येऊन तुझ्या मिठीत भाग : ३

श्रुती मॅडम आता कॅनडामध्ये एका मोठ्या फर्ममध्ये जॉब करत होती आणि तेथे तिने स्वत:चे घरही घेतले होते. आम्ही एकदा तिला पुन्हा लग्न करण्याबद्दल विचारले होते तर तिने उत्तर दिले की सध्या मला त्याबाबत विचार करायला अजिबात वेळ नाही.
तिच्या बरोबरील चर्चेवरून आमच्या लक्षात आले होते की ती कोणा पुरुषाबरोबर जवळीक करायला घाबरत होती. न जाणो तो पुरुष श्रवणसारखा कृतघ्न निघाला तर पुन्हा प्रेमभंगाचे दु:ख तिला भोगावे लागेल म्हणून ती कोणा पुरुषाशी सलगी वाढवत नव्हती.
आम्ही आमच्या परीने तिला पुन्हा लग्न करण्याबद्दल सांगत होतो पण ती त्याबाबत काही बोलत नसे. कित्येकदा तिने आम्हाला कॅनडाला विजीट देऊन तिच्याकडे रहायला बोलावले होते पण मा‍झ्या कामामुळे आणि मुलांच्या शाळेमुळे आम्हाला ते जमत नव्हते.
श्रुती मॅडम वर्षातून २/३ वेळा कॅनडावरून मुंबईला जायची. आम्ही प्रत्येक वेळी तिला सांगायचो जाताना किंवा येताना एकदा तरी दिल्लीमध्ये ट्रांजीट घेऊन आमच्या घरी ये म्हणून. जमलेच तर दिल्ली शॉपींग फेस्टीवल पिरियडमध्ये येऊन महिनाभर आमच्याकडे रहा म्हणून.
ती येईन म्हणायची पण तिला त्यासाठी मुहूर्त मिळत नव्हता. म्हणजे तिच्या कामामुळे तिला ते जमत नव्हते. पण शेवटी आता तिला दिल्लीला आमच्याकडे विजीट द्यायला जमत होते.
पण रुपाली नेमकी मुलांना घेऊन मुंबईला सुटटीवर गेली होती. नॉर्मली आम्ही सगळे एकत्रच सुटटीवर जायचो पण रुपालीच्या एका मावसबहिणीचे लग्न होते तेव्हा ती महिनाभर आधी गेली होती.
रुपालीला फोन करून मी जेव्हा हे सांगीतले तेव्हा ती पण खट्टू झाली. ती म्हणाली की श्रुती मॅडमला ट्रिप पुढे ढकलायला सांग पण मी तिला सांगीतले की ती एका सेमीनारसाठी येतेय तेव्हा तिचे येणे पुढे ढकलता येणार नव्हते.
श्रुती मॅडम दिल्लीमध्ये आमच्या घरी येणार आणि नेमकी तीच तेथे नसणार ह्याचे रुपालीला खूप वाईट वाटले.
मग दोन दिवसांनी श्रुती मॅडमने मला फ्लाईटचे डिटेल्स पाठवले. ४ दिवसानंतर ती संध्याकाळच्या फ्लाईटने येणार होती. मला पण ते बरेच होते कारण संध्याकाळी ऑफीसमधून एक तास लवकर निघून मी तिला रिसीव्ह करायला एअरपोर्टवर जाऊ शकत होतो.
श्रुती मॅडम येणार आणि जवळ जवळ ३ वर्षानी मी तिला भेटणार होतो म्हणून मी जाम खूष होतो. तिच्याबद्दल अजूनही मला आकर्षण होते तेव्हा ती आता कशी दिसत असेल आणि तिची फिगर आता कशी झाली असेल याची मला फार उत्सुकता होती.
तसे तर मध्ये तिने एकदा दोनदा तिचे फोटो पाठवले होते पण त्यावरून तिच्या खऱ्या फिगरची कल्पना येत नव्हती. तेव्हा तिला रिअलमध्ये पहाण्यास मी उतावळा झालो होतो. आणि त्या उप्पर ती मा‍झ्या घरात चार दिवस राहणार होती.
आम्ही दोघे एकटे असणार होतो. तेव्हा चान्स मिळाला तर मी तिच्याबरोबर काहीतरी करण्याच्या विचारात होतो. अर्थात! आमच्यात कधी सेक्स्युअल इंसिडेंट घडले नव्हते. जे काही घडले होते ते फक्त मा‍झ्या मनात होते. तेव्हा तिच्यात आणि मा‍झ्यात काही सेक्स्युअल एनकाऊंटर घडतील याची शक्यता काहीच नव्हती पण मी होप्स ठेवून होतो.
