बऱ्याच दिवसानंतर स्वारी मुडमध्ये दिसत होती. मी सुध्दा त्याला समरस होऊन साथ देत होते. त्याचा एक हात कधीच मा‍झ्या गाऊनचे दोन बटण काढून मा‍झ्या स्तनावर पोहचला होता. तो आलटून पालटून माझे स्तन दाबत होता आणि वर जोरजोराने माझे ओठ चोखत होता. त्याच्या दुसऱ्या हाताने माझा गाऊन कधी वर झाला तेच कळले नाही. त्याच्या दुसर्‍या हाताची बोटे मा‍झ्या पॅन्टीत घुसून मा‍झ्या मैनेला चिवडत होती.
क्षणभर त्याने माझे ओठ सोडले तसे माझे डोळे उघडले व दरवाज्यावर लक्ष गेले. मला पहिले तर लाज वाटली पण पुढच्याच क्षणाला राग आला! दरवाज्यावर दिपक उभा होता. तो आमची किसिंग व इतर चाळे पाहत होता. त्याच्या चेहऱ्यावरचे हास्य पाहून माझे डोक्यात सणक आली. मी लगेच अजयपासून वेगळी झाले आणि उभी राहून कपडे नीट करू लागले. मी उभी झालेली पाहताच दिपक तिथून निसटला व त्याच्या बेडरूममध्ये निघून गेला.
तसे अजय बोलला, “काय झाले राणी? ये जवळ ये नां.”
“अरे, आता आपल्या घरात तिसरा देखील राहतो. दरवाजा उघडा ठेवून असे करणे शोभते का?” असे बोलून मी लगेच बाथरूमकडे निघाले.
त्या गावंढळ मुलाचे वागणे पाहून तर मला त्याचा खून करावासा वाटला. मला कळतच नव्हते की अजयला ह्या गोष्टीबाबत सांगावे की नाही? जेव्हापासून दिपक इथे आला आहे तेव्हापासून त्याची नजर ठीक वाटत नव्हती. पण लहान मुलगा म्हणून सोडून दिले. आणि अजयला सांगून अंघोळीला बाहेरच्या बाथरूममध्ये निघून गेली.
आमचा बेडरूममधला बाथरूमचा पाईप फुटलेला होता त्यामुळे बाहेरच्या बाथरूमकडे गेली. बाथरूममध्ये पाय ठेवताच माझे डोके गरम झाले, सगळीकडे साबणाचा फेस करून ठेवला होता. नीट अंघोळ पण करता येत नाही त्याला, गावंढळ कुठचा!! अनवधानाने पाय पडला असता तर सडकून पडली असती. मी बाथरूम स्वच्छ करताना दिपकबद्दल मनातच बडबडत होते.
अंघोळ केल्यानंतर मी सरळ मा‍झ्या बेडरूममध्ये निघून आली व ड्रेसिंग टेबल समोर बसून केस विंचरू लागली. मी येताच अजय बाथरूममध्ये गेला. आरशासमोर बसूनसुध्दा दिपकचे वात्रट चावट हास्य मा‍झ्या डोळ्यासमोरून जात नव्हते. केस विंचरल्यानंतर मी दुपारचे जेवण बनविण्यासाठी किचनमध्ये गेले.
आज जर हा गावंढळ आला नसता तर मी अजय बरोबर बाहेरच लंच केले असते आणि खूप सारी शॉपिंग करता आली असती. पण त्या गावंढळ मुलामुळे भर उन्हाळ्यात मला किचनमध्ये स्वयंपाक करावा लागत आहे. दुपारपर्यंत मी सगळे जेवण बनवले आणि जेवणासाठी अजयला आवाज दिला.
अजय स्वत:बरोबर दिपकला सुध्दा जेवायला घेऊन आला. मी दोघांना वाढत होते आणि अजय टीव्हीत गुंग झाला होता. पण दिपक मात्र माझ्याकडेच नजर लावून बसलेला होता. तो त्याच्या घाणेरड्या हास्याने मला पाहत होता.
मी वाकली की त्याची नजर मा‍झ्या ब्लाउजच्या गळ्यातून आत जायची. पण मी पदर इतका घट्ट घेतलेला होता की त्यातून काहीही दिसत नव्हते. पण तरीही दिपक पाहतच रहायचा आणि चेहर्‍यावर हास्य कायम ठेवायचा.
