“अय्या! कित्ती छान नेकलेस आहे!” बेडरूममधील वॉर्डरोबच्या पूर्णाकृती आरशात स्वत:ला न्याहाळत, ती आनंदहून म्हणाली.
“पसंद आलं?” त्याने विचारले.
त्याने तिच्या गळ्यासमोर नेकलेस धरले होते. तो तिच्या मागे तिला अगदी चिकटून उभा होता. इतका चिकटून की त्याचा उत्तेजित झालेला लवडा तिच्या भरदार नितंबांना ढुश्या देत होता.
“खूप आवडलं! पण हे नाजूक डिझाइन कसलं आहे?” तिने कुतुहलाने विचारले.
“ते नं? विमान आहे.”
“अय्या, खरंच! एकदम क्यूट आहे!” आपले नितंब त्याच्या ओटी पोटाला घासत नीलिमा लाडिकपणे म्हणाली.
“कुठनं घेतलं?”
तेवढ्यात, बाजूच्या ड्रेसिंग टेबलवरील ठेवलेला मोबाइल वाजला.
“ह्यांचा असेल, कामासाठी दिल्लीला गेलेयंत!”
“आज तो ते येणार नाय ना? नाय तर मी जाते आता.” नरेश म्हणाला.
मोबाइल वाजतच होता.
“नाही नरेश, ते उद्या येणार आहेत. पण थांब, मी बोलून घेते.” नीलिमा नरेशपासून दूर होत म्हणाली.
तिने मोबाइल घेतला व बेडरूमच्या बाहेर गेली.
नरेश आरशात स्वत:ला बघू लागला. पन्नास वर्षाचं वय, पण नियमित व्यायामाने फिट ठेवलेल्या सहा फूट उंच शरीराच्या कंडीशनवरून त्याचं वय दहा वर्षांनी कमीच वाटायचं. पन्नाशीचा असूनही शरीरातली धग कमी झालेली नव्हती. जेवढी उत्कटता बिझनेससाठी दिवसाला पंधरा पंधरा तास काम करण्यात होती, तेवढीच ह्या वयात सुद्धा शृंगारात देखील होती. रोज शृंगार केल्याशिवाय त्याला झोपच यायची नाही.
तेवढ्यात, नीलिमा आत आली व त्याच्या पुढ्यात येऊन उभी राहिली.
“सावंत साहेब आजला येत नाय ना?”
“नाही रे, उद्या कोणत्या फ्लाईटने येणार आहेत हे कळवण्यासाठी फोन केला होता. पण मघाशी तू नेकलेसबद्दल काय सांगत होता?”
“हां, ते ना? मी नेहमी बिझनेससाठी फ्लाय करते ना? तेचा ते काय सततच्या फ्लायसाठी स्कीम असते ना, त्यात भेटलं.”
“म्हणजे ह्या वेळेस मला फ्री गिफ्ट का?”
“नीलू डार्लिंग, तसं नाय गं. मी पह्यले कभी तुला सस्तातलं गिफ्ट दिलंय का? फक्त ह्या टायमाला हे तुला पसंद पडेल म्हणून देतोय.”
नरेशची नीलिमाला महागडे गिफ्ट्स द्यायची ही काही पहिलीच वेळ नव्हती. नरेशच्या डोळ्यांसमोरून त्याचा भूतकाळ जायला लागला.
साधारणतः पंधरा वर्षांपूर्वीची गोष्ट असेल. थोरल्या भावाशी भांडण झाले म्हणून, पिढीजात व्यवसायातून नरेश बाहेर पडला, आपला स्वतंत्र बिझनेस असावा म्हणून. कॉलेजमधून डिग्री घेताच घरच्या धंद्यात पडलेल्या नरेशला व्यवसायाचे बारकावे समजायला वेळ नाही लागला.
बोलण्यात मिठास असल्याने समोरच्या व्यक्तिवर सहज छाप पाडण्यात त्याची हातोटी होती आणि स्वत:बद्दल दुर्दम आत्मविश्वास! त्यामुळे, घरच्या धंद्याला लाथ मारून निघला तरी त्याला लवकरच आपण स्वत:चे वैभव कमावू ह्यात त्याला मुळीच शंका नव्हती.
एका जिवलग मित्राकडून भांडवल उभे करण्यासाठी त्याने कर्ज घेतले आणि दोनच वर्षात ते फेडले देखील, मित्र नाही म्हणत असून सुद्धा दुप्पट व्याजासह!
