सुगंधाची दोन्ही थानं दाबत कुस्करत समीर तिच्या तोंडात जीभ फिरवत होता आणि तिच्या लाळेचे रसपान करत होता. खाली त्याने तिच्या डेरेदार नितंबाचे कुंभ आपल्या ताठरलेल्या लंडावर प्रचंड ताकदीने दाबून धरले होते. आपली कंबर हलवून तो तिच्या गांडीवर हलके धक्के मारायला लागला होता!
हपापल्यासारखा समीर आपल्या बहिणीला चोंबाळत होता. उत्तेजनेच्या भरात त्याने तिच्या ब्लाउजची खालची दोन बटणे उघडली आणि तिचा ब्लाउज दोन्ही उरोजावरून वर सरकवला. तिचे दोन्ही भरगच्च उरोज उघडे पडले आणि समीरने आपल्या हाताने ते नग्न उरोज करकचून पकडले. तिच्या उरोजावरील टरारलेली बोंडूस त्याने बोटाच्या चिमटीत धरली आणि तो त्यांना पिळू लागला. दुधाच्या चिरकांड्या सुगंधाच्या स्तनातून उडायला लागल्या आणि ती हुंकारू लागली.
“ओहहहऽऽ दादाऽऽ काय करतूया तूऽऽऽ हायऽऽऽऽ. अस्सऽऽऽ काय करतोयऽऽऽऽ रेऽऽऽ “
“अक्काऽऽऽ तुज थानं लई बेस हाय. मला लई आवडलीया. किती दूद हाय हेच्यात. उगाच वाया जातया ह्ये.”
“दादाऽऽऽ काय म्हणतोया तू? आहहहहऽऽऽ” सुगंधाने मिटल्या डोळ्याने हुंकारत विचारले.
“तुला कळतया म्या काय म्हनतोय त्ये. तुज बाळ ह्ये दूद प्यात न्हाई. तवा तुजी ही थानं अशीच भरलेली ऱ्हात्यात. तवा तू त्यांना पिळतीया आन दूद आसच वाया घालवतीय.”
“आरऽऽऽ मग काय करणार म्याऽऽऽ लई दुगतात त्येऽऽऽ” सुगंधा उत्तेजनेत म्हणाली.
“आग अस वाया नग घालवूस. म्या हाय ना. मला पाज ह्ये. म्या आवडीन पिल तुज दूद.” सुगंधाचे उरोज करकचून दाबत पिळत, तिच्या दुधाच्या पिचकाऱ्या उडवत समीर म्हणाला!
“ओहहह दादाऽऽऽ काय बोलतोया तू ह्ये?”
“आग खरच बोलतूया. पाज मला ह्ये दूद. तू सांगशील त्ये करील म्या. तुज्यावर जीव ववाळून टाकीन.” समीर उत्तेजनेने वेडापिसा होत म्हणाला.
त्याच्या तोंडून बाहेर पडलेली ती वाक्ये ऐकली तसे सुगंधा सुन्न झाली! त्याला दूध पाजले तर तो तिच्यासाठी काहीही करायला तयार होता ह्याची तिला जाणीव झाली! तिच्या दुधाच्या बदल्यात तो आपला जीव ओवाळून टाकायला तयार होता म्हणजे तिने त्याला दूध पाजले तर तो ती सांगेल ते करणार होता. ह्या विचाराने तिची मती गुंग झाली. पुढे तो काय करतोय हे तिला कळेनासे झाले.
कामवासनेच्या उत्तेजनेत समीर बेभान झाला! आपण कुठे आहोत? काय करतोय? कोणाबरोबर करतोय? ह्याची त्याला काहीच शुद्ध राहिली नाही. वर तो सुगंधाच्या ओठांवर ओठ दाबून तिला चुंबत होता तर खाली एका हाताने तो आळीपाळीने तिचे उरोज दाबत होता. दुसरा हात त्याने खाली नेला आणि तिची साडी वर करायला सुरुवात केली.
