिच्या पायाजवळ पडला.
तिने सहजच समोरच्या आरशावर नजर टाकली, ती नखशिखांत नग्न उभी होती! तिचे अंग मोहरून आले होते त्यामुळे तिची तपकिरी रंगाची स्तनाग्रे ताठरले होते आणि त्यांच्या भोवतालची फिक्कट तपकिरी रंगाची वर्तुळे अधिकच सुंदर दिसत होती.
केळीच्या खांबासारख्या गोऱ्यापान आणि पुष्ट मांद्या तिचे सौंदर्य खुलवत होत्या. खास लग्नासाठी तिने शरीरावरचे अनावश्यक केस परवाच काढले होते. त्यामुळे तिच्या काखा आणि मांड्या मधला त्रिकोणी भाग एकदम चकचकीत दिसत होता.
तिने चेहर्‍याला क्रीम लावली आणि उघड्या मानेला, संपूर्ण हाताला, पाय आणि मांड्यांना लोशन लावले. त्यामुळे तिची अंगकांति एकदमच चमकायला लागली होती.
नंतर तिने आरशामध्ये बघत ब्रा आणि निकर घातली. पिवळ्या रंगाच्या ब्रा आणि निकर मध्ये तिचे गोरे अंग खूप खुलून दिसत होते. नंतर परकर व ब्लाउज घालून त्यावर सुंदर अशी कांजीवरम सिल्कची काठ पदराची साडी नेसली.
मग आरशासमोर असलेल्या स्टूलवर बसून ती बाकीचा शृंगार करू लागली. सर्वप्रथम तिने छानशी सैल वेणी घातली आणि वेणी घातल्यावर एका झटक्यासरशी तिने वेणी पाठीवर फेकली. कपाळावर टिकली लावली. ओठांवर हलकीशी लिपस्टिक लावली, भांगेमध्ये कुंकू भरले.
हातामध्ये हिरवा चुडा होताच त्यावर तिने मोत्याच्या बांगड्या घातल्या. साडीच्या निऱ्याजवळ चांदीची साडी पिन लावली. नंतर डोळ्यात काजळ घातले. त्याबरोबर तिला बाहेरून आत्याची हाक ऐकू आली म्हणून तिने दार उघडले.
दार उघडल्याबरोबर आत्याला तिचे संपूर्ण शृंगार केलेले रूपडे नजरेस पडले. त्याबरोबर आत्याने तिच्या डोक्यावरून दोन्ही हात फिरले आणि स्वत:च्या डोक्यावर बोटे मोडली!
“एक बाई आज एका माणसासाठी काय सजलीय!” आत्या म्हणाली.
त्या बरोबर अश्विनी लाजून म्हणाली, “हे काय गं आत्या, मी तर सत्यनारायणासाठी सगळी तयारी केली आहे.”
“हो का? अगं बाई, मला माहितीच नव्हते की आज आपल्याकडे सत्यनारायण आहे ते.” आत्या उत्तरली.
त्याबरोबर अश्विनीने अविश्वासाने आत्याकडे पहिले. मग तिच्या लक्षात आले की आत्या तिची गंमत करत होती.
“चला, अश्विनीची तयारी झाली की नाही?”
बाहेरून तिच्या मामांची म्हणजे प्रशांतच्या वडिलांची हाक ऐकू आली.
त्याबरोबर लगबगीने आत्या आणि अश्विनी बाहेर आल्या.
“हे काय झालीच आहे अश्विनीची तयारी.” आत्या म्हणाली.
“ठीक आहे, तयारी झाली असेल तर चला पूजेला सुरूवात करू म्हणजे लवकरात लवकर पूजा संपेल, नंतर सगळ्यांचे जेवण आणि नंतर संध्याकाळी तुमच्या बायकांचा हळदी कुंकूचा कार्यक्रम झाल्यावरच अश्विनीची सुटका होणार आहे. त्या अगोदर तिला प्रशांतला बोलवायला त्याच्या खोलीत पाठव.” मामा म्हणाले.
हे ऐकून अश्विनीचा चेहरा लाजेने लाल झाला आणि ती प्रशांतच्या खोलीकडे पळाली.
प्रशांतच्या खोलीचे दार बाहेरून बंद होते म्हणून तिने दारची कडी वाजवली. थोड्या वेळाने प्रशांतने दार उघडले आणि झटकन अश्विनीला खोलीत ओढून घेतले आणि अश्विनीला काही कळण्याच्या आत प्रशांतने तिच्या कंबरेला धरून तिला जवळ ओढले आणि तिच्या ओठांवर ओठ ठेवले. तिच्या ओठांना आपल्या ओठांमध्ये घेऊन प्रशांतने चांगले मिनिटभर तिची चुंबन घेतले आणि मग तिला सोडले. त्या बरोबर घाई घाईने अश्विनी प्रशांत पासून दूर झाली आणि म्हणाली,
“अरे तुला काही काळ वेळ आहे की नाही, हे सगळं करायला रात्र आहेच की.”