त्याने आता सरकारी खात्यांमध्ये सप्लायर म्हणून शिरकाव करून घेतला. इथे त्याला त्याच्या जुन्या ओळखींचा आणि आपल्या मिठास वाणीचा भरपूर फायदा झाला. आणि बिझनेस मिळवण्यासाठी मोक्याच्या पदांवर असलेल्या अधिकार्‍यांना हवे तसे खुश करण्यात तो मुळीच कुचराई करत नव्हता. थोड्याच कालावधीत त्याने बिझनेसमध्ये चांगला पाय रोवला.
असाच एकदा, एक टेंडर मिळाले म्हणून सावंत साहेबांकडे त्यांचा हिस्सा द्यायला तो त्यांच्या घरी आला. हिस्शासोबतच वरून एक किंमती बोन चायना डिनर सेटपण त्याने आणला होता. हिस्शाची रक्कम ठेवायला सावंत साहेब आतल्या खोलीत गेले म्हणून त्याने डिनर सेट त्यांच्या बायकोच्या म्हणजे नीलिमाच्या हातात दिला.
डिनर सेट बघून आलेली नीलिमाच्या डोळ्यातली चमक आणि तिच्या पदराआडची उन्नत गोलाई नरेशच्या चाणाक्ष नजरेतून सुटले नाहीत. नीलिमाला आपल्या मोहपाशात गुंतवायचेच हे त्याने त्याच क्षणी ठरवून टाकले आणि त्या दिशेने त्याने पावले टाकायला सुरूवात केली.
दोन तीन भेटींनंतरच नीलिमाने आपला मादक देह त्याच्या स्वाधीन केला. त्यानंतर आजपर्यंत त्यांचे संबंध अविरत सुरू होते. सावंत साहेबांना कदाचित हे ठाऊक असावे असा नरेशला नेहमी संशय यायचा. पण त्यांनी नरेशच्या बिझनेसला फोफावण्यात सतत मदत केली. अर्थात हे काही ते चॅरिटी म्हणून करत नव्हते, तेही आपला मोबदला नरेशकडून वसूल करून घेत होते.
“नरेश कसला विचार करतो आहेस?” नरेश गप्प झाला म्हणून नीलिमाने त्याला विचारले.
तिच्या बोलण्याने नरेश भानावर आला.
“नरेश मला नेकलेस घालून दे ना!”
नवीन नेकलेस घालायच्या कल्पनेनी नीलिमा मोहरून गेली होती.
नरेशने खिशात ठेवलेले नेकलेस बाहेर काढले. तो आता नीलिमाला पुन्हा घट्ट चिकटून उभा होता. त्याने डाव्या हातात नेकलेस धरून नीलिमाच्या खांद्यावर ठेवला व उजव्या हाताने तिचा पदर पाडून टाकला.
समोरच्या आरशात त्याला नीलिमाचे तरतरलेले स्तन दिसत होते तर उंच असल्याने नीलिमाच्या खांद्यावरून तिचा लो-कट ब्लाउज व आतील गच्च स्तनांमधील खोल घळ!
त्याने उजवा हात नीलिमाच्या ब्लाउजवर आणला. तिच्या पुष्ट स्तनांचे वजन त्याने ब्लाउज खाली हात धरून तोलून बघितले. आतापर्यंत त्याने अनेक स्त्रियांबरोबर प्रणय सुख अनुभवले होते पण वक्षसंपदेत नीलिमाचा हात धरणारी कुणीच नव्हती.
त्याने तिच्या ब्लाउजची वरची दोन बटणं उघडली. नरेशच्या भेटीच्या अलिखित नियमाप्रमाणे तिने ब्रेसीयर घातलेली नव्हती. तिच्या उन्नत उरोजांना तशीही ब्रेसीयरच्या आधाराची गरज नसायची. नरेशचा हात तिच्या अर्ध-अनावृत्त स्तनांवरून फिरायला लागला. त्याच्या बोटांचा मधूनच तिच्या टपोऱ्या निप्पल्सना स्पर्श होत होता.
“अरे नरेश, नेकलेस घालायचे सोडून तू हा काय चावटपणा चालवला आहेस?” नीलिमा कृतक कोपाने नरेशला म्हणाली.
