एवढा वेळ गेल्यानंतर आम्हाला खरोखरच फार भूक लागली. तेव्हा आम्ही शेवटच्या मजल्यावरील फूड कोर्टच्या मॅकडोनल्डमध्ये जाऊन कॉन्गो मिल घेतले. एका कोपर्‍यात बसून आम्ही खाऊ लागलो.
ऑफिस डेची दुपार असल्याने तेथे फारशी गर्दी नव्हती आणि आमच्या आजूबाजूचे बरेच टेबल रिकामे होते. खाता खाता आंटी उत्साहाने बडबडत होती व मला तिच्या ऑफिसच्या गंमती जंमती सांगत होती. माझी नजर वारंवार तिच्या छातीच्या उभारांवर जात होती.
आत्ता तिने जॅकेटची बटणे लावलेली नसल्यामुळे मला तिच्या उभारांचा आकार त्या ब्लाउजवरून स्पष्ट दिसत होता. तिच्या हसण्या खिदळण्याने तिचे अंग हलत होते आणि ब्रा नसलेल्या तिच्या छातीचे उभार मनमोहकपणे हलत होते, डुचमळत होते.
सिल्कचा तिचा तो ब्लाउज क्रिम कलरचा असल्यामुळे तलम वाटत होता व थोडे निरखून बघितले तर तिच्या छातीवरील डार्क अरोला आणि निप्पलचा उंचवटा त्या ब्लाउजमधून स्पष्ट दिसत होता.
माझे लक्ष सारखे तिच्या छातीच्या उभारांवर जात आहे, हे नितू आंटीच्या लक्षात आले पण ती जणू तिला माहीतच नाही अश्या तर्‍हेने वागत होती. पण जरी तिने तसे भासवले नाही तरी तिच्या छातीच्या उभारावरील निप्पल मला सांगू लागले की तिला माझे तिच्या छातीकडे पहाणे आवडत होते. कारण हळूहळू तिच्या ब्लाउजवरून तिच्या निप्पलचा उंचवटा वाढत गेला.
काही क्षणानंतर तो उंचवटा चांगलाच लांब झाला. म्हणजेच नितू आंटीही उत्तेजित झाली होती आणि त्या उत्तेजनेने तिचे निप्पल ताठरले होते आणि तिच्याही लक्षात आले की तिचे निप्पल चांगलेच ताठरले आहेत.
कदाचित लिमिटच्या बाहेर ताठ झाल्याने तिचे निप्पल दुखायला लागले असावेत. नितू आंटीने माझ्याकडे पाहिले आणि मग खाली आपल्या निप्पलकडे पाहिले. मग परत वर माझ्याकडे पाहून ती लाजली.
त्या क्षणी अचानक मला शेरॉन स्टोनचा एक सिनेमा आठवला ज्यात ती आपल्या शेजारच्या एका मुलाबरोबर रेस्टॉरंटमध्ये डिनर घेत असते. तो तिला आपली ब्रेसीयर दाखवायला सांगतो. तिला फार लाज वाटते पण कशी तरी ती त्याला दाखवते.
मग तो तिला तिची पॅन्टी दाखवायला सांगतो. मग कशी तरी ती त्याला दाखवते व शेवटी आपली पॅन्टी काढून त्याला देते. त्या सिनेमातला तो प्रसंग मला आठवला आणि अचानक नितू आंटी मला शेरॉन स्टोनसारखी दिसायला लागली.
तिने ऑलरेडी मला तिची पॅन्टी आणि व्रा दिलेली होती आणि पुच्चीही दाखवली होती तेव्हा मा‍झ्या मनात तिच्या छातीचा उभार आणि ताठ निप्पल पहाण्याची इच्छा निर्माण झाली. तेव्हा मी तिला चावटपणे म्हणालो,
“काय आंटी, बरीच एक्साईट झाल्यासारखी वाटतेय.”
“मग एक्साईट होणार नाही तर काय, तू असा हपापल्या सारखा मा‍झ्या उभारांकडे बघतोयस ना. शेवटी मीपण एक नॉर्मल स्त्री आहे, एक्साईट होणारच.” तिने हसून मला स्पष्टीकरण दिले.
“अच्छा! मग मी तुला अजून एक्साईट करू का?” मी मिश्किलपणे तिला विचारले.
“कसे कसे?” तिने उत्सुकतेने मला विचारले.
“तू मला तुझ्या छातीचा उभार आणि निप्पल दाखवशील का?”
