काही वेळाने मी शांत झाले. आता माझ्या वेदनापण कमी झाल्या होत्या. मी आता यांना माझ्यामध्ये पूर्णपणे सामावून घेतले होते आणि आता आमच्या पहिल्या वाहिल्या प्रणयाला सुरवात झाली होती. रूममध्ये फक्त माझ्या सुसकाऱ्यांसोबत माझ्या हातामधील बांगड्या व पायातील पैंजणांचा ‘किण किण’ असा तालबद्ध आवाज घुमत होता.
आम्ही दोघेही प्रणय सागरामध्ये मनसोक्त डुंबत होतो. बाहेर थंडी असून देखील रूमच्या आत आम्हा दोघांचीही शरीरे घामाने चिंब भिजून गेली होती. आमचा प्रणय देखील आता परमोच्च बिंदूवर पोचला होता. आता यांनी माझे पाय स्वत:च्या खांद्यावर घेतले आणि शेवटचे धक्के मला देऊ लागले.
यांच्या प्रत्येक धक्क्या सोबत माझे पूर्ण शरीर हालत होते आणि या मीलनाचा अंत जवळ आला होता याची कल्पना आम्ही दोघांनापण आली होती. ह्यांनी धापा टाकत माझ्या अंगावर आपले अंग टाकले. ह्यांची छाती लोहाराच्या भात्यासारखी वरखाली होतं होती. मी त्यांच्या ह्रयद्याची गती ऐकू शकत होते.
आज मी देखील आमच्या संभोगानंतर पूर्ण बाई झाल्याची एक गोड अनुभूति घेत होते. मी ह्यांच्या केसांमधून प्रेमाने हात फिरवत होते. ५ मिनिटे अजय माझ्या अंगावर तसेच पडून होते. आता मला त्यांचा भार सहन होईनासा झाला, शेवटी मी त्यांना म्हणाले,
“अहो उठा ना.”
“अगं असू दे ना. छान वाटतेय गं.”
“अहो पण मला वॉशरूमला जायचे आहे.”
“बरं बाई ठीक आहे.”
अजय माझ्यावरून बाजूला झाले आणि मी उठून वॉशरूमला जाऊन बाहेर आले. माझे लक्ष आरशाकडे गेले. मी स्वत:ला पहिले तर माझ्या ओठांवरील लिपस्टिक गायब झाली होती. माझा विग अस्ता व्यस्त झाला होता. माझ्या छातीवर ह्यांच्या प्रेमाच्या खुणा मला स्पष्ट दिसत होत्या. आज त्या खुणांना पाहून मला स्वत:चा अभिमान वाटत होता व यांच्या धसमुसळेपणा बद्दल आपुलकी सुद्धा.
मी आता स्वत:ला थोडे आवरले व माझा विस्कटलेला अवतार ठीक केला व बेडवर जाऊन ह्यांच्या शेजारी झोपले. आता हे उठले आणि बाथरूमला जाऊन आले व माझ्या शेजारी झोपले. यांनी मला मिठीमध्ये घेतले होते. मला यांच्या मिठीमध्ये खूपच सुरक्षित वाटत होते. आज पर्यंत मी स्वतंत्र सिडींग केले होते पण आज ‘बाईला एका पुरूषाची गरज का भासते?’ ह्याची जाणीव मला झाली होती.
“अरू अनुभव कसा होता गं?” माझ्या पाठीवरून हात फिरवत हे मला विचारात होते.
“इश्श! तुम्ही ना खूपच रानटी आहात.”
मी यांच्या छातीवर खोट्या रागाने गुद्दे मारत होते.
“सॉरी अरू पण मी जर रानटी झालो नसतो ना तर तुला हा अनुभव मिळाला नसता.”
अजय पुन्हा माझ्या निर्वस्त्र शरीरासोबत खेळू लागले, मला सुद्धा त्यांना ‘नाही’ म्हणायची इच्छा होत नव्हती.
