धाडकन दरवाजा उघडला आणि मी मान वळवून दरवाज्याकडे पाहिले. ती झटकन आत शिरली आणि तरातरा चालत किचनकडे गेली. मा‍झ्या सवयीनुसार माझी नजर तिच्या डुचमूळणाऱ्या नितंबावर खिळली! आणि ती नजरेआड होईपर्यंत मी तिच्या नितंबाची मोहक हालचाल न्याहाळत होतो. ती नजरेआड झाली तसे मी माझा ताठरलेला लंड दाबला.
तसेही मी मोबाईलवर ती सकाळी रंगपंचमी खेळायला बाहेर पडली होती तेव्हा तिचे काढलेले फोटो बघत होतो. खास करून फोटोत दिसत असलेले तिचे भरीव नितंब बघत माझा ताठरलेला लंड दाबत होतो.
अचानक ती घरात आली आणि मला तिची हिंदळणारी लाईव्ह गांड बघायला मिळाली. मा‍झ्या लंडाने बर्मुड्यात आचका दिला आणि मी कसून माझा लंड वरून दाबला.
‘पण ती अशी घाई घाईत का आत गेली? सगळे ठीक तर आहे ना? आपण जाऊन बघायला पाहिजे का?’
मा‍झ्या मनात शंका उभ्या राहिल्या आणि त्याचे निरसन करण्यासाठी मी जागेवरून उठलो. आधी मी एखादा मिनिट थांबून मा‍झ्या लंडाचा कडकपणा कंट्रोलमध्ये आणला आणि जेव्हा तो बऱ्यापैकी खाली बसला तेव्हा मी किचनकडे चालायला सुरुवात केली.
“दिदीऽऽ ये दिदीऽऽ” मी मुद्दाम तिला आवाज देत किचनमध्ये शिरलो.
तिच्याकडून काहीही उत्तर नाही आले. मी आत शिरलो तसे पाहिले की हातात पाण्याचा ग्लास पकडून रश्मी दिदी डायनिंग चेअरवर बसली होती आणि मान खाली घातलेली होती. तिचे अंग रंगपंचमी खेळलेल्या रंगाने माखलेले होते, ज्याचा मला तिटकारा होता.
हो! रंगपंचमीच्या रंगाचा मला खूप तिटकारा आहे! म्हणून मी रंगपंचमी खेळायला जात नाही आणि स्वत:ला घरात लॉक करून घेतो. मला आठवतही नाही की कधी मी रंगपंचमी खेळलो तरी होतो का ते.
मला कळायला लागल्यापासून मला इतकेच आठवते की रंगपंचमी आली की मी घरात लपून राहतो आणि रंग खेळायला जायला टाळतो. सोसायटीतील मा‍झ्या मित्रांनाही ते माहीत आहे की कितीही काही केले तरी मी रंग खेळायला येत नाही. तेव्हा त्यांनी माझा नाद सोडून दिला होता आणि मला रंगपंचमी खेळायला कोणी बोलवायलाही येत नाही.
असे अजिबात नाही की आमच्या घरात कोणाला रंगपंचमी आवडत नाही. फक्त मी सोडलो तर आमच्या घरातील इतर तिन्ही मेंबर्सना रंगपंचमी खूप आवडते! म्हणूनच तर मम्मी पप्पा उपनगरातील मावशीच्या सोसायटीत रंगपंचमी खेळायला गेले होते. तेथे त्यांचे जुने मित्र-मैत्रिणी होत्या, ज्यांच्याबरोबर रंगपंचमी खेळायला त्यांना आवडायचे.
आम्ही लहान होतो तेव्हा ते आम्हाला बरोबर घेऊन जायचे आणि अर्थात मी मावशीच्या घरात स्वत:ला कोंडून घ्यायचो आणि रंग खेळायला जायचे टाळायचो.
घरातली तिसरी मेंबर, रश्मी दिदी, लहान असताना मम्मी पप्पांबरोबर मावशीच्या सोसायटीत रंगपंचमी खेळायची. पण जसे ती मोठी होत गेली तसे ती इथे आमच्या सोसायटीतील तिच्या मित्र मैत्रीणीं बरोबर रंगपंचमी खेळणे पसंत करायची म्हणून त्यांच्या बरोबर जात नसे.
आता आम्ही दोघेही मोठे झालो होतो तेव्हा मम्मी पप्पा आम्हाला घरी ठेवून बिनधोक त्यांची मजा करायला जात होतो. रश्मी दिदीपण सकाळीच त्यांच्या मागोमाग घराबाहेर पडली होती, सोसायटीत रंगपंचमी खेळायला.
