येऊन तुझ्या मिठीत भाग : २

श्रुती मॅडम अशा वागात होत्या की बाहेर जाऊन त्या नवऱ्याबरोबर तसे चाळे करून आल्या होत्या हे अजिबात कळत नव्हते.
त्या आम्हाला काहीतरी समजावून सांगत होत्या पण मा‍झ्या नजरेसमोर तो बाहेरचाच सीन होता. मला श्रुती मॅडमचे किसींग करत असलेले ओठ दिसत होते, श्रवण सर दाबत असलेली छाती दिसत होती आणि तिची मांडी दिसत होती.
नंतर त्या जे काही शिकवत होत्या त्याच्याकडे माझे लक्षच नव्हते. त्या दिवशी रात्री पहिली वेळ मी श्रुती मॅडमला आठवून मूठ मारली. त्यांच्या आठवणीने लंड गाळल्यावर मला किंचित शरम वाटली पण ते फिलींग नंतर परत राहिले नाही.
दुसरी घटना म्हणजे. एके दिवशी श्रुती मॅडम आम्हाला कॉम्प्युटरवर काही शिकवत होत्या. रुपाली मध्ये बसली होती आणि श्रुती मॅडम तिच्या डाव्या हाताला तर मी तिच्या उजव्या हाताला बसलो होतो.
श्रुती मॅडम रुपालीला स्क्रिनवर काही समजावून सांगत होत्या आणि मध्ये मध्ये त्या कि-बोर्डवरून काही काही टाईप करत होत्या. त्यामुळे त्या आणि रुपाली स्क्रिनच्या समोर बसल्या होत्या आणि मी थोडा बाजूला बसलो होतो. मी आळीपाळीने श्रुती मॅडम, रुपाली आणि कॉम्प्युटर स्क्रिनकडे पहात होतो.
श्रुती मॅडमला त्या दिवशी श्रवण सरांबरोबर चाळे करताना पाहून माझी त्यांच्याकडे पहाण्याची नजर बदलली होती तेव्हा आता जेव्हा मी श्रुती मॅडमकडे पहात होतो तेव्हा माझी नजर त्यांच्या अंगावरही जात होती.
मी किंचित बाजूला आणि मागे बसलेलो असल्याने माझी नजर कुठे आहे हे श्रुती मॅडमला लगेच कळणार नव्हते की रुपालीच्या लक्षात येणार नव्हते. त्याचा फायदा घेत मी श्रुती मॅडमच्या अंगावरून नजर फिरवत होतो.
श्रुती मॅडमने त्या दिवशी एक स्लिव्हलेस टॉप आणि स्कर्ट घातला होता. त्या टॉपचा गळा खोल नव्हता पण हाताचे स्लिव्हलेस होल थोडे मोठे होते. जेव्हा त्या पुढे वाकून हात पुढे करून कि-बोर्डवर काही टाईप करायला जायच्या तेव्हा त्या स्लिव्हलेस होलमधून त्यांच्या व्हाईट ब्रेसीयरमध्ये कासलेला उभारांचा भाग दिसायचा. कधी जेव्हा त्या स्क्रिनवर बोट ठेवून दाखवताना हात वर करायच्या तेव्हा हाताच्या होल मधून त्यांच्या उभाराचा गोळा मला दिसायचा.
नॉर्मली असा टॉप त्यांनी कधी घातला तर ब्रेसीयरच्या वर स्लिप घातलेली असायची पण त्यादिवशी त्यांनी स्लिप घातलेली नव्हती तेव्हा त्यांची ब्रेसीयर दिसत होती. आणि आम्ही आता त्यांचे चांगले मित्र झालेलो असल्याने आमच्यासमोर त्या कपड्याच्या बाबतीत थोड्या केअरलेस झाल्या होत्या. त्याचा फायदा मला मिळत होता आणि मला त्यांच्या केअरलेस कपड्यामधून त्यांच्या आतल्या नजाऱ्याचे दर्शन मिळत होते.