“अहो, एक विचारू?”
“हो विचार ना, अरू.”
“खरं खरं सांगाल?”
“हो.”
“माझी शपथ?”
“हो, तुझी शपथ.”
“तुम्ही तुमच्या गर्लफ्रेंड्सना का सोडलेत?”
“अरू जाऊ दे ना तो विषय.”
“अहो सांगा ना, आता काय लपवायचा आहे आपल्या दोघांमध्ये?”
“मी नाही, त्यांनी मला सोडले.”
“का?”
“त्यांना खूप माझ्यासोबत त्रास होत असे.”
“तुमचा आहेच इतका मोठा की कोणालाही त्रास होणारच.”
“तसे नाही अरू, मला त्यांचे मागचे बीळ आवडत असे.”
“ओह्हऽऽ”
आता फक्त मला भोवळ येणेच बाकी राहले होते कारण नियतीने आम्हाला जाणून बुजून जवळ आणले होते.
“अरू काय करू हा ऐकत नाहीय.”
यांनी माझा हात त्यांच्या नागोबावर ठेवला. तो परत फणा काढूनच उभा होता.
“उद्या दिवसभर मला रूममध्येच आराम करावा लागणार तर.”
मी त्याच्यावर हात फिरवत होते.
“उद्याचे उद्या पाहू पण आता याला शांत करणे तुलाच शक्य आहे.”
“ते कसं काय?”
“याला तुझ्या बीळाची ओढ लागलीय.”
“याला आता टोपी घालावी लागणार तर.”
आणि मी नागोबाला टोपी घातली.
आता आमची दुसरी फेरी सुरू झाली होती. आता यांनी मला बेडच्या कोपऱ्यावर ओणवे केले व माझ्या पाठीमागे आले. मी समोर पहिले समोर ड्रेसिंग टेबलचा आरसा होता. आम्ही दोघेपण आम्हाला ड्रेसिंग टेबलच्या आरशामध्ये पाहू शकत होतो.
खरंच अजय शृंगारामध्ये खूपच तरबेज होते. यांचा नागोबा माझ्या बीळामध्ये शिरू लागला. त्याचे घर्षण मला माझ्या बीळामध्ये जाणवत होते. मी यांना माझ्यामध्ये पूर्ण सामावून घेतले होते. या वेळी मला वेदना कमी आणि सुख जास्त मिळत होते. ह्यांनी मला सुखाच्या परम बिंदूवर नेऊन ठेवले होते.
खोलीमध्ये आता फक्त फाटकाऱ्यांचा ‘फट फट’ असा आवाज येत होता. हे माझा पूर्ण घाम काढत होते आणि यांच्याकडून घाम काढून घेण्यात मलापण आनंद वाटत होता उलट आता तो माझा अधिकारच होता.
आमचे नेत्र कटाक्ष आता समोरील आरशामधून सुरू होते. यांच्या प्रत्येक धक्क्या सोबत माझ्या गळ्यातील मंगळसूत्र मागेपुढे होतं असताना मला ते दिसत होते. आम्ही प्रणयाच्या दुसर्या लाटेमधे मनसोक्त डुंबू लागलो होतो. अजयनी या वेळीही मला सुखाच्या परमबिंदूवर नेले आणि अजय माझ्या पाठीवर कोसळले.
काही वेळानंतर आम्ही दोघेपण सावरलो आणि बाथरूमला जाऊन फ्रेश होऊन आलो. मी सरळ यांच्या कुशीमध्ये शिरले. मी मनामध्ये देवाचे आभार मनात होते की या दोन दिवसासाठी मला देवाने खूप विश्वासू, प्रेमळ, केअरिंग नवरा दिला आणि मस्त झोपी गेले.
सकाळी मला लवकरच जाग आली, मी घड्याळामध्ये पाहिले तर सकाळचे ६ वाजले होते. मी अजूनही यांच्या कुशीमध्ये झोपले होते, रात्रभर आम्ही दोघेही निर्वस्त्रच होतो.
