मी आणि माझे भावजी भाग : ८

२ दिवस नंतर आम्ही ताईला डिस्चार्ज मिळाला व तिला आम्ही घरी घेऊन आलो. भावजी ताईची खूप काळजी घेत होते. घरातील लोक पण त्या दोघांना प्रायव्हसी देत होतो. ३-४ दिवस ताईचा मूड ठीक नव्हता. तिच्यामध्ये व भावजी मध्ये काय बिनसलं ते घरातील लोकांना समजत नव्हतं. माझ्या सोबत पण ती तुटकंच बोलत होती.

मला थोडीफार कल्पना आली होती की कदाचित माझं व भावजींचं गुपित ताईला समजलं आहे. सर्व ठीकठाक झाल्यावर असाच एका दुपारी मी व ताई एकटे असताना ताईने मला भावजींबद्दल विचारायला सुरवात केली.
“काय रे, अरुण तुझे भावजी ठीक आहेत ना?”

“अगं ताई तू उगाच त्यांच्यावर संशय नको घेऊस ग. त्यांचं तुझ्यावर खूप प्रेम आहे.”

“हो का? मला नाही तस वाटत त्यांचं वागणं थोडं बदललं आहे.”

“काहीही काय बोलतेस ग ताई.”

“ही आरोही कोण आहे रे?”

माझ्या मनात एकदम धस्स झालं. आता काय बोलावे हे समजत नव्हतं तरी पण मी तिला म्हणालो.

“भावजी तुला काही बोललेत का?”

“मी त्यांना विचारलं तर ते म्हणाले की त्यांनी घरीच सोय केली आहे ते मला समजले नाही.”

“ते मी कास काय सांगू ग?”

मला काय बोलावं हेच समाजात नव्हतं.

“अरे तूच तर सांगू शकतोस ना?”

ताई आता गालात हसत होती.

“तुझ्या ऑर्डर प्रमाणे ते कुठं बाहेर जाऊ नयेत इतकी तरतूद केलीये मी.”

“हो म्हणून तर तुला विचारतेय मी. पण मला भीती वाटतेय जे काही होते आहे त्यामुळे तुझी लाईफ खराब होणार नाही ना?”

“ताई सध्या आरोही तुझी लहान बहीण आहे आणि तीच सध्या तुझ्या अनुपस्थितिमध्ये भावजीची काळजी घेतीये.”

“तिला नीट काळजी घ्यायला सांग रे. मी तिकडे आले की भेटेन मी तिला.”

“ताई तुला राग नाही येणार ना ग तिचा?”

“राग कशाला येईल रे/ उलट माझ्या अनुपस्थितिमध्ये ती माझ्या नवऱ्याची काळजी घेते आहे ते पण कसलीही अपेक्षा न बाळगता.”

अनुताई माझा हात पकडून बोलत होती. तिच्या बोलण्यात मला जिव्हाळा जाणवत होता. ताईने खरोखरच खूप समजूतदार पण दाखवला होता.

घरातील वातावरण आता हळूहळू सामान्य झाले होते. एक आठवडा आता संपत आला होता. मी आई बाबा व ताईची परवानगी घेऊन मी व भावजी परत पुण्याला येण्यासाठी निघालो. दुपारी जेवण करून आम्ही प्रवास सुरू केला.

मला भावजींचा थोडा रागच आला होता. काही वेळ प्रवास केल्यानंतर मी भावजींना विचारले.

“भावजी तुम्ही अनुताईला आपल्या बद्दल का सांगितलं हो?”

“अरे गप्पा मारता मारता तिने माझा फोन चेक केला. त्या मध्ये तुझे फोटो पहिले तिने. त्यामुळे मला तुझ्याबद्दल सांगावं लागलं तिला.”

“म्हणूनच ती तुमच्यावर रागावली होती का?”

“हो तेच तर कारण होते पण तिला मी सर्व कल्पना दिल्यावर ती शांत झाली आणि काही काळासाठी तिने आपल्याला परवानगी पण दिलीये.”

“भावजी जे काही आहे ते ताई परत येईपर्यंत आपण चालू ठेवू. ती आल्यावर बाकी आपल्यामध्ये जे आहे ते सर्व बंद.”

“तिने सुद्धा हीच अट ठेवलीये.”

आता माझ्या मनावरील ओझे खूप कमी झाले होते व माझ्या मनात ताईच्या समजूतदारपणा बद्दल आदर निर्माण झाला होता. आम्ही संध्याकाळी घरी पोहचलो. आठवडाभर भावजी भुकेले होते मला त्यांच्या नजरेतून ते दिसत होते. आज ते त्यांची भूक शमवणार याची मला पुरेपूर कल्पना होती.

मी घरी आल्यावर सर्व घर आवरून घेतले. भावजींना ताईचा फोन आला होता ते ताई सोबत गप्पा मारत होते. शेवटी त्यांनी मला आवाज दिला.

“आरोही तुझ्या ताईला बोलायचे आहे इकडे ये.”

“आले भावजी.”

