“अहो पण तुम्हीच..” मी काहीतरी बोलायला गेलो आणि माझे बोलणेच खुंटले!
मा‍झ्या मनात विचार यायला लागले की ती म्हणत होती ते बरोबर होते. ती कशी काय स्वत:हून माझ्याकडे येईल? ती एक तर बाई आहे. दुसरे असे की मी तिचा अतिथी परका पुरूष आहे. तेव्हा स्वत:हून ती मा‍झ्या जवळ कशी येईल?
सुरूवात मला करायला पाहिजे. मी पुरूष आहे तर पाऊल मी पहिले उचलायला पाहिजे पण मग मी तरी तसे कसे करू शकतो? तिने इतक्या विश्वासाने मला घरात घेऊन मला आसरा दिला तर मी कसे काय तिच्या एकटेपणाचा असा फायदा घेऊ शकतो?
ती जरी मादक आणि सेक्सी असली तरी मी तिच्या इज्जतीवर घाला कसा काय घालू शकतो? बरे ती जे काही बोलतेय ते खरे कशावरून? ती मला पडताळून पहात नसेल कशावरून?
कदाचित मी काही करायला तिच्याजवळ गेलो आणि तिने तो कोयता बाहेर काढला तर? तिच्या मनात नक्की काय आहे? हे कसे काय आपण सांगू शकतो?
मी विचारात गढलेला पाहून तिनेच मला विचारले, “विजयराव. कसला ईचार करताय?”
“नाही. म्हणजे मला तुम्ही आवडला. तुम्हाला मी आवडलो. हे खरे आहे. मला मनातून वाटतेय तुमच्याशी काहीतरी करावे. तुम्हाला मनातून वाटतेय मी तुमच्याशी काहीतरी करावे. पण ते योग्य नाही. तुम्ही मला आसरा दिलात, मला इथे रात्र काढायची परवानगी दिलीत. म्हणजे माझ्यावर उपकार केलेत. मग मी तुमच्याशी असे कसे काय करू शकतो? मी तुमचा विश्वास असा कसा तोडू शकतो?? तुमच्या एकटेपणाचा फायदा घेऊन मी तुमच्या इज्जतीवर कसा काय घाला घालू?”
मी असे काही तिला बोललो ह्याचे मलाच आश्चर्य वाटायला लागले. आपण इतके संत कधीपासून झालो? जस्ट काही क्षणापूर्वीपर्यंत आपला लंड तिच्याबद्दलच्या कामासक्तीमुळे टाईट झाला होता आणि तिला अंगाखाली घेऊन कचाकचा चोदावे असे आपल्या मनात पाशवी विचार होते आणि आता तिनेच ग्रीन सिग्नल दिला असताना आपण असे कसे काय म्हणून तिला नकार देऊ शकतो?
माझे मलाच नवल वाटू लागले आणि अर्थात मा‍झ्या बोलण्याने ती पण अवाक झाली! तिलाही काय उत्तर द्यावे हे सुचेना. तरीही ती कशीबशी म्हणाली,
“आता असं आसल तर मग बोलणंच खुंटलं. तुमाला मनातून वाटतंय पण तुमी काय करत नाय. मला मनातून वाटतयं पण मी काई करू शकत नाय. मग रात्र अशीच जायची. दोघंपण तळमळत.” असे बोलून ती मान फिरवून पडून राहिली.
ते पाहून माझे मन चलबिचल झाले!. असे वाटायला लागले की मारावी उडी आणि घ्यावी तिला मिठीत. पण कोणास ठाऊक पण मनातले ते विचार आणि मा‍झ्या शरीराची हालचाल ह्यांची सांगड लागत नव्हती. मनात विचार येत होते की जावे तिच्या जवळ पण शरीर जागचे हलत नव्हते. जसे काय कोणी मला जागीच जखडून ठेवले होते.
शेवटी मी कसेबसे उठून बसलो आणि तिला आवाज देत म्हणालो, “ऐकलं का. माझ्याकडे बघता का जरा?”
त्यावर ती वळली आणि माझ्याकडे पाहू लागली. मी तिला म्हणालो, “जरा उठून बसा ना. आपण काहीतरी मार्ग काढूया.” मी तिला हसत म्हणालो.
