आपल्या लाळेच्या वंगणाने त्याने तिची गुदा माखून टाकली. त्याच्या ह्या भलत्या चाळ्यांनी नीलिमा शहारून गेली. नरेशने आपली उजवी तर्जनी त्या ओल्या झालेल्या छिद्रात हळुवारपणे घुसवली.
त्याला आपल्या नांगरासाठी जमीन पुरती भुसभुशीत झाली आहे की नाही हे तपासायचे होते. बोट विनासायास आत शिरताच त्याची खात्री पटली. एका बोटाने नीलिमाला विशेष त्रास झाला नाही, पण त्याचा लवडा हा बोटापेक्षा कितीतरी जाड होता. त्यामुळे ती बिचारी आपला जीव मुठीत धरून होती.
आता नरेशची गुदा प्रवेशाची तयारी झाली होती. त्याने आपली तर्जनी बाहेर काढली. आपला ताठरलेला लवडा त्याने एकदा नीलिमाच्या योनित घुसळून घेतला. तिच्या योनिमार्गात अजूनही संभोगाच्या धुमश्चकीचा ओलावा शिल्लक होता. त्या ओलाव्याचा लिंगाला व्यवस्थित लेप झाला.
नीलिमाच्या फाकलेल्या ढुंगणावर कंबर झुकवत नरेशने लवड्याची सुपारी तिच्या पार्श्व छिद्राला लावली. आपल्या अक्रसलेल्या नाजूक जागी नरेशच्या कठीण लवड्याचा उष्ण स्पर्श नीलिमाला एक वेगळीच अनुभूति देऊन गेली. तिच्या मनात आलं, हे काही एवढं वेदना दायक वाटत नाहीय.
नरेशने हळुवारपणे आपलं लिंग तिच्या छिद्रात घालायला सुरूवात केली. त्रास होऊ नये म्हणून तिने पार्श्वभागातील सर्व स्नायू एकदम मोकळे सोडले. तिला वेदना जाणवू नये म्हणून नरेशने एक हात तिच्या मांड्यांमध्ये आणला व तिचा मदनांकुर मुलायमपणे कुरवाळू लागला. हे करत असताना तो आपल्या कंबरेचा दाब कळत नकळत नीलिमाच्या नितंबांवर वाढवत होता.
काही वेळातच त्याचं लिंग अर्ध्याहून जास्त नीलिमाच्या मांसल कूल्ह्यांमध्ये लुप्त झालं होतं. नरेशने काही क्षणांची उसंत घेतली. त्याचा हेतू जवळपास साध्य झालेला होताच. त्याला आता कसलीच घाई नव्हती.
“नीलू डार्लिंग, कसं लागतंय आता?” त्याने काळजीच्या स्वरात विचारलं.
नीलिमाच्या शरीरावर नरेशचा पूर्ण भार आला होता, त्याचे जाड लिंग तिच्या ढुंगणात फसलेलं होतं, पण तिला आज एक वेगळंच सेंसेशन होत होतं. आधी वाटल्याप्रमाणे मुळीच वेदना होत नव्हत्या.
“नरेश, आज काही वेगळंच वाटतंय रे!”
“दर्द होतोय?”
“नाही रे! उलट आज बरं वाटतंय!”
तिचा गुदामार्ग नरेशच्या कडक लिंगाने भरून गेला होता. तिच्या ह्या वाक्याने नरेशचे टेन्शन पूर्ण निघून गेले. त्याच्या तोंडातून समाधानाचा सुस्कारा निघाला. त्याने सपोर्ट म्हणून आपले दोन्ही हात तिच्या शरीराखाली घेत तिचे पुष्ट स्तन पकडले अन्‌ त्याच वेळेस आपली कंबर पूर्ण खाली दाबली.
त्याचा लवडा आता संपूर्ण तिच्या शरीरात बंदिस्त झाला होता. त्याच्याभोवती नीलिमाच्या नाजूक त्वचेचे उष्ण आवरण झाले होते. नरेशला आपण स्वर्गात आहोत असं वाटू लागलं.