श्रुती मॅडम येणार त्या दिवशी मी तिला रिसीव्ह करायला एअरपोर्टवर गेलो. फ्लाईट अर्धा तास उशीरा आले. बॅगेची ट्रॉली घेऊन तिला समोरून येताना मी पाहीले आणि मी जाम खूष झालो! मी आनंदाने हात वर करून हलवला आणि तिचे लक्ष वेधून घेतले. मला पाहून तिच्या चेहर्‍यावर हास्य फुलले आणि ती लगबगीने मा‍झ्या दिशेने येऊ लागली. मी झरकन श्रुती मॅडमचे वरपासून खालपर्यंत स्कॅनींग केले.
श्रुती मॅडम मा‍झ्या अपेक्षेप्रमाणे पहिल्यापेक्षा जास्त सुंदर आणि सेक्सी दिसत होती. तशी तिची अंगकाठी शेलाटी होती पण आता ती थोडी जाड झाली होती. तिने जीन्स आणि टि-शर्ट घातलेले होते तेव्हा तिच्या फिगरचा खरा अंदाज येत नव्हता पण ती बऱ्यापैकी भरीव दिसत होती.
तिच्या चेहर्‍यावरील ते चिरपरिचीत हास्य बाकी तसेच होते. हसताना तिच्या एका गालावर प्रिती झिंटा सारखी छोटी खळी पडायची आणि त्याने ती अजूनच मोहक दिसायची. एकूणच तिला पाहून मी जाम खूष झालो! तिच्याबरोबर चार दिवसाचा सहवास मिळणार ह्या विचाराने मा‍झ्या मनात गुदगुल्या होऊ लागल्या.
पुढच्याच क्षणी मा‍झ्या मनात विचार चालू झाले की ती जवळ आली की तिला ग्रीट कसे करावे? म्हणजे नुसते हात जोडून तिला नमस्कार करावा की तिचा हात हातात घेऊन शेकहॅन्ड करावे? की तिला आलिंगन द्यावे?
ॲक्च्युअली आमच्यात मैत्रीत फिजिकल कॉन्टॅक्ट तसे फार कमी होते. ती आमच्यापेक्षा मोठी असल्याने आणि आमची टिचर असल्याने आम्ही तिच्याशी खास रिस्पेक्टने वागायचो. रुपाली आणि तिच्यात बरेच फिजिकल कॉन्टॅक्ट होते पण त्या दोघी मुली होत्या. मी मुलगा होतो तेव्हा माझ्याबरोबर श्रुती मॅडमची तशी सलगी नव्हती.
क्वचित कधी आम्ही शेकहॅन्ड केले असेल. कधी कधी बोलताना काही विनोद झाला तर आम्ही टाळी दिली असेल किंवा मी काही वात्रट बोललो तर तिने मला प्रेमाने हातावर चापट वगैरे मारली असेल. ह्या व्यतिरिक्त आम्ही कधी एकमेकांना स्पर्श केला नव्हता.
जवळ उभे असताना किंवा जवळून जाता-येता कधी कळत-नकळत स्पर्श झाला असेल पण त्याला जवळीक म्हणता येत नव्हती. तेव्हा तिला कसे ग्रीट करावे ह्या संभ्रमात मी पडलो. एनी वे! ती जसे करेल त्याप्रमाणे आपण रिस्पॉन्स द्यावा असे मी ठरवले.
जरी मी तसे ठरवले तरी ती जवळ आल्यावर माझा हात आपोआप शेकहॅन्ड करण्यासाठी वर झाला. ट्रॉली सोडून श्रुती मॅडमने मा‍झ्या हातात हात दिला आणि तिचा हात हलवत मी तिचे स्वागत केले.
“वेलकम टू दिल्ली, श्रुती मॅडम!”
“अरे अजय. अजूनही तू मला श्रुती मॅडम बोलत राहणार का?” श्रुती मॅडमने हसून गालावर खळी पाडत म्हटले.
“हो तर. शेवटी तू आमची टिचर आहेस. तेव्हा आम्हाला तुला रिस्पेक्ट द्यायलाच हवा.”
“अरे असे कोण म्हणतेय की एकेरी नावाने रिस्पेक्ट कमी होतो? युरोप युयेसे मध्ये सगळे एकेरी नावाने हाक मारतात. इतकी वर्षे तू गल्फमध्ये रहातोस तरी तुला हे माहीत नाही?”
“तसे नाही, श्रुती मॅडम. मला माहीत आहे. पण तरीही.” ओशाळत म्हटले.
“अरे पुन्हा श्रुती मॅडम? आता तू पुन्हा श्रुती मॅडम बोललास तर अशीच येथून परत जाईल. मला नुसते श्रुती बोल. कळले का? का जाऊ येथून परत?” श्रुती मॅडमने मला लटकेपणे दरडावत म्हटले.
“नको नको. मी म्हणतो श्रुती.” मी पटकन म्हणालो. जणू काही ती खरोखरच परत जाणार होती.