“काय?” तिला फारच आश्चर्य वाटल्यासारखे दाखवत ती ओरडली.
“तू बरोबर ऐकलेस आंटी, तू आत्ता येथे मला तुझा उभार दाखव.”
“येथे? आत्ता? कसे शक्य आहे ते?” तिने प्रश्नार्थक मुद्रेने माझ्याकडे पाहत विचारले.
“कसे म्हणजे काय? मघाशी तू मला तुझी खालची ती दाखवलीस ना, तसेच गुपचूपपणे.”
“अरे पण आपण खातोय ना, मग कसे तुला दाखवता येईल?” तिने उगाचच डोळे वगैरे फिरवत म्हटले.
“अगदी सोप आहे आंटी. खाता खाता आपण बोलत राहू आणि तू हळूच तुझ्या ब्लाउजचे वरतून दुसरे बटण काढ. मग हळूच तुझ्या ब्लाउजला फट पाडून मला आतले दाखव.”
“अहंऽऽ ओऽऽ केऽऽ!” नितू आंटी जरा आजूबाजूला नजर टाकत म्हणाली, “मी प्रयत्न करते हं. फक्त कोणी जवळपास आले तर मला अलर्ट कर.”
“ओह! शुअर.” मी खुश होत म्हणालो.
ती मा‍झ्या डाव्या बाजूच्या चेअरवर बसली होती तेव्हा मी तिला माझ्यासमोर बसायला सांगितले. ती उठून मा‍झ्या समोरच्या चेअरवर, माझ्याकडे तोंड करून बसली.
आता तिची पाठ त्या फूड कोर्टच्या दिशेने होती व आमच्या आजूबाजूच्या काही टेबलवरूनच तिचा पुढचा भाग दिसू शकत होता. नशीबाने आजूबाजूचे टेबल्स रिकामे होते.
आम्ही एकमेकांकडे बघून मिश्किलपणे हसलो. दोन्ही हात आपल्या अंगाजवळ घेऊन, बर्गर खाता खाता तिने एका हातात बर्गर धरला आणि दुसरा हाताने आपल्या ब्लाउजचे दुसरे बटण काढले. बर्गर खाता खाता मी आजूबाजूला नजर ठेवत तिच्या छातीकडे बघत होतो.
नितू आंटीने आपले दोन्ही हात अंगाजवळच ठेवले होते तेव्हा तिच्या हाताची हालचाल कोणाच्या लक्षात येणारी नव्हती. पुन्हा बर्गर एका हातात पकडत, मा‍झ्या डोळ्यात रोखून पाहत तिने दुसर्‍या हाताच्या बोटाने आपल्या ब्लाउजच्या उघड्या बटणाच्या येथे फट पाडली. मी रोखून त्या फटीत पाहिले तर मला तिच्या छातीच्या दोन्ही उभारांमधली घळ फक्त दिसली.
“चकऽ चकऽ! काही दिसत नाही आंटी, अजून मोठी फट पाड.” मी दबक्या आवाजात तिला म्हटले.
त्यावर तिने बोटे लांब करून फट अजून मोठी केली पण मला अजूनही उभारांच्या मधली घळच दिसत होती.
“अजूनही दिसत नाही. मला वाटत तुला दोन्ही हाताने ब्लाउज धरून मोठी फट करावी लागेल किंवा वरचे पहिले बटण काढून मोठी फट करावी लागले.”
त्यावर नितू आंटीने क्षणभर विचार केला आणि म्हणाली,
“वेल! माझ्याकडे अजून एक ऑप्शन आहे.”
असे म्हणत तिने बर्गरचा एक घास घेतला आणि एका हातात बर्गर धरत दुसर्‍या हाताच्या बोटांनी शक्य तेवढी मोठी फट ब्लाउजला पाडली आणि ती फट आपल्या छातीच्या डाव्या उभारावर सरकवली.
बिंगो! आंटी भलतीच बोल्ड निघाली! आता त्या फटीतून मला तिचा डावा उभार अगदी स्पष्ट दिसत होता. ब्लाउजची ती फट तिने आपल्या छातीवर दाबली होती तेव्हा तिचा ताठरलेला निप्पल आणि उभाराचा थोडा भाग ब्लाउज बाहेर डोकावत होता.
तिच्या छातीचा तो गोरा गोरा उभार मस्तपैकी फुगीर होता. त्यावर साधारण तीन इंच डायमीटरचा चॉकलेटी रंगाचा अरोला आणि त्याच्या मध्यावर डार्क ब्राऊन कलरचा जाडा भरडा निप्पल. उत्तेजनेने ताठ झालेला! लांब झालेला!