खरं म्हणजे नरेशचा स्तनांना होत असलेला स्पर्श तिला हवा हवासा वाटत होता. त्याच्या कणखर स्पर्शाने तिला आपल्या मांड्यांमध्ये ओळखीचा ओलसरपणा जाणवायला लागला होता.
“नीलू डार्लिंग, तने समजत कसे नाही? एरोप्लेन लेंड करायच्या पह्यले त्याचा रनवे बरबर असायला नको? मी रनवेची कंडीशन चेक करून बघत हाय.”
नरेशच्या बोलण्याचा अर्थ लक्षात येताच नीलिमा लाजली.
“इश्श! तू बाई भारी चावट आहेस!”
“नीलू तुझे हे इश्श मातर आपल्याला लय आवडतं. आपण जाम खुश होतो.”
खुशीचा पुरावा म्हणून आपला ताठ लवडा त्याने नीलिमाच्या नितंबांमधील घळीवर रोवला.
“का? तुझी बायको इश्श म्हणत नाही कधी?” नीलिमाने नरेशला खिजवलं.
“नाय! कध्धीच म्हणत नाय!”
“मग लाजल्यावर काय म्हणते ती?”
“आरारा! जवा माझा अंदर घेते ना, तवाभी ती आरारा म्हणते.”
हे चावट संभाषण सुरू असताना नरेशचा हात गप्प बसलेला नव्हता. त्याने नीलिमाची उरली सुरली बटणं काढून तिचा ब्लाउज पूर्ण उघडून टाकला होता. आता त्याने नेकलेसच्या चेनचा हूक उघडला व नेकलेस तिच्या गळ्यात घातले. नेकलेसमधील विमानाची प्रतिकृती तिच्या स्तनांमधील पोकळीत अलगद विराजमान झाली.
“प्लेन तर लॅण्ड झाले, आता मला भी लॅण्ड करू देना!”
नरेशला नीलिमाच्या मादक गंधाचा कैफ चढायला लागला होता. त्याने तिचे स्तन आपल्या मुठींमध्ये पकडले.
आता नीलिमाला सुध्दा नरेशच्या प्रेमाचे भरते आले. त्याच्या मिठीतून सुटत ती त्याला सामोरी झाली. आपले पाय उंचावत तिने आपले ओठ चुंबनासाठी नरेशला ऑफर केलेत. नरेशला बिलगल्यामुळे तिची टचटचीत स्तनाग्रे नरेशच्या छातीवर दबलीत. तिच्या स्तनाग्रांतून सुखद वेदनांचे तरंग तिच्या शरीरभर उठलेत.
नीलिमाचे पिकलेल्या तोंडल्यासारखे लालसर ओठ नरेशने आपल्या तोंडात घेतलेत. तिच्या सान्निध्यामुळे नरेश धुंद होऊन गेला होता. त्याचे हात नीलिमाच्या भरदार कूल्ह्यांवरून फिरत होते. तिच्या कूल्ह्यांवरून हात फिरवताना त्याच्या मनात त्यांच्याबद्दल हिंस्त्र विचार येत होते.
नीलिमा त्याचे ओठ चोखताना आपले ओटीपोट त्याच्या लिंगावर घासत होती. तिने जसे ब्लाउजच्या आत काहीच घातले नव्हते, तसेच साडीच्या आतही ती नागवीच होती. साडीच्या तलम कपड्यातून तिच्या योनिच्या फटीला नरेशच्या लवड्याचा सुखद टणकपणा बोचत होता.
अधर रस प्राशनाने पोट भरल्याने नरेशने आता नीलिमाच्या स्तनांकडे मोर्चा वळवला. एक हात तिच्या डाव्या स्तनाच्या पुष्टतेचे कौतुक करत होता तर त्याचे ओठ दुसर्‍या स्तनाच्या बोरासारख्या टपोऱ्या निप्पलचे. असंख्य वेळा नीलिमा बरोबर रत होऊन सुध्दा तिची स्तनाग्रे चोखताना नरेश बेभान होऊन जायचा.
नरेश यायच्या दिवशी नीलिमा न चुकता आपल्या स्तनाग्रांवरून स्ट्रॉबेरी फ्लेवरच्या लिपस्टिकचा हलकासा हात फिरवून घ्यायची. आज तिने स्तनाग्रांसोबतच आपल्या खोल बेंबीवरून व योनिच्या मांसल ओठांवरूनही लिपस्टिक लावले होते.
