पोपट उत्तेजित होताच मी त्याला उद्देशून म्हणालो,
“आता झालं ना मनासारखं? आता भेट तुझ्या चिमुकल्या मैनेला. काय म्हणालास? जंगलामुळे तुला तिच्यापर्यंत पोहचायला त्रास होतो? थांब आत्ताच ते जंगल साफ करतो.” असं म्हणत मी न्हाणि‍घराकडे वळलो. दाढीचं सामान आणण्यासाठी.
तेवढ्यात माझा पोपट म्हणाला,
“असलं भलतं सलतं काही करू नकोस. हातात आलेली मैना पण उडून जाईल.”
“अरे मैनेची मालकीण तर रोज घरी येती केळी विकायला. तिची मैना आपल्याच हाती लागणार आहे.”
“अरे खुळ्या आ पण शहरात रहाणारी माणसं, आपल्याला रान साफ करायची सवय आहे, पण मैना खेड्यातली. तिला ह्याची सवय नाही.” पोपट बोलला.
“अरे त्यात काय? एकदा रान साफ केलं की हळूहळू होईल तिला सवय.”
“अरे बिन अकलेच्या कांद्या, तू मस्त मैनेचं रान साफ करशील, पण ती घरी गेल्यावर रात्री तिचा बेवडा नवरा तिला खेटला आणि त्याला हे कळलं की कोणी तरी रान साफ केलं आहे, तर त्या बिचार्‍या मैनेची गत काय होईल ह्याचा विचार कर. मग काय पाहिजे ते कर.” पोपटाने सल्ला दिला.
“तू म्हणतोस ते बरोबर आहे रे, पण आता रानात दडलेली मैना कशी सापडायची आपण?”
“अरे तुझ्याकडे दोन हात आहेत. त्या हातांनी रान बाजूला सार अन मैनेपर्यंत पोहच.” माझा सल्लागार पोपट.
मी पोपटानी सांगितल्याप्रमाणे माझे हात केसांच्या जंगलात फिरवू लागलो. मी माझे हात मैनाच्या योनिपटलावर हळू फिरवत होतो. पोपट मैनेला भेटायला अधीर झाला होता. मला सारखा विचारत होता, “मैना लागली का रे हाताला?” मी त्याला अधीर करण्यासाठी, “अजून नाही” असं सांगत होतो.
शेवटी त्याच्यावर दया येऊन मी म्हणालो, “सापडली रे मैना!!”
तो लगेच म्हणाला, “हो आता बाजूला, आता माझी पाळी आहे मैनेशी हितगुज करायला.”
“अरे जरा थांब, मैना अजून तयार झाली नाही तुझ्याशी भेटीसाठी.”
पोपट वैतागून म्हणाला, “तुला काय म्हणायचं आहे. इतका वेळ मैना शोधण्यात घालवलास अन आता मैना हाती लागताच ती भेटीला तयार नाही असं सांगतोस. तुझ्या मनात आहे तरी काय ते तरी सांग.”
“अरे तुला मी कुठल्या मैनेच्या बाबतीत दगा दिलाय असं आठवत का तुला? नाही ना? तर जरा दम धर. मी मैनेला तुझ्या भेटीसाठी तयार करतो. एकदा ती तयार झाली की तुला हवं तसं व हवं तेवढं तिच्याशी खेळ. ती दमून बस म्हणाली तरी तू तिला सोडू नकोस.”
मी खाली वाकलो व माझे ओठ मैनेच्या खालच्या ओठांवर ठेवले. माझ्या ओठांचा स्पर्श होताच तिच्या तोंडातून कामुक आवाज येऊ लागले.
तेवढ्यात पोपटमध्ये लुडबुडला, “माझ्या मैनेचा मुका का घेत आहे तू? अगोदरच तू मैनेच्या मालकीणीचे आंबे हाताळलेस व त्यातला रस पिलास. आता माझ्या हक्काच्या मैनेवर तुटून पडतो आहेस?”