बाहेर पक्षांचा किलबिलाट सुरू होता. मी बेडवर उठून बसले. मी हात पसरून मस्त एक आळस दिला आणि “अगंऽऽऽ आईऽऽ गंऽऽ” माझे सर्व अंग ठणकत होते. काल रात्रीचे सर्व प्रसंग एखाद्या चित्रफिती प्रमाणे माझ्या डोळ्यासमोर झरझर आले.
मी यांच्याकडे पहिले, हे एखाद्या लहान बाळाप्रमाणे झोपले होते. झोपेमध्ये यांचा चेहरा खूपच निरागस दिसत होता. यांच्या गालाचं चुंबन घेण्यापासून मी स्वत:ला रोखू शकले नाही आणि मी हलकेच यांचा गालाचे एक चुंबन घेतले.
हे अजूनही साखरझोपे मध्ये होते. यांना उठवून मला कोणताही धोका पत्करायचा नव्हता म्हणून मी हळूच बेडवरून उठले. “आईऽऽऽ गंऽऽ” चालताना देखील मला वेदना होत होत्या तिथे, पण या वेदना आता गोड वाटायला लागल्या होत्या.
माझी नजर समोर आरशाकडे गेली. मी स्वत:ला आरशामध्ये निर्वस्त्र पाहत होते, माझा माझ्या डोळ्यावर विश्वासच बसत नव्हता. माझ्या गळ्यातील मंगळसूत्र तर खूपच छान दिसत होते. माझ्या छातीवरच्या काळ्या निळ्या प्रेमखुणा खूपच स्पष्ट दिसत होत्या. मी त्यावरून हात फिरवू लागले.
“आहऽऽ” एक दुखरी वेदना होती. मी स्वत:शीच म्हणाले, “अरू, हे तर होणारच होते.”
मी माझी नजर एकदा रूममध्ये सगळीकडे फिरवली. रूममध्ये खाली जमिनीवर माझे व यांचे कपडे सगळीकडे अस्ता व्यस्त पडलेले होते. खूपच पसारा झाला होता. मी अगोदर ते गोळा केले त्यातील काही कपड्यांच्या घड्या घालून मी त्यांना वॉर्डरोबमध्ये ठेवून दिले तर काही गोळा करून लॉन्ड्रीसाठी टाकून दिले.
मग मी माझे कपडे घेऊन बाथरूमला गेले आणि माझे प्रातर्विधी आवरून मी काचेच्या क्युबिकलमध्ये शिरले व शॉवर सुरू केला, शॉवरखाली मस्त उभी राहले आणि माझ्या सर्वांगावर गरम पाण्याचा शेक घेऊ लागले. गरम पाण्याच्या त्या झोतामुळे माझ्या अंगाचा ठणका कमी होऊ लागला होता.
१५ मिनिट्स मी पाण्याखाली उभी होते, आता मला खूपच फ्रेश वाटू लागले होते. मी अंघोळ करून बाहेर आले. आज मी माझा आवडीचा आकाशी रंगाचा डिझाइनर सलवार सूट घातला, ड्रेसिंग टेबलसमोर उभी राहून स्वत:चा मेकअप केला व मी रूमसर्विसला कॉल करून चहा मागवून घेतला. हे अजून झोपलेलेच होते.
मी चहा यायची वाट पाहू लागले आणि डोअर बेल वाजली, मी जाऊन दरवाजा उघडला चहा पाहते तर चहा आला होता. मी स्टाफकडून ट्रे घेऊन त्याचे आभार मानले व ट्रे टी-टेबलवर ठेवून १ कप चहा बनवला. चहा घेऊन यांना उठवायला गेले.
“अहो उठा ना, गुड मॉर्निंग.”
“उम्मऽऽ झोपू दे ना अजून थोडा वेळ.”