त्यावर ती उठून तिच्या जागीच बसून राहिली. मग तिने कंदिलाची वात मोठी केली जेणेकरून खोलीत प्रकाश वाढेल. कंदिलाची वात मोठी केल्याने खोलीतला प्रकाश वाढला होता आणि ती मला स्पष्ट दिसायला लागली होती.
तिने हात वर करत एक आळस दिला आणि अंगातली मरगळ जणू झटकून टाकली! तिच्या त्या अंगडाईने मा‍झ्या लंडाला ऊर्जा मिळाली आणि तो फुरफुरला. ते चांगले लक्षण होते हे समजून माझा हुरूप वाढला.
मी उत्साहाने तिला म्हणालो, “तुम्हाला काही मधला मार्ग सुचतो का? ज्याने आपल्या दोघांची इच्छा पूर्ण होईल असा.”
“आपण काहीतरी खेळ खेळूया. जो हारल त्याने पहिलं पाऊल उचलायचं.” तिने लाजत सुचवले.
“खेळ? कुठला?” तिच्या आयडीयाने मी उत्साहीत झालो.
“ये तुला फुल्ल्यांचा खेळ आठवतो?”
अचानक तिने मला अश्या टोनमध्ये विचारले जणू आमची खूप मैत्री आहे आणि तिने मला एकेरी संबोधल्याचे मा‍झ्या लक्षात आले.
“काय म्हणाला तुम्ही?” मी गोंधळत तिला विचारले.
“म्हणजे तुम्हाला फुल्ल्यांचा खेळ माहीत असेल ना. नऊ रकान्यात तीन फुल्ल्या मारायच्या. एका लाईनीत तीन फुल्ल्या झाल्या की जिंकलं.”
“हो हो माहीत आहे तो खेळ. लहान असताना मी खेळलोय खूप.” मी हसून म्हटले.
“हां. तोच खेळ खेळूया आणि जो हारल त्याने पहिले पाऊल उचलायचे आणि जिंकणाऱ्याला खुश करायचे.” तिने लाजत खुश शब्दावर जोर देत म्हटले.
“चालेल पण हार आणि जीत कशी ठरवायची?” मी शंका व्यक्त केली.
“म्हंजी? ज्याच्या तीन फुल्ल्या होतील तो जिंकल.” तिने बालिशपणे उत्तर दिले.
“हो पण तीन फुल्ल्या नाही झाल्या तर? त्या खेळात कित्येकदा असे होते की तीन फुल्ल्या होतच नाहीत आणि खेळ पुन्हा खेळला जातो.” मी हसून म्हणालो.
“हो. मग पुन्हा खेळायचा.” पुन्हा तिने निरागसपणे उत्तर दिले.
“ठीक आहे. पण किती खेळायचा? किती वेळा खेळणार?” मी म्हटले.
“जोपर्यंत तीन फुल्ल्या होत नाही तोपर्यंत.”
“अहो पण दोघांना सारखा चान्स मिळायला पाहिजे ना. पहिल्याच खेळात कोणी एक जिंकलं तर दुसऱ्याला अजून एक चान्स नाही ना मिळत. दोघांना सारखाच चान्स मिळायला पाहिजे.” मी खुलासा केला.
“मग काय करायचं आता?” तिने विचारले.
त्यावर मी विचार करायला लागलो आणि ती आशाळभूतपणे माझ्याकडे पहायला लागली. अनाहूतपणे मी तिचे निरीक्षण करायला लागलो आणि ब्लाउज-परकरमध्ये ठासून भरलेल्या तिच्या मादक सेक्सी अंगाने माझा लंड पुन्हा वळवळायला लागला.
तिच्या अंगावरील ती वस्त्रे दूर होऊन तिचे नागडे अंग कधी एकदा बघायला मिळतेय अशी आस मा‍झ्या मनात निर्माण झाली. त्यावरून पटकन मला काहीतरी सुचले!
“आपण एक करूया. हा खेळ आपण वेगळ्या पद्धतीने खेळूया. आपल्या दोघांच्या अंगावर दोन वस्त्रे आहेत. जो हरेल त्याच्या अंगावरील एक कपडा निघेल. मग खेळ पुढे चालू राहील. ज्याच्या अंगावरील दोन्ही कपडे निघतील तिथे खेळ संपला. मग जिंकणाऱ्याने त्या कपडे निघालेल्या व्यक्तीला खुश करायचे. ठीक आहे?”
