सकाळचे आठ वाजले होते. माधुरी, रूचिरा व शिल्पा अगोदरच आल्या होत्या. आम्ही एक कोपर्‍याचे टेबल पाहून बसलो व आणि नाश्ता करू लागलो. सोनाली व पूजा आमच्यानंतर पोहचल्या. नाश्ता झाल्यावर पुढच्या प्रोग्रामसाठी मला लेडीजनी बोलावून घेतले. त्या सर्वच जणी जीन्स पॅन्ट व टॉपमध्ये होत्या. मी पण जाऊन त्यांच्यात सामील झाले.
“हाय लेडीज, मग आजचा काय प्लॅन आहे?” मी
“आजचं सोड गं, कालची रात्र तू कशी घालवलीस, ते सांग आम्हाला?” रूचिरा
“छानच!” मी
“गिफ्ट कसे वाटले आमचे?” सोनाली
“थँक्स गं, मस्त होते गं फिटिंग, एकदम परफेक्ट होती.” मी
“अरू, तुला काल रात्री चांगलीच चेपलेली दिसतेय?” शिल्पा
“अगं असा काही नाही गं.” मी
“अगं ते तुझ्या चालीवरून समजतेच आहे आम्हाला.” माधुरी
“अगं ते ना.” मी
“अरे ती अजून नवीन आहे, सवय नाही ना तिला. अरू होईल गं सवय तुला पण हळूहळू. काळजी करू नकोस.” पूजा
“थँक्स, पूजा.” मी
“तेल किंवा जेल वापर गं, त्रास कमी होतो त्याने.” रूचिरा
“बरं बाई रूचिरा.” मी
“नीट शेक घे गं बाई म्हणजे दुखायचा त्रास तेवढाच कमी होतो.” सोनाली
“बरं.” मी
“अगं प्रत्येक वेळी तेल व जेली वापरण्यापेक्षा कधीतरी तोंडाचा पण वापर कर गं.” माधुरी डोळा मारत म्हणाली.
“माधुरी तुझे आपलं काहीही हं. असं कधी असतं का?” मी
“फक्त श्वासांवर नियंत्रण ठेवायला शिक.” शिल्पा
“एकदा करून बघ म्हणजे समजेल तुला त्यातली मजा.” रूचिरा
“रूचिरा तूपण? आता पुरे का गं बायांनो.” मी
“अगं तू नवीन आहेस म्हणून तुला टिप्स देत आहोत आणि ते ही फुकटमध्ये.” पूजा
“आता काही मुद्द्याचं बोलणार आहात की असाच चालू राहणार आहे?” मी
“आम्ही सर्वानी आज आउटींग आणि वनभोजनाचा प्लॅन केला आहे. इकडे पांडवगड म्हणून एक किल्ला आहे तिकडे जाऊयात. आपल्या सर्वांचा आजचा पूर्ण दिवस तिकडेच घालवायचा प्लॅन आहे आणि तू हे काय नेसली आहेस, अगोदर जाऊन चेंज कर आणि ट्रेकिंगसाठी ठीक असे कपडे घाल.” शिल्पा
“जमेल ना तुला यायला? तुझी अवस्था पाहून मला नाही वाटत तू येशील आमच्या सोबत.” सोनाली
“असा काही नाहीय सोनाली. मी येणार आहे गं, डोंट वरी मी काय कचकड्याची बाहुली नाहीय, कधी निघायचे आहे आपल्याला?” मी
“आपले लंच पॅक होते आहे आणि अजून ४५ मिनिटामध्ये ट्रॅव्हलर येईल तर तू जा व लवकर आवरून ये.” माधुरी
“ठीक आहे.”
मी परत ह्यांच्यापाशी आले, हे चहा पीत होते.
“तुम्ही इकडेच बसा. मी १५ मिनिटात आले चेंज करून.”
“हा ड्रेस पण छान आहे, चेंज कशाला?”
“आल्यावर सांगते.”
आणि चेंज करण्यासाठी मी सूटमधे निघून आले.
