पार्थला ह्या मुलीचे काहीच समजेनासे झाले होते. तिचा नक्की प्रॉब्लेम काय आहे? पण आत्ता ह्या वेळी तिचा प्रॉब्लेम समजून घेण्यापेक्षा त्याला आपल्या लिंगावर तिच्या तोंडाचा ओला उबदार स्पर्श जास्त हवाहवासा वाटत होता.
त्यासाठी त्याला आपले तोंड बंद ठेवायचे होते आणि आपल्या हातांची वळवळ टाळायची होती. त्याने आपले तोंड घट्ट मिटून घेतले आणि आपले दोन्ही हात आपल्या ढुंगणाखाली सरकवले.
आपल्याला काय अपेक्षित आहे ते पार्थला व्यवस्थित समजलेय हे अपूर्वाला समजले आणि ती पुन्हा एकदा गोड हसली. तिने आपला चेहरा त्याच्या कडक लिंगाभोवती फिरवायला सुरूवात केली. तिचे गरम श्वास त्याला जाणवत होते.
पण ती लिंगाला स्पर्श करत नव्हती. ती स्वतःच्या ओठांवरून जीभ फिरवत होती, पण तो हवाहवासा ओलसर स्पर्श त्याला अजून तिथं जाणवत नव्हता. ती अजून अजून त्याच्या लिंगाच्या जवळ येत होती पण तिच्या ओठांचा लिंगाला स्पर्श होणार नाही याची काळजी घेत होती.
“हा तर छळ आहे, छळ!!” पार्थ मनातल्या मनात म्हणाला, “दुसरी कुणी असती तर आत्तापर्यंत तिचे केस पकडून तिच्या घशापर्यंत लिंग कोंबले असते. इथं तर आपल्याला हात लावायचीच बंदी! हात लावायचा नाही की आवाज करायचा नाही. आणि वरून हा असा छळ? आहे तरी काय हिच्यात??”
पुन्हा एकदा पार्थच्या विचारांची साखळी तुटली. एखाद्या प्राण्याने झडप घालून शिकार ताब्यात घ्यावी तशा तत्परतेने तिने त्याचे अख्खे लिंग गिळले होते.
एक-दोन क्षण तशाच अवस्थेत थांबून मग तिने चेहरा मागे घ्यायला सुरूवात केली. पण अगदी हळूहळू, कसलीही घाई-गडबड न करता, वर सरकताना त्याच्या लिंगाच्या कणाकणावर तिच्या जि‍भेचा स्पर्श होत होता. लिंगाच्या टोकापर्यंत पोहोचण्याआधी वरच्या नाजूक आणि संवेदनशील भागाशी खेळण्यात तिने जास्त वेळ घालवला.
पार्थ जवळजवळ श्वास रोखूनच हे सुख अनुभवत होता. श्वास घेऊन जिवंत राहण्यापेक्षा हा स्वर्गीय स्पर्श अनुभवत मरण आले तरी त्याला आत्ता चालणार होते. हळूहळू करत अपूर्वाने त्याचे पूर्ण लिंग तोंडातून बाहेर काढले.
एखाद्या आईस्क्रीमच्या गोळ्यावर ठेवलेली चेरी ओठांनी हलकेच उचलावी तशा प्रकारे लिंगाच्या टोकावर ओठ टेकवून ती उठली. पार्थच्या लिंगाने तिच्या कामगिरीला कडक सलाम ठोकला आणि ते तिच्याकडे अजूनच आशेने झेपावू लागले.
त्याच्या मुळाशी लोंबणारे दोन्ही छोटे छोटे गोळे आता आकसून घट्ट झाले होते. कुठल्याही क्षणी ज्वालामुखीचा उद्रेक होईल अशी स्फोटक परिस्थिती निर्माण झाली होती.
अपूर्वा उठली, पुन्हा एका पायाचा गुडघा सोफ्यावर झोपलेल्या पार्थच्या कंबरेजवळ टेकवत तिने दुसरा पाय अलगद उचलून त्याच्या पलीकडे टाकला. आपल्या योनिच्या आजूबाजूचा भाग ती बरोबर त्याच्या कडक लिंगावर घासू लागली.
आता त्याला तिच्या योनिमध्ये प्रवेश करायची घाई झाली होती. एवढ्या मुलींसोबत एवढ्या वेळा एवढ्या प्रकारे संभोग सुख लुटलेल्या अनुभवी पार्थची अवस्था आज एखाद्या उपाशी नवशिक्या अननुभवी मुलासारखी झाली होती. जणू एखाद्या स्त्रीच्या योनित प्रवेश करायची ही त्याची पहिलीच वेळ होती, एवढा तो अधीर आणि उताविळ झाला होता.