तिची साडी मांड्यांपर्यंत वर करून त्याने तिच्या जांघेत हात घातला. घरात असताना सुगंधा वर ब्रा घालत नव्हती तसेच खाली साडीच्या आत चड्डी घालत नव्हती. त्यामुळे जेव्हा त्याने आपला हात तिच्या जांघेत घातला तेव्हा त्याची बोटे तिच्या केसाळलेल्या पुच्चीवर डायरेक्ट गेली.
आपल्या भावाच्या बोटांच्या आपल्या योनिवरील स्पर्श सुगंधाला जाणवला आणि ती भानावर आली. आपल्या दादाने आपल्या योनिला स्पर्श केला आहे, एका भावाने बहिणीच्या पुच्चीला स्पर्श केला आहे. ह्याची जाणीव त्या बहिणीला झाली आणि तिचे अंग थरारले! विरोध करावा की तो स्पर्श अनुभवत राहवा ह्या वादळात तिचे मन सापडले.
“दादाऽऽऽ हे बरं न्हाईऽऽऽ” इतकेच ती बोलू शकली.
तिच्या बोलण्याकडे साफ दुर्लक्ष करत समीरने तिच्या केसाळलेल्या पुच्चीवर बोटे नेली आणि तो तिचा पुच्चीदाणा घासायला लागला. त्याची ही हालचाल सुगंधाला बेभान करायला लागली. कितीही झाले तरी तिच्या पुच्चीचा दाणा गेले दोन आठवडे घासला गेला नव्हता की नवऱ्याच्या लंडाकडून ठेचला गेला नव्हता.
ती आपल्या माहेरी यायच्या दोन दिवस आधी आपल्या नवऱ्याबरोबर झवली होती. त्यानंतर आज जवळ जवळ दोन आठवड्यानंतर तिचा पुच्चीदाणा छेडला गेला होता. छेडणारा पुरुष तिचा नवरा नव्हता तर तिचा भाऊ होता. पण ह्याची जाणीव त्या दाण्याला कोठे होती? त्याला इतकेच जाणवत होते की तो घासला जात होता, ज्याने तिच्या पुच्चीतून कामरस पाझरायला लागला होता.
“सुगंधाऽऽऽऽ ये सुगंधाऽऽऽऽ”
खालून त्यांच्या आईची जोराची हाक ऐकू आली तसे दोघेही जागेवर उडाले. भांबावून समीरने सुगंधाला सोडले आणि गोंधळून सुगंधा वर उठून उभी राहिली. भराभर तिने आपले कपडे ठीक करायला सुरुवात केली.
“अगं सुगंधाऽऽऽ कुट गेली गं?” आईची पुन्हा हाक ऐकू आली.
“आले आलेऽऽऽ दादाबरुबर बोलत व्हती.” सुगंधाने जोराने ओरडत तिला सांगितले.
भरभर तिने आपला ब्लाउज आणि साडी ठीक केली आणि ती खाली पळाली. तिने मागे वळूनही पाहिले नाही की आपला दादा काय करतोय ते.
ती बाहेर पळाली तसे समीरने आपल्या लेंग्याची नाडी ओढली आणि आपला लेंगा जांग्यासकट खाली सरकवला. आणि मग आपला ताठरलेला लंड तो खसाखस हलवू लागला. सुगंधाच्या उरोजाचा स्पर्श तसेच तिच्या पुच्चीदाण्याचा स्पर्श आठवून तो गचागच मूठ मारायला लागला. सुगंधाच्या उरोजावरील बोंडूस त्याने कसे दाबले आणि तिच्या दुधाची पिचकारी कशी उडाली हे त्याच्या डोळ्यासमोर तरळले तसे त्याच्या लंडातून चीकाची पिचकारी उडाली!