जेव्हा मी दोघांचे जेवण वाढले तेव्हा मी तिथून हलले व दिपकच्या मागे जाऊन सोफ्यावर बसली. मी माझीच खुश झाले की दिपक माझ्याकडे पाहू शकणार नाही. पण तितक्यात अजयने आवाज दिला, “निशा, तू सुध्दा आमच्या बरोबर जेवायला बस.”
अजयचे बोलणे संपतच नाही तेवढ्यात दिपक मान वळवून बोलला, “हो वहिनी, तुम्ही सुध्दा आमच्या बरोबर जेवून घ्या”
एकतर माझा मूड आधीच खराब होता आणि त्यात दिपकची घाणेरडे हास्य!
“नको, नको, तुम्ही दोघे जेवून घ्या, मी नंतर जेवेन.”
पण अजय ऐकण्याच्या मुडमध्ये नव्हता, त्याने जबरदस्तीने मला जेवायला भाग पाडले.
अजय आणि दिपक दोघेही माझ्यासमोर बसलेले होते. दिपक अजूनही माझ्याकडे वखवखल्या नजरेने पाहत होता. कधी चेहरा पहायचा तर कधी त्याची नजर खाली मा‍झ्या छातीवर पडायची. तो जेवत तर असा होता की जसे खूप वर्षानंतर तो जेवत आहे किंवा त्याला ह्या पुढे जेवायला मिळणार नाही.
मी झटपट माझे जेवण उरकले व उठून बेसीनकडे हात धुवायला गेली. तेव्हाच तो सुध्दा माझ्यामागे निघाला. मी बेसीनवर हात धुवत होते तेव्हाच मला मा‍झ्या नितंबावर कोणीतरी हात फिरवला असे वाटले. मी मागे वळून पाहिले तर तो गावंढळ माझ्यामागे उभा होता व माझ्याकडे पाहून विचित्र पद्धतीने हसत होता.
“वहिनी, तुमच्या हातात तर जादू आहे. किती स्वादिष्ट जेवण बनवले तुम्ही.” असे बोलून दिपकने त्याचा उष्ट्या हाताचे एक बोट स्वत:च्या तोंडात टाकले.
पण तो फक्त एकच बोट तोंडात घेऊन चोखू लागला जसे तो एखाद्या स्त्रीचे निप्पल चोखत होता. मी त्याच्याकडे रागाने पाहिले तर त्याने हसतच तोंडातून बोट काढले व नजर खाली करून मला खाली पहायला लावले.
मी खाली पहाताच त्याने त्याचे ते तोंडात टाकलेले बोट स्वत:च्या पॅन्टच्या झिपवर फिरवू लागला. पहिलेच तो माझ्यामागे आला तेच मला आवडले नाही आणि त्यात माझ्याकडे बघून निर्लज्जपणाने एवढा घाणेरडा प्रकार केला. मी त्याला तिरस्काराच्या नजरेने पाहिले आणि त्याच्या ह्या वात्रट हालचालीवर उत्तर न देता सरळ मा‍झ्या बेडरूममध्ये निघून आली.
अजय त्याच्याबरोबर त्याच्या बेडरूममध्ये निघून गेला आणि मी मा‍झ्या बेडवर आडवी झाले. स्वयंपाक बनविल्यानंतर आणि जेवल्यामुळे थोडासा थकवा आला होता त्यामुळे मला लगेच झोप लागली. जेव्हा मी उठले तेव्हा संध्याकाळ झाली होती. अजय आणि दिपक अजूनही बसून गप्पा मारत होते आणि जोरजोरात हसत होते. मी उठले व फ्रेश होऊन त्या गावंढळच्या बेडरूमकडे गेली व दरवाज्यावर उभी झाले. ते दोघे अजूनही गप्पा मारत होते.
“वहिनी, शंभर वर्षे आयुष्य आहे तुम्हाला, आम्ही आता तुमच्याबद्दलच बोलत होतो. आत या, बसा.” मला बघताच दिपक म्हणाला.
दिपकचे बोलणे संपताच अजय प्रेमळ नजरेने बोलला, “अग निशा उठली तू.”