त्याच्या उतावळ्या लिंगावर आपली योनी घासत अपूर्वा त्याच्या चेहर्‍यावर झुकली. आपल्या शरीराचा सगळा भार त्याच्यावर टाकत तिने आपले ओठ त्याच्या ओठांवर दाबले. मधूनच आपली जीभ बाहेर काढत तिने त्याच्या ओठांमध्ये सरकवली. त्याने इशारा समजून तिची जीभ आपल्या ओठांच्या कात्रीत पकडली आणि जोराजोरात चोखायला सुरूवात केली.
मोठ्या मुश्किलीने त्याच्या तावडीतून आपली जीभ सोडवत अपूर्वाने आपले ओठ त्याच्या कानाजवळ नेले. दातांनी त्याच्या कानाची पाळी हलकेच चावत तिने आपला हात खाली त्याच्या लिंगाजवळ नेला. आपली कंबर हलकेच उचलून तिने त्याचे लिंग मुठीत घट्ट पकडले.
“याच्यावर आता माझी मालकी राहील!!” ती पुटपुटली.
पार्थच्या कानात ते शब्द घुमत राहले पण तो काहीच बोलला नाही. तिने आपला चेहरा त्याच्या कानावरून नाकावर आणला. तिचे गरम श्वास त्याला त्याच्या ओठांवर आणि गालांवर जाणवू लागले.
“मी काय म्हणाले समजले का?” तिने त्याच्या डोळ्यांत रोखून बघत विचारले.
त्याच्याकडून उत्तर मिळताच अपूर्वा ताडकन उठून उभी राहिली. इकडे-तिकडे पडलेले आपले कपडे उचलून तिने अंगात चढवले. टी-पॉयवरचा रबर बॅन्ड उचलून आपल्या मोकळ्या केसांचा पुन्हा पोनीटेल बांधला. काळ्या फ्रेमचा चष्मा डोळ्यांवर चढवला. थंड झालेल्या चहाचा कप उचलून ती जशी आली होती तशीच शांतपणे, आवाज न करता हॉलमधून निघून गेली.
वर टी-शर्ट आणि खाली अर्धवट उतरवलेली जीन्स आणि अंडरपॅन्ट अशा विचित्र अवस्थेत पार्थ सोफ्यावर पडून राहला.
काही मिनिटांपूर्वी अपूर्वाकडून त्याला आजपर्यंतचा सर्वोत्तम तोंडी अनुभव मिळाला होता. आता पुढच्या हल्ल्यासाठी त्याचे सैन्य दारूगोळा भरून तयार उभे होते. पण समोरून अचानक युद्धबंदीची घोषणाच झाली होती.
अपूर्वाने अर्धवट सोडलेले काम पूर्ण करण्यासाठी त्याने आपला हात ढुंगणाखालून काढला आणि आपल्या अजून कडक उभ्या लिंगाकडे नेला. त्याची बोटे त्याच्या लिंगाला स्पर्श करणार तोच ‘बीप बीप’ असा किचनमधून आवाज आला. पार्थने दचकून आपला हात मागे घेतला.
थंड झालेला चहा गरम करण्यासाठी अपूर्वाने सुरू केलेल्या मायक्रोवेव्हचा आवाज होता तो. पण पार्थच्या मनात आता अपूर्वाची एवढी दहशत निर्माण झाली होती की स्वप्नात सुद्धा तिच्या परवानगीशिवाय स्वतःच्या लिंगाला हात लावायचे त्याचे धाडस नसते झाले.
त्याचा सर्वांत प्रिय अवयव आता अपूर्वाच्या ताब्यात होता, सॉरी, अपूर्वा दिदीच्या ताब्यात! ‘याच्यावर आता माझी मालकी राहील’ असे स्पष्टच म्हणाली होती ना ती. पण ही फक्त दहशत नव्हती हे सुद्धा खरेच!
एवढे दिवस एकत्र राहून सुद्धा पार्थ सारख्या रसिक मुलाला अपूर्वाची छुपी दौलत ओळखता आली नव्हती. फक्त काही मिनिटांमध्ये कुठलीही पूर्वसूचना न देता तिने पार्थच्या शरीरावर आणि मनावर ताबा मिळवला होता.
त्याच्या दमदार लिंगाने आजपर्यंत वेगवेगळ्या वयाच्या, रंगांच्या, आकारांच्या मुली-बायकांच्या तोंडात आणि योनित मुक्त प्रवेश केला होता. पण अपूर्वाने एकदाच फक्त एकदाच तोंडात घेऊन बाहेर काढल्यावर त्याला जे सुख मिळाले, त्यापुढे आजपर्यंतचे सगळे अनुभव ओवाळून टाकावेसे त्याला वाटत होते.
ही मुलगी आपल्याला मिळाली पाहिजे, ही आपल्या सोबत असेल तर आ पण जगातल्या दुसर्‍या मुलीकडे बघणारसुद्धा नाही, असे काहीतरी विचार त्याच्या डोक्यात येत होते.