नीलिमाच्या कंबरेवर भार देत नरेशने हळुवारपणे लवडा आतबाहेर करायला सुरूवात केली. त्याने हातांनी नीलिमाला घट्ट पकडून ठेवले होते. त्याच्या लिंगाचे आपल्या शरीरातून होणारे आवागमन नीलिमाला आवडू लागले होते. ती आपले नितंब वर करून त्याच्या धक्क्यांना साद देऊ लागली.
वृषणात इतका वेळ रोखून ठेवलेला वीर्याचा साठा आता जणू लाव्हा बनला होता. नीलिमाच्या कोमल गुदा मार्गाची पकड नरेशला बेभान करत होती. तिचा मांसल देह त्याच्या मिठीत बद्ध झालेला होता.
तिच्या लुसलुशीत बनपावांचा जास्त अंत न पहायचा असा विचार करून नरेशने आपले गरम वीर्य नीलिमाच्या अंतरंगात उगाळायला सुरूवात केली. त्या क्षणी त्याच्या धक्क्यांचा वेग जास्तच वाढला होता. नीलिमाही त्याचे उष्ण वीर्य आपल्या पार्श्व भागात आनंदाने ग्रहण करत होती. त्याच्या लिंगाच्या घर्षणाने हुळहुळलेल्या नाजूक गुदा मार्गाला तो गरम स्पर्श हवा हवासा वाटत होता.
एका अंतिम रेट्याने नरेशने वीर्याचा शेवटचा थेंब उत्सर्जित केला. इतक्या वेळानंतर झालेल्या स्खलनाने तो पार थकून गेला होता. त्याने आपले शरीर नीलिमाच्या अंगावर शिथिल सोडले. त्याच्या ओटी पोटाला तिचे मांसल नितंब सुखावत होते.
संभोगाच्या ग्लानित नरेश किती वेळ होता हे त्याला कळलेच नाही. काही वेळ गेल्यावर त्याच्या खाली नीलिमा चुळबुळ करायला लागली.
“काय झालं नीलू?” नरेशने आळसावलेल्या आवाजात विचारलं. “अजून थोडा वेळ झोपू दे ना!”
“नरेश तू बघितले का किती वाजले ते? उठ बरं! आणि जा तू आता!” नीलिमाचा नरेशवर जा म्हणण्याचा निश्चितच हक्क होता.
“अगं चार क्लाकच तर झालेत. तू कुठे बाहेर जाणार हायेस का?”
“नाही!”
“मग मला हकालतेस का तू? कुणी येणार हाय का तुझ्याकडे? कोणी नवीन मित्र तर नाय ना गटवला?”
नीलिमाने प्रेमाने नरेशच्या पाठीत धपाटा घातला.
“तुझ्या शिवाय कुणी मित्र आहे का माझा?”
नरेश थोड्याशा अनिच्छेनेच उठला व कपडे करू लागला. नीलिमा आपल्याला एवढ्या घाईने का जायला सांगते आहे, हा विचार त्याच्या डोक्यात घोळत होता.
नरेश उठला तशी नीलिमाही उठली. तिने मघासारखंच ब्रा शिवाय ब्लाउज घातलं व साडी नेसून घेतली. मघाच्या व आताच्या पेहरावात फरक एवढाच होता की तिच्या पुष्ट वक्षांवर नरेशने दिलेले विमान विराजित होते. त्याने त्या विमानाचा लावलेला चावट अर्थ आठवताच नीलिमा मनाशीच खुदकन लाजली. नरेशच्या लक्षात तिचे लाजणे आले. कपडे घालून तो तिथेच रेंगाळत होता.
“कसली खुशी झाली, नीलू डार्लिंग?”
आता नीलिमा काय बोलणार होती! ती नुसतीच हसली.
“काही नाही रे! आपलं असंच!”
“तू मातर हे बराबर नाय केलस हां!”
“काय बरोबर नाही केलं?”
“नाय, तुझ्याकडे कौन येणाराय ते बाकी सांगितलं नाय हां!”
नरेश काही तिचा पिच्छा सोडायला तयार नव्हता.
“काही नाही रे! माझी एक मैत्रिण येणार आहे!”
“अच्छा, तर तुझ्याकडे तुझी सहेली येणार हाय! कौन हाय गं सहेली?”
