मी हात अजूनही वर माझ्या डोक्यावर धरले होते. सोनूने एका बाजूने एक हात पुढे नेवून टेप दुसऱ्या बाजूने दुसऱ्या हातात पकडली व मागे आणली. मग माझ्या पाठीच्या मध्यावर त्याने टेप चिटकवली.
थंड पाण्याचा जग पकडून त्याची बोटे थंड झाली होती आणि ती माझ्या पाठीला चिकटल्यामुळे थंडीची एक शिरशीरी माझ्या अंगावरून गेली. त्याने माझ्या अंगावर काटा उभा राहिला!
मग तो उत्साहाने टेप थोडी मागे-पुढे ओढून योग्य जागी आणू लागला. ह्या प्रोसेसमध्ये टेप माझ्या कडक होत चाललेल्या निप्पलावरून व्यवस्थित फिरत होती व ते अजून ताठर होत होते. आणि मी हात वर करून त्याला हवे ते करून देत होती.
पुढच्या बाजूची टेप चेक करण्याच्या बहाण्याने एका क्षणी तो माझ्या काखेच्या अगदी जवळ आला व त्याने माझ्या काखेचा स्पष्टपणे वास घेतला. माझ्या काखेतून घामाचा व बॉडी स्प्रेचा मिश्र वास येत होता व तो सुंघण्यासाठी त्याने त्याचा चेहरा माझ्या काखेजवळ आणला होता. मला अगदी कसेतरीच झाले.
मग सागरने सोनूला टेप आवळण्यास सांगितले. त्याने टेप आवळली आणि माझ्या छातीचे उभार त्याने चांगलेच दबले गेले. टेपची पुढची पोजीशन ठिक आहे की नाही हे चेक करण्यासाठी सोनूने आपली बोटे टेपवर फिरवत पुढे आणली आणि माझ्या उजव्या निप्पलाच्या बरोबर वर बोटे थांबवत तो टेप चेक करू लागला.
माझ्या पातळ ब्लाऊज व ब्रा वरून माझी उत्तेजित झालेली स्तनागे नक्कीच त्या दोघांना दिसत असावी. मला इतकी लाज आणि शरम वाटत होती म्हणून सांगू? कारण त्याच्या स्पर्शाची घृणा वाटण्याऐवजी मला उत्तेजना वाटत होती आणि माझी निप्पले चांगलीच कडक झाली होती.
शरमेने माझे डोळे मिटून घेतल्याशिवाय मला पर्याय नव्हता आणि मी तेच केले व कशीबशी त्यांना म्हणाले, “जरा लवकर संपवता का हे? माप घेणे?”
सागरने त्याच्या टिपीकल प्रोफेशनल टोनमध्ये मला उत्तर दिले, “रिलॅक्स, गीता मॅडम! आम्ही एकदम पक्के आणि परफेक्ट माप घेत आहोत ज्याने तुमच्या अंगावर नवीन ब्लाऊज व्यवस्थित बसेल.” असे बोलून तो माझ्या मागे आला व सोनूच्या हातातून टेप आपल्या हातात घेत म्हणाला, “जेव्हा पक्के माप घ्यायची वेळ येते तेव्हा मी कोणावर विश्वास ठेवत नाही व स्वत: रिडींग घेतो.”
पुन्हा एकदा सागरने आपल्या टिपीकल प्रोफेशनल टोनमध्ये असे म्हटले जेणेकरून मला त्याच्या खऱ्या व्यावसायिकतेची खात्री पटावी. पण त्याच्या ऐवजी त्याने मला खाली मांडयांमध्ये ओली मात्र केली. मग सागरनेही टेप थोडी मागे-पुढे करत, पुढे माझ्या छातीवर टेप चाचपडत टेपच्या पोजीशनची खात्री करून घेतली.
मला कळत होते की तो माझी ताठर निप्पले चाचपडत होता… प्रथम हळुवारपणे मग नंतर थोडे प्रेशर देवून. पण मला त्याचे काही वाटेनासे झाले. शेवटी त्याने टेप काढली व सोनूला फायनल माप सांगितले.
मग पटकन तो मला म्हणाला, “मला एक आयडीया सुचलीय, गीता मॅडम. सोनू, जरा स्टोरमध्ये जावून तो बॅक ओपन सॅम्पल ब्लाऊज घेवून ये बर,” मग पुन्हा माझ्याकडे पहात तो म्हणू लागला, “गीता मॅडम, तुमचे माप घेतल्यानंतर माझ्या लक्षात आले की तुमच्या मापाचा एक सॅम्पल ब्लाऊज माझ्याकडे आहे. तुम्ही तो घालून बघा म्हणजे तुम्हाला कल्पना येईल की नवीन ब्लाऊज कसा असेल.”
सोनू पळत गेला आणि ब्लाऊज घेवून धावत आला, “गीता मॅडम हा ब्लाऊज ट्राय करून बघा.” असे म्हणून त्याने एक छान दिसणारा सिल्की ब्लाऊज माझ्या हातात दिला जो बॅकलेस होता व त्याला बऱ्याच नाडया होत्या.
