“आय सी. नो प्रॉब्लेम!,” श्रुती मॅडमने हसत हसत म्हटले, “तशी मी रुपाली सारखी जास्त मेकअप क्रेझी नाही. पण ईट विल बी फन टू युज हर स्टफ.”
“गुड! लेट्स गो टू द रूम.”
असे बोलून मी श्रुती मॅडमची बॅग उचलली आणि माझ्या बेडरूममध्ये आणून ठेवली.
श्रुती मॅडम माझ्या मागोमाग आली होती. तिने मला विचारले,
“अरे पण तुला काही लागेल ना तुझ्या बेडरूममधून?”
“तसे काही खास नाही. माझ्या जरुरीच्या वस्तू मी आधीच मुलांच्या बेडरूममध्ये ठेवल्या आहेत. तेव्हा मी तुला जास्त डिस्टर्ब करणार नाही.” मी हसून तिला म्हटले.
“ओह. हाऊ स्वीट! सॉरी हं तुला माझ्यामुळे काही त्रास होत असेल तर.” श्रुती मॅडमने दिलगिरीत म्हटले.
“अग त्रास कसला? तू माझी गेस्ट आहेस. तुझ्यासाठी हे सगळे करणे माझे कर्तव्य आहे. रुपालीने मला खास इंस्ट्रक्शन दिले आहेत की तुझी व्यवस्थित काळजी घेणे.”
“रियली? बाय द वे. मला तिच्याशी बोलायचेय. जरा फोन लाव ना तिला.” श्रुती मॅडमनी मला म्हटले.
मी लगेच माझ्या मोबाईलवरून रुपालीला मुंबईमध्ये फोन लावला. रुपालीने फोन उचलल्यावर मी तिला सांगीतले की श्रुती मॅडम आली आहे आणि तिच्या बोल म्हणून. मग मी श्रुती मॅडमला फोन दिला आणि मग ती रुपालीशी हसून खिदळत बोलू लागली.
त्यांचे बायकांचे बोलणे चालू झाले तेव्हा मी एक मिनिट वाट पाहून श्रुती मॅडमला इशारा केला की ‘मी बाहेर जातो. तू बोल आणि नंतर आराम कर.’
मग मी बाहेर हॉलमध्ये येऊन सोफ्यावर पडलो आणि टिव्ही पहात राहलो. साधारण तासाभरानंतर श्रुती मॅडम बाहेर हॉलमध्ये आल्या. त्यांनी थोडी झोप काढलेली दिसत होती. आम्ही थोडा वेळ बोलत बसलो आणि मग मी तिला म्हटले की आपण बाहेर जायला तयार होऊया.
मग ती पुन्हा माझ्या बेडरूममध्ये निघून गेली आणि मी मुलांच्या बेडरूममध्ये येऊन तयार होऊ लागलो. मी तयार होऊन बाहेर येत होतो तेवढ्यात माझा मोबाईल वाजला. मघाशी श्रुती मॅडम रुपालीशी बोलत होती तेव्हा नंतर तिने फोन तेथेच माझ्या बेडरूममध्ये ठेवला होता.
मी माझ्या बेडरूमचा दरवाजा उघडायला गेलो तर दरवाजा आतून बंद होता कारण श्रुती मॅडमने तो आतून लॉक केलेला होता. मी तिला हाक मारली व माझा मोबाईल द्यायला सांगीतले.
साधारण मिनीटभरानंतर दरवाजाचे लॉक उघडल्याचा आवाज आला. मग दरवाजा किंचित उघडत श्रुती मॅडम दरवाज्यामागून डोकावल्या. त्यांचे केस ओले दिसत होते व चेहर्यावर पाण्याचे थेंब होते.
“ते माझा मोबाईल वाजतोय. मघाशी तुझ्याकडेच राहला.” मी तिला म्हणालो.
“हा घे,” असे म्हणत तिने दरवाज्याच्या मागेच उभी राहत फक्त हात बाहेर काढून फोन माझ्या हातात दिला, “अरे मी शॉवर घेत होते. तेव्हा बाहेर यायला वेळ लागला.”
त्यातल्या त्यात मी दरवाज्याच्या फटीतून आत पाहीले. श्रुती मॅडम मला काही दिसू नये म्हणून दरवाज्यामागे उभ्या होत्या पण मी जेव्हा आत पाहीले तेव्हा मागच्या बाजूला असलेल्या कपाटाच्या फूल आरशामध्ये मला तिचे पाठमोरे प्रतिबिंब दिसत होते.
तो माझा बेडरूम असल्याने मला ते माहीत होते पण श्रुती मॅडमला ह्याची कल्पना नव्हती की मला समोरच्या आरशामध्ये त्यांचे रिफ्लेक्शन दिसत आहे.
श्रुती मॅडमने अंगाभोवती फक्त टॉवेल गुंडाळलेला होता. टॉवेलच्या खालच्या कडेखाली त्यांच्या गोऱ्या गोऱ्या मांड्यां आणि पाय दिसत होते आणि वरच्या कडेच्या वर त्यांचे गोरे खांदे आणि पाठ दिसत होती. नितंबाचे उठाव टॉवेलवरून कळत होते.