“अरे मैत्रिण म्हणजे, ह्यांच्या ऑफिसमध्येच एक जण आहे, नुकतेच शेजारी राहायला आलेत, त्यांची मिसेस आहे!”
“तिची उमर काय हाय? आणि दिसायला कशी हाय? खुबसुरत हाय?”
“तुला रे कशाला ह्या चौकश्या?”
“काय नाय गं! असंच फजूल विचारत आहे!”
नरेश खोटं बोलत होता. त्याला नीलिमाच्या मैत्रिणीबद्दल चांगलंच कुतुहल होतं. ते बहुधा तिलाही जाणवलं असावं. तिने नरेशचा जास्त अंत न बघता सांगून टाकायचं ठरवलं.
“अरे ती माझी शेजारीणच म्हण नं! तीचं नाव मंजूषा आहे. वय असेल तीचं तीसच्या जवळपास!”
“मी थांबते नं आता! मला भेटव नं तिला!”
“कशाला? तू जा आता! उगाच आमच्या बायकांत लंडोबा नको!”
“मला बघू दे ना एकदा!”
नरेश हट्ट सोडतच नव्हता.
“ठीक आहे!”
अखेर नीलिमाने होकार दिला.
“माझ्या मोबाइलवर तिचे काही फोटो घेतलेत, ते दाखवते.”
असे म्हणून नीलिमाने आपला मोबाइल फोन हातात घेतला. नरेश तिच्या जवळ आला. त्याला उत्सुकता लागली होती की ही मंजूषा आहे तरी कशी ती.
हा सगळे मल्टीमिडिआ फिचर्स असलेला फोन नरेशनेच तिला दिला होता. त्याला तो वीस हजाराच्या वर पडला होता. नीलिमाने मंजूषाचे चार फोटो घेतले होते, त्यातला एक तिने ओपन केला. फोनच्या कॅमेऱ्याचे रिझोल्यूशन चांगले असल्याने अगदी क्लियर फोटो आला होता.
हा क्लोजअप असल्याने मंजूषाच्या चेहऱ्याचे सगळे फिचर्स व्यवस्थित दिसत होते. तिचा वर्ण गव्हाळ दिसत होता. चंद्रकांती गोल चेहरा, त्यावर तिचे टपोरे डोळे, तीचं अपर नाक अगदी स्पष्ट दिसत होते. तिचा वरचा ओठ नाजूक आणि पातळ तर खालचा ओठ मधमाशी चावल्यावर सुजल्यासारखा दिसावा तसा मांसल अगदी पिकलेल्या तोंडल्यासारखा भासत होता.
फोटोत तिने स्माईल केल्याने तिचे कुंदकळ्यांसारखे दात चमकत होते. तिच्या वरच्या समोरच्या दोन दातांमध्ये किंचितशी फट होती. ती नरेशला अतिशय सेक्सी वाटली. नुकताच संभोग होऊन सुद्धा त्याचा लवडा क्षणात ताठ झाला.
दुसरा फोटो जरा दुरून काढल्यामुळे, मंजूषाची डोक्यापासून तर कंबरेपर्यंतची आकृती दिसत होती. अंगावर चोपून नेसलेल्या साडीतूनही तिचे भरलेल्या शरीराचे उभार जाणवत होते. तिसरा फोटो त्याच अंतरावरून पण प्रोफाईल होता. ह्यात मंजूषाच्या वक्षस्थळांचा भरदारपणा डोळ्यात भरत होता.
नीलिमाने फोन बाजूला केला. नरेशला रसभंग झाल्यासारखे झाले.
“तीनच खेचले? तुला महेंगा फोन दिला त्याचा पुरा इस्तमाल काय नाय केला?”
“आहे एक अजून, पण तुला दाखवायचा की नाही ह्याचा विचार करते आहे.”
“काय म्हणून? कशाला छुपवते माझ्यापासून?”
“कारण तू एक लंपट माणूस आहे म्हणून!”
नीलिमाच्या आवाजात नरेशच्या लंपटपणाची स्तुतिच होती, म्हणून त्याला तो शब्द लागला नाही. पण त्याच्या चेहर्‍यावर हिरमुसल्याचे भाव आले.