“अरे वेड्या, मैना तुझीच आहे. पण ती आता तुझ्याशी खेळण्याच्या परिस्थितीत नाही. मी तिला, मला सुचेल त्या पद्धतीने तुझ्यासाठी तयार करत आहे. हो आणि एक लक्षात ठेव जसं क्रिकेटमध्ये वेट पीच नो प्ले, तसं ह्या खेळात वेट पीच मोअर प्ले हा नियम लागू होतो.”
मी मैनाची योनी चाटून तिला उत्तेजित करू लागलो. तेव्हा मला खात्री झाली की तिची योनी कामसलीलाने ओलीचिंब झाली आहे, मी माझ्या पोपटाला उद्देशून म्हणालो,
“अरे, आता मैना तयार आहे तुझ्या भेटीला. भेट आता तिला किती वेळ हवा तेवढा.”
मी माझ्या अंगाचा भार मैनेच्या अंगावर टाकणार तेवढ्यात मनात एक प्रश्न उद्धवला. मी मैनेला म्हणालो,
“मैना पोपट विचारतो आहे की तुझ्या मैनेची भेट त्याने टोपी घालून घ्यावी का बिन टोपीने?”
“माझ्या मैनेची भेट कशीही घेतली तरी चालते. पण तुमच्या पोपटाची ही पहिलीच भेट असल्यामुळे मला तरी वाटतं की ही भेट टोपी न घालता व्हावी.”
“बघ, माझ्या पोपटाला एक वाईट सवय आहे. त्याला मैना खूपच आवडली तर तिला तो स्वतःच्या पाण्यानी भिजवून काढतो. समझा माझ्या पोपटाला तुझी मैना आवडली तर पोपट केव्हाही तिला न कळता त्याच्या पाण्यात भिजवून काढेल. मग पाण्यात भिजलेल्या मैनेला काही बरं वाईट झालं तर माझ्या पोपटाला दोषी ठरवू नकोस.”
“माझ्या मैनेची सतत तयारी असते सगळं काही भोगायला. ती तर कधीच असल्या प्रसंगाला भीत नाही. माझी फक्त एक विनंती आहे. ती म्हणजे तुमच्या पोपटाला म्हणावं त्याने मैनेची भेट घेण्यासाठी घाई करू नये. आजच पहिल्यांदा माझी मैना असल्या दमदार गड्याची भेट घ्यायला तयार झाली आहे.”
“ऐकलंस ना पोपटा मैना काय म्हणाली ते? आता तुला काय म्हणायचं आहे ह्याच्याबद्दल?”
“आजकाल सगळे जण स्वार्थी. तुम्ही स्वतः आंबे हाताळलेत, त्याचा रस प्यालात. थोरल्या मैनेने तर मला हाताळून व चव बघून उत्तेजित केलं. आता माझी पाळी आली तेव्हा म्हणता कसं जरा दमानं घे. तुम्हाला काय ठाऊक मी आतापर्यंत किती सहन केलं ते पण मैनेच्या भेटीसाठी. दुसरा कोणी असता तर त्यानं केव्हाचं जमीन भिजवली असती त्याच्या पाण्यानं. आता नाही सहन होत हा दुरावा. मी आता कुणाचं ऐकणार नाही. मी मैनेशी भिडणार!”