जे मला दिसत होते ते रुपालीला दिसत होते की नाही कोणास ठाऊक पण नॉर्मली तिच्या जर ते लक्षात आले असते तर तिने सुचकपणे माझ्याकडे पाहीले असते. ज्या अर्थी तिने माझ्याकडे पाहीले नव्हते म्हणजे तिच्या ते लक्षात आले नव्हते.
श्रुती मॅडमच्याही लक्षात येत नव्हते की मला त्यांच्या स्लिव्हलेस होलमधून त्यांचा उभार दिसत आहे. जेव्हा जेव्हा त्या हात वर करून आम्हाला काही दाखवत होत्या तेव्हा तेव्हा मला त्यांची ब्रेसीयर आणि उभार दिसत होता आणि मी चोरून त्याकडे पहात होतो.
ह्या दोन घटनांनी मा‍झ्या मनात श्रुती मॅडमबद्दल लैंगीक भावना जागृत झाल्या. खरे तर लैंगीक भावनेबाबत मी अतृप्त वगैरे अजिबात नव्हतो. रुपालीबरोबर माझे लैंगीक संबंध तेव्हापासूनच होते आणि तिच्याकडून मी एकदम संतुष्ट होतो. पण शेवटी मी पुरुष होतो तेव्हा श्रुती मॅडमसारख्या सुंदर आणि सेक्सी स्त्रीचे आकर्षण मला वाटणे सहाजिकच होते.
रुपाली माझी गर्लफ्रेंड असल्याने मी श्रुती मॅडमबद्दलचे आकर्षण कधी तिला किंवा श्रुती मॅडमला जाणवू दिले नाही पण श्रुती मॅडमचे मला आकर्षण वाटायचे हे सत्य होते.
यथावकाश आमचे ट्रेनिंग संपले पण आम्ही श्रुती मॅडमच्या घरी जाणे सोडले नाही. आम्ही तिच्याकडे इतरही काही सॉफ्टवेअरचे ट्रेनिंग घेत राहलो. ट्रेनिंग व्यतिरिक्त इतरही वेळी आम्ही त्यांच्या घरी जायचो व गप्पा वगैरे मारायचो. अनेकदा आम्ही बाहेर हॉटेलमध्ये जेवायला जात असू किंवा सिनेमा, नाटक पहायला जात असे.
श्रवण सर थोडे सिरियस टाईप व्यक्ती होते तेव्हा सहसा ते आमच्यात जास्त मिक्स होत नसत. ते ऑफीसच्या कामामध्ये जास्त इनवॉल्व असल्याने कित्येकदा ते आमच्यात नसत. तेव्हा मी, रुपाली आणि श्रुती मॅडम असे त्रिकुट धमाल करत असू. श्रुती मॅडमला आमची कंपनी आवडायची आणि आम्हालाही त्यांची कंपनी आवडायची.
साधारण २ महिन्यांनंतर श्रवणसरांनी आमच्या कंपनीतला जॉब सोडला आणि ते दुसर्‍या कंपनीत जॉब करू लागले. ते जरी कंपनी सोडून गेले तरी आमचे त्यांच्याशी आणि श्रुती मॅडमशी कॉन्टॅक्ट होते.
मध्ये एकदा २/३ महिन्याकरीता मी आणि रुपाली ऑफीसच्या कामामध्ये फारच बिझी झालो. त्या काळात आम्हाला श्रुती मॅडमशी काही कॉन्टॅक्टही ठेवता आले नाही. साधारण तीन महिन्यांनंतर आम्हाला जेव्हा फुरसत मिळाली तेव्हा आम्ही श्रुती मॅडमच्या घरी फोन केला. तर फोन कोणी उचलला नाही. आम्ही ३/४ दिवस ट्राय करत होतो पण फोन कोणी उचलत नव्हते.