दोघा बहीण-भावामध्ये जे काही घडले ते त्या दोघांच्या डोक्यातून दिवसभर जात नव्हते. समीर तर आपल्या बहिणीच्या जवानीने वासनांध झाला होताच पण आपल्या दादाच्या स्पर्शाने आता सुगंधा कामातुर होऊन पाझरू लागली होती. तिला स्वत:चेच आश्चर्य वाटत होते की तिने त्याला का विरोध केला नाही आणि त्याला तिने ते सगळे कसे काय करू दिले? त्याची कारणे ती शोधू लागली तसे तिच्या मनातून त्याची वेगवेगळी उत्तरे येऊ लागली.
कधी तिचे मन म्हणत होते की तिच्या नवऱ्यापासून ती दूर होती म्हणून तिला ते हवेसे वाटले आणि तिने विरोध केला नाही. तर कधी तिला वाटायचे की तिच्यामुळे तिच्या भावाने आपला संसार उभा केला नाही तेव्हा त्याची परतफेड म्हणून त्याला ते सुख तिला द्यावेसे वाटले. तर कधी तिला वाटायला लागले की तिने त्याला तसे करून दिले तर त्याची कामतृप्ती होईल आणि तो ती सांगेल ते करायला तयार होईल म्हणजे ती त्याला लग्न करून संसार कर सांगू शकेल.
तिचे मन तिला काहीही सांगो पण त्याचा परिणाम एकच होता, त्याचे अंतिम सत्य हेच होते की तिने आपल्या भावाला कळत नकळत कामसुखाची चव दिली होती आणि ती त्याला अजून पुढे सगळे काही द्यायला तयार होती!
पुढचे काही दिवस असेच गेले ज्यात जेव्हा जेव्हा समीरला चान्स मिळाला तेव्हा तेव्हा त्याने सुगंधाला धरून चोंबळली, तिच्या ओठांचे कसून चुंबन घेतले तर तिच्या उरोजांना दाबून कुस्करले तर तिच्या जांघेत हात घालून तिच्या पुच्चीला कुरवाळून घासले. ह्याच्या उप्पर तिने त्याला पुढे काही करू दिले नाही आणि मुद्दामहून ती त्याला अजून काही करायला न देता तरसवत होती.
सुगंधाशी हे सगळे करताना समीर पिसाटायचा. तो तिला आपले दूध पाजायची विनंती करायचा. तिच्या सर्वांगाला कामांध होऊन स्पर्श करताना तो तिला सांगायचा की तिने जर त्याला अजून पुढे जायचा चान्स दिला तर कसे तो तिला झवेल. तिला वेगवेगळ्या आसनात झवताना तो कसे तिच्या दुधाने भरलेल्या थानांवर तुटून पडेल. तिच्या पुच्चीत मागून लंड घालून तिला झवताना तो कसे तिचे गोळे धरून ते कुसकरेल हे तो त्वेषाने तिला सांगायचा.
आपल्या भावाच्या तोंडून आपली पुच्ची झवून घेण्याचे ते विस्तृत वर्णन ऐकून सुगंधाची पुच्ची प्रचंड पाझरायची. तिचा नवरा झवण्यात माहीर होता पण त्याच्या तोंडूनही तिने कधी झवण्याचे असे घाण घाण शब्द आणि वर्णन नव्हते. एक भाऊ आपल्या बहिणीला वेगवेगळ्या आसनात झवण्याची अशी रसभरीत वर्णने सांगत होता हे तिच्या कल्पनेच्या पलीकडे होते.
रक्षाबंधन सण जवळ आला होता. भावा-बहिणीचा हा खास सण येत होता आणि ह्या सणाला सुगंधा अन समीर ही भावंडे वेगळीच रासलीला करत होते. सुगंधा लग्नानंतर साडेतीन वर्षाने माहेराला रक्षाबंधन सणाचे निमित्त करून आली होती आणि हा सण झाला की दोन दिवसांनी ती आपल्या माहेरी परत जाणार होती.