मी पटकन तिला तसे पाहून घेतले आणि वळालो कारण जर तिच्या लक्षात आले असते की मी मागे पहात आहे तर तिला हे पण कळले असते की मी आरशामधून तिला पहात होतो. तिने दरवाजा लावून घेतला आणि मी मोबाईल ऑन करून त्यावर बोलू लागलो.
नंतर श्रुती मॅडम तयार होऊन बाहेर आल्या. मी त्यांच्याकडे पाहीले तर त्यांनी रुपालीचा एक पंजाबी ड्रेस घातला होता.
“कशी दिसते मी ह्या ड्रेसमध्ये?” तिने आनंदाने मला विचारले.
“एकदम सुंदर!” मी मनापासून उत्तर दिले.
“अरे ते वेस्टर्न आऊटफीट मी नेहमीच घालते. रुपालीचे छान छान ड्रेस पाहून मला हा घालण्याचा मोह झाला. मला असले ड्रेस कॅनडात घालायला मिळतच नाहीत.” माझ्यासमोर थोडीशी परेड करत श्रुती मॅडम उत्साहाने सांगत होत्या.
रुपालीचा तो ड्रेस त्यांना व्यवस्थित बसत होता. स्लिव्हलेस असलेला तो ड्रेस शॉर्ट स्टाईलचा होता. म्हणजे शॉर्ट कुर्ता आणि पॅरलल पायजमा असलेला. शिफॉनचा तो ड्रेस क्रिम कलरचा होता आणि थोडा ट्रान्सफरंट होता.
नॉर्मली रुपालीने हा ड्रेस घातला तर ती आतून स्लिप घालायची पण श्रुती मॅडमला बहुतेक स्लिप मिळाली नसावी. तेव्हा ट्रान्सपरंट ड्रेसमधून त्यांची आतली व्हाईट ब्रेसीयर साधारण दिसत होती.
त्या शॉर्ट कुर्त्याला जो साईड कट होता तो वर पर्यंत होता. जर तिने हात वर केला तर तिच्या सलवारच्या वरील अंगाचा भाग साईडने दिसत होता.
पुन्हा मी तिचे जास्त निरीक्षण न करता नजर फिरवली. मग आम्ही दोघे बाहेर पडलो. मग मी तिला दिल्लीमधील एका चांगल्या इंडियन रेस्टॉरंटमध्ये नेले.
आम्ही वेगवेगळ्या विषयावर गप्पा मारत तेथे डीनर घेतले. डिनर झाल्यानंतर मी तिला दिल्लीमधील वेगवेगळ्या रस्त्यावरून ड्राईव्ह करत अनेक ठिकाणे कारमधून दाखवली. तिचे सेमीनार असलेले दिल्ली वर्ल्ड ट्रेड सेंटरचे ठिकाणही मी तिला दाखवले. दिल्लीबद्दल मी तिला बरीच इंटरेस्टींग माहिती दिली. एकूणच दिल्ली पाहून ती चांगलीच इंप्रेस झाली!
आम्ही घरी परतलो तेव्हा अकरा वाजून गेले होते तेव्हा पुन्हा गप्पा मारात न बसता आम्ही सरळ झोपायला गेलो. श्रुती मॅडम माझ्या बेडरूममध्ये झोपली आणि मी मुलांच्या रूममध्ये झोपलो.
झोपण्याआधी मी फ्रेश व्हायला टॉयलेटमध्ये गेलो तेव्हा श्रुती मॅडमच्या नावाने मूठ मारायला लागलो. त्या आपल्यापासून मी त्यांचे जे निरीक्षण केले आणि मला त्यांचे जे काही अंग दिसले ते नजरेसमोर आणून मी मूठ मारली आणि वीर्य गाळले.
दुसर्या दिवशी सकाळी आम्ही उठलो आणि तयार झालो. श्रुती मॅडमला सेमीनार अटेंड करायचे होते तेव्हा तिने एक बिझिनेस सूट घातला होता. क्रिम कलरचा शर्ट त्यावर जॅकेट आणि खाली ट्राऊजर असा तिचा पेहराव होता.
त्या ड्रेसमध्ये ती एकदम इंप्रेसिव्ह वाटत होती आणि मी तिला तसे सांगितलेही. तिने हसून माझ्या स्तुतीला दाद दिली. मी तिला माझ्याकडील एक स्पेअर मोबाईल सीम कार्ड दिले आणि तिच्या मोबाईलमध्ये टाकायला लावले. म्हणजे आता मला तिला व तिला मला कॉन्टॅक्ट करता येणार होते.
मग मी तिला तिचे सेमीनार असलेल्या ठिकाणी सोडले आणि ऑफीसला निघून गेलो. दिवसभरात मी मध्ये मध्ये तिला फोन करून तिची विचारपूस करत होतो. लंच टाईमला मी तिचे सेमीनार असलेल्या ठिकाणी गेलो आणि आम्ही तेथेच एका रेस्टॉरंटमध्ये एकत्र लंच घेतले.