आम्ही श्रवण सरांच्या नवीन कंपनीत फोन लावून त्यांना कॉन्टॅक्ट करायचा प्रयत्न केला तर प्रत्येक वेळी ते ऑफीसमध्ये नाहीत असे उत्तर आम्हाला मिळाले. त्या काळात मोबाईल आलेले नव्हते तेव्हा लॅन्डलाईन फोनवरच कॉन्टॅक्ट करावा लागत असे.
शेवटी रुपाली आणि मी श्रुती मॅडम राहत होत्या त्या घरी गेलो तर ते घर बंद होते. आम्ही बाजुच्यांकडे चौकशी केली तर त्यांनी सांगीतले की ते घर खाली करून श्रुती आणि श्रवण दुसरीकडे रहायला गेले होते. मग आम्ही श्रुती मॅडमच्या नातेवाईकांकडे चौकशी करून तिचा फोन नंबर मिळवला आणि आम्ही तिला कॉन्टॅक्ट केले.
जवळ जवळ चार महिन्यांनंतर आमचे श्रुती मॅडमबरोबर कॉन्टॅक्ट झाले आणि त्यांचा आवाज आमच्या कानी पडला. त्यांनी आम्हाला त्यांच्या नवीन घराचा पत्ता दिला आणि घरी भेटायला बोलावले.
एके दिवशी संध्याकाळी आम्ही अंधेरीमध्ये असलेल्या त्यांच्या नवीन घरी गेलो. मग त्यांनी आम्हाला जी माहिती दिली त्याने आम्हाला धक्काच बसला!!
श्रवण सर आमच्या कंपनीतील जॉब सोडून जेव्हा दुसर्‍या कंपनीत जॉब करू लागले त्यानंतर त्यांनी ते आधीचे भाड्याचे घर सोडले आणि ते आपल्या आईवडीलांच्या घरात रहायला गेले. काही दिवस सुरळीत गेले पण नंतर श्रुती मॅडमला त्यांचे सासू-सासरे जाच करू लागले.
आधी आधी श्रवण सर श्रुती मॅडमची बाजू घ्यायचे पण नंतर नंतर ते आपल्या आईवडीलांचे ऐकू लागले आणि श्रुती मॅडमला ब्लेम करू लागले. श्रुती मॅडमचे क्लासेस आणि बाहेर जाणे तिच्या सासू-सासऱ्यांना आवडत नव्हते तेव्हा ते तिच्याशी भांडत असत व तिला घरीच रहाण्याबद्दल सांगत असत.
पण श्रुती मॅडमला काकूबाई सारखे घरात बसून घरकाम करण्यात रस नव्हता तेव्हा तिने त्यांचे म्हणणे कधी मान्य केले नाही. पण आता श्रवण सरही तिला घरी रहाण्याबद्दल फोर्स करू लागले. शेवटी त्यांच्यात भांडणे होऊ लागली आणि त्याला कंटाळून श्रुती मॅडम वेगळी राहू लागली.
ती वेगळी रहायला लागल्यानंतर तिच्या सासू-सासऱ्यांनी ह्या गोष्टीचा बाऊ करत श्रवण सरांना फितवले आणि श्रवण सरांना श्रुती मॅडमकडे डायवोर्स मागण्यास भाग पाडले. आणि श्रवण सरांनी श्रुती मॅडमकडून डायवोर्स घेण्यासाठी कोर्टात केस केली.
डायवोर्स मिळण्यासाठी नवरा बायकोने कमीत कमी सहा महिने वेगळे रहायला हवे म्हणून आता दोघेही तो पिरीयड संपायची वाट पहात होते.
श्रुती मॅडमची कहाणी ऐकून आम्ही दोघेही सुन्न झालो! खरे तर श्रवण सर आणि श्रुती मॅडमनी विरोधाला न जुमानता लव-मॅरेज केले होते आणि त्यांचे मॅरेज लाईफ यशस्वी होते तेव्हा ते दोघे रुपाली आणि माझा आदर्श होते. पण त्यांच्याच आयुष्यात इतकी उलथापालथ झाली होती की त्याने आम्ही अचंबीत झालो होतो!