मी भावजींकडून फोन घेतला व ताई सोबत बोलू लागले.”

“आरोही नीट पोहचलीस ना ग?”

“हो ग ताई.”

“मग आज रात्रीचा तुमचा प्लॅन झाला असेल?”

“नाही ग ताई.”

“आज तुझ्या भावजींना माझ्या लग्नाच्या लेहंगा चोळीमध्ये तुला पाहायचे आहे ग.”

“इश्श!! ताई काय ग तू पण?” मी लाजत म्हणाले.

“आग आता कशाला लाजतेस, काय ग एक विचारू का तुला?”

“हो विचार ना ताई.”

“काय ग पाहिल्यांदा खूप त्रास झाला असेल ना ग तुला?”

“हो ताई भावजींनी अगदी रडवले होते ग मला.”

“मला सुद्धा पहिल्यांदा खूप त्रास झाला होता ग, बाई होणे किती त्रास दायक असते याचा अनुभव आला ना तुला?”

“हो ग ताई पण त्यात सुद्धा एक वेगळंच समाधान मिळते ग.”

“मग घे आज सुद्धा समाधान. आज दुसरी अनु दिसशील तू.”

“हो का ग ताई, ताई मी आता फोन ठेवते ह.”

“अग ड्रेसिंग केलेस की तुझे फोटो नक्की पाठव ग मला.”

“हो ताई पाठवते.”

मी फोन भावजींकडे दिला व मी बेडरूममध्ये निघून गेले.

आत आल्यावर मी वॉर्डरोब उघडून ताईचा लग्नातील लेहंगा चोळी ड्रेस बाहेर काढला, त्या वरून हात फिरवताना खुपच छान वाटत होते. खूपच सुंदर ड्रेस होता तो. मग मी तयार होऊ लागले. मी लेहंगा चोळी नेसले. स्वत:ला आरशामध्ये पहिले ड्रेसिंगला मॅचिंग दागिने घातले. परत थोडा मेकअप केला.

आज मला अनुताई सारखं दिसायचं होत. मी भांगामध्ये सिंदूर व गळ्यामध्ये मंगळसूत्र घालायला मी विसरले नाही. मला भावजींचा प्लॅन लक्षात आला होता. आता मी परफेक्ट नववधू दिसत होते. मी दरवाजाचा लॉक खोलून मी ड्रेसिंग टेबलसमोर येऊन बसले व भावजींची वाट पाहू लागले.

दरवाजावर मला नॉक केल्याचा आवाज आला.

“अहो दरवाजा उघडाच आहे या आत.”

भावजी आत आले मी ड्रेसिंग टेबलसमोर घागरा चोळीमध्ये उभी होते, माझ्या डोक्यावर मी चुनरी ओढून घेतली होती.

“वाह आरोही एकदम अनुच दिसते आहेस. अनुसुद्धा अगदी अशीच दिसत होती.”

“हो का भावजी?”

“हो ग.”

“हा फोन घ्या व माझे फोटो काढा ताईला पाहायचे आहेत.”

“बरं बाई.”

भावजींनी वेग वेगळ्या पोजमध्ये माझे फोटो काढले. मी मग मी फोन घेऊन ताईला माझे फोटो पाठवून दिले. ताईने फोटो पाहून मला ‘बेस्ट लक’ असा मेसेज केला. मी पण ताईला थँक्स म्हणून रिप्लाय दिला.

आता भावजींनी मागूनच मला मिठीमध्ये घेतले. व्वा! काय फिलिंग होती ती! मला माझ्या कानावर मानेवर गरम श्वास जाणवू लागले आणि नंतर त्यांनी चुंबनाचा वर्षाव सुरू केला. एका हाताने ते माझ्या उघड्या बेंबीची खोली माजत होते तर दुसऱ्या हाताने माझ्या वक्षांची गोलाई मोजत होते.

त्यांचा सोटा मागून माझ्या कमरेवर ढुसण्या मारत होता. माझ्या तोंडातून फक्त ऊतस्फ्रूत सित्कार निघत होते. माझी चुनरी कधीच जमिनीवर गाळून पडली होती. आता भावजींनी मला वळवले व ह्यांच्या डोळ्यात पाहू लागले.

भावजींनी खाली वाकून माझ्या ओठावर ओठ ठेवले आणि माझ्या ओठांचं रसपान करू लागले. यावेळी रसपान इतके तीव्र होते की हे माझ्या ओठातील रस आता पूर्ण पितात की काय असे मला वाटू लागले. त्यांनी आपली जीभ माझ्या तोंडामध्ये सारली, मी पण माझे तोंड उघडून तिचे स्वागत केले.

भावजीच्या जिभेने आता माझ्या तोंडामध्ये मुक्तसंचार सुरू केला होता. आईss गs काय फिलिंग होती ती! शब्दच नाहीयेत याच वर्णन करायला आणि त्याचवेळी भावजींनी माझा एक हात त्यांच्या सोट्या वर ठेवला.