मी आपला घरात हॉलमध्ये सोफ्यावर लोळत पडलो होतो. टीव्हीवर प्रोग्राम नाहीतर गाणी बघत होतो तर कंटाळा आली की मोबाईलवर ॲडल्ट साईट बघत होतो. मध्ये मध्ये रश्मी दिदीचे सकाळी काढलेले फोटो पाहून लंड ताठवत पडलो होतो.
पण सगळीकडे ज्या बायका मुली दिसत होत्या, त्यांचे नितंब किंवा गांड माझे जास्त लक्ष वेधून घेत होते. कारण स्त्रियांचा हा मादक सेक्सी अवयव, नितंब, का कोणास ठाऊक, पण मला जाम आवडायचा! आणि ती आवड निर्माण झाली घरातल्या घरात स्वत:च्या बहि‍णीचे नितंब पाहून पाहून!
रंगपंचमीचा दिवस होता अन दुपारचे एक वाजत आले होते. रश्मी दिदी घरात आली होती आणि माझ्याशी काहीही न बोलता तशीच तडक किचनमध्ये गेली होती. ते मला थोडे विचित्र वाटले म्हणून मी तिची विचारपूस करायला गेलो.
“काय झालं गं दिदी, अशी धावत पळत का आलीस?” तिच्या जवळ जात मी विचारले.
तिने वर माझ्याकडे एक कटाक्ष टाकला. तिचे डोळे किंचित लाल झालेले दिसत होते म्हणजे ती बहुधा रडली असावी असे दिसत होते.
“तू ठीक आहेस ना दिदी?” मी किंचित काळजीत विचारले.
तिने नुसती होकारार्थी मान हलवली.
“तरी पण? काहीतरी बिनसलय नक्की!” मी शंका बोलून दाखवली.
“काही नाही झालंय.” तिने किंचित त्रासिकपणे उत्तर दिले आणि पाणी पिऊ लागली.
“नक्कीच काहीतरी झालंय. त्याशिवाय का तू अशी पळत आलीस? आणि तुझे डोळे लालसर दिसताहेत, म्हणजे तू रडली आहेस.” मी तिच्या समोरील चेअरवर बसत म्हटले.
“काही नाही रे, तू जा बघू बाहेर, मला बसू दे इथे जरा शांत.” पुन्हा तिने त्रासिकपणे म्हटले.
“मी तुझा लाडका भाऊ आहे ना दिदी, तुझ्या मित्रासारखा? मग मला नाही सांगणार काय झालं ते?” मी तिच्याकडे रोखून पाहत तिच्या भावनांना हात घातला.
त्याने बाकी तिचा त्रासिकपणा निवळला आणि तिचा चेहरा उदास झाला. मग मी परत तिला विचारले, “सांग ना दिदी, काय झाले? माझ्यापासून लपवायचे कारण नाही. मे बी, मी काही हेल्प करू शकेल.”
“अरे तसे सिरीअस काही नाही, यु डोंट वरी!” तिने थोडे रिलॅक्स होत उत्तर दिले.
“सिरीअस नाही तर कॅज्युअल असेल, पण सांग मला काय झालं.” मी खट्याळपणे हसत विचारले.
“अरे काय झालं, ते मी आपल्या सोसायटीतल्या मुला मुलींबरोबर रंग खेळत होते. मस्त धमाल करत होतो आम्ही! तेवढ्यात त्या बाजूच्या सोसायटीतली काही टारगट मुले आपल्या सोसायटीत घुसली आणि धिंगाणा करायला लागले.” दिदी सांगायला लागली.
“अस्सं. काय केलं त्यांनी?” मी चेहरा सिरीअस करत विचारले.
“आधी नुसतेच म्युझिकवर वेडेवाकडे नाचायला लागले. मग ओरडून गलका करायला लागले.”
“हो का! तरीच मला मध्ये कधीतरी खूप मोठा ओरडण्याचा, शिट्टी वाजवण्याचा गलका ऐकायला येत होता.” मी तिच्या म्हणण्याला दुजोरा देत म्हणालो.
“होऽऽऽ! ते तेच टारगट पोरं ओरडत होती. आणि मग त्यांनी मुलींशी थोडी छेडछाड करायला सुरुवात केली. मग बाकी आपल्या सोसायटीतील मोठ्या माणसांनी आणि सिक्युरिटी गार्डने त्यांना बाहेर काढले.”