मग मी पुन्हा ऑफीसमध्ये निघून आलो. संध्याकाळी साडेपाचला मी तिला तेथून पिकअप केले आणि आम्ही घरी आलो. मग फ्रेश वगैरे होऊन आम्ही पुन्हा बाहेर जायला तयार झालो. तेव्हाही श्रुती मॅडमने रुपालीचा दुसरा एक पंजाबी ड्रेस घातला होता. तिला रुपालीच्या ड्रेसमध्ये पाहून मला रुपालीचा भास व्हायला लागला.
तसे मी श्रुती मॅडमला सांगीतले तर तिने माझे म्हणणे हसण्यावारी नेले. तिने हसून कोपरखळीही मारली की रुपाली समजून माझ्याबरोबर काही चावटपणा करू नकोस म्हणून. मी ओशाळत नुसता हसलो.
मग आम्ही दिल्लीमधील एका मोठ्या शॉपींग मॉलमध्ये फिरायला गेलो. श्रुती मॅडमने तेथे बरीच छोटी मोठी शॉपींग केली. एखाद्या शॉपमध्ये काही खरेदी करताना आम्ही एकमेकांच्या अगदी जवळ उभे राहत असू आणि कळत नकळत आमचा एकमेकांना स्पर्श होत असे.
कधी कधी मला श्रुती मॅडमच्या उभारांचा तर कधी नितंबाचा स्पर्श मिळत होता. तिच्या जर ते लक्षात आले तर ती किंचित संकोचायची पण तिने त्याचा काही बाऊ केला नाही किंवा सरळ त्याकडे दुर्लक्ष केले.
तेव्हा तिच्याबरोबर तेथे एकत्र फिरताना मजा वेगळीच मजा वाटत होती. कारण मुंबईत असताना मला असे श्रुती मॅडम बरोबर कधी एकटे फिरायला मिळाले नव्हते. एकतर रुपाली आमच्या बरोबर असायची आणि रुपाली आणि ती एकत्र जवळ उभ्या राहत असल्याने मला श्रुती मॅडमच्या जवळ कधी उभे रहायला मिळायचे नाही. तेव्हा श्रुती मॅडमबरोबर मिळालेल्या ह्या एकांताचा मला चांगलाच फायदा मिळत होता आणि मला कधी मिळाले नव्हते असे स्पर्शसुख मिळत होते.
शॉपींग झाल्यानंतर आम्ही जेवायला एखाद्या हॉटेलमध्ये जायचे ठरवले. मी श्रुती मॅडमला २/३ चॉईस सांगून तिला कुठे जाणे आवडेल ते विचारले तर ती म्हणाली ‘जेथे ड्रिंक्स मिळेल अशा ठिकाणी जाऊ.’
तिची मागणी ऐकून मी अवाक झालो आणि आश्चर्याने तिच्याकडे पाहू लागलो. तेव्हा तिने हसून मला म्हटले की कॅनडात राहून कधी कधी ती गंमत म्हणून बिअर वगैरे घेत असे. तेव्हा आता दिल्लीत आल्यावर तिला ती गंमत कराविशी वाटत होती.
मला काही हरकत नव्हती तेव्हा मी आनंदाने तयार झालो आणि मग आम्ही एका रेस्टॉरंटमध्ये गेलो जेथे ड्रिंक्स मिळत होते व चांगले जेवण मिळत होते.
ह्या रेस्टॉरंटमध्ये बॉलीवूड गाण्यांचा लाईव्ह ऑर्केस्ट्राही होता व हिंदी गाण्यावर वेगवेगळ्या डान्स-गर्ल येऊन लाईव्ह परफॉर्मन्स करायच्या. आम्ही एका टेबलवर बसलो आणि डान्स बघत ड्रिंक्स घेऊ लागलो.
तसे मी हार्ड-ड्रिंक्स घेतो पण श्रुती मॅडमला बिअर सांगितली म्हणून मी सुद्धा बिअर घेतली. वेगवेगळ्या डान्सर येऊन डान्स करून जात होत्या आणि श्रुती मॅडम उत्साहाने त्यांचा डान्स पहात होत्या. मध्ये मध्ये मला त्या त्यांच्याबद्दल प्रश्न विचारत होत्या आणि मी माझ्या परीने त्यांना उत्तर देत होतो.
लाऊड म्युझिक असल्याने त्यांना बोलताना माझ्या कानाजवळ तोंड आणावे लागत होते आणि मी त्यांना काही सांगताना त्यांच्या कानाजवळ मला तोंड न्यावे लागत होते. त्याने मला त्यांचा जास्तच जवळचा स्पर्श मिळत होता.
येऊन तुझ्या मिठीत भाग : १०
त्यांच्या विनंतीने मी खजिल झालो! मी त्यांना थोडे ढिल्ले सोडत खाली सरकलो जेणेकरून त्यांना खाली सरकायला चान्स मिळावा. त्या खाली सरकल्या आणि पाठच्या पिलोवर रेलत रिलॅक्सपणे पडल्या. त्यांनी सुटण्याचा प्रयत्न केला नाही व मुकाटपणे त्या खाली सरकल्या ते पाहून मी निश्चिंत झालो...