एखाद्या नव्या खेळाडूला जणू कपिल देव गोलंदाजी करायला मैदानावर उतरत होता. त्याने आपले जीभ बाहेर काढली आणि तिच्या योनि द्वारावर टेकवली!
“आऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽ ह्ह! मंऽऽऽऽऽऽ!” तिला आता आवाज दाबणे अशक्य होऊ लागलं होतं.
एक दोनवेळा जीभ वर खाली फिरवल्यांनंतर त्याने अलगद तिच्या योनित शक्य तेवढ्या आत घुसवली. ती आनंदाने वेडी झाली. तिने स्वतःचे स्तन जोरजोरात पिळायला सुरवात केली.
दोन तीन वेळा आत बाहेर करून तो बाजूला झाला. तिची छोटीशी योनि पाझरू लागली होती. त्याने त्याचे मधलं बोट अलगद आत सरकवले.
“आऽऽऽ!” तिने सुस्कारा सोडला
“सॉफ्टवेअर म्हणजे मूर्खपणा! जीवन जगणं यांना माहीत नाहीत. यांच्या रात्री कॉम्पुटरशी खेळण्यातच जातात. गैबाने कुठचे साले!” तो स्वतःशीच पुटपुटला.
तिची योनि अगदी रसरशीत होती. टच्च फुगलेल्या फुग्यावर जणू मध्ये दाब देऊन रेष आखली होती.
“कितीवेळा अनुभव घेतलाय?” तो तिची योनि कुरवाळत बोलला.
“आज वाटतंय अजून मला काही माहितच नाहीये!” ती उसासे टाकत बोलली.
“बोला ना!” तो
“दहा बारा वेळा! तूम्ही नका ना आठवण काढू!” ती काकुळतीला आली.
“हं” म्हणत तो उभा राहिला आणि वाकून तिच्या मांड्यांना विळखा घालत तिला त्याने भिंतीकडून स्वतःकडे ओढलं. तिची कंबरं बेडच्या अगदी कडेवर आणली. तिचे नितंब हवेत होते. तिच्या गुडघ्यांखाली धरून त्याने तिला उचलून धरले होते तिचे पाय त्याच्या कोपऱ्यांवर स्थिरावले होते.
एका हाताने आपली तापलेली पोलादी पहार धरून त्याने तिचे टोक तिच्या योनिवर टेकवले. तिने श्वास भरून घेतला डोळे आणखी गच्च मिटले. त्या स्पर्शाने तिच्या सर्वांगात जणू असंख्य वीजा सळसळत असल्याचा भास तिला झाला. तिने आपल्या मुठी गच्च आवळल्या.
हाताने धरून दोन तीन वेळा त्याने त्याचे लिंग दोन तीन वेळा त्या फटीत वरपासून खालपर्यंत फिरवले. तिच्या अंगावर शहारे फुटले. मनातल्या मनात ती घाबरंली पण या भीतीतही एक वेगळाच आनंद होता.
शेवटी अंदाज घेत त्याने आपले लिंग स्थिरावले आणि दोन्ही हातांनी पायांची पकड घेत त्याने अगदी हळूच त्याचे भलंमोठं लिंग तिच्यात घुसवलं. इतके हळू की ते आत घुसताना त्याचा प्रत्येक रोमारोमाला होणारा स्पर्श दोघांनाही जाणवला.
“स्सऽऽऽऽऽऽऽऽ!” वेदनेची कळ शिरशिरत तिच्या डोक्यापर्यंत गेली. वेदनाही किती सुख देऊ शकतात याचा अनुभव तिला आज प्रथमच मिळत होता. एक क्षण थांबून त्याने पुन्हा जोर लावला आणखी आत घुसण्याचा प्रयत्न करू लागला.
“आऽऽऽऽऽऽ उच! हळूऽऽऽऽऽ!” ती विव्हळत होती.