आम्ही आमच्या परीने श्रुती मॅडमला धीर दिला व त्यांचे सांत्वन केले. त्या खरे धीराच्या होत्या आणि आयुष्यातील ह्या संकटाला खंबीरपणे तोंड देणार्‍या होत्या. आम्हाला आश्चर्य श्रवण सरांचे वाटत होते. त्यांनी श्रुती मॅडमचा कसा विश्वासघात केला ते ऐकून आम्हाला त्यांचा तिरस्कार वाटू लागला.
मग श्रुती मॅडम एकट्याच वेगळ्या राहू लागलेल्या होत्या. अधून मधून रुपाली आणि मी त्यांना भेटत असू व त्यांची विचारपूस करत असू. जमलेच तर त्यांना छोट्या-मोठ्या कामात आम्ही मदत करत असू.
डायवोर्सबद्दल त्यांची कोर्टात केस चालली होती तेव्हा श्रवणसरांच्या फायनान्सींग सिच्युएशनबद्दल ते जॉब करत असलेल्या कंपनीतून काही रेकॉर्ड श्रुती मॅडमला हवे होते. मी माझे कनेक्शन वापरून ते रेकॉर्ड श्रुती मॅडमला मिळवून दिले. त्याचा वापर करून श्रुती मॅडमने कोर्टात श्रवणसरांचे काही दावे खोटे सिद्ध केले आणि कोर्टातर्फे श्रवणसरांकडून नुकसान भरपाई मिळवली.
त्यांचा डायवोर्स झाला आणि श्रुती मॅडम घटस्फोटीत झाल्या. तसे तर नंतर ती आपल्या आईवडीलांकडे परत जाऊ शकत होती पण ती स्वतंत्र विचारसरणीची स्त्री होती तेव्हा तिला आईवडीलांवर बर्डन न टाकता स्वत:चे आयुष्य जगायचे होते.
ती फ्रि-लान्सींग काम करत होती तेव्हा तिला फायनांशियल प्रॉब्लेम नव्हता. तेव्हा ती एकटी राहून जॉब करून आयुष्य जगू लागली. कधी लागलीच तर तिने आपल्या आईवडीलांची आणि आमच्यासारख्या खऱ्या मित्रमैत्रिणींची मदत घेतली पण शक्यतो तिने एकटीनेच धडाडी दाखवत आपल्या करिअरवर लक्ष केंद्रीत करत पुढे वाटचाल केली.
नंतर मग आम्ही आमच्या आयुष्यात व्यस्त झालो. यथावकाश मी आणि रुपालीनेही लग्न केले, आम्हाला मुले झाली. मला दिल्लीमध्ये एक चांगली ऑफर आली तेव्हा मी मुंबईतील जॉब सोडून दिल्लीमध्ये आलो आणि येथेच सेटल झालो.
रुपाली मुलांच्या जबाबदारीतून जसा वेळ मिळेल तसे येथे जॉब करत होती नाहीतर घरीच रहायची. एकूण माझे लाईफ येथे दिल्ली मध्ये मजेत जात होते.
मध्यंतरी श्रुती मॅडमलाही कॅनडामधून एक जॉब ऑफर आली. तिची एक लांबची बहीण तेथे सेटल होती. करिअर ओरिएंटेड श्रुती मॅडमने ही संधी सोडली नाही आणि ती सुद्धा कॅनडाला गेली आणि तेथेच सेटल झाली.
आमचे श्रुती मॅडमशी ई-मेल तर कधी फोन वगैरेने कॉन्टॅक्ट होते. एकमेकांची ख्याली-खुशाली आम्ही नियमितपणे एकमेकांना कळवत होतो. आमची प्रगती पाहून तिला नेहमी आनंद व्हायचा व ती नेहमी आमचे कौतुक करायची. तिची धडाडी पाहून आम्हाला तिचा अभिमान वाटायचा आणि आम्ही तिची तारीफ करायचो.