पार्थ उठून उभा राहला. त्याने टी-शर्ट सरळ केला. आपली अंडरपॅन्ट आणि जीन्स वर ओढली. जीन्सची चेन मात्र त्याला काही केल्या लावता येईना. तो तसाच चालत अपूर्वाच्या बेडरूमकडे गेला.
बेडरूमचे दार उघडेच होते. अपूर्वा तिच्या टेबलाशी बसली होती. समोर एक जाडजूड पुस्तक उघडलेले होते. हातातल्या पेन्सिलने ती पुस्तकावर कसल्या तरी खुणा करत होती. शेजारी वाफाळत्या चहाचा कप ठेवलेला होता. पार्थ पुरता गोंधळून गेला.
काहीही न बोलता तो परत जायला वळला. आपल्या बेडरूममध्ये जाऊन तो अपूर्वाच्याच नावाने खसखसा गाळायचा विचार करत होता. पण तो दरवाज्यापर्यंत पोहोचण्याआधीच अपूर्वाचा आवाज त्याच्या कानावर पडला.
“पार्थ!”
झटक्यात मागे वळून त्याने अपूर्वाच्या दिशेने बघितले. तिचे काम सुरूच होते. मानसुद्धा वर न करता ती पुन्हा या वेळी जरा मोठ्याने म्हणाली,
“पार्थ!!”
“काय दिदी?” पार्थने अडखळत विचारले.
“मा‍झ्या परवानगीशिवाय त्याला हात सुद्धा लावायचा नाही!”
पार्थ जागेवरच खिळल्यासारखा उभा राहला. ती कशाबद्दल बोलतीय ते त्याला चांगलेच समजत होते पण तिच्या बोलण्याचा टोन पुन्हा नेहमीसारखा ‘लाईट बिल भरलेस की मी भरू?’ हाच होता. पार्थच्या कपाळावर घामाचे थेंब जमा होऊ लागले.
अरे कोण आहे ही? कुठल्या हडळीचा आत्मा कामुक इच्छापूर्तिसाठी हिच्या शरीरात तर घुसला नाही ना? हिला विरोध केला तर आता आईला ‘ह्याने माझ्यावर जबरदस्ती केली’ असे सांगितले तर सर्व उध्वस्त होईल. पार्थच्या डोक्यावर आघात होत होते. तो पूर्णपणे अपूर्वाच्या ताब्यात होता.
“मी काय म्हणाले समजले का?” तिने पुन्हा त्याच टोनमध्ये, पण आवाज चढवून विचारले.
” पण दिदी, सुसु करताना हात लागला तर?” बिचार्याने तिला अगदी काकूळतीला येऊन विचारले.
“तेव्हढाच फक्त हात लावायचा आणि सुसुशिवाय काय बाहेर आले नाही पाहिजे त्याच्यातून!! समजले का?” तिने आज्ञा देत त्याला सरळ सरळ धमकावले.
“होय, दिदी, समजले!” पार्थ भारावल्यासारखा पुटपुटला.
“आणि हो, आधी ते जंगल साफ कर, रात्री मी चेक करेन.” अपूर्वाने सूचना देत परत आपले तोंड पुस्तकात खुपसले.
काय?? रात्री परत हिचा छळ सहन करायचा. पार्थचे पाय थरारायला लागले. ही बया आता हडळीसारखी खरंच आपल्या मागे लागली. आता घराच्या बाहेर पण जाऊ शकत नाही. बाहेर कोरोना आणि घरात ही हडळ. आता काय करायचे? रात्री हिचा सहन केल्याशिवाय पर्याय नाही. पार्थच्या डोक्यात विचारांची गर्दी सुरू झाली. ‘हो’ म्हणून तो तिथून शेवटी निघून गेला.
चेटकीण का हडळ? नक्की प्रकार तरी काय हा? काहीच समजत नाही. बाथरूममध्ये नग्न अवस्थेत पार्थ आपल्या लिंगाभोंवतीचे झुडुप साफ करताना अपूर्वाला शिव्यांची लाखोली वाहत होता. साबणाच्या फेसामध्ये कमजोर झालेली केस रेजरच्या वाराने झाडाची पाने गळावी तशी जमिनीवर सांडत होती.
काही क्षणातच त्याच्या पूर्ण बागेचे रूपांतर एका सपाट पटागंणामध्ये झाले. बालपणीच्या नुनीभोवतीची तुकतुकीत त्वचा परत एकदा उजेडात आली. त्याने शेवटचा एक हात फिरवला. काम फत्ते झाले होते. त्याचे लिंग मात्र चुंबकासारखे उत्तर-दक्षिण असे दिशादर्शकाचे काम करत होते. सकाळी धोका मिळूनही बाबुराव आपले मात्र रात्रीसाठी आशादायी!