“हो चालेल.” तिने ते लाजत मान्य केले पण पुढे शंका व्यक्त केली, “पण मग जिंकण्याचा कोणी प्रयत्न करणारच नाही. आपण दोघेही हरायला बघू. कारण जो जिंकेल ती व्यक्ती पहिले पाऊल उचलणार ना.”
तिची शंका रास्त होती. दोघेही पहिले पाऊल उचलायचे टाळणार. म्हणजे दोघेही हरायला बघणार.
मग त्यावर विचार करून मी म्हटले, “मग आपण असे करूया. जो जिंकेल त्याने आपले एक वस्त्र काढायचे. जो दुसर्‍यांदा जिंकेल म्हणजे त्याचे दुसरे वस्त्र निघून ती व्यक्ती पूर्ण नग्न होईल. तेव्हा आपोआप हरलेल्या व्यक्तीने त्या जिंकलेल्या नग्न व्यक्तीला खुश करायचे. आता ठीक आहे ना?”
“हां. मग ते बरोबर होईल.” तिने लाजून ते मान्य करत म्हटले.
“अजून एक. जिंकलेल्या व्यक्तीने स्वत: ते वस्त्र नाही काढायचे. हरलेल्या व्यक्तीने ते काढायचे आणि सुरूवात वरच्या वस्त्राने होईल.” मी पुढील नियम सुचवले.
“चालेल! मला मान्य आहे.” पुन्हा तिने ते हसत मान्य केले.
“बरं मग कुठे खेळायचा हा खेळ? आणि कशाने? तुमच्याकडे पाटी पेन्सिल नाहीतर खडू आहे का?” मी शंकेने विचारले.
“अहो ते कशाला पाहिजे. हे इथे खेळूया आपण,” तिच्या पुढील जमिनीवर थापटत तिने म्हटले,
“सरका तुम्ही पुढं इथं आणि हा आपला खडू.”
तिने चुलीमधून एक कोळसा घेतला आणि तिच्या पुढील जमिनीवर एक चौकोन आखून त्याचे नऊ भाग केले.
“बघा पट तयार झाला आपल्या खेळाचा. तुम्ही काय घेणार? फुल्ली की गोळे?” तिने ते मिश्किलपणे हसत मला विचारले.
“अहो सहाजिकच आहे. फुल्ली माझी आणि गोळे तुमचे!” तिच्या उरोजाकडे पाहून मी चावटपणे हसून म्हणालो.
“वाटलंच मला. असं चावट बोलण्यात पहिल्यापासून पटाईत.” तिने लाजून हसत मला म्हटले आणि मी खळखळून हसलो.
मग मी पुढे सरकून तिच्या जवळ, तिच्या उजव्या हाताला काटकोनात बसलो जेणेकरून मला व्यवस्थित खेळता यावे.
तिने सगळ्यात पहिले एका रकान्यात एक गोळा काढला आणि चावटपणे हसत म्हणाली, “हा माझा एक गोळा. काढा तुमची फुल्ली आता.” असे म्हणून कोळसा मा‍झ्या हातात दिला.
तिच्या त्या डबल मिनिंगची मला मजा वाटली आणि मी पण हसून माझी फुल्ली तिच्या गोळ्याच्या पुढील रकान्यात काढत म्हणालो,
“ही घ्या माझी फुल्ली तुमच्या गोळ्यात. आता तुम्ही कुठेपण तुमचा पुढचा गोळा काढला तरी माझी फुल्ली तुमच्या दोन्ही गोळ्यातच राहणार.” म्हणत मी कोळसा तिच्या हातात दिला.
“अस्सं. मग हा घ्या माझा दुसरा गोळा इकडं काढते. आता दोन्ही गोळे जवळ जवळ हाईत की नाही?” तिने दुसर्‍या बाजूच्या रकान्यात पहिल्या गोळ्याजवळ पुढचा गोळा काढत हसत म्हटले.
“हंम्म्म. आहेत खरं दोन्ही गोळे जवळ जवळ,” पुन्हा तिच्या छातीकडे पाहून चावटपणे हसत मी बोललो आणि पुढे म्हणालो, “आता तुमच्या दोन गोळ्यापुढे फुल्ली लावायलाच पाहिजे. तरच तुमचे दोन्ही गोळे धरले जातील.” आणि असे चावटपणे बोलत-हसत आमचा खेळ चालू झाला.