आपल्या सासरी परत जाण्या आधी तिला दोन महत्त्वाची कामे करायची होती. एक म्हणजे आपल्या भावाला आपली पुच्ची झवायला देऊन त्याची इच्छा पुरी करायची होती. दुसरे म्हणजे आपल्या आईला जबान दिल्याप्रमाणे आपल्या भावाला लग्नासाठी तयार करण्याची. दोन्ही कामांची तिने एकमेकांशी सांगड घालायचे ठरवले! त्यासाठी ती रक्षाबंधनाच्या दिवसाची वाट पाहू लागली.
रक्षाबंधनाचा दिवस उजाडला आणि सुगंधाच्या माहेरी सकाळपासून लगबग चालू झाली. तीन वर्षाने आपली लाडकी बहीण रक्षाबंधन सणाला घरी आली होती म्हणून सगळी भावंडे प्रचंड खुष होती. त्यातल्या त्यात मोठा दादा, समीर प्रचंड उत्तेजित आणि आतुर होता कारण आदल्या दिवशी त्याच्या लाडक्या सुगंधा अक्काने त्याला स्पेशल रक्षाबंधनाची भेट देण्याचे सुतोवाच केले होते. ते स्पेशल बक्षीस म्हणजे तिला झवायला मिळेल ह्याची त्याला खात्री होती पण ते कधी आणि कसे घडेल ह्याची त्याला प्रचंड उत्सुकता होती.
सकाळी दहा वाजेपर्यंत बाहेर रहाणारे तिचे पाची भाऊ सहकुटुंब घरी आले आणि त्यांचा रक्षाबंधनाचा जोरदार कार्यक्रम हसत खेळत पार पडला. रक्षाबंधनाचा कार्यक्रम पार पडला तसे बाहेर रहाणारे पाची भाऊ एक एक करून आपल्या बायका-मुलांसकट निघून गेले कारण त्यांच्या बायकांना त्याच्या माहेरी भावांकडे त्यांना न्यायचे होते.
सुगंधाने आदल्या दिवशी आपल्या मामाला म्हणजे आईच्या भावाला फोन करून सांगितले होते की ह्या वेळी रक्षाबंधनाला तुमच्या बहिणीला म्हणजे तिच्या आईला बोलावून घ्या. तिने त्याला तसे फोन करून सांगितले ‘हे आईला कळू देऊ नका’ हे पण तिने मामाला सांगितले होते. त्याप्रमाणे रात्री मामाने फोन करून तिच्या आईला रक्षाबंधनाला घरी यायचे आमंत्रण दिले.
चार-पाच गावे पुढे असलेल्या मामाच्या घरी आईला जायचे म्हणजे तिला परत यायला संध्याकाळ होणार होती. आणि तिचे गुडघे दुखत असल्याने तिला सोबत म्हणून त्यांचे वडील आईबरोबर जाणार होते. घरातला मुलांचा रक्षाबंधनाचा कार्यक्रम पार पडला तसे आई-वडील मामाकडे रक्षाबंधनाला निघाले. मधल्या मुलाची सासुरवाडी मामाच्या गावातच होती तेव्हा त्याच्याबरोबरच आई-वडील निघून गेले.
जसे सगळे निघून गेले तसे घरात फक्त सुगंधा आणि समीर ही बहीण-भावाची जोडी राहिली. सगळे निघून गेले तसे समीरने दरवाजा लावला आणि सुगंधाला मिठीत घेऊन तो चुंबायला लागला. त्याच्या मिठीतून स्वत:ची सुटका करून घेत सुगंधा लाडिकपणे त्याला म्हणाली,
“समीर दादाऽऽऽ कशाला घाई करतूया. आपल्याकड लई येळ हाये. तुज मन भरीस्तवर तुला सुख देईल. जरा दमान घ्ये. वर तुज्या खोलीत जा. म्या तयार होऊन येते वर.”
तिचे बोलणे ऐकून समीर उत्साहीत झाला! तिला कवेत घेऊन तिचे एक चुंबन घेत तो म्हणाला,
“लवकर ये अक्काऽऽऽ. आता दम न्हाई धरवत.”
“व्हय व्हय. मला पन न्हाई ऱ्हाव्हत आता. आलेच मी बिगीबिगी.”