“हो ना. बरं झालं! उगाच आपल्या सोसायटीत येऊन धिंगाणा करत होते.” मी त्यांचा बंदोबस्त झाला हे ऐकून निश्वास सोडत म्हटले.
“इथपर्यंत सगळे ठीक होते. पण जाता जाता त्यातील एका टारगटाने मा‍झ्या मागे चापट मारत घाणेरडी कॉमेंट्स केली! आणि त्याला साथ देत इतर काहींनीही फायदा घेत मा‍झ्या बॅक साईडवर व्हल्गर कॉमेंट्स केले.”
दिदीने शेवटी सांगितले काय झाले ते!
“अस्सं? नालायक साले!”
मी तिरीमिरीत म्हटले खरे पण त्यांना ‘साले’ बोलून मी अप्रत्यक्षपणे त्यांच्याशी नाते जोडले हे मा‍झ्या लक्षात आले तसे मी जीभ चावली!
“नालायक साले! आपल्या सोसायटीतील मुले आणि मुलीपण.” रश्मी दिदी त्वेषाने म्हणाली.
“का गं, त्यांनी काय केले?” मी कुतुहलाने विचारले.
“ती बाहेरची टारगट मुले मा‍झ्या बॅकवर कॉमेंट्स करून गेली आणि मग आपल्या सोसायटीतल्या मुलांनी चालू केले. ते सगळे मला चिडवायला लागले आणि त्यांना साथ सगळ्या मुली देऊ लागल्या, त्यात मा‍झ्या मैत्रिणीही होत्या.”
रश्मी दिदीचा आवाज बदलला आणि तिचा गळा दाटून आल्यासारखा वाटला. बहुधा ती पुन्हा रडायला लागणार होती. मला काय बोलावे अन करावे ते कळेना. मी आपला गप्पच राहलो.
“मा‍झ्या खास मैत्रिणीही मा‍झ्या बॉटमबद्दल मला चिडवायला लागल्या. मा‍झ्या मागे हात लावून, ‘तुझे किती मोठे आहेत,’ ‘तुझी किती बिग आहे,’ वगैरे.” आणि रश्मी दिदीच्या डोळ्यातून पाणी वाहू लागले.
ती हुंदके देत रडायला लागली. काय करावे ते मला आधी सुचले नाही. पण मग मी तेथे चेअरवर असलेला हात पुसायचा नॅपकिन घेतला आणि तिला डोळे पुसायला दिला. तिने त्याने डोळे पुसले आणि नाक साफ केले.
“ते नक्की काय म्हणाले?” मी कुतुहलाने विचारले.
“काय सांगू तुला? तू अजून लहान आहेस.” रश्मी दिदी विषन्नपणे म्हणाली.
“बस काय दिदी, मी आता काय इतका लहान आहे का? १९वे संपून २०वे लागले ना आता मला.” मी मिश्किलपणे हसून म्हणालो.
“अरे पण माझ्यासाठी तू अजूनही लहानच आहे. माझ्यापेक्षा चांगला ४ वर्षे! माहीत नाही तू ते शब्द कधी ऐकले तरी असतील की नाही ते.” दिदीने समजावण्याच्या सुरात म्हटले.
“कुठले शब्द? तू सांग तर खरं, मग कळेल मला काय बोलले ते.” मी तिला सांगायला गळ घातली.
“अरे तो बी विंगमधला सीमाचा भाऊ समीर, मा‍झ्या बॉटमकडे बोट दाखवत म्हणायला लागला. ‘अरे, हिचे खरेच खूप मोठे आहेत, चला आज नगारा वाजवूया, दोन डेरेदार नगारे आहेत हिच्याकडे’. आणि मग सगळेच काही ना काही घाण घाण कॉमेंट्स करायला लागले.” दिदी तिरीमिरीत म्हणाली.
“काय कॉमेंट्स केले त्यांनी?” मी चेहरा कोरा ठेवत विचारले पण मनातल्या मनात मला उत्तेजना वाटायला लागली.
“कोणी मा‍झ्या बॉटमला ‘भोपळे’ बोलायला लागले, तर कोणी ‘टरबूज,’ कोणी ‘मदनकुंभ’ बोलायला लागले, तर कोणी भरलेले ‘मटके,’ कोणी ‘बलून’ तर कोणी ‘एअरबॅग’!”
“ओह आय सी! पण मग ह्यात व्हल्गर शब्द काहीच नाही.” मी पटकन म्हणालो.