आता नरेश गुडघे टेकून नीलिमाच्या पुढ्यात बसला. त्याचा एक हात नीलिमाच्या स्तनाची बोंडी चोळत होता तर दुसरा तिच्या गच्च ढुंगणावरून फिरत होता. त्याचे मुख नीलिमाच्या पोटाजवळ आले होते. लिपस्टिकचा हलका हात फिरवलेली निलीमाची गोल गरगरीत नाभी त्याला खुणावत होती.
त्याने आपले नाक अगदी नाभीला टेकवले. नीलिमाच्या नाभीचा स्ट्रॉंबेरीमिश्रीत मादक गंध त्याच्या नाकात शिरला. तिच्या नितंबावर एका हाताने जोर देत त्याने आपले नाक नीलिमाच्या बेंबीला चिकटवले व तो धुंद वास तो आपल्या छातीत भरून घेऊ लागला.
हळूच त्याने आपली जीभ लाळेने ओली केली व बेंबीत घातली. त्या ओलसर स्पर्शाने नीलिमा शहारली. तिने नरेशचं डोकं आपल्या पोटावर गच्च दाबून धरलं. नीलिमाच्या कस्तुरी गंधामध्ये आता नरेशच्या लाळेचा वासही मिसळला होता. त्या वासाने नरेश बेभान झाला. त्याचा नीलिमाच्या स्तनाग्रांवरचा दाब वाढला.
“स्स्स. हळू नं रे, किती जोरात दाबतोस.”
पण नरेश तिची विनंती ऐकायच्या मूडमध्ये नव्हता. आज तो जवळपास दोन आठवड्यांनंतर नीलिमाला भेटत होता. त्याच्या स्पर्शात इतक्या दिवसांच्या विरहाचा आवेश एकवटला होता. त्याचा दुसरा हात नीलिमाच्या ढुंगणावर रेघोट्या ओढत होता. अचानक त्याला एक गोष्ट जाणवली.
“नीलू डार्लिंग.”
“काय रे राजा?”
“एक बात विचारू का?”
“विचार ना!”
“तू साडीच्या आत काय घातलं हायस का नंगीच हाय?”
त्याच्या डायरेक्ट प्रश्नाने, दोघांमध्ये जवळीक असूनही, नीलिमा लाजली. ती काहीच बोलली नाही.
“ए बोल ना! शरमाते कशाला?”
“इश्श! तूच बघ ना!”
तिची परवानगी मिळताच, नरेशने तिच्या पोटापासून आपलं तोंड थोडं दूर केलं. तिच्या खोचलेल्या निऱ्या त्याच्या समोरच होत्या. त्याने जिथे निऱ्या खोचल्या होत्या, तिथे साडीत हात घातला व एक जोराचा हिसडा दिला. शिफॉनची तलम साडी सुळकन खाली घसरून नीलिमाच्या पायाशी गोळा झाली आणि आत काहीच न घातल्याने नीलिमाची इष्काची दौलत नरेशच्या डोळ्यांसमोर उघडी झाली.
आज नरेश येणार म्हणून नीलिमाने बरीच मेहनत घेऊन आपल्या काखेतले व योनिप्रदेशावरचे केस काढून टाकले होते. वरून योनिचा ओठांवरून लिपस्टिक फिरवून घेतले होते. उभी असताना मांड्या जराशा फाकलेल्या असल्याने नीलिमाच्या योनिचे ओठही किंचीतसे विलग झाले होते.
नरेशच्या प्रणय चेष्टितांमुळे तिचा योनिमार्ग उष्ण आणि ओलसर होऊन त्यातून विलक्षण मादक कामगंध नरेशच्या नाकाभोवती दरवळत होता. नरेशने नीलिमाच्या योनिचे ओठ फाकवले. तिच्या योनिचा गुलाबी अंतर्भाग बघून तो चाटून बघण्याची अनिवार उर्मी त्याला झाली.
त्याने पटकन आपले तोंड नीलिमाच्या योनिमुखाला लावले. त्याच्या ओठांचा स्पर्शा योनिला होताच नीलिमाच्या पायांमधले जणू त्राणच गेले. तशीही ती बऱ्याच वेळेपासून उभी असल्याने तिच्या पायातून कळाही येत होत्या.
“आईऽऽ गं.” आधारासाठी तिने नरेशचे डोके दाबून धरले.
“काय झाला?” तिची अवघडलेली अवस्था नरेशलाही जाणवली.
“मी बसू का रे? मला उभं राहवत नाहीय!”