“बरं बाबा, तोपण दाखवते. हा मी तिला नकळत काढला आहे.”
चवथ्या फोटोत मंजूषा साडी नेसत होती. हा फोटो नीलिमाने मोठ्या खुबीने घेतला होता. मंजूषा साडी अर्धवट नेसलेल्या अवस्थेत होती. पदर तिच्या हाताच दिसत होता. त्यामुळे ब्लाउजआडच्या तिच्या गच्च स्तनांचे अर्धगोलाकार व स्तनांमधली घळ व्यवस्थित दिसत होती. साडी कंबरेवर बरीच खाली नेसल्याने तिचे गुबगुबीत पोट व त्यावरील गोल गरगरीत नाभी नरेशला चाळवत होती.
“हा फोटो मंजूने बघितला नं, तर ती मारेलच मला!” नीलिमा म्हणाली.
“मला दे!” नरेशचा आवाज घोगरा झाला होता.
“तुला दे? अरे हा फोन तूच तर दिला आहेस. पुन्हा परत पाहिजे?”
“तुला कळलं नाय, नीलू डार्लिंग! मला मंजूषा दे!”
“काय? मंजूषा दे? तुला म्हणायचंय काय?”
“माझा आणि मंजूचा संगम करवून दे! तू जे मागशील ते देईन!”
नरेशने आपला मनसुबा उघडा केला. मंजूषा त्याच्या काळजात घुसली होती. त्याच्या आवाजातील लालसेने नीलिमाला चमकल्यासारखे झाले.
“म्हणजे ही तुला आवडली तर! मग माझं काय? मला विसरशील तू?”
नीलिमा दुखावलेली दिसत होती.
नरेशने तिला मिठीत घेतले व तीचं प्रेमाने चुंबन घेतले. नीलिमाला दुखावून त्याला चालणार नव्हतं.
“तसं नाय गं नीलू डार्लिंग! तू तर माझ्या दिलाची राणी हाय, तुझी जगह कोण घेऊ शकेल. पण एकदा मला हिचा स्वाद चखव नं!”
परत तो नीलिमाला कुरवाळू लागला. नीलिमाची वैश्याची भावना निरखली. खरंच नरेश मंजूषाला कसं भोगतो ह्याबद्दल तिला कुतुहल उत्पन्न झालं. तिला अचानक हे सगळं एक्सायटींग वाटू लागलं.
“अरे पण ती तयार होईल का?”
“ते जबाबदारी तुझी! तिला तू कसं भी तैय्यार कर. काय भी आमिष दाखव तिला. ते पुरं करायचं मी करेन. अन्‌ जे तिला देईन त्याच्या डब्बल तुला!”
मंजूषाच्या दुप्पट आपल्या ऐकल्यावर नीलिमाच्या तोंडाला पाणी सुटलं.
“पहा बरं, तिच्या दुप्पट मला! नंतर नाही म्हणू नकोस.”
“नाय गं! आपण एक बार जबान दिली तर फिरवते का कभी? अगर तिला दस हजार दिले तर तुला बीस हजार!”
“आणि तिला एकदा केलं तर मला दोनदा करशील?” नीलिमाने नरेशच्या डोळ्यात आपले डोळे रोखून विचारले.
“तू खूब बदमाश हाय हां, नीलू डार्लिंग! ते चीज कभी नाय भुलणार! कबूल! तिला एक बार चोदलं तर तुला दो बार चोदेन! आपल्यात तेवढा पावर हाय! हा बघ आपला झंडा पुन्हा खडा झाला!”
असे म्हणून त्याने नीलिमाचा हात आपल्या तनलेल्या लवड्यावर ठेवला.
“घेते फिरून एक बार?”
“नको रे आता! नंतर बघू! मी बघते हे सावज कसं गाठायचं ते! जमलं तर उद्यालाच तुझ्यापुढे पेक करते.”
अशा रीतीने नीलिमाशी अलिखित करार करू नरेश निघून गेला. आता मंजूषाला कसं पटवायचं ह्याचं विचारचक्र नीलिमाच्या डोक्यात सुरू झालं.