“व्हल्गर शब्द मा‍झ्या मैत्रिणी बोलू लागल्या. मा‍झ्या मागे चापट्या मारत बघा हिची ‘ॲस’ किती मोठी आहे. बघा हिचे ‘कूल्हे’ कसे गरगरीत आहेत. बघा हिचे ‘नितंब’ कसे भरलेले आहेत. बघा हिची ‘गांऽऽ!’ शीऽऽऽ! मला शब्दपण उच्चारवत नाहिये.” दिदी वैतागत म्हणाली.
“मग तू काय केलेस? त्यांच्याशी भांडलीस की काय? का मारामारी करून आलीस?” मी कुतुहलाने विचारले.
“छे! मला तर मेल्याहून मेल्यासारखे झाले! मी काही बोलले नाही आणि खाली मान घालुन वर निघून आली. लिफ्टमध्ये शिरल्यावर मला रडूच आवरले नाही आणि मी उंहूऽऽ उंहूऽऽ उंहूऽऽऽ” आणि पुन्हा तिला रडायला यायला लागले.
मग बाकी मी चेअरवरून उठलो आणि तिच्या जवळ गेलो. तिच्या जवळ जाऊन तिला धीर द्यायला मला तिच्या खांद्यावर हात ठेवायचा होता पण तिचा टी-शर्ट रंगाने माखला होता.
रंगाचा मला तिटकारा होता तेव्हा मी किंचित संभ्रमात पडलो की तिला हात लावावा की नाही? पण तिला गप्प करणे जरूरीचे होते आणि त्यासाठी तिला स्पर्श करणे भाग होते!
शेवटी तिच्या अंगावरील रंगाची पर्वा न करता मी तिच्या खांद्यावर हात ठेवलाच! मी तिला जवळ जवळ चिटकून उभा होतो तेव्हा अचानक तिने मा‍झ्या कंबरेला हाताचा विळखा घातला आणि मग ती मा‍झ्या पोटावर तोंड दाबत मला बिलगत रडू लागली.
तिच्या अंगाचा रंग मा‍झ्या अंगाला लागला तसे मी किंचित अस्वस्थ झालो! मी थोडा भांबावलो आणि किंचित मागे व्हायचा प्रयत्न केला. पण तिची मा‍झ्या कंबरेवरील मिठी घट्ट होती तेव्हा मी मागे होऊ शकलो नाही.
शेवटी मग मी पण तिच्या दोन्ही खांद्यावरून हात टाकून तिला घट्ट जवळ धरले आणि तिचे सांत्वन करत म्हणू लागलो.
“इट्स ओके दिदी, रडू नकोस! ते नालायक काय बोलले ते मनाला लावून घेऊ नकोस! आणि तुझ्या त्या बिची मैत्रिणीं, त्या जळतात तुझ्यावर!” मी दिदीच्या पाठीवरून हात फिरवत वरून खाली तिची मागची बाजू दिसत होती ती न्याहाळत म्हणालो.
“अमितऽऽऽ काय बोलतोयस तू हे?” दिदी पटकन मागे होत वर माझ्याकडे डोळे वटारून पाहत म्हणाली, “बिची काय बोलतोस त्यांना? त्या मैत्रिणी आहेत मा‍झ्या!”
“असतील, पण त्याच तुला व्हल्गर भाषेत चिडवत होत्या ना? तो शेवटचा शब्द जरी तू उच्चारला नाहीस तरी मला माहीत आहे तो काय शब्द आहे ते.” मी म्हणालो.
“काय शब्द आहे तो?” आता दिदीच मला विचारायला लागली.
“गांड शब्द आहे तो, ‘बघा हिची गांड’ असेच म्हणत होत्या ना त्या?” मी बिनधास्त म्हणालो.
“शीऽऽऽ! तुला बरा माहीत हा शब्द?” दिदीने जाब विचारल्यासारखे म्हटले.
“मी म्हटले ना दिदी, मला माहीत आहे बऱ्याच गोष्टी, मी आता मोठा झालोय.” मी अभिमानाने तिला म्हणालो.
“होईना का मोठा, पण माझ्यासाठी तू माझा लहान भाऊच आहेस!” असे म्हणत दिदी पुन्हा मला बिलगली.
“तुला सांगू का दिदी, तुला खरे तर लाजायचे काही कारण नाही. लाज तुझ्या त्या मैत्रिणींना वाटत असेल. त्या सगळ्या तुझ्यावर जळत असतील.” मी तिच्या पाठीवरून परत पहिल्यासारखे हात फिरवत, वरून खाली तिची मागची बाजू दिसत होती, ती निरखून पाहत पाहत म्हणालो.