मी आउटींग म्हटल्यावर आज ह्यांचा सोबत हलका फुलका रोमांस खूप होणार होता. मी सूटमध्ये आल्यावर अगोदर माझ्या नागि‍णीला टोपी घातली मग चेंज करून मी राखाडी रंगाची जीन्स पॅन्ट व एक तपकिरी रंगाचा प्रिंटेड टॉप शर्ट घातला आणि मी परत लॉन्जमध्ये आले.
“अरे व्वा! अरू खूपच छान गं, या ड्रेसमध्ये पण तू सुंदर दिसतेस.”
“खरंच का?”
“हो गं, मग काय गं, काय प्लॅन आहे आजचा?”
“आज आउटींग आणि वनभोजनाचा प्लॅन केला आहे सर्वानी.”
“मस्त कुठे काढलीये मग ट्रिप?”
“इथून जवळच पांडवगड म्हणून एक किल्ला आहे तिकडे जायचे आहे.”
“म्हणजे पूर्ण दिवस तिकडेच का?”
यांच्या चेहर्याचा रंग उडाला होता.
“हो पूर्ण दिवस.”
मी आता गालात हसत होते.
“ पण रात्र आपलीच असेल ना?”
“इश्श!”
हॉटेलच्या स्टाफने आम्हा सर्वांचे लंच पॅक केले होते. आता दहा वाजायला आले होते. आम्ही ट्रॅव्हलरची वाट पाहत होतो. काही वेळात ट्रॅव्हलर आली. स्टाफने सर्व लंच आणि बाकीचे सामान गाडीमध्ये ठेवून दिले. ह्यांनी मोठा शिताफीने शेवटची सीट पकडली होती. मी पण येऊन खिडकी जवळची सीट पकडून बसले.
सर्व कपल्स जोडीने ट्रॅव्हलरमध्ये बसले. आमचा हा प्रवेश अंदाजे ४० किलोमीटरचा होता. घाट असल्यामुळे आम्हाला तिकडे पोहचायला साधारण दीड तास तरी लागणार होत आणि आम्ही निघालो. आता या संधीचा फायदा सर्वच मेल पार्टनर्स घेणार याची आम्हा सर्वच लेडीजना कल्पना होती.
मी खिडकीमधून मी बाहेर पाहू लागले. आता यांची चुळबुळ सुरू झाली होती पण यांना काही करता येत नव्हते. मला मनोमन यांच्यावर खूप हसू येत होते. मी मुद्दाम यांच्याकडे दुर्लक्ष करत खिडकीमधून बाहेर निसर्ग सौंदर्याचा आस्वाद घेत होते.
शेवटी यांनी माझ्या खांद्यावर आपला उजवा हात टाकला. मी यांच्याकडे पहिले पण मी काही बोलले नाही आणि हळूहळू हे आपला हात माझ्या उजव्या खांद्यावरून खाली सरकवू लागले. यांचा सर्व कावा माझ्या लक्षात आला, ह्याचा हात आता माझ्या छातिच्या उजव्या बाजूवर होता.
“अहो काय हे?”
“तू तुझे काम कर मला माझं काम करू दे ना.”
“अहो पण इकडे सर्व लोक आहेत ना हो.”
“तू फक्त माझ्या स्पर्शाचा आनंद घे आणि मला माझा आनंद घेऊ दे.”
“पण?”
“श्श्श! आता काही बोलू नकोस.”
मी काही बोलले नाही आणि यांनी यांचे काम सुरू केले. माझ्या शर्ट वरूनच हे माझी गोलाई मापात होते व हळूहळू दाबत होते. आता मी माझे डोळे बंद करून माझे डोके हेडरेस्टवर ठेवून दिले आणि स्वतःला रिलॅक्स केल्याचं दाखवू लागले. मला पण आता तो स्पर्श हवा हवासा वाटू लागला. यांचे मसाज स्किल मला आवडू लागले होते. जसा वेळ जाऊ लागला तसा दाब पण वाढतोय, हे मला जाणवू लागले.
काही वेळाने हे माझ्या कानात हळूच म्हणाले,
“अरू शर्टचे वरचे बटण काढ ना.”
“नको ना, कोणी पाहील ना.”
“अगं कोणी नाही पाहत. प्लीज कर ना ओपन.”
“बरं, पण जास्त चावटपणा नाही चालणार हं.”