बघताच क्षणी असे वाटले की पुढे झुकावे आणि तो टपोरा निप्पल तोंडात घ्यावा. जवळ जवळ दिड दोन मिनिटे ब्लाउज तसा धरून नितू आंटी मला तिची छाती आणि निप्पल दाखवत होती.
“भरले का मन बघून?” तिने दबक्या आवाजात मला विचारले.
“सध्या पुरते भरले. पण निव्वळ एका बाजूचे. आता दुसर्‍या बाजूचा.”
“ओके.”
तिने ब्लाउज सोडून दिला आणि बर्गरचा पुढचा घास घेतला मग आरामात चावत चावत तिने पुन्हा ब्लाउजला फट पाडली आणि ती फट आपल्या उजव्या उभारावर नेली.
पुन्हा मला तिच्या उजव्या छातीच्या उभाराचे चांगले दर्शन घडले! ह्या उभारावरील निप्पलही दुसर्‍या सारखा ताठ आणि लांब झालेला होता. ह्या उभाराचे एक दोन मिनिटे दर्शन देऊन तिने नजरेनेच मला खुणावले की समाधान झाले का? आणि मीही नजरेनेच तिला खुणवले की झाले!
मग तिने ब्लाउज सोडून दिला आणि जणू काही घडलेच नाही अश्या आविर्भावात उरलेला बर्गर खाऊ लागली. नितू आंटीच्या छातीचे गोळे बघून माझी तर भूक मरून गेली पण तरीही मी माझा बर्गर संपवला.
कोणाला कल्पनाही नव्हती की या कोपर्‍यात बसून आम्ही काय करत होतो. नशीब आम्ही अश्या कोपर्‍यात बसलो होतो की कोणाला आमच्यात काय चालले होते ते कळले नाही.
खाऊन झाल्यावर आम्ही एकमेकांकडे सुचकपणे बघून हसत हसत उठलो. उठताना ती ब्लाउजचे उघडे बटण लावायला विसरली नाही. आमच्या बॅगा उचलून फूड कोर्टमधून बाहेर पडल्यावर नितू आंटीने मला विचारले,
“काय मग, कसे वाटले तुला? माझे प्रायव्हेट पार्टस बघून?”
“एकदम सेक्सी आंटी. खरे तर एवढ्या दर्शनाने समाधान होण्यासारखे नाही. कळले ना तुला?”
“हो! हो! कळले मला. तसेही तुम्हा तरूण मुलांचे मन एवढ्याश्या गोष्टीने भरणार थोडीच आहे? बट डोंट वरी! अजून बरीच मजा आपल्याला करायची आहे. आता मला लवकरात लवकर ऑफिसमध्ये परत जायला हवे.” असे म्हणत आम्ही भराभर चालत त्या शॉपिंग सेंटरमधून बाहेर पडलो.
पार्कींग लॉटमध्ये आंटीने पार्क केलेल्या कारजवळ आम्ही आलो. तिने सगळ्या बॅगा मला डिकीत टाकायला सांगितल्या. मग आम्ही दोघं ड्रायव्हींग सीटजवळ गेलो. नितू आंटीने मा‍झ्या गळ्यात हात टाकत मला म्हटले,
“ओके डियर! मला माहीत आहे, आता मी ऑफिसमध्ये व्यवस्थित काम करू शकत नाही. कारण तुझा विचार सतत मा‍झ्या मनात असणार. पण मला गेलेच पाहिजे.”
“इट्स ओके आंटी. मी समजू शकतो. यु कॅरी ऑन! मी जाईन घरी टॅक्सी पकडून आणि तुझी वाट बघेल. एनी वे! तुझी आठवण माझ्याजवळ आहे. त्याने मी टेंपररी काम चालवेल.” असे म्हणत मी तिला डोळा मारला.
“ओह राहुल, तुला त्याच्यापेक्षा जास्त काही देण्यासाठी मी अगदी आतुर झाले आहे. आजची रात्र, फक्त रात्रीपर्यंत वाट पहा.”
असे म्हणत तिने मा‍झ्या ओठांचे एक रसरशीत चुंबन घेतले आणि ती कारमध्ये बसली. कार स्टार्ट करून मला बोटांनी ‘टाटा’ करत ती निघाली व पार्कींग लॉटमधून कार बाहेर काढून ती निघून गेली.