“अरे पोपटा भीड मैनेशी. कोण नको म्हणतंय? अरे पण जरा ऐक माझं. तुला मैना परत यावी असं वाटतंय ना? मग शहाण्यासारखं माझं ऐक. तू पलंगावर झोप व थोरली मैना तू तुझ्या चिमुकल्या मैनेला हळूच पोपटाच्या भेटीला सोड. जशी जशी तुझ्या मैनेला पोपटाच्या भेटीची सवय होत जाईल तसा तसा त्या दोघांमधला दुरावा कमी करत जा. माझ्या पोपटाच्या बोलण्यावर लक्ष देऊ नकोस. त्याच्या शब्दांवर प्रभावित होऊन दोघांच्या मिलनातला दुरावा एकदम कमी करू नकोस. मला माझ्या पोपटाचा स्वभाव माहीत आहे. तो असल्या परिस्थितीत अगदी उतावळा होतो व काही विचार न करता भलतंच काहीतरी करून बसतो. लक्षात राहील ना सगळं? आता सोड तुझ्या मैनेला पोपटाच्या मिलनासाठी. आणि पोपटा, तुला जर मैना परत यावी असं वाटत असेल तर दमानं घे. नाही तर ती पुन्हा येणार नाही. तुला माहीतच आहे की कित्येक मैना तुझं दर्शन होताच उडून गेल्या आहेत व शेवटी मलाच तुझी समजूत घालावी लागत असते.”
मैनाने स्वतः चं अंग माझ्यावर लादलं व माझ्या लिंगाला पकडून त्याला तिच्या योनिला लावलं. लिंग योनितल्या प्रवेश दारासमोर आहे असं लक्षात येताच तिने स्वतः चं अंग खालच्या दिशेला रेटू लागली. पहिल्याच रेट्यात तिला होणार्‍या वेदनांचा अंदाज तिच्या चेहर्‍यावर आला. मी तिचं लक्ष दुसरीकडे वळवण्यासाठी तिची दोन्ही थानं हातात घेतली व त्यांना गोंजारू लागलो.मध्ये मध्ये तिच्या बोंडांना चोखत पण होतो.
“मैना दुखत असेल तर पोपटाला सावकाश आत सोड.”
“मला पहिल्यांदाच दुसरा असा दमदार गडी मिळालाय. मला कितीही दुखलं तरी मी त्याला सोडणार नाही.” असं म्हणत तिने स्वतःचं अंग एका झटक्यात रेटलं व माझ्या पोपटाला संपूर्ण आत घेतला. मी तिच्या ह्या धैर्याच कौतुक करण्यासाठी तिच्याकडे बघितलं. तिला होणार्‍या वेदनेमुळे तिच्या डोळ्यातून अश्रू गळत होते.
“अगं मैना एवढी घाई का केलीस? पोपटाला एकदमच अख्खा आत का घेतला? दमानी घेतला असतास तरी चाललं असतं.”
“मला हा दुसरा दमदार पोपट खूप वर्षांनी मिळाल्यामुळे धीर धरणं कठीण जात होतं. मनात असा विचार आला की पोपटाला हळूहळू आत घेत किती वेळ दुखणं सहन करायचं? त्या ऐवजी मनात विचार आला की एकाच झटक्यात पोपटाला आत घ्यायचा. कितीही दुखलं तरी चालेल.”
“अगं वेडी का खुळी तू पोपटाला एकाच झटक्यात घ्यायला? आणि हो, माझा पोपट जर दुसरा दमदार गडी आहे तर पहिला गडी कोण?”
“पहिला गडी माझा धनी. चार वर्षापूर्वी त्याचा पोपट माझ्या मैनेला हैराण करायचा. माझी मैना त्या काळी तहान लागली की एकदा पाणी मागायची तर धन्याचा पोपट तिला चार चारदा पाणी पाजायचा. आता धन्याच्या पोपटाला दारूची सवय लागल्यापासून माझ्या मैनेला आजकाल चारदा पाणी पाहिजे असलं तरी त्यांच्या पोपटाला आता एकदा पण पाणी पाजवता येत नाही.”
“तू असं कर दुखणं कमी होईपर्यंत अशीच माझ्या अंगावरती पडून रहा.” असं म्हणत मी मैनेला माझ्या अंगावरती तसंच पडू दिलं.
ती दुखणं विसरावी म्हणून मी तिच्या अंगावरून हात फिरवू लागलो. अंगावरून हात फिरवता फिरवता तिच्या नितंबांकडे वळले. तिचे नितंब अगदी भोपळ्याच्या आकाराचे होते. मी तिच्या नितंबांना हातात धरले व शक्य होईल तितका हातानी दाबू लागलो.