“हो गं बाई.”
“प्रॉमिस?”
“गॉड प्रॉमिस.”
मी माझ्या शर्टचे वरचे एक बटण काढले व डोळे बंद करून घेतले. आता यांचा हात माझ्या शर्टच्या आत शिरला होता आणि माझ्या ब्रा वरून फिरत होता. आणि अचानक हे माझा निप्पल चिमटीमध्ये घेऊन दाबायला लागले.
“स्स्स. अहो दुखते ना जरा हळूच.”
“बरं.”
काही वेळानंतर यांचा हात माझ्या डाव्या बाजूवर देखील करामत करत होता. हे माझे दोन्हीही निप्पल्स आलटून पालटून चिमटत होते. मी डोळे बंद करून त्या गोड संवेदना अनुभवत होते. यांच्या या कारामतींमध्ये दीड तास कधी गेला हे मला कळलेच नाही आणि आम्ही पांडवगडेच्या पायथ्याशी पोहचलो.
शिल्पाने आम्हाला किल्ल्याबद्दल थोडी माहिती दिली. किल्ल्याकडे कोणालाही आकर्षित करणारी पहिली गोष्ट म्हणजे त्याचा विलक्षण आकार. किल्ला पाहून मलाही ते नक्की जाणवले.
आम्ही सर्व सामान ट्रॅव्हलरमधून काढून घेतले आणि लेडीज व जेन्टस असे वेगवेगळे २ ग्रूप केले. सर्व सामान वर नेण्याची जबाबदारी जेन्टस ग्रूपने घेतली आणि आम्ही लेडीज पूर्णपणे मोकळ्या झालो. आम्ही किल्ल्याकडे प्रस्थान केले. सर्व जेन्टस आमच्या पुढे कधीच निघून गेले होते. आम्ही ही गप्पा मारत मारत चढण चालू लागलो.
“आता ही कल्पना कोणाची आहे गं?” मी
“तुला अजून नाही समजले का? अर्थातच ही कल्पना शिल्पाची आहे.” रूचिरा
“शिल्पा छान हं. आज मस्त दिवस जाणार आपला.” मी
“अगं रूममध्ये ते करण्यापेक्षा हे बरं ना.” शिल्पा
“इश्श! तू परत सुरू झालीस का?” मी
“व्वा! काय सुंदर नजारा आहे!” माधुरी
“अगं सगळे जेन्टस खूप पुढे निघून गेले आहेत.” मी
“तसेही त्यांना फक्त चढण्याचीच प्रॅक्टिस आहे.” पूजा
“हम्म, पूजा तुला नेहमी हेच आठवते का?” मी
“मी काय चुकीचं बोलले? आता तुझ्या डोक्यातून कालची रात्र गेली नसेल तर त्याला मी काय करणार?” पूजा
आम्ही चेष्टा मस्करी करत किल्ल्याच्या मुख्य दरवाजा व तटबंदीपाशी पोहचलो. तटबंदीच्या आत, जे प्रत्यक्षात जागोजागी उध्वस्त होती. त्यामुळे वरील टेकडी व किल्ल्याचे भव्य दर्शन होत होते. वर लेणी, खडक, पाण्याचे कुंड, भगवान हनुमान मंदिर, देवी पांडजाई मंदिर आणि तीन पिसणारी चाके हे सर्व पाहण्यासारखे होते.
आम्ही आमचे सर्व सामान पांडजाई देवीच्या मंदिरामध्ये ठेवले व सर्व किल्ला पाहायचे ठरवले आणि सर्व जण मिळून गप्पा मारत किल्ला पाहू लागलो. व्वा! काय छान वाटते होते! आम्ही अगोदर पण आउटींग केले होते पण हे आउटींग खूपच वेगळे होते.
एव्हाना दुपारचे दीड वाजले होते आणि पोटामध्ये भुकेने कावळे ओरडत होते. सर्वानी मिळून आता लंच घेण्याचा निर्णय घेतला. आम्ही मंदिरामध्ये परत आलो. सर्वानी कामे वाटून घेतली. कोणी झाडून काढत होते तर कोणी चटई टाकत होते, कोणी लंचचे डबे उघडत होते तर कोणी पाण्याचे ग्लास भरत होते आणि आमची पंगत बसली. हसत खेळत, विनोद करत एखाद्या कुटुंबाप्रमाणे आम्ही जेवण करत होतो. खरंच हा अनुभव आम्हा सर्वसाठी खूप नवीन होता. लंच झाल्यावर परत सर्वानी आवरा आवर केली मग तासभर आराम केला.
