माझं नाव अरुण. गेली ४ वर्षे मी गुपचूप घरी कोणी नसताना संधी मिळेल त्या वेळी आई व ताईचे कपडे वापरून ड्रेसिंग करतोय. मी एक पार्टटाइम क्रॉसड्रेसेर आहे. माझं वय आता १८ वर्षे आहे. माझी सडपातळ शरीरयष्टी, रंगाने गोरा आहे. माझी उंची ५’ ८” व वजन ५५ किलो आहे. या ४ वर्षांमध्ये सिडींगसाठी लागणारे सामान पण मी खरेदी करून ठेवले आहे.
मला ड्रेसिंग करून घरामधील सर्व कामे करण्यात खूप आनंद मिळतो. खास करून ड्रेसिंग करून मला नाश्ता व जेवण बनवताना विशेष आनंद वाटतो, मुळात स्वयंपाकघरात उभे राहून स्त्रियांची सर्व कामे करण्यामध्ये एक प्रकारचा थरार मला अनुभवायला मिळतो. माझ्या या आवडीमुळे मी बऱ्याच पाककला शिकलोय.
घरी आई, बाबा, माझी मोठी बहीण अनुराधा व मी असे आमचे चार जणांचं छोटंसंच व सुखी कुटुंब आहे. माझी अनुराधा ताई माझ्यापेक्षा ५ वर्षांनी मोठी आहे. आई बाबा दोघेही नोकरी करतात. १ वर्षांपूर्वी अनुराधा ताईच लग्न झालं आणि ती तिच्या सासरी गेली. माझे भावजी जयेश हे व्यवसायाने इंजिनिअर आहेत, पुण्यात नोकरी करतात त्यामुळे ताई व भावजी पुण्यातच राहत होते.
जयेश भावजी खूपच स्मार्ट आहेत. त्यांचे वय २८ वर्षे, रंग गोरा, मिश्या ढाढी क्लीन, उंची ६’०”, वजन अंदाजे ७५ किलो, जिम करत असल्यामुळे भरदार छाती आणि स्वभाव खूपच जॉली आणि मनमिळावू. एकूणच काय कोणालाही प्रभावित करेल असं त्यांचं व्यक्तिमत्व आहे.
माझी ताईच्या घरी जायची खूप इच्छा होती पण या वर्षी माझी १२ वी असल्यामुळे घरच्यांनी मला कुठेही बाहेर फिरायला मनाई केली होती त्यामुळे वर्ष भर मला फक्त अभ्यासावर लक्ष केंद्रित करावे लागले होते. अधून मधून ज्यावेळी संधी मिळेल तेव्हा मी ड्रेसिंग करून माझ्यातील स्त्रीला जागृत ठेवली होती.
अनुराधा ताईचं लग्न होऊन वर्ष झालं आणि १२ वी मुळे मला ताईच्या सासरी सुद्धा जायला मिळालं नाही. यावेळी सुट्टीमध्ये मी अनुराधा ताईच्या घरी जायचा प्लॅन केला होता पण बाळंतपणासाठी ताईच आमच्या इकडे आल्यामुळे मला काही अनुराधा ताईच्या सासरी जायचा मुहूर्त लवकर निघेल असे वाटत नव्हते.
माझे पेपर्स संपल्याच्या दुसऱ्या दिवशीच भावजींचा ताईला फोन आला. फोनवर बोलल्या नंतर ताईने मला बोलावले.
“अरे अरुण या सुट्टीमध्ये काय प्लॅन आहे तुझा?”
“काही नाही ग ताई. फक्त आराम करायचा प्लॅन आहे.”
“का रे कुठे फिरायला वगैरे नाही जाणार का?”
“या वेळी तुझ्याकडेच यायचे मी ठरवले होते पण तूच इकडे आलीस त्यामुळे काही प्लॅन नाहीये.”
“अरे मग जा ना पुण्याला, तुझे भावजी पण एकटे खूप वैतागले आहेत यांना पण सोबत होईल.”
“पण ताई भावजीना आवडेल का?”
“का नाही आवडणार? तू त्यांचा एकुलता एक मेहुणा आहे.स नक्की आवडेल त्यांना, मी बोलेन त्यांच्याशी.”
“ओह्ह, पण ताई तू नसताना तिकडे जायचे म्हणजे थोडे आक्वर्ड वाटतंय ग.”
मनातून तसा मला आनंदच झाला होता.
“अरे म्हणतात ना, सारी दुनिया एक तरफ और जोर का भाई एक तरफ.”
“वाह ताई तुला शायरी पण छान सुचते की. पण आई बाबा परवानगी देतील का?”
“ते सगळे सोड. तू तयारी करायला लाग मी आई व बाबाना सांगते.”
“ठीक आहे ताई तू म्हणतेस तर जाईन मी तिकडे.”
“तू आणि ते मिळून बॅचलर लाईफ एन्जॉय करा.”