नितंब दाबत असताना लक्षात आल की मैनाचे नितंब वरखाली होत आहेत. अगोदर मला काय चाललंय हे कळेना. पण लक्षात आलं की मैनाला पोपटाची सवय झाली आहे व तिची चिमुकली मैना आता स्वतःला पोपटाकडून चोचा मारून घेते आहे.
मैनेच्या वरखाली होणार्‍या नितंबांचा वेग हळूहळू वाढू लागला. दहा मिनिटात वेग चांगलाच वाढला. तिच्या तोंडातून सुस्कारे निघत होते व माझ्या पोपटाला लागणार्‍या ओलाव्यामुळे मला असं वाटत होतं की ती निदान तीनदा तरी झडली असणार.
माझा पोपट अजून झडायचा होता. मी मैना दमली असल्यामुळे, तिला माझ्या खाली घेतलं व तिला झवायला लागलो. दहा मिनिटं सतत झवल्यावर माझ्या पोपटानी त्याच्या पाण्याचा फवारा उडवला.
“अगं पोपटाला मैनेच्या भेटीमुळे स्वतः वर ताबा ठेवणं कठीण झालं व त्याने नकळत तुझ्या मैनेला न्हावू घातलं. तुझ्या मैनेला फवारलेल्या पाण्याचा काही त्रास होणार नाही ना?”
“अहो, मी आणि माझी मैना घरातून निघताना सर्व तयारी करूनच निघतो. मी नाकात नथ व ती तांबी चढवूनच घरातून बाहेर पडतो. तिला माहीत आहे की केव्हाही कोणीही केळी विकत घेण्याच्या बहाण्याखाली तिला ओलीचिंब करणार. तुमच्या पोपटाला सांगा की त्याने झालं ते विसरून जावं व पुढच्या खेपेस मुक्त मनानी माझ्या मैनेबरोबर स्वतःची पिचकारी जितकी उडवता येईल तितक्या वेळी मैनेत उडवावी व होळीचा आनंद लुटावा.”
म्हणजे मैना तयार होती तर परत माझ्याकडून झवून घ्यायला. मी तिच्या मनाचा अंदाज घेण्यासाठी तिला म्हणालो,
“तू पोपटाला हे पुढच्या खेपेबद्दल काय सांगत आहेस? त्याला ते नीट समजलं नाही, परत एकदा नीट समजावून सांग.”
“अरे पोपटा, तुला न समजणं स्वभाविक आहे. तुला देवानं अक्कल दिली नाही, पण तुझ्या मालकाला तरी अक्कल दिली आहे ना? तरी पण मी तुला परत एकदा सांगते. नीट ऐकून घे व नंतर मी सांगते ते तुझ्या त्या मालकाच्या टाळक्यात जाईपर्यंत घोकत रहा. सांग तुझ्या मालकाला की माझ्या मैनेला त्यांचा पोपट फार आवडला आहे व आता तिला पोपटाला रोज भेटल्या शिवाय चैन पडणार नाही. पण तिच्या मालकीणीला मैनेला रोज घेऊन येणं जमणार नाही म्हणून मैना पुढल्या रविवारी होळीच्या दिवशी तिच्या मालकीणीबरोबर येईल तुझ्या भेटीसाठी. तुझ्या मालकाला सांग की सणाच्या दिवशी मैनेच्या मालकीणीला काहीतरी भेट द्यावी लागेल.”
“अरे पोपटा मैनेच्या मालकीणीला सांग, मज्जा करणार तिची मैना व तू. मला काय मिळणार? काहीच नाही. मग मी कशा पायी तिला भेट द्यावी?”
“पोपटा तुझ्या मालकाला सांग, मी आले नाही तर मैना पण येणार नाही आणि मैना आली नाही तर तू उपाशी राहशील. मग तुझ्या मालकालाच तुझी तहान भागवावी लागेल.”