मी त्यांचा इशारा समजले आणि माझा हात त्याच्या वरून फिरवू लागले. माझ्या स्पर्शाने यांचा सोटा तरारून फुगला होता. आता भावजींनी माझे खांदे खाली दाबायला सुरवात केली. मला त्यांना काय हवे आहे ते समजले व मी त्यांच्यासमोर हळुवार पाने गुडघ्यावर बसले आणि अंडरवेर सकट त्यांचा पायजमा मी खाली ओढला.

भावजींनीच सोटा माझ्या समोर उड्या मारू लागला. मी त्याच प्रेमाने चुंबन घेतलं व हळूहळू मी त्याचा चोकोबार प्रमाणे चोखू लागले वर भावजींच्या तोंडून सित्कार निघत होते आणि मी माझं काम मन लावून करत होते. काही वेळाने भावजींनी मला उठवले.

“अरु आवडला ना ग चोकोबार?”

“हो भावजी.”

“आज फक्त ‘अहो’ म्हण मला, छान वाटेल ऐकायला मला.”

“इश्श बाई तुम्ही पण ना.”

मला सुद्धा ही फिलिंग छान वाटली. ह्यांनी मला जवळ ओढले आणि त्यांच्या मांडीवर बसवून घेतले. माझी पाठ त्यांच्याकडे होती. आता भावजींनी माझ्या चोळीचा नाड्याला हात घातला आणि माझी चोळी सैल झाली. मी चोळी काढू लागली, भावजींनी मला चोळी काढायला मदत केली.

आता हे माझ्या उघड्या पाठीसोबत खेळत होते ह्यांचे गरम श्वास मला धुंद करत होते. काही क्षणात माझी ब्रा सुद्धा माझ्या शारीपासून विलग झाली. हे माझ्या छातीवरील छोट्या छोट्या बोंडांसोबत खेळू लागले. मधेच ते त्यांना कुस्करत होते. गोड वेदना माझ्या मस्तकात झिंग आणत होत्या.

भावजींनी मला उभी केली. आता ह्यांचा हाती माझ्या लेहंग्याची नाडी लागली आणि क्षणामध्ये माझा लेहंगा खळकन जमिनीवर आला. आता भावजींनी माझी निकरपण काढून टाकली. मी भावजींच्या समोर पूर्ण नग्न झाले होते. भावजींनी पण आता आपले सर्व कपडे काढून तयारी केली.

आता भावजींनी मला बेडच्या कोपऱ्यावर ओणवे केले व माझ्या पाठीमागे आले. मी समोर पाहिले, समोर ड्रेसिंग टेबलचा आरसा होता. आम्ही दोघेपण आम्हाला ड्रेसिंग टेबलच्या आरशामध्ये पाहू शकत होतो. यांचा सोटा माझ्या बीळामध्ये शिरू लागला त्याचे घर्षण मला माझ्या बीळामध्ये जाणवत होते.

आठवड्याभरानंतर आम्ही परत एकत्र येत होतो त्यामुळे मला थोडा त्रास होत होता. मी यांना मा‍झ्यामध्ये पूर्ण सामावून घेतले होते. यावेळी मला वेदना व सुख असे दोन्ही अनुभव मिळत होते. ह्यांनी मला सुखाच्या परम बिंदूवर नेऊन ठेवले होते.

खोलीमध्ये आता फक्त फाटकाऱ्यानाच ‘फट फट’ असा आवाज येत होता. हे माझा पूर्ण घाम काढत होते आणि यांच्याकडून घाम काढून घेण्यात मलापण आनंद वाटत होता उलट आता तो माझा अधिकारच होता.

आमचे नेत्र कटाक्ष आता समोरील आरशामधून सुरू होते. भावजींच्या प्रत्येक धक्क्या सोबत माझ्या गळ्यातील मंगळसूत्र मागेपुढे होतं असताना मला ते दिसत होते. आम्ही प्रणयाच्या पहिल्या लाटेमधे मनसोक्त डुंबू लागलो होतो. भावजींनी मला सुखाच्या परमबिंदूवर नेले आणि भावजी माझ्या पाठीवर कोसळले. काही वेळानंतर आम्ही दोघे पण सावरलो आणि बाथरूमला जाऊन फ्रेश होऊन आलो.

“काय छोटी अनु कस वाटलं ग?”

“इश्श, काय पण तुमचं?”

“अगं खरंच ग.”

मी लाजून भावजींच्या मिठीमध्ये शिरले. मनोमन मी स्वत:ला आज अनुताईच्या ठिकाणी समजत होते. त्या नंतर महिनाभर मी अनुताईच्या घरी ‘छोटी अनु’ म्हणून राहिले.

माझा निकाल पण लागला, मला चांगले मार्क्स मिळले होते. पुढे मी इंजीनियरिंगला प्रवेश घेतला. पुढे शिक्षण पूर्ण करून चांगल्या जॉबला लागलो. मी जाणून बुजून अनुताई समोर कधी ड्रेसिंग केली नाही. आज पण कधी चान्स मिळाला तर मी व भावजी सिक्रेट मध्ये भेटत्तो व एन्जॉय करतो.