“वाह ताई. तू खूप चांगली आहेस.”
“आणि हो यांची खबरबात पण मला वरचेवर तू सांगत जा.”
“म्हणजे ताई तू मला तुझा गुप्तहेर बनवून तिकडे पाठवते आहेस तर.”
“तसं काही नाही रे पण काळजी वाटते ना म्हणून.”
खरे तर ताईने एक दगडामध्ये दोन पक्षी मारले होते. एक तर मला पुण्याला जायचे होते, माझी ही इच्छा तिने पूर्ण केली होती आणि दुसरे म्हणजे भावजींवर कंट्रोल. मी मनात म्हणत होतो की विवाहित बायका किती पझेसिव्ह असतात आपल्या नवर्‍याबद्दल.
एकूण काय मला पुण्याला जायला मिळतेय म्हणून मी खूश होतो. ताईने आई-बाबांकडून परवानगी मिळवली तसेच मी पुण्याला येत आहे असे भावजींना देखील कळवून टाकले. आई-बाबांकडून परवानगी मिळवण्याची जबाबदारी ताईने घेतली होती. आता माझे सुट्टीसाठी पुण्याला जाणे निश्चित झाले होते.
खरतर मला मनातून खूप आनंद वाटत होता. मनोमन मी देवाचे खूप आभार मनात होतो कारण सकाळी भावजी एकदा ऑफिसला गेले की ते परत येईपर्यंत पूर्ण दिवस माझ्यासाठी संपूर्ण घर मोकळे असणार होते आणि मला माझी सिडींग करायला खूप वेळ मिळणार होता.
मला माझी सिडींग लाईफ निदान तिकडे मनसोक्तपणे एन्जॉय करायला मिळणार होती. माझे सिडींगचे साहित्य जुने झाले होते त्यामुळे मी मार्केटमध्ये जाऊन मला सिडींगसाठी लागणार काही साहित्य व सोबत एक साडी, एक ड्रेस व इंनर्स विकत घेऊन आलो. माझी पॅकिंग मी सुरू केली.
दुसऱ्या दिवशी रात्री मी पुण्यासाठी निघणार होतो. संध्याकाळी जेवण करून मी जाण्यासाठी निघालो. आईने मला ‘एकटा असताना काय करायचे व काय नाही करायचे’ याची सर्व नियमावली तिसऱ्यांदा ऐकवली आणि माझ्याकडून ती परत वदवून घेतली.
ताईने मला तिच्या शेजारी सर्व लोकाच्या स्वभावाबद्दल नीट सांगितले. कामवाल्या बाईबद्दल पण सर्व सूचना मला दिल्या. बाबा मला सोडायला बस स्टॅण्डवर आले. निघताना बाबानी मला काही लागल्यास हे पैसे असूदेत म्हणून अजून ५००० रुपये दिले आणि सामानाची काळजी घेण्याबद्दल पुन्हा एकदा बजावले.
मला माझ्या सामानाची काळजी सर्वात जास्त होती कारण माझे सर्व स्टफ तिकडेच तर होते. माझे तिकीट रिसेर्व्हशन अगोदरच झाले होते, मी बाबाना निरोप देऊन सर्व सामान नीटपणे ठेवून माझ्या जागेवर बसलो.
उन्हाळ्याची सुट्टी असल्यामुळे बसला खूपच गर्दी होती. रात्रीचा प्रवास होता. मी डोळे बंद करून पुढचा विचार करत बँक रेस्टवर विसावलो आणि कधी मला झोप लागली हे समजलेच नाही. मला जाग आली ती सकाळी ७.३० वाजता बस पुण्याला पोहचली त्यावेळीच.
मी बसमधून खाली उतरलो. मी सरळ रिक्षा केली व भावजीच्या घरी आलो. ताईचा फ्लॅट टॉप फ्लोअरला होता मी लिफ्टने वर आलो आणि डोरबेल वाजवली. भावजींनी दरवाजा उघडला.
“हाय भावजी.”
“हाय अरुण, ये आत ये.”
“हो भावजी.”
“प्रवास कसा काय झाला रे तुझा?”
“छान झाला, तुम्ही कसे आहेत भावजी?”
“मी मस्त मजेत, तसा एकटा मी बोर झालो होतो. पण तू आलास बरे झाले.”
“इट्स ओके भावजी.”
“तुझी बोर्डाची परीक्षा कशी झाली रे? पेपर्स कसे गेले तुझे?”
“छान झाली भावजी, पेपर्स सोपे गेले आहेत.”
“मग किती दिवसाचा प्लॅन आहे तुझा इकडचा?”
“निदान १५ दिवस राहावे असं ठरवलं आहे. चालेल ना?”
“हो छान म्हणजे १५ दिवस मला अजिबात बोर नाही होणार. बरं अरुण तू काय घेणार? चहा की कॉफी?”
“काहीही चालेल भावजी.”
