सासू माझी लाडकी भाग : ४

श्रेयसच्या ह्या प्रश्नाने रिमा गडबडल्या. काही क्षण त्या गप्प राहिल्या. मग थोडा विचार करून त्या म्हणाल्या,
“तुला पहायचे आहे का?”
“हो! म्हणूनच तर मी सोनालीसाठी स्वत: ब्रेसीयर आणतो. मग ती मला घालून दाखवते. आणि मी चेक करतो की माझा चॉईस तिला सूट होतो की नाही.” श्रेयसने चावटपणे हसत म्हटले.
“अजून काय काय विकत आणतोस तू तिच्यासाठी?”
“सगळे काही. तिच्या ड्रॉवरमध्ये असलेल्या सगळ्या सेक्सी लिंजरी.”
“आणि तिला ते घालायला आवडते?”
“हो तिला आवडते. आणि तिला आवडते म्हणण्यापेक्षा.” श्रेयसने आपले वाक्य मुद्दाम पूर्ण केले नाही.
“म्हणण्यापेक्षा काय?” रिमाने उत्सुकतेने विचारले.
“मला ते जास्त आवडते. ती माझ्यासाठी ते सगळे घालते.”
“आय सी! मग मी सुद्धा तुझ्यासाठी घालू का?”
“हो! जर तुमची काही हरकत नसेल तर.”
“आणि मग घालून तुला दाखवायला पाहिजे?”
“तेच तर मी सांगतोय.”
“पण मग मला काय मिळणार?”
“तुम्हाला? तुम्हाला ते सगळे कपडे मिळतील. जे मी तुमच्यासाठी आणेन.”
“बस्स तेवढेच? अजून काही नाही?” रिमाने गुढपणे पुन्हा विचारले.
“अजून. अजून मी तुम्हाला पार्टी देईन. आपण छान छान ठिकाणी जाऊया.”
“पार्टी वगैरे ठीक आहे रे. ते तर आपण जाऊच बाहेर फिरायला.”
“मग तुम्हाला काय पाहिजे?” श्रेयसने कुतुहलाने विचारले.
“मला? माहीत नाही. आय मीन! मी खरे तर येथे आलेय ते तुझी काळजी घ्यायला. सोनालीच्या सांगण्यावरून.”
“माझी काळजी? माझी काय काळजी घ्यायची? मी काय लहान मुल आहे? काळजी घ्यायला.”
“लहान मुल नाही. पण पुरुष आहेस.” पुन्हा रिमाने त्याला गुढपणे म्हटले.
“म्हणजे काय?”
“काही नाही. ते जाऊ दे. चल! मी फ्रेश होऊन येते.” असे म्हणत रिमा जागेवरून उठल्या.
“मम्मी!” श्रेयसने म्हटले.
“काय?” रिमाने वळून त्याच्याकडे पहात म्हटले.
“तुम्ही ती साडी घालाल?”
“कुठली?” त्याचा इशारा शॉपींग बॅगकडे होता तेव्हा त्यांनी ओळखले की तो कुठली साडी म्हणतोय ते.
“जी साडी आज आपण विकत घेतली ती.”
“कुठली, गुलाबी?”
“हो!” श्रेयसने उत्साहाने म्हटले.
“तुला मी घालून दाखवू?”
“हो! जर तुमची काही हरकत नसेल तर.”
“आत्ता?”
“हो आत्ता.”
“तू खूपच उतावळा आहेस, श्रेयस.” रिमाने हसत म्हटले.
“असू द्या. घालाल ना आत्ता?”
“ठीक आहे. येते मी घालून.”
असे म्हणून हसत हसत रिमा आत निघून गेल्या.
श्रेयसला आनंद झाला की त्याची सासू ती गुलाबी पारदर्शक साडी आत्ता घालायला तयार झाली म्हणून. तो आतुरतेने तिची यायची वाट पहात होता. साधारण दहा मिनीटानंतर रिमा गुलाबी साडी घालून बाहेर आल्या.
त्यांना पाहून श्रेयसचे डोळे चमकले! त्या गुलाबी साडीत त्या खरोखरच सुंदर आणि सेक्सी दिसत होत्या. त्याच्या तोंडून शब्द बाहेर पडले,
“तुम्ही फार सुंदर दिसताय ह्या साडीत, मम्मी!”
“खर सांगतोय की उगाचच बोलतोय?” रिमाने आपली एक भुवयी उडवत विचारले.
“अहो खरच! मी खोटी स्तुती नाही करत.” श्रेयसचे डोळे त्यांच्या अंगावरून फिरत होते.
“तुला आवडली ही साडी?”
“हो! फारच!”
“ते तर तुझ्या नजरेवरून दिसतेय. पण मला फार लाज वाटतेय.”
“लाज? कसली?” श्रेयसने आश्चर्याने विचारले.
“तुझ्यासमोर अशी साडी घालून उभे रहायला.”
“अहो मम्मी त्यात काय लाजायचे?”
“अरे ही साडी थोडी ट्रान्सफरंट आहे ना.”
