नियतीचा खेळ

अजून वर्ष दोन वर्ष आमचे लग्न पुढे ढकलायचा मी विचार करत होतो. पण दिपाली लग्नाला खूपच उतावळी झाली होती आणि माझे अजिबात ऐकायला तयार होत नव्हती.
एक दिवशी संध्याकाळी आम्ही असेच एकांतात सी-फेसवर बसलो होतो तेव्हा दिपाली गाणे गुणगुणायला लागली. ‘शायद मेरी शादी का खयाल दिल में आया है. इसी लिये मम्मीने मेरी तुम्ही चाय पे बुलाया है.’
ती मिश्किलपणे हसत पण माझ्याकडे न बघता सारखे हेच गाणे गुणगुणत होती. ती मला काहीतरी हिंट देतेय हे मा‍झ्या लक्षात आले तरी मी न कळल्यासारखे हसून तिला मस्करीत म्हटले,
“काय ग. काल सौतन बघितला वाटतंय. लग्नाच्या आधीच सौतनचा विचार करतेस की काय?”
“तू ना,” दिपाली थोडी वैतागून म्हणाली, ” मी इतकी तुला हिंट देतेय. आणि तुझ्या डोक्यातून भलतेच काहीतरी बाहेर पडतेय.”
“आता हिंट कसली त्यात? तू सौतनचे गाणे म्हणतेय. म्हणजे काल सौतन पाहीला असावा तू.” मी मिश्किलपणे हसत म्हटले.
“अरे बुद्धू. इतके कसे कळत नाही. जे गाण्याचे बोल आहेत. तेच मी तुला सांगतेय.” ती हसून म्हणाली.
“म्हणजे काय? तुझ्या मम्मीने मला चहा प्यायला बोलावलेय?” मी मुद्दाम न कळल्यासारखे विचारले.
“हंम्मऽऽऽऽ अगदी बरोबर!” ती खुशीत म्हणाली.
“आय सी! पण असे कसे अचानक तिने बोलावले? तू आपल्याबद्दल तिला सांगीतले का?” मी उत्सुकतेने विचारले.
“हो! शेवटी एकदाचे सांगीतले!” ती हसून म्हणाली.
“अग पण आपले ठरले होते ना. इतक्यात नाही सांगायचे म्हणून?” मी म्हणालो.
“हो. पण काय करणार. मला सांगावेच लागले. मा‍झ्या लग्नाचा विषय निघाला ना.”
“तुझ्या लग्नाचा विषय कसा काय अचानक?” मी कुतुहलाने विचारले.
“अरे पप्पा काल सकाळी एक आठवड्याकरता पुण्याला गेले आहेत. जाताना ते मम्मीला म्हणाले की मी जातोय तर तेथील लग्नाची स्थळ सांगणाऱ्या एका व्यक्तीकडून माझ्यासाठी स्थळांची माहिती घेऊन येतो. काल रात्री मम्मी मला तेच सांगत होती.
ते ऐकून मी तिला म्हटले की मला इतक्यात लग्न नाही करायचे. तर मला सांगायला लागली की आता जास्त दिवस थांबता नाही येणार, माझे लग्नाचे योग्य वय आहे वगैरे वगैरे. मी नकार देत होते तर तिला संशय आला.
तिने मला विचारायला सुरुवात केली की तुझे कुठे काही आहे का? कोणा मुलाबरोबर तुझे सुत जुळलेय का? मी आधी नाही नाही म्हणत होते. पण तिला जास्तच संशय आला. ती म्हणाली असेल तर सांग म्हणजे त्याच्याबरोबर लग्न लावता येईल म्हणून. मग मी विचार केला सांगून टाकावे तिला. ॲटलिस्ट कळेल तरी तिची काय रिॲक्शन आहे ते.”
“मग तू सांगीतले लगेच?” मी विचारले.
“मग काय. सांगीतले! सांगायचे तर होतेच ना कधीतरी. अनायसे विषय निघाला होता तर सांगून टाकले.” ती हसून म्हणाली.
“मग काय म्हणाली तुझी मम्मी? तिची काय रिॲक्शन होती?” मी कुतुहलाने विचारले.
“काय असणार? आधी तिला आश्चर्य वाटले. पण नंतर ती खूष झाली! तुझ्याबद्दल कुतुहलाने विचारायला लागली.” दिपाली हसत म्हणाली.
“मग काय सांगीतलेस तू? माझी खूप लाल केली असशील ना?” मी उगाच मा‍झ्या शर्टाची कॉलर टाईट करत विचारले.
“केली केली. चांगली स्तुती करत सांगीतले तुझ्याबद्दल.” दिपालीने हसत म्हटले.
“मग? इंप्रेस झाली की नाही तुझी मम्मी?” मी अधीरपणे विचारले.
“झाली ना! चांगली इंप्रेस झाली! मग तुझे नाव-गाव विचारायला लागली.”