भावजी उठून स्वयंपाक घरात निघून गेले व २ कप चहा बनवून घेऊन आले. आम्ही चहा पिऊ लागलो.
“भावजी चहा छान झालाय हा.”
“निदान तेवढं तरी येत.”
“मग ऑफिस कसे चालू आहे तुमचे भावजी?”
“ऑफिस पण मस्त सुरू आहे, बरे झाले तू आठवण करून दिलीस मला लेट होईल ऑफिसला चल मी आवरतो.”
“ठीक आहे भावजी.”
“शेवंता मावशी नंतर येतील आणि सगळी साफसफाई करतील त्या.”
“बरं भावजी.”
आणि भावजी आवरण्यासाठी आपल्या बेडरूममध्ये निघून गेले.
साधारण ३० मिनिटांनी भावजी सर्व आवरून ऑफिसला जाण्यासाठी निघाले.
“अरुण चल निघतो रे मी, संध्याकाळी मस्त गप्पा मारूयात.”
“ठीक आहे भावजी. तसाही आज मी आरामच करणार आहे.”
“बाहेर जायचे असेल तर ही दुसरी किल्ली ठेव तुझ्याकडे लॉकची.”
“ओके भावजी परत कधी याल तुम्ही?”
“संध्याकाळी ७ वाजतील मला परत घरी यायला, का रे?”
“बरं भावजी, मी असाच विचारलं होत.”
भावजी ऑफिससाठी निघून गेले काही वेळानंतर शेवंता मावशी आल्या. त्यांनी येऊन सर्व साफ सफाई केली आणि जाताना त्या ‘पुढचे १५ दिवस येणार नाहीत’ असे त्यांनी सांगितले. मी कारण विचारल्यावर त्यांच्या मुलीचे बाळंतपण असल्यामुळे त्या येणार नसल्याचं त्यांनी सांगितलं.
माझ्या मनात आनंदाच्या उकळ्या फुटत होत्या. आता मला कोणाचाही व्यत्यय न होता पूर्ण दिवस ड्रेसिंग करण्याचं स्वातंत्र्य मिळणार होते. मावशी निघून गेल्यावर मी दुपारचे जेवण आटोपले व थोडा वेळ आराम करण्यासाठी म्हणून बेडवर पडलो मला मस्त एक छोटीशी डुलकी लागली.
२ तासानंतर मला जाग आली. घड्याळमध्ये पहिले तर दुपारचे २ वाजले होते. माझे अंग प्रवासामुळे खूपच आंबले होते, त्यामुळे मस्त गरम पाण्याचा शॉवर घ्यायचा मी विचार केला. त्या अगोदर मी मस्त शेविंग केले.
घरातील एकांत पाहून व खूप दिवस ड्रेसिंग केले नव्हते त्यामुळे मला ड्रेसिंग करायची खूप इच्छा होत होती. मी माझ्या तयारीला लागलो माझ्या छातीवर केस नाहीत पण हात व पायावर केस दिसत होते मी माझ्या बॅगेमधून वीट क्रीम काढून घेतली आणि मग अंघोळीसाठी बाथरूममध्ये गेलो.
अगोदर क्रीमच्या मदतीने मी माझ्या हात, पाय व तिकडील सर्व केस काढून टाकले. मग गरम पाण्याचा शॉवर सुरू करून मी शॉवर खाली १० मिनिटे उभा राहिलो. गरम पाण्यामुळे मला आता खूप छान व रिलॅक्स वाटू लागले होते.
अंघोळ उरकून मी माझ्या बेडरूममध्ये आलो अंग पुसून घेतले. मी माझी बॅग उघडून माझे सिडींगचे सर्व सामान बाहेर काढले व माझी अंतवस्त्रे घातली. पूर्ण शरीरावर बॉडी लोशन लावले. मग मी नवीन खरेदी केला सलवार कुर्ता घातला आणि आरशासमोर बसून मी माझा मेकअप करू लागलो.
मग मी विग घातला माझ्या डोक्यावर विग नीट अड्जस्ट केला आणि स्वत:ला आरशासमोर पाहू लागले. मला माझे लेडीज रूप पाहून खूप छान वाटत होते. मग मी माझ्या सॅन्डल्स बागेतून काढल्या आणि मस्तपैकी थोडा कॅट-वॉक केला. बेडवर जवळच एक फेमिना मासिक पडले होते मी बेडवर बसून मासिक वाचू लागलो.
संध्याकाळचे ४ वाजत आले होते. मला चहा प्यायची खूप इच्छा झाली होती म्हणून मी चहा बनवण्यासाठी स्वयंपाक घरात आलो. चहा बनवून परत बेडरूममध्ये जाऊन चहाचे घोट घेत मासिक वाचू लागलो आणि समोर कोणातरी खाकरण्याचा आवाज ऐकला आणि समोर पाहतो तर काय? भावजी!!