खरे तर असा पुर्ण पाठ उघडी असणारा ब्लाऊज मी प्रथमच शिवणार होते तेव्हा मी विचार केला की खरा ब्लाऊज शिवण्याआधी हा सॅम्पल ब्लाऊज घालून बघितलेला. जर ही स्टाईल मला आवडली नाही तर मी दुसऱ्या स्टाईलचा ब्लाऊज शिवू शकते तेव्हा मी तो ब्लाऊज ट्राय करायचे ठरवले.
मी आजुबाजूला बघू लागले तेव्हा सागरच्या लक्षात आले व तो मला म्हणाला, “इकडे, मॅडम, इकडे आमची ट्रायल रूम आहे.” असे म्हणत तो मला ट्रायल रूममकडे घेवून जावू लागला.
मी लगबगीने पदर उचलून त्याच्या मागे गेले. ट्रायल रूम चांगली ऐसपैस होती व सगळ्या भिंतींवर आरसे लावलेले होते. मी सगळ्या आरश्यांमध्ये दिसणाऱ्या आमच्या प्रतिबिंबांकडे हरखून पहात होते. ते पाहून सागर हसत मला म्हणाला, “स्वत:ला सगळ्या बाजूने व्यवस्थित बघता यावे म्हणून आम्ही ट्रायलरूम अशी बनवली आहे,”
एवढे बोलून तो बाहेर जावू लागला व पटकन वळून मला म्हणाला, “ओह! एक गोष्ट, गीता मॅडम. तुम्हाला ब्लाऊजच्या फिटींगची आणि स्टाईलची चांगली कल्पना यावी म्हणून तुम्ही हा ब्लाऊज ब्रा न घालता ट्राय करा आणि जरा जपून हं! फ्लोअर टाईल थोडी ओली आहे. सोनूने आत्ताच क्लीन केली आहे.” असे बोलून सागर बाहेर निघून गेला.
मग सर्वप्रथम मी दरवाजा लॉक केला. मग रूमच्या मध्यावर येवून मी माझा पदर पकडून खाली ओढला. पण माझ्या लक्षात आले की खाली जमीन ओली असल्या कारणाने मी तो खाली जमीनीवर टाकू शकत नाही तेव्हा मी माझा पदर माझ्या कंबरेला गुंडाळून खोचला.
मग मी माझ्या अंगावरच्या ब्लाऊजचे हूक काढले व कसाबसा तो टाईट ब्लाऊज माझ्या हातातून खेचून पुर्णपणे काढला. जेव्हा मी आजूबाजूला भिंतीवर पाहिले तेव्हा माझ्या लक्षात आले की सगळ्या भिंतींवर आरसे असल्याने कोठे हूक किंवा हॅन्गर काहीही नव्हते.
मला प्रथम त्याचे आश्चर्य वाटले आणि मग मला थोडा संताप आला! मी दरवाज्याच्या मागे उभी राहिले आणि हळुच दरवाजा उघडून फक्त डोके बाहेर काढले. मला बाहेर कोणीही दिसले नाही. आता काय करावे? याचा मी विचार करू लागले. काही क्षणानंतर मला सोनू दिसला आणि मला बाहेर डोकावताना पाहून माझ्या जवळ आला.
“काही प्रॉब्लेम आहे का, गीता मॅडम?” त्याने साळसुदपणे विचारले.
“हो! येथे कपडे अडकवायला हूक वगैरे काहीच नाही.” मी नाराजीच्या स्वरात म्हटले.
“ओह! तसे एक दोन प्रेस हूक ग्लासला चिटकवलेले होते पण ते सारखे पडायचे तेव्हा सकाळीच कारपेंटरने ते रिपेअर करण्यासाठी नेलेत.” त्याने हसून मला उत्तर दिले.
“मग आता मी हा ब्लाऊज कोठे ठेवू?” मी त्रासीकपणे त्याला विचारले.
“तुमची काही हरकत नसेल तर ब्लाऊज मला द्या मी बाजूच्या रूममध्ये हॅन्गरला अडकवून ठेवतो.” त्याने सहजपणे म्हटले.
त्याच्या बोलण्याने मी विचारात पडले. ते पाहून तो आश्वासकपणे हसला आणि म्हणाला, “काळजी करू नका, गीता मॅडम. येथे बाजूलाच तर आहे ही केबीन.” असे म्हणत त्याने ब्लाऊज घेण्यासाठी हात पुढे केला.
माझ्या नकळतच मी त्याच्या हातात ब्लाऊज दिला. त्याने तो घेतला आणि तो तेथेच उभा राहिला. मी प्रश्नार्थक मुद्रेने त्याच्याकडे पाहिले तर तो म्हणाला, “तुमची ब्रेसीयर सुद्धा, गीता मॅडम!”
