मी बोलत असताना आई अगदी मन लावून ऐकत होती. माझं ऐकल्यावर माझे गाल पकडत मला म्हणाली,
“हो रे माझा शोन्या, मला माहीत आहे तू मर्यादा ओलांडणार नाहीस ते. ठीक आहे, आता मला गाठ मारून दाखव आणि काय रे अशा चोळ्या जुन्या पिढीच्या बायका लुगड्यावर घालायच्या, आता पुन्हा अशी स्टाईल आली वाटते?” उरोज पुढे आणत आई मला म्हणाली.
“हो गं, बरं ही गाठ सोडतो मी आता.” आणि तिची चोळीची गाठ सोडवायला लागलो.
आता मी थोडा जास्तच निर्ढावल्या प्रमाणे तिच्या दोन्ही उरोजांना जास्तच स्पर्श होऊ देऊ लागलो. आणि थोड्याच वेळात गाठ सुटली. गाठ सुटताच अनपेक्षितपणे तिचे उरोज चोळीमधून खाली ओघळले. क्षणार्धात आईने जोराने हसतच चोळी खाली ओढून ते झाकले.
आईच्या बहुधा लक्षात आले असावे की आता उरोज बाहेर येतील म्हणून ती तयारीतच होती. पण इथे माझी गोची झाली चांगला चान्स हातून सुटल्याचा वाईट वाटला. तरी चांगलं २-३ सेकंद का होईना निप्पल्सचे दर्शन झालं.
“सॉरी आई, माझ्या लक्षातच नाही आले.” आणि तिच्या चोळीची गाठ बांधू लागलो.
“ठीक आहे रे, आणि तसाही आता तुला या पातळ कपड्यामधून दिसायचं काही राहलंय का?”
गाठ बांधून झाल्यावर मी तिच्यासाठी छोटा, साधारण ३ फुटाचा, आरसा तिथे बेडवरच घेऊन आलो, आणि तो आरसा माझ्या मांडीवर ठेवत म्हटले,
“बघ किती सुंदर दिसते आहेस तू आणि तुझे उरोज?”
स्वत:च्या हातांनी उरोजांना पकडून तिने दोन्ही बाजूने फिटिंग बघितली आणि म्हणाली,
“रवि, तू एकदा बघ नं रे!”
तिने असे म्हणताच मी आरसा माझ्या बसायच्या जागेवर ठेवून तिच्या बाजूला बेडखाली बसलो आणि तिच्या ब्लाउजला चेक करायला लागलो.
“तसं नाही रे, उरोज ओघळताहेत का ते सांग नं.”
तिला अप्रत्यक्षपणे असे म्हणायचे होते की उरोज हातात घेऊन बघ ब्लाउज कसं बसलाय ते.
मी आता बेडवर तिच्या मागे बसलो आणि माझे हात डायरेक्ट तिच्या उरोजांवर ठेवले. तिचे ब्लाउजचे फिटिंग चेक केल्यावर मला लक्षात आले की मी आता तिच्या पूर्ण उरोजांवर हात ठेवलेले होते. माझ्या जीवनात पहिल्यांदा मी आईचे उरोज हातात घेतले होते.
“कसे वाटले?”
आईच्या प्रश्नाने मला धक्काच बसला, आई ब्लाउजबद्दल विचारात होती की उरोजांबद्दल?
“फिटिंग व्यवस्थित आलंय तुला आवडलं असेल तर हरकत नाही शिवायला?” मी मुद्दाम स्पष्टीकरण देत म्हटले.
“अरे मी माझ्या उरोजांबद्दल विचारात होते.” आईने मुद्द्यावर येत म्हटले.
“उरोज?? ते तर सुंदरच आहेत.” मी हात काढत उत्तरलो.
आता मी आरसा बाजूला बेडवर ठेवून माझ्या जागेवर येऊन बसलो.
“खरंच?? आणि तुला माझ्या, ह्या म्हातारीच्या ह्या ओघळलेल्या उरोजांमध्ये काय आवडते, रवि?” तिने पुन्हा जोर देत विचारले.
“म्हातारी?? तू अजून म्हातारी वगैरे काही झाली नाही आहेस, आणि तुझे उरोज मोठ्ठे अन नरम आहेत. एक सांगू? मला तुझे गुलाबी निप्पल्स आणि त्याभोवतीचा मोठ्ठा अरोलासुद्धा खूप आवडलाय. असे उरोज मी आजपर्यंत नाही बघितलेत.” मी सगळं सांगून मोकळा झालो.