या वर प्रशांत म्हणाला, “रात्री? काय आहे आज रात्री? काही खास कार्यक्रम आहे का?”
“अरे कार्यक्रम म्हणजे आपला मधु.”
एवढे म्हणून ती बोलायची थांबली आणि तिने लाजून प्रशांतकडे पहिले. प्रशांत तिच्या बोलण्याकडे कौतुकाने पहात होता म्हणून तिला जाणवले की ती काय बोलणार होती ते. हे जाणवल्यावर तिने लाजेने मान खाली घातली आणि जमिनीवर पायाच्या अंगठ्याने रेघोट्या मारायला लागली.
प्रशांत तिच्या जवळ आला आणि तिचा हात आपल्या हातामध्ये घेऊन म्हणाला,
“अश्विनी, आज तू कमालीची सुंदर दिसत आहेस! काल तू खूपच भडक मेकअप केला होता पण आजचा तुझा शृंगार काही औरच आहे!” असे म्हणून त्याने तिला डोळा मारला.
त्यावर अश्विनीने अजूनच लाजून त्याच्या छातीवर आपला चेहरा लपवला. मग तिने धीर एकवटून प्रशांतला सांगितले की आत्या आणि मामांनी त्याला पूजेसाठी बोलावले आहे. तेव्हा प्रशांतने तिला पुढे व्हायला सांगितले आणि अश्विनी प्रशांतच्या खोलीतून बाहेर पडली.
पूजेच्या ठिकाणी सर्व तयारी झाली होती. अश्विनीने सर्व वडीलधार्‍या मंडळींना नमस्कार केला आणि ती आत्या जवळ गेली. आत्याने तिला मोगऱ्याचे दोन गजरे दिले ते तिने वेणीवर लावले. त्यामुळे तिचे सौंदर्य खूपच खुलून दिसत होते. म्हणून तिला कोणाची नजर लागू नये म्हणून आत्याने तिच्या मानेला मागच्या बाजूला काजळाचे एक बोट लावले.
तेवढ्यात प्रशांत पूजेच्या ठिकाणी आला आणि तो आल्या आल्या गुरूजींनी त्याला व अश्विनीला पूजेसाठी पाटावर बसायला सांगितले.
प्रशांतने चॉकलेटी रंगाचा चुडीदार घातला होता. साधारण पावणे सहा फुट उंची असलेला, कुरळ्या केसांचा, गव्हाळ रंगाचा धिप्पाड प्रशांत अश्विनीला पहिल्यापासूनच आवडत होता.
अश्विनी त्याच्या शेजारी उजव्या बाजूला पाटावर बसली आणि गुरूजींनी पूजा सुरू केली. जेव्हा जेव्हा गुरूजी अश्विनीला प्रशांतच्या हाताला हात लावायला सांगायचे तेव्हा तेव्हा सर्व वडीलधार्‍या मंडळीसमोर प्रशांतला स्पर्शा करण्यासाठी ती लाजायची.
एकदा हळूच प्रशांत तिच्या कानात कुजबुजला, “आता तर फक्त हाताला स्पर्धा करायचा आहे आणि रात्री तर.”
त्याचे बोलणे ऐकून तिने डोळे मोठे करून त्याला गप्प बसण्यास सांगितले.
पूजेचा विधी संपल्यानंतर दोघांना जोडीने आरती करावी लागली. त्यावेळी तिला प्रशांतच्या अगदी जवळ उभे राहावे लागले होते आणि त्यामुळे अनाहूतपणे तिचा स्पर्श प्रशांतला झालाच होता.
प्रशांत हा एकुलता एक असल्याने या घरचे पहिले आणि शेवटचे कार्य असल्याने बरेच नातेवाईक लग्नाला आले होते आणि प्रशांतच्या आई आणि वडि‍लांच्या आग्रहा खातर सत्यनारायण करूनच त्यांना परत घरी जायची परवानगी मिळाली होती.
तसे पाहिले तर प्रशांतची घरची परिस्थिती उत्तम होती. प्रशांतचे वडील गावचे सरपंच होते. घरची ५० एकर बागायती जमीन होती, गावात दुमजली वाडा होता. प्रशांत लहानपणापासून हुशार होता. त्यामुळे त्याच्या वडिलांनी त्याला दहावीपर्यंत तालुक्याच्या शाळेमध्ये शिकण्यासाठी पाठवले होते आणि नंतर कॉलेजसाठी जिल्ह्याच्या ठिकाणी ठेवले होते.
त्यामुळे असेल कदाचित पण प्रशांतला स्वत:च्या पायावर उभे राहायचे होते आणि त्यामध्ये त्याला वडि‍लांच्या आधाराची गरज नव्हती. कॉलेजमधून शिक्षण पूर्ण झाल्यानंतर गावी न येता शहरातच एक छोटी खोली भाड्याने घेऊन तेथे तो राहत होता. अशातच त्याला एक छोटीशी नोकरी पण लागली होती. पगार बेताचाच होता पण स्वावलंबी प्रशांतने वडि‍लांकडे कधीही हात पसरला नव्हता.