“मग काय झाले? तुम्ही कधी अशी साडी घातली नाही का? नक्कीच घातली असणार.”
“हो! घातलीय. पण मी तरुण असताना. आता माझे वय झालेय. मला अशा साड्या घालणे शोभत नाही आता.”
“कोण म्हणते, मम्मी? तुमचे वय झाले असेल पण तुम्ही वयस्कर नाही वाटत. आणि अशी साडी तुम्हाला अजूनही छान दिसते.”
“असेल. पण तू माझा जावई आहेस. तेव्हा तुझ्यासमोर मला लाज वाटतेय.”
“नाही, मम्मी! आय मीन. लाज वाटत असेल. पण तुम्हाला मजा पण वाटत असणार. नाहीतर तुम्ही ही साडी घालून माझ्यासमोर आलाच नसता.”
“किती बोलतोस. किती बोलतोस. माघार घेणारच नाही,” रिमाने हसत म्हटले, “मला एक सांग. सोनाली आणि तू अशीच गंमत करत असता का?”
“कधी कधी.”
“कधी कधी? मग इतर वेळी?”
“ते मी तुम्हाला सांगू शकत नाही, मम्मी.”
“का?”
“कारण तुम्ही मा‍झ्या सासू आहात.”
“हे! थोड्यावेळापूर्वी तूच मान्य केलेस ना? की तू मला सासू समजणार नाहीस. मैत्रिण समजणार म्हणून?”
“अरे हो! विसरलोच मी! सॉरी सॉरी!”
“मग दे मा‍झ्या प्रश्नाचे उत्तर.”
“वेल! नॉर्मली मी सोनालीला कपडे सिलेक्ट करून देतो आणि मग ती माझ्यासाठी ते घालते.”
“आणि मग ती ते कपडे घालून तुझ्यासमोर परेड करते.”
“हो! तसेच काहीतरी.”
“आणि तू बसून तिला न्याहाळतो.” रिमाने चावट स्वरात विचारले.
“येस्स! मला बघायला फार आवडते.” श्रेयसने थोडेसे लाजत म्हटले.
“मग ती कधी घातलेले कपडे काढते का?” रिमाने पुढे विचारले.
“हो! कधी कधी ती स्वत: काढते. कधी कधी मी तिला काढायला सांगतो.” श्रेयसने न लाजता आता उत्तर दिले.
“आय सी! मग तू आता तिला खूप मिस करत असशील ना?”
“हो! कालपर्यंत. पण आज नाही.”
“अच्छा! म्हणजे मी आलेय म्हणून का?”
“हो, मम्मी! तुम्ही आलाय म्हणून.”
“पण मी तिच्यासारखे करणार नाही. जे ती करत होती.”
“हो! मला माहीत आहे ते. पण तरीही. तुम्ही जे काही करत आहात. त्याने मी खूष आहे.”
“रियली? पण मी काय करतेय?”
“तुम्ही मी घेतलेली ही साडी घातली.”
“आणि?”
“आणि मला तुम्ही सोनालीची घातलेली ब्रेसीयर दाखवली.”
“हम्म आणि?”
“आणि मला रेस्टॉरंटमध्ये तुमच्या उभारांचे दर्शन झाले.” श्रेयसने मिश्कीलपणे हसत म्हटले.
“हो! मी पाहीले तुला. माझा पदर ढळल्यावर तू कसा मा‍झ्या उभारांकडे पहात होता ते.” रिमाने लटक्या तक्रारीत म्हटले.
“मग काय करणार मी? जे दिसत होते ते मी बघत होतो.”
“अजून काय काय पाहीलेस तू?”
“अजून काही नाही.”
“नाही? तू काल काय पाहीलेस ते विसरलास.”
“काल? काय पाहीले मी?” श्रेयसने आठवायचा प्रयत्न केला.
“तू मा‍झ्या पोटाकडे आणि बेंबीकडे पहात होतास.”
“मी? कधी?” श्रेयसने कळून न कळल्यासारखे केले.
“बस काय. काल मी आल्यावर तुझ्या बेडरूममध्ये बेडवर पडले. तेव्हा माझा पदर सरकला आणि माझे पोट आणि बेंबी दिसू लागली. तुझी नजर आरशातून राहून राहून मा‍झ्या पोटावर येत होती.” रिमाने थोड्याश्या शरमेने म्हटले.
“ओह ते. हो! हे खरे आहे की माझी नजर तुमच्या उघड्या पोटावर जात होती. पण मी काही निरखून वगैरे पहात नव्हतो. जसे मला आत्ता बघायला मिळत आहे. आज जसे मला तुम्हाला पहायला मिळत आहे तसे काल पहायला मिळाले नव्हते.”
“अच्छा! म्हणजे असे निरखून पहाण्यासाठी तू मला ही साडी घालायला लावलीस तर.”
“खरे सांगायचे तर हो, मम्मी! मला तुम्हाला असे पहायचे होते.”
“कारण ह्या साडीत बऱ्यापैकी अंगप्रदर्शन होत आहे म्हणून ना?”
“हो! ह्या साडीत तुमची फिगर जरा जास्तच खुलून दिसतेय.”