“अस्स. आता कसे बोललास. आणि हे काय नवख्या माणसासारखे शेकहॅन्ड करतोस? असे आलिंगन देऊन भेट मला.”
असे बोलून श्रुती मॅडमने मा‍झ्या रिॲक्शनची वाट न पहात मला आलिंगन दिले.
मी थोडासा गांगरलो पण पुढच्याच क्षणी सावरत मी पण तिला आलिंगन दिले. तिने मला प्रेमाने जवळ घेतले आणि मा‍झ्या पाठीवर थाप मारली. मला तिच्या उभारांचा किंचित स्पर्श जाणवला.
असे वाटले थोडे अजून मिठी मारून तिच्या उभारांचा अजून जास्त स्पर्श घ्यावा पण तसे काही करून मला श्रुती मॅडमला काही हिंट द्यायची नव्हती तेव्हा मी थोडा संकोचत तिच्या पाठीवर हात ठेवून उभा राहलो.
मग मला सोडून ती एक हात मागे झाली आणि माझ्याकडे वरून खाली पहात म्हणाली,
“तू चांगलाच जाडजूड आणि हॅन्डसम झालायस हं, अजय. गल्फचे लाईफ तुला चांगलेच मानवलेले दिसतेय.”
“आणि तू सुद्धा थोडी जाड झालीय हं, श्रुती मॅडम. आय मीन श्रुती.” मी पटकन जीभ चावत म्हणालो.
“अरे वयोमानाने ते होणारच. कॅनडामध्ये लाईफ एकदम कूल आहे. तेव्हा अंगाला मानवते.” श्रुती मॅडमने हसून उत्तर दिले.
मग मी तिची ट्रॉली ढकलत चालू लागलो. आम्ही बोलत बोलत पार्कींग लॉटमध्ये आलो. तिची बॅग मी कारच्या डिकीत टाकली. मग आम्ही कारमध्ये बसलो आणि पार्कींग लॉटमधून बाहेर पडलो.
श्रुती मॅडम पुढे मा‍झ्या बाजूलाच बसली होती. एअरपोर्टमधून बाहेर पडल्या पडल्या मी तिला दिल्लीतील लॅन्डमार्क दाखवत माहिती देऊ लागलो. संध्याकाळच्या वेळी सगळीकडे ट्राफीक जाम होते तेव्हा मला तिला व्यवस्थित सगळे दाखवता येत होते आणि माहिती सांगता येत होती.
साधारण चाळीस मिनिटांनी आम्ही मा‍झ्या बिल्डींगमध्ये पोहचलो. फ्लॅटमध्ये आल्यावर मी श्रुती मॅडमला एक एक करत सगळे रूम दाखवले. माझा भला मोठा फ्लॅट पाहून ती एकदम इंप्रेस झाली!
नंतर हॉलमध्ये बसून आम्ही थोडा वेळ गप्पा मारल्या आणि एकमेकांची खुशाली विचारली. मी तिच्या सेमीनारबद्दल विचारले तेव्हा तिने मला त्याबद्दल माहिती दिली. तसे तर पेपरमध्ये मी त्याबद्दल वाचले होते पण तिच्याकडून मला अजून इंटरेस्टींग माहिती मिळाली.
दिल्ली वर्ल्ड ट्रेड सेंटरमध्ये तीन दिवस सेमीनार होते आणि साधारण सकाळी दहापासून पाच वाजेपर्यंत तिला ते अटेंड करायचे होते. मी तिला म्हटले की ऑफिसला जाताना मी तिला तेथे ड्रॉप करत जाईल आणि संध्याकाळी येताना पिक-अप करत जाईल. ते ठिकाण मा‍झ्या ऑफीसच्या रस्त्यावरच होते तेव्हा मला त्यात काही प्रॉब्लेम नव्हता.
लॉंग फ्लाईटने ती थकली असावी म्हणून मी तिला म्हटले,
“श्रुती, तू थोडा आराम कर. नंतर मग शॉवर वगैरे घेऊन तू फ्रेश हो आणि मग आपण डिनर करिता बाहेर जाऊया.”
“अरे मी इतकी काही थकलेले नाही. पण ठीक आहे. मी तासभर आराम करते.” श्रुती मॅडमने म्हटले.
“बर तुला कुठल्या रूममध्ये रहायला आवडेल? आमचा बेडरूम की मुलांचा बेडरूम?”
“कुठेही. माझे असे काही नाही.”
“मग तू आमच्या बेडरूममध्ये रहा. एक तर बेड मोठा आहे तेव्हा तुला कंफर्टेबल वाटेल. दुसरे अटॅच्ड टॉयलेट-बाथरूम आहे. झालेच तर तू रुपालीच्या वस्तू वापरू शकतेस. आय मीन. ड्रेसींगवरचे मेकअपचे सामान वगैरे. वाटलेच तर तिचे काही कपडे वगैरे.”