आता मी खरोखरच विचारत पडले. मला खरे तर ब्रेसीयर पण त्याला द्यायची नव्हती पण त्याला दिली नाही तर आपण ती कोठे ठेवणार हा प्रश्नही होता तेव्हा नाईलाजाने मी त्यासाठी तयार झाले. त्याला मी थांब म्हणून सांगितले आणि दरवाजा लावून घेतला. मग मी मागे हात नेवून माझ्या ब्रेसीयरचा हूक काढला व मग ब्रेसीयर काढली.
मग कंबरेचा पदर सोडून मी माझ्या छातीवर घेतला आणि दरवाजा उघडला. मी फक्त डोके बाहेर काढले तर सोनू दरवाज्याच्या अगदी जवळ उभा होता. “ही घे!” असे म्हणत मी ब्रेसीयर त्याला दिली. माझ्याकडून ब्रेसीयर घेत असताना तो माझ्या मागे आरश्यात बघत होता हे माझ्या लक्षात आले.
सगळ्या भिंतींना आरसे असल्यामुळे माझे प्रतिबींब सगळ्या आरश्यातून त्याला दिसत होते आणि नक्कीच माझ्या उभारांचा भाग साईडने एखाद्या आरश्यात त्याला दिसत होता. माझी त्याची नजरानजर झाल्यावर तो निर्लज्जपणे हसला आणि मी पटकन दरवाजा लावून घेतला. मग मी पुन्हा माझ्या छातीवरचा पदर काढला आणि माझ्या कंबरेभोवती गुंडाळून खोचला.
मग मी तो सॅम्पल ब्लाऊज हातात घालून वर माझ्या छातीवर आणला आणि माझ्या लक्षात आले की त्याच्या पाठीवरील नाडया मला एकटीला बांधता येणार नव्हत्या. त्यासाठी मला दुसऱ्या हाताची मदत घ्यावी लागणार होती. मी ब्लाऊज तसाच छातीवर नीट करून विचार करू लागले की नाडया कश्या बांधता येतील?
त्याचवेळी दरवाज्यावर टकटक झाली आणि बाहेरून सागरचा आवाज आला, “सगळे ठिक आहे ना, गीता मॅडम?”
“हं? नाही. म्हणजे थोडा प्रॉब्लेम आहे.” असे म्हणत मी दरवाजा उघडला व फक्त डोके बाहेर काढून त्याला म्हणाले, “ह्या नाडया कश्या बांधाव्यात हेच कळत नाही.”
त्याला हा प्रॉब्लेम जणू माहितच होता अश्या आविर्भावात त्याने मान डोलावली व दरवाजा ढकलून उघडत म्हणाला, “मी तुम्हाला मदत करतो. बॅकलेस ब्लाऊजचा हा नेहमीचा प्रॉब्लेम आहे की दुसऱ्याच्या मदतीशिवाय तो घालता येत नाही.” असे बोलून तो आत आला आणि त्याने मला पाठ फिरवून उभे रहायला सांगितले.
मी पाठमोरी उभी रहाताच त्याने माझ्या ब्लाऊजच्या नाडया पकडून बांधायला सुरुवात केल्या. त्याचे हात मुक्तपणे माझ्या उघडया पाठीवर फिरत होते आणि तो अगदी प्रोफेशनलपणे त्याचे काम करत होता.
झिगझॅग पद्धतीच्या नाडया तो आवळून बांधत होता व त्या प्रोसेसमध्ये त्याचे हात माझ्या उघडया पाठीला स्पर्श करत होते. शेवटच्या दोन नाडया त्याने अतिशय जोरात ओढल्या व बांधायला लागला. त्या नाडया माझ्या अंगात चांगल्याच रुतल्या ज्याने मला वेदना होवू लागल्या.
“आऽऽहहऽऽऊऽऽचऽऽ” मी कळवळत बोलले.
“सॉरी हं, गीता मॅडम. हा ब्लाऊज फारच घटट आहे,” असे म्हणून तो पुन्हा नाडया सोडू लागला, “माझीच चूक झाली. तुमचा साईज मी एक नंबरने जास्त धरायला हवा होता. हरकत नाही. मी ह्याच्या पुढच्या साईजचा ब्लाऊज घेवून येतो पण त्यासाठी तुम्हाला हा ब्लाऊज काढून द्यावा लागेल ह्याची साईज बघण्यासाठी.”
त्याचे बोलणे संपेपर्यंत त्याने सगळ्या नाडया सोडल्या होत्या आणि त्याने पटकन मला त्याच्याकडे तोंड करून वळवले. मग मला विचार करायची उसंत न देता त्याने माझ्या खांद्यावरून ब्लाऊज खाली ओढला. मग हळुवारपणे त्याने ब्लाऊज माझ्या हातातून खेचून काढला आणि मी आश्चर्याच्या धक्क्याने स्तब्धच उभी राहिले. पुढच्याच क्षणी मी भानावर आले आणि पटकन माझ्या हातांनी माझी छाती मी झाकून घेतली.