“मग?”
“मग मी सांगीतले तुझे नाव. तर ती ना तुझे नाव ऐकून थोडी हबकली!” दिपाली उत्साहाने सांगायला लागली.
“हबकली? का?” मी कुतुहलाने विचारले.
“हबकली म्हणजे तुझे नाव ऐकून तिच्या चेहर्‍यावरील भाव बदलले. ती तुझ्याबद्दल खोदून खोदून विचारायला लागली. तुझे घर, तुझे गाव, तुझ्या वडीलांबद्दल. मी शेवटी तिला म्हटले मम्मी. मला त्याबद्दल इतकी माहीती नाही. आम्ही ३ वर्षे एकत्र काम करतोय आणि आमचे स्वभाव, आवडीनिवडी जुळतात तेव्हा आमच्यात प्रेम जुळले. ते सुद्धा हल्लीच.
मी तिला म्हटले नाही की आपले गेले वर्ष दिड वर्ष अफेअर चालू आहे ते. मी म्हटले की दोन आठवड्यापुर्वी आम्ही आमचे प्रेम कबूल केले आहे. मी तुला सांगणारच होते आणि बरे झाला हा विषय निघाला ते. तिला म्हटले त्याच्याबद्दलची माहिती तोच भेटला की तुला सांगेल.” दिपालीने म्हटले.
“अच्छा! म्हणून तिने मला चहा घ्यायला बोलावलेय का?” मी हसून विचारले.
“हो! मी आधी म्हटले की पुढच्या आठवड्यात पप्पा आले की त्याला घेऊन येते. तर म्हणाली नको नको! त्याला आत्ताच घेऊन ये. आधी मला त्याच्याशी बोलू दे. मला तो पसंत पडला की मग मी सवडीने पप्पांचा मूड पाहून त्यांना सांगेन आणि त्यांची परवानगी घेईल. मला पण ते पटले आणि मी तिला म्हटले की ठीक आहे! एक दोन दिवसात त्याला घेऊन येते.” दिपाली म्हणाली.
“हंम्म्म. म्हणजे आता आमची वर-परिक्षा होणार तर.” मी हसून म्हटले.
“ऑफकोर्स! आणि तुला मम्मीला मस्त इंप्रेस करायचे आहे. तुझा सगळा चार्म दाखवून.” दिपालीनी उत्साहात म्हटले.
“आणि तिला मी पसंत नाही पडलो तर? तिने नकार दिला तर?” मी हळूच मिश्किलपणे हसत तिला विचारले.
“तसे होणारच नाही! तिला तू नक्की पसंत पडणार. शेवटी तिला माहीत आहे की माझी चॉईस वाईट नसणार.” दिपाली अभिमानाने म्हणाली.
“तरी पण. समजा की तिने मला पसंत केले नाही आणि नकार दिला. तर तू काय करशील?” मी तरीही हसून विचारले.
“तर मी तिला निक्षून सांगेन की लग्न केले तर तुझ्याशीच. नाहीतर करणारच नाही!” दिपाली ठामपणे म्हणाली.
“हाय हाय मेरी जान! ये हुई ना बात! इसको कहते है लैला मजनू का प्यार!” मी तिला मिठीत घेत म्हणालो.
“लैला मजनू नही! त्यांचे प्रेम सफल झाले नव्हते. आपले डिडीएलजेच्या राज-सीमरन सारखे प्यार. एकदम सक्सेसफूल!” दिपाली मला बिलगत म्हणाली.
“येस्स! एकदम सक्सेसफूल! आय लव यु, डिअर!” मी तिला प्रेमाने म्हटले आणि तिच्या ओठांचे चुंबन घेतले.
“आय लव यु टू, दिनेश!” तिनेही प्रेमाने म्हणत माझे चुंबन घेतले.
मग दोन दिवसानंतर एका संध्याकाळी दिपाली मला तिच्या घरी घेऊन गेली. मा‍झ्या तिच्या ओळखीच्या ३ वर्षात मी एकदाही तिच्या घरी गेलो नव्हतो की तिच्या मम्मी-पप्पांना भेटलो नव्हतो.
तसा कधी योग आलाच नाही आणि काही वेळा योग आला होता पण मी मुद्दाम जायचे टाळले होते. म्हटले त्यांना भेटेन ते त्यांना आमच्या अफेअरबद्दल कळल्यानंतरच. आता दिपालीने तिच्या घरी सांगीतले होते आणि तिच्या मम्मीनेच मला भेटायला बोलावले होते तेव्हा मी अगदी ताठ मानेने गेलो होतो.
त्यांच्या घराचे बेल मारल्यावर तिच्या मम्मीने दरवाजा उघडला आणि दिपालीने हसून माझी तिच्या मम्मीबरोबर ओळख करून दिली. तिच्या मम्मीचा चेहरा एकदम सिरीयस होता आणि मी नमस्कार केल्यावर तिने कसेनुसे हसत आम्हाला आत घेतले.