त्यामानाने नवीच असल्याने तिच्यासाठी हे तितकंसं सोपं नव्हतं. हळूवरपणा काम करत नाहीये हे लक्षात आल्यावर त्याने कंबरं किंचित मागे घेत श्वास भरला आणि तिच्या पायांवरील हातांची पकड आणखी घट्ट करत एक जोरदार दणका दिला आणि एका झटक्यात तो अर्ध्याहून अधिक आत घुसला.
“आऽऽऽऽऽऽ याऽऽऽऽऽऽ ईऽऽऽऽऽ!” ती चित्कारली.
तो पुन्हा अगदी हळुवारपणे आत बाहेर करू लागला. त्याच्या दणक्यांच्या तालावर ती विव्हळू लागली. आत घुसताना ती मोठ्यांदा कण्हत होती आणि बाहेर येताना सुस्कारे सोडत होती.
तिचे स्तन उसळ्या मारत होते. वेदने आणि उत्तेजनेने ती बेजार झाली होती. तो जाणीवपूर्वक त्याचा वेग वाढवत नव्हता. तिने तिची कंबरं उचलून धरली होती. तिची योनि इतकी अरुंद होती की त्याच लिंग कुणीतरी मुठीत अगदी घट्ट पकडलं होतं असं त्याला वाटत होतं.
तिने अचानक तिचे पाय त्याच्या छातीवर टेकवले आणि त्याला जोराचा धक्का दिला. त्याची पकड सुटली आणि तो जरासा मागे सरकला. तिला काय हवं होतं हे त्याला कळत होतं. त्याने तिला उलटं फिरवलं आणि तिचे हात बेडवर टेकवून ती ओणवी उभी राहिली.
तिचे नितंब अगदी घट्ट होते. ओणवे उभी राहिल्यामुळे ते आणखी मोठे दिसू लागले. कमरेची वळणे अधिकच वक्र झाली. तिने पाय फाकवून त्याला रस्ता दाखवला.
एका हाताने तिच्या कमरेवर घट्ट पकड घेत दुसऱ्या हाताने त्याने आपल्या लिंगाला योग्य जागी टेकविले व फटीत पुन्हा तो त्याचे लिंग वर खाली घासु लागला. ती पुन्हा सुस्कारे सोडू लागली.
तिची पाठ अगदी आकर्षक दिसत होती. तिचे केस खांद्यांवरून पुढे रुळत होते. त्याने तिच्या कमरेची वळणे आपल्या दोन्ही हातांनी घट्ट पकडली आणि पुन्हा सावकाश आत प्रवेश केला.
तिने आपले पोट खाली दाबले आणि आपले नितंब आणखी मागे ढकलले. तसेच तिने तिची छाती पुढे बाहेर काढुन मान वर केली. तिच्या पाठीची कमान झाली होती. कमरेची पकड मजबूत करत त्याने अगदी वेगाने तिच्यावर आघात करण्यास सुरवात केली.
“आऽऽऽ आऽऽऽ आऽऽऽ! आईऽ हंऽऽऽ हंऽऽऽ!” ती प्रत्येक ठोक्याबरोबर विव्हळत होती. त्याचा वेग हळूहळू वाढत चालला होता आणि तिच्या वेदनाही! तिच्या विव्हळण्याचा आवाजही वाढत चालला होता.
दोघांच्याही मांड्या ओल्या झाल्या होत्या त्याच्या दणक्यांबरोबर थप्प थप्प असा आवाज खोलीत घुमत होता. पराकोटीच्या वेदना आणि असिमीत आनंद याचा यापूर्वी कधीही न घेतलेला अनुभव ती घेत होती. तिचे स्तन जोरजोरात उसळ्या मारत होते. हळुहळू तिला त्या परमोच्च क्षणाची चाहूल लागू लागली होती.
“अजून… जोरात… आऽऽ ह!”
“हंऽऽऽऽऽऽऽ!”
“आई..आई..आऽऽऽऽऽऽ इऽऽऽ”
“स्सऽऽऽऽ.. हंऽऽ!”
उत्तेजनेच्या भरात तिच्या तोंडून असे वेगवेगळे चित्कार फुटत होते. आणि हे आवाज त्याला आणखी चेतवत होते. तो ही आता संपत आला होता.