एव्हाना आई बेडवरील मी आणलेल्या ब्लाउजच्या घड्या करायला लागली होती. सर्व घड्या आटोपल्यावर तिने तिची ब्रा तिच्या जवळ घेतली.
आई चोळीची गाठ सोडवत माझ्याकडे पाठ करत म्हणाली,
“बस! बस! जास्त प्रशंसा करून मला हरभऱ्याच्या झाडावर चढवायचा विचार आहे का?”
आता तिने तिची चोळी काढली होती आणि ब्रा व्यवस्थित करत होती. मी थोडं वाकून तिचे उरोज बाजूने दिसतात का ते बघायला लागलो, मात्र थोडेसेच दिसले.
ब्रा व्यवस्थित करून ती घालायला लागली. घालून झाल्यावर ती माझ्याकडे वळली आणि म्हणाली,
“आता ह्या पैकी कुठले शिवायचे ते मी तुला उद्या सांगते.” आणि ती जाऊ लागली. निप्पल्सचं दर्शन मला आता बरंच दूर आहे असं दिसायला लागलं.
आई गेल्यानंतर मी घड्याळाकडे बघितले दुपारचे ४ वाजले होते. तेव्हा मला पहिल्यांदा तिच्या जीवनातील पोकळीचा अंदाज आला. ४५ वर्षे वय असूनही तिने तिच्या शरीराला व्यवस्थित मेंटेन केले होते. पण शरीराची भूक भागवण्याकरिता तिने कधीच परपुरूषाला आमंत्रण दिले नव्हते.
आईचा काय दोष होता की तिला वयाच्या २२ व्या वर्षापासून आजतागायत शारीरिक भूक भागवता नाही आली आणि काय बिघडले असते जर तिने परपुरूषाशी संबंध प्रस्थापित केले असते?
आज माझे आजी आजोबा ह्या जगात नाहीत, नातेवाईक आमच्या संपर्कात नाहीत. इतर कुणाशीही अगदी आमचे शेजारीसुद्धा आमचे फार संबंध नाहीत. त्यामुळे घरी येणारे सुद्धा नाहीत. तिच्या करिता तिचे जग म्हणजे फक्त मी आणि मीच होतो.
तिच्या सर्व प्रश्नांच्या केंद्र स्थानी मीच होतो. मग मीच का नाही या प्रॉब्लेमचे उत्तर शोधू नये? पण उत्तर एवढे सोपे नसणार होते. कारण कुण्या परपुरूषाशी आता तिने संबंध प्रस्थापित करायला तीपण सहजा सहजी तयार होणार नव्हती आणि मलासुद्धा ती कल्पना पचवायला जड जाणार होते.
तेव्हा माझ्या मनात एक विचार चमकून गेला, मग मीच का नाही तिच्या शारीरिक भुकेला शांत करावे? नाही तरी आधी मी ठरवलेच होते की बुटिकमध्ये येणाऱ्या एखाद्या कडक माल बाईला पटवून झवायचे.
आईला जर पटवले तर तिची इतक्या दिवसांची भूक मिटणार होती आणि माझ्या लवड्याला आणि तिच्या चूतला जोडीदार मिळणार होता. हा विचार करतच मी बाथरूममध्ये आलो झिप खोलून लवडा बाहेर काढला आणि मुतायला उभा राहलो.
आईला चोदायच्या विचाराने आधीच लवडा कडक झाला होता. त्यामुळे मुतून झाल्यावर मी शांतपणे आईला कसे पटवायचे या विचारातच मूठ मारायला लागलो.
‘आईची चूत कशी असेल?’ या विचारानेच माझी भावना तीव्र झाली आणि मी माझ्या चिळकांड्या भिंतीवर उडवल्या. आणि मग लवडा साफ करून बाहेर आलो. बेडरूममध्ये बेडवर पडता क्षणीच मला लगेच झोप लागली.
संध्याकाळी ७ वाजता आईने मला जोरात हलवून उठवले,
“अरे रवि बेटा उठ नं आता, संध्याकाळचे ७ वाजलेत, किती वेळ झोपणार?”
“हो गं आई, उठलोच.” असे म्हणत मी फ्रेश होण्याकरिता बाथरूम मध्ये घुसलो.