आम्ही जाऊन त्यांच्या हॉलमध्ये सोफ्यावर बसलो. दिपाली मला प्यायला पाणी आणायला आत गेली आणि तिची मम्मी नुसतीच शांत बसून माझ्याकडे पहायला लागली.
ती मला अगदी निरखून बघत होती आणि तिचे तसे बघणे मला थोडे विचित्र वाटत होते. तसे ती मला पहिली वेळ बघत होती म्हणून बहुतेक असे बघत असावी असा मी विचार केला. मी बाकी दिपालीने दाखवलेल्या अनेक फॅमिली फोटोमध्ये तिच्या मम्मीला बऱ्याचदा पाहीले होती. तेव्हा मी त्यांच्याकडे एकदम नॉर्मलपणे बघत होतो.
दिपालीची मम्मी तिच्या सारखीच गोरी गोरी आणि ऊंच होती. त्यांची पर्सनॅलिटी दिपालीसारखीच आकर्षक होती. दिपालीचे सौंदर्य तिच्या मम्मीकडूनच तिला मिळाले होते हे मी अनेकदा दिपालीला तिचे फोटो पाहून म्हटले होते. आज प्रत्यक्ष तिच्या मम्मीला बघण्याचा योग आला होता.
दिपाली आतून मला पाणी घेऊन आली. मी पाणी घेतले आणि दोन तीन घोट पिऊन ग्लास बाजूला टिपॉयवर ठेवला. नाही म्हटले तरी मला त्याची गरज होती कारण तिच्या मम्मीसमोर मी बसलो होतो.
आज माझी वर-परिक्षा होती आणि त्याचे किंचित दडपण मा‍झ्या मनावर होते. दिपाली तिच्या मम्मीजवळ सोफ्यावर बसली आणि उत्सुकतेने आमच्याकडे पहायला लागली.
तिच्या मम्मीने बोलायला सुरुवात केली. माहीत असूनही सगळ्यात पहिले तिने मला माझे संपूर्ण नाव विचारले. मी माझे पूर्ण नाव सांगितल्यावर तिचा चेहरा खरोखर दिपाली म्हणाली तसा गंभीर झाला!
त्यांनी मला मा‍झ्या वडीलांबद्दल विचारायला सुरुवात केली. माझे वडील काय करतात, ते कुठे असतात, ते आधी कुठे होते वगैरे वगैरे. जसजसे मी त्यांना ती माहिती देऊ लागलो तस तसे त्यांचा चेहरा जास्तच गंभीर होत गेला. त्या अस्वस्थ व्हायला लागल्या.
मी मा‍झ्या वडीलांची माहिती देत होतो ती ऐकून त्यांच्या मनात नक्कीच काहीतरी चालले होते. पण त्यांना काय वाटत होते त्याचा अंदाज ना मला येत होता ना दिपालीला. दिपालीही आपल्या मम्मीकडे बारकाईने पहात होती आणि तिची रिॲक्शन पाहून ती सुद्धा आश्चर्यचकीत होत होती.
त्यांनी विचारलेल्या सगळ्या प्रश्नांची मी उत्तर दिल्यावर शेवटी त्यांनी गंभीरपणे मला विचारले,
“तुझ्याकडे तुझ्या वडिलांचा एखादा फोटो आहे का?”
“मा‍झ्या वडीलांचा फोटो?” त्यांचा प्रश्न ऐकून मला आश्चर्य वाटले!
मा‍झ्या वडीलांचा फोटो त्यांना कशाला बघायचाय? त्या मला पसंत करताहेत की मा‍झ्या वडीलांना? मी नवलाईने त्यांच्याकडे आणि दिपालीकडे पहायला लागलो. दिपालीही आपल्या मम्मीच्या प्रश्नाने सर्द झाली! तिला आपल्या मम्मीचा प्रश्न एकदम फनी वाटला! तिने किंचित हसत आपल्या मम्मीला विचारले,
“अग मम्मी. ह्याच्या वडिलांचा फोटो कशाला बघायचाय? ह्याला बघ ना.”
“जस्ट मला बघायचेय,” तिच्या मम्मीच्याही लक्षात आले की आपण खूप विचित्र प्रश्न विचारला आहे तेव्हा किंचित सावरत ती पुढे म्हणाली, “कदाचित मी ह्याच्या वडीलांना ओळखत असावी.”
“अय्या खरच! म्हणजे नावावरून तुला तसे वाटतेय का?” दिपालीने उत्सुकतेने विचारले.
“ह ह हो!” तिची मम्मी गोंधळून म्हणाली.
“मग ठीक आहे. दिनेश. मला वाटते तुझ्या पाकीटात तुझ्या मम्मी-पप्पांचा एक फोटो आहे ना? तो दाखव ना मग मम्मीला.” दिपाली उत्साहाने मला म्हणाली.