“अहो, असा काय करताय? उठा चला चहा घ्या.”
“बरं चल उठतो. गुड मॉर्निंग, अरू.”
हे आपले डोळे चोळत बेडवर उठून बसले मी चहा यांना दिला.
“व्वाह! आज सलवार सूट खूपच सेक्सी दिसते आहेस अरू तू!”
“थँक्स, चहा घ्या अगोदर नाहीतर गार होईल.”
यांनी चहाचा कप घेतला आणि हे चहा पिऊ लागले.
“अरू हे काय गं चहामध्ये साखर किती कमी आहे.”
“पाहू द्या, कप इकडे द्या पाहू.”
आणि मी कपमधून एक घोट घेतला.
“ठीक तर आहे.”
“नाही, आता ठीक झाले. तुझ्या ओठांची साखर आता यात मिसळली.”
“इश्श! तुम्ही सकाळी सकाळीच सुरू झालात?”’
“अगं वाटून खाल्ले की प्रेम वाढते म्हणतात.”
आणि एक घोट घेऊन परत कप माझ्याकडे दिला.
“हो का?”
मी कपमधून एक घोट घेतला.
“हो ना. असा चहा खूपच नशीबवान लोकांना प्यायला मिळतो.”
“चला उठा, आवरा लवकर लॉन्जमध्ये नाश्त्यासाठी जायचे आहे आपल्याला.”
“बरं.”’
आणि हे तयार होण्यासाठी बाथरूममध्ये निघून गेले.
मी बाहेर बाल्कनीमध्ये जाऊन उभी राहले.
व्वाह! काय छान वाटत होतं! सकाळीची अंगाला स्पर्श करणारी ती सकाळची बोचरी थंडी! मी माझ्या दोन्ही हातांची विळखा माझ्या शरिराभोवती घालून स्वत:ला त्या थंडीपासून वाचवण्याचा निष्फळ प्रयत्न करत होते.
माझ्या डोळ्यांसमोर हिरवीगार वनराई पसरली होती. सकाळचे सफेद रंगाचे धुके डोंगरमाथ्याला स्पर्श करत होते आणि उगवतीकडे माझ्या आवडत्या केशरी रंगाचा सूर्य प्रकाश पसरला होता. खूपच आल्हाददायक वातावरण होते ते. इकडे हे तयार होऊन बाहेर बाल्कनीमध्ये आले.
“काय पाहते आहेस अरू?”
“निसर्ग सौंदर्य.”
आज अजयनी शेवाळी रंगाची बर्मुडा पॅन्ट व पांढरा टी-शर्ट घातला होता.
“मग आजचा काय प्लॅन आहे?”
“ते आपण लॉन्जमध्ये गेल्या नंतरच समजेल.”
“चल तर मग.”
“चल.”
आम्ही सूटमधून लॉन्जकडे जाऊ लागलो. चालताना मला थोडा त्रास होत होता.
“काय पाहताय असे माझ्याकडे?”
“अरू, तुझी चाल थोडी बदलली आहे गं.”
“हम्म, इतका त्रास होतो हे माहीत असते तर मी कधीच नसते तयार झाले.”
“अगं पूर्ण बाई होण्यासाठी तुला थोडा तरी त्रास सहन करावा लागेलच ना.”
“तुम्ही गोड बोलून मला फसवलत मला.”
“तसं नाही मला तुला घाबरवायचे नव्हते म्हणून मी सांगितले नाही.”
“इश्श! मग आता मी १०० मीटर मॅरेथॉन पाळावी अशी इच्छा आहे का तुमची?”
“तसं नाही गं.”
हे मला जवळ घेत होते.
“मग कसं?”
मीपण जवळ गेले.
“नीट शेक घेतलास ना?”
“हम्म. आत्ता सांगताय मला? चला आता.”
आम्ही अशी गोड नोकझोक करत लॉन्जमध्ये पोहचलो.