फ्रेश होऊन आल्या नंतर मी पेपर चाळत बसलो. चेहऱ्यासमोर जरी पेपर असला तरी मनात विचार आईचेच होते.
मला असे लक्षात आले की मागील इतक्या वर्षात आमच्यात शारीरिक जवळीक एक लिमिटपर्यंतच होती शिवाय तिची कपडे बदलण्याची पद्धतसुद्धा मी वयात आल्यापासून बदलली होती. एखादे दिवशी मी आंघोळ करून जर फक्त अंडरवेअर वर बाहेर आलो तर तिचे एकदा तरी माझ्या अंडरवेअरकडे लक्ष जायचेच.
त्यामुळे मी दोन गोष्टी ठरवल्या, त्या म्हणजे एक तर तिच्याशी शारीरिक जवळीक वाढवायची. शारीरिक जवळीक निर्माण करताना मला माझ्या व्यवसायाचा चांगलाच हातभार मिळणार होता, कारण अजून ब्लाउज आणि गाऊन प्रकरण संपले नव्हते.
त्यातला पुढचा टप्पा मी आज रात्रीच सुरू करायचा असे ठरवले. जेव्हा आम्ही जेवण आणि टीव्हीवरचे प्रोग्राम आटोपल्यावर झोपायची तयारी करायला बेडरूममध्ये जातो, तेव्हा चांगला चान्स होता. कारण तेव्हा आई फ्रेश होऊन येताना ब्रा काढून ठेवते आणि फक्त ब्लाउजवर झोपते.
म्हणजे रात्री झोपताना आईला हळूहळू कमी कपड्यात झोपायला बाध्य करणे आणि दुसरी म्हणजे तिला माझ्या लांब नागोबाचे दर्शन द्यायचे. त्याकरिता मी पांढर्‍या सुती कपड्याच्या साध्या अंडरवेअर शिवायचे ठरविले.
ती किचनमध्ये काम करत होती. मी एक शक्कल लढविली. किचनमध्ये जाऊन मुद्दाम तिला पाठीमागून मिठी मारत म्हटले,
“आई, तुला चोळीच आवडलीये नं?”
त्यावर हसत तिने माझ्या मिठीतून स्वत:ला सोडवत म्हणाली,
“हो पण तू का एवढा उतावळा होतोयेस?”
“तसे नाही गं, मग मी त्या तयारीत लागतो नं. पण मला एक सांग, तुला चोळीवर ब्रेसीयर घालता येणार नाही, तुला चालेल ना?” मी उत्सुकतेने विचारले.
“हो चालेल, उलट थोडं मोकळं वाटेल मला. आणि माझ्या उरेजांनापण!” माझ्याकडे बघत खट्याळ हसत आई म्हणाली.
“मग एक काम करतेस का? तुझ्या चांगल्यासाठीच सांगतोय आळस करू नकोस. प्लीज.”
“बोल नं, काय म्हणतोस? काय पाहिजे तुला?” तिने गोड आवाजात विचारले.
“तू उद्यापर्यंत चोळी घालून घरची सर्व कामे करून बघ, म्हणजे तुला ते व्यवस्थित आहे की नाही लक्षात येईल.” मी सावधपणे विचारले.
“घालूच का रे? पण मला तर ते व्यवस्थितच वाटले जेव्हा मी ते ट्राय केले.”
तिने मला थोड्या नाराजीच्या सुरात म्हटले. पण मी तिला थोड्या वेळातच राजी केले.
ती हात धुवून चेंज करायला बेडरूममध्ये गेली. मी तिथेच बसून तिची वाट बघायला लागलो.
थोड्याच वेळात आई चोळी घालून किचनमध्ये आली. मी तिच्याकडे बघतच राहलो. तिने साडीचा पदर दोन्ही उरोजांच्या मधून घेतला होता, त्यामुळे तिचे दोन्ही उरोज, तिचे निप्पल्स आणि अरोला अगदीच स्पष्ट दिसत होते.
“हं झालं का समाधान?” माझ्याकडे बघत गंमतीने आई म्हणाली.
“अगं मी तुझ्या समाधानाचं बघतोय आणि उलट तू मलाच ऐकवतेस? पण एक गोष्ट मात्र नक्की आहे ती म्हणजे तुझे रोज खूपच झक्कास आहेत.” मी टोमणा आणि स्तुती एकत्रच करत तिला म्हटले.