“आणि मला असे पाहून तुला चांगले नेत्रसुख मिळतेय ना?”
“हो, मम्मी! आणि तुम्हाला असे पाहून मी धन्य झालो!” श्रेयसने त्यांची स्तुती करत म्हटले.
“तू ना. चांगलाच बोलघेवडा आहेस, श्रेयस. तुला बायकांना कसे इंप्रेस करायचे ते बरोबर कळते.”
“ओह रियली? म्हणजे तुम्ही मा‍झ्या बोलण्याने इंप्रेस झालात?”
“नाहीतर काय. तुझ्या बोलण्यावर मी भाळलेय आणि ही साडी घालून तुझ्यासमोर अशी उभी राहिलेय.”
“अरे व्वा! हे ऐकून मी पुन्हा धन्य झालो, मम्मी.”
“बघितलस. कसा पोपटासारखा बोलतोस तू.”
“पण, मम्मी. तुमची फिगर खरोखरच छान आहे. स्पष्ट सांगायचे म्हणजे एकदम सेक्सी!” श्रेयसने न लाजता म्हटले.
“असे तू प्रत्येक बाईला म्हणतोस का?”
“नाही! ज्या माझ्यापुढे अशा उभ्या रहातात त्यांना.”
“अश्या किती बायका तुझ्यासमोर उभ्या राहिल्यात?”
“हा हा हाऽऽऽ फक्त दोनच. एक सोनाली आणि आता तुम्ही.”
“अस्स! खर बोलतोयस ना? कारण तू अशा टोनमध्ये बोललास की जणू तू बऱ्याच जणींना असे तुझ्यासमोर उभे केले आहे.”
“नाही नाही, मम्मी. मी खरच सांगतोय. एक सोनाली आणि दुसर्‍या तुम्ही.”
“ठीक आहे. पण मी तुझ्यापुढे अशी उभी आहे म्हणून तू मला छान म्हणतोस काय?” रिमाने चावटपणे विचारले.
“नाही, नाही. तुम्ही खरोखरच आकर्षक दिसता.”
“इतकी काय मी सुंदर दिसतेय? काय आहे माझ्यात?”
“तुम्ही ऊंच आहात. तुमचा चेहरा आकर्षक आहे. तुमचे डोळे काळेभोर आहेत, नाक एकदम सरळ आहे. तुमचे गाल गुबगुबीत आहेत आणि ओठ टपोरे आहेत.”
“अच्छा! म्हणजे हे सगळे असले म्हणजे स्त्री एकदम आकर्षक असते का?”
“हो! अगदी बरोबर, मम्मी.”
“बर मग. सेक्सी कोण? तुझ्या मते सेक्सी स्त्री कोणती?” रिमाने बोल्डपणे विचारले.
“वेल! वेल.” श्रेयस सांगताना बावचळला.
“अरे लाजू नकोस. सांग बिनधास्त.” रिमाने त्याचा संकोच घालवला.
“ज्या स्त्रीचे उभार भरगच्च असतात. कंबर वळणदार आणि खोल बेंबी असते. गरगरीत नितंब आणि सडसडीत मांड्यां असतात. ती स्त्री एकदम सेक्सी असते.”
“आय सी! आणि ही सगळी लक्षण माझ्यात आहे?”
“हो! नक्कीच!” श्रेयसने रिमाना डोळा मारत म्हटले.
“पण तुला काय माहीत? तू कुठे मला पूर्ण नग्न पाहीले आहेस?”
“हो! नाही पाहीले. पण हरकत नाही. आता पाहीन.”
“काय? काय म्हणालास?” रिमाने आश्चर्याने विचारले.
“जे तुम्ही ऐकले ते. तुम्हाला नग्न पाहीन. तुम्ही दाखवा.”
“हंऽऽ म्हणजे मी ही साडी काढून नग्न होऊ?”
“हो! काय हरकत आहे?”
“काय हरकत? मी तुझी सासू आहे.”
“आता तुम्ही विसरलात. तुम्ही मा‍झ्या सासू नाहीत तर मा‍झ्या मैत्रिण आहात.”
“तरी पण मला ते विसरता येणार नाही.”
“मग तुम्ही दिलेला शब्द मोडत आहात.”
“पण तुला इतका कॉन्फीडन्स कसा की मी तुला नग्न होऊन दाखवेन?”
“आता तुम्ही स्वत:ला माझी मैत्रिण म्हणवता. मी सांगीतले तर ही साडी घालून आलात. तेव्हा आता मी सांगतोय म्हणून नग्न व्हाल असा मला ठाम विश्वास आहे.”
“फारच कॉन्फीडन्सने बोलतोयस तू.”
“हो! कारण मी तुम्हाला ओळखतो.”
“आणि मी नकार दिला तर?” पुन्हा रिमाने आपली एक भुवयी उडवत म्हटले.
“तर माझे नुकसान आहे आणि तुमचेही नुकसान आहे.” श्रेयसने खांदे उडवत म्हटले.
“नुकसान काय त्यात?” रिमाने कुतुहलाने विचारले.