आता संध्याकाळचे चार वाजत आले होते. सर्वानी अजून देवीचे दर्शन घेतले नव्हते. अगोदर सर्वानी जोडीने देवीचे दर्शन घ्यायचे व प्रत्येक कपलने स्वतःसाठी निदान तासभर तरी एकांत घ्यावा असे ठरले. एक एक करून सर्व जण जोडीने देवीच्या गाभार्यात जाऊन दर्शन घेऊ लागले आणि एका बाजूला जाऊ लागले.
सर्वात शेवटी मी व हे उरलो. आम्ही देवीच्या गाभार्यामध्ये गेलो. गाभार्यामध्ये एक मनाला शांत करणारी शांतता व शीतलता होती. मी देवीसमोर हात जोडून डोळे मिटले आणि देवीला एकाच मांग केलं की ‘हे देवी, मी माझ्या आयुष्यामध्ये खूप सुखी आहे माझे तुझ्याकडे काहीही मागणे नाही आणि माझा तुझ्यावर पूर्ण विश्वास आहे तू जे करशील ते माझ्या भल्यासाठीच करशील.’
आम्ही बाहेर आलो व मंदिराच्या उजव्या बाजूला जाऊ लागलो, या बाजूला लेणी होती. सकाळी आम्ही इकडे फिरलो होतो. आता एकांत मिळाला होता म्हणून हे फार खुश होते आणि ह्यांची खुशी ह्यांच्या डोळ्यांमधून मला दिसत होती. ह्यांनी माझ्या कमरेत हात घातला आणि मला जवळ घेतले. आता मी कोणतेच कारण सांगू शकत नव्हते. त्यामुळे मला यांच्या जवळ जावेच लागले.
“काय मागितलेस देवीला?”
“अगोदर तू काय मागितलेस ते सांग.”
“तुम्ही सांगा ना.”
“नाही तू सांग.”
“देवीला फक्त ‘मला असंच सुखी ठेव’ म्हणून मागितलं. तुम्ही काय मागितलं?”
“मी हे नाटक आसच कायम सुरू राहावं, असं मी मागितलं.”
“इश्श! बाई तुम्ही पण ना.”
आता माझ्या कमरेभोवती यांची पकड घट्ट झाली होती.
“अहो काय करताय कंबर लचकेल ना माझी?”
“तू काय कचकड्याची बाहुली आहेस का गं? तुला काहीही दुखापत व्हायला?”
“तरी पण काळजी तुम्हालाच घ्यावी लागेल ना?”
“हो गं, सकाळपासून मी या एकांताची वाट पाहत होतो.”
“हो का? आता मिळाला आहे ना?”
“हो, याचा आता पुरेपूर वापर करून घेणार आहे मी.”
“तो कसा काय?”
“बघच तू.”
आता यांनी मला मिठी मारली. मी पण यांच्या मिठीमध्ये गेले, मी पण माझे हात यांच्या गळ्यात टाकले. यांनी वाकून माझ्या ओठांचे चुंबन घेतले, मी पण प्रतिसाद दिला. कालचा हिशोब पूर्ण करायची माझी इच्छा होती. मी आता त्यांच्या ओठांचे रसपान करू लागले. माझी जीभ मी यांच्या तोंडामध्ये सारली. यांनी पण तोंड उघडून तिचे स्वागत केले.
मी आता यांच्या तोंडामध्ये जीभ फिरवू लागले. व्वा! काय मस्त फिलिंग होती ती! पण यामुळे यांच्या नागोबाने फणा काढला आणि माझ्या पोटाला ढुसण्या देऊ लागला. यांनी माझा हात तिकडे नेला, मी पण त्यावर हात फिरवू लागले. आणि शेजारी ‘धप्पऽऽ’ असा आवाज झाला व आमचे चुंबन तुटले.