“मिस्टर, मी तुमची आई आहे हे विसरू नका, माझ्या शरीरावर जास्तच घसरताय एवढ्यात.”
तिने थोड्या चढ्या आवाजात म्हटले की माझी गाळणच उडाली. मला लक्षातच नाही आले की अचानक आईला काय झालं. मी थोडा सावरताच म्हणालो,
“सॉरी आई, पण ती माझी उत्स्फूर्त प्रतिक्रिया होती. तुला आवडत नसेल तर मी नाही बोलणार तुझ्या शरीराबद्दल ह्यापुढे.”
“अरे माझं लेकरू, घाबरलं का? मी तर गंमत केली.” जोरात हसत आई म्हणाली,
“जा गड्या, आम्ही तुमची स्तुती करावी आणि तू मात्र माझी मजा घेतेय.”
मी लाडाने रूसत म्हणालो, तसे आई माझ्या जवळ आली.
तेव्हा मी डायनिंग टेबलच्या खुर्चीवर बसलेलो होतो. तिने मला टेकून उभे राहत स्वत:च्या मिठीत घेतले. माझा पूर्ण चेहरा तिच्या डाव्या उरोजांवर दबला होता. आणि माझ्या हातांनी सुद्धा तिला घट्ट मिठीत घ्यायची सुवर्णसंधी सोडली नव्हती.
माझे हात तिच्या भरगच्च पार्श्वभागाला आवळतील याची पूर्ण खबरदारी मी घेतली होती. मिठीत तिला आवळायचे सुख प्राप्त करत असताना अचानक चहात मिठाचा खडा पडावा तसे तिचा आवाज ऐकून मला झाले.
“चल आता मला स्वयंपाक आटोपू दे.” माझ्या मिठीतून निघत ती म्हणाली.
मी जरा नाराजीतच हॉलमध्ये आलो आणि बसल्या बसल्या पुढचे प्लानिंग करत बसलो. मी आईच्या दिवसभराच्या काही ठळक गोष्टींना लक्षात घेऊ लागलो, जसे रोज रात्री झोपायच्या आधी फ्रेश होणे आणि झोपताना पदर काढून झोपणे, सकाळी कपडे धुवून लगेचच आंघोळीला बसणे, मग अशावेळेस बरेचदा माझ्याकडून कपडे मागवणे. मला या दोन्ही तिन्ही प्रकारात माझ्यासाठी चांगलेच चान्स दिसू लागले.
तेवढ्यात आईने जेवण वाढले, आणि मला जेवायला बोलावविले. जेवण झाल्यावर साधारण रात्री साडे दहा वाजता मी बेडरूममध्ये आलो. बाथरूममध्ये फ्रेश होऊन मी फक्त बनियन आणि माझ्या लुंगीवर बाहेर आलो आणि बेडवर पेपर चाळत बसलो.
थोड्याच वेळात आई आली आणि साडी काढतच मला म्हणाली,
“काय मग उद्यापासून पुन्हा बुटिक?”
मी तिच्याकडे बघतच म्हणालो,
“हो नां काय करणार, काम तर करावंच लागणार.”
आई तोपर्यंत बाथरूममध्ये शिरली होती. फ्रेश होऊन आल्यावर ती ड्रेसिंग टेबल समोर केस विंचरायला उभी राहिली आणि म्हणाली,
“आज खूप गर्मी होत आहे.”
“हो ना, म्हणूनच मीपण बनियन आणि लुंगीवरच झोपतोय.” मी तिला दुजोरा देत म्हटले.
“मी म्हणूनच साडी काढली, कधी कधी तर ब्लाउजपण काढावेसे वाटते.” तिने मला आश्चर्याचा धक्का देत म्हटले.
“मग काढत का नाही?” मी तिच्या उरोजांकडे बघत मिश्किलपणे म्हटले.
“तुला तर आनंदच होईल मला बिना ब्लाउजचे बघून.”
“अगं तसे नाही, पण तुला गर्मी होणार नाही नां म्हणून म्हटले.”
“हंम्म! आला मोठा माझ्या गर्मीची चिंता करायला.”
“मी नाही तर आणखी कोण करणार मग?”
“हो तेपण आहे म्हणा.” असे म्हणत ती बेडवर आली आणि माझ्या बाजूला पहुडली.