अचानक दोघांच्या अंगातूनही ती शिरशिरी सर्रर्रकन वाहिली. त्याच्या गरम वीर्याचा जोरदार फवारा तिच्यात उडाला. तिला आतून त्याचा गरमपणा जाणवला आणि तिला सुख म्हणजे काय असतं हे त्या क्षणाला कळलं.
आणखी दोन तीन वेळा आत बाहेर करून तो कोसळला!. आणि ती ही! दोघेही धापा टाकत होते. दोघांचीही शरीरे घामाने चिंब भिजली होती. काही न बोलता उठला आणि बाहेर निघून गेला.
त्याच्यासोबत सकाळपासून घालवलेले सगळे क्षण न क्षण तिच्या डोळ्यांसमोर झरझर सरकून गेले. एका सेकंदासाठी आपण हे काय केलं याची तिला शिसरीही आली. पण त्याचा आवाज तिच्या कानात घुमला.
‘जीवन प्रत्येक क्षणाला नवीन आहे! आपल्याला एखादी गोष्ट हवी आहे की नाही हे जेव्हा समजत नाही तेव्हा ती गोष्ट घेऊन टाकावी. जर ती नको असेल तर नंतर सोडून देता येते किंवा विसरता येते पण जर नंतर कळलं की ती आपल्याला हवी होती तर आपण काहीही करू शकत नाही!’
आज जो आनंद तिला मिळाला होता तो तिच्यासोबत शेवटपर्यंत राहील असं तिला मनोमन वाटलं आणि आपला निर्णय योग्यच होता असं तिनं स्वतःला बजावून सांगितलं. कुठलीही अपराधीपणाची भावना मनात न ठेवता तिने आपले कपडे घातले आणि केस सारखे करत ती खोलीच्या बाहेर आली.
बाहेर येताच ती भानावर आली. त्याला शोधण्याचा प्रयत्नही न करता ती हॉलच्या दिशेने धावली. हॉलमध्ये कुणीच नव्हतं. बहुधा सगळे जेवायला गेले होते. तिने समोरच्या आरशात स्वतःला पहिले.
तिच्या डाव्या खांद्यावर त्याच्या दातांचे व्रण पडले होते. केस मोकळे करून खांद्यावरून पुढे घेत तिने ते झाकले. तिचे डोळे लकाकत होते आणि चेहऱ्यावर गोड स्मित पसरले होते.
“ताई! जीजू कुठंयत?” तिच्या बहिणीच्या आवाजाने ती दचकली!”
“मला महिती नाही. मी तर…” तिला कारण सुचेना.
“आम्हाला वाटलं तुम्ही एकत्र आहात!”
“बाईसाहेब! मगाशी तुम्ही आलात तेव्हा तुमचा फोन विसरला बघा तिथे. हा घ्या!” सरू तिथे आली होती.
एका क्षणासाठी ती तिला देवदूतासारखी वाटली.
“अच्छा म्हणजे तू यांच्यासोबत होतीस तर! आम्हाला वाटलं कपल गेलं रोमान्स करायला!” तिची बहीण तिला छेडत म्हणाली.
“चावटपणा वाढायला लागलाय हं तुझा! चल जेवायला” ती
“जीजू?”
“ते येतील नंतर!” ती
त्या तिघी जेवणाच्या हॉलकडे निघाल्या.
“यार कसला हँडसम आहे ना! किसच करू वाटतं त्याला पाहिलं की!” तिची बहीण मचाणाकडे पाहत बोलली. तो तिथे बसून सिगारेट ओढत होता.
“अनुजा!” तिने तिच्याकडे पाहून डोळे वटारले.
“तुला का त्रास होतोय? मी काही जीजूंना किस करावं वाटतंय असं थोडी बोलले!” अनुजा
“शहाणपणा बस्स झाला हं!” तिच्या आवाजाची धार वाढली.
“सॉरी सॉरी!” अनुजाने जीभ चावली.
तो तिचा होता! तिच्या स्वतःपुरता तरी तो आता तिचा होता!