अजयच्या प्रेमळ नजरेला प्रेमळ नजरेने उत्तर दिले. पण जेव्हा माझी नजर अजयवरून दिपकवर गेली तेव्हा मा‍झ्या चेहर्‍यावर असणारे सगळे हास्य लुप्त झाले कारण तो मला त्याच्या घाणेरड्या नजरेने बघत हसत होता.
मी किचनमध्ये काम आहे असे सांगून निसटले व रात्रीच्या जेवणाची तयारी करू लागली. जेवण तयार झाल्यावर मी दोघांना जेवायला बोलवले. आम्ही तिघांनी एक साथ जेवण केले. जेवतानासुध्दा दिपकची नजर माझ्यावरच होती.
मी जेवण झाल्यावर तिथून हलले व बेसीनजवळ हात धुत असताना परत दुपारसारखे मा‍झ्या नितंबावर कोणी तरी हात फिरवत आहे असे वाटले. पण दुपारपेक्षा हा स्पर्श जास्त जाणवला. दुपारी भास झाला होता पण आता एकदम क्लियर जाणवले की कोणी तरी नितंबावर हात फिरवत होते.
मी वळून पाहिले तर अजय आणि दिपक दोघेही माझ्यामागे उभे होते. मला समजत नव्हते की कोणी मा‍झ्या नितंबावरून हात फिरवला. पण दिपक अजयच्या पुढे उभा होता. त्यामुळे दिपकवर संशय जास्त येत होता.
माझी अशी अवहेलना मला सहन होत नव्हती. मी मनातल्या मनात विचार पक्का केला की ह्याबद्दल अजयला कल्पना देणार. मग जे पण होईल. मला तो गावंढळ एक सेकंद सुध्दा सहन होत नव्हता. मी तेथून सरकली व मा‍झ्या बेडरूममध्ये आली. मला राग आलेला होता.
थोड्याच वेळात अजय सुध्दा बेडरूममध्ये आला.
“डार्लिंग, काय झाले? वैतागली का आहे?” मा‍झ्या कपाळावरच्या आया पाहून अजयने मला विचारले.
“हा मुलगा इथून कधी जाणार?” मी रागातच बोलले.
“काय झाले डार्लिंग? एवढी रागात का आहेस?”
“कोण्या अनोळख्या व्यक्तीसाठी उन्हाळ्यात स्वयंपाक बनवायला मी काही एवढी वेडी नाही आणि मला आवडत सुध्दा नाही. मला तो मुलगा बिलकुल पसंत नाही. त्याची नजर ठीक नाही. कधीही माझ्याकडे पाहून विचित्रपणे हसत असतो.” मी साफ साफ अजयला सांगितले.
“अग निशा, अशी कोणतीच निराळी बाब नाही. तो लहानपणापासून तसाच आहे. आणि तुझ्याकडे पाहून हसतोच ना? त्यात वाईट वाटून घेण्यासारखे काय आहे?”
असे बोलून अजय मा‍झ्या बाजूला येऊन पडले व मागून मला घट्ट पकडून मा‍झ्या नितंबावर त्यांचे हत्यार रगडू लागले.
मी रागानेच त्यांना माझ्यापासून दूर लोटू लागले. अजयने मला पकडून स्वत:कडे वळविले व मा‍झ्या नजरेत प्रेमाने पाहत बोलला,
“काय निशा तू पण ना, 4-5 दिवसांसाठी तो आलेला आहे. तो सरकारी कामासाठी आलेला आहे. काम आवरले की तो गावी निघून जाणार. आणि बाबांनीच त्याला इकडचा पत्ता देऊन पाठवले आहे, त्यामुळे त्याला आपल्याकडे ठेवावेच लागेल.”
“नक्की ४-५ दिवसात तो जाईल ना?” मी सुध्दा अजयच्या डोळ्यात पाहत बोलले.
अजयने त्याचे दोन्ही हात मा‍झ्या खांद्यावरून काढून मा‍झ्या नितंबावर फिरवू लागला आणि बोलला, “हो, तो तर तसेच बोलला आहे, त्याला ४-५ दिवसच रहायचे आहे.”
अजयचे दोन्ही हात मा‍झ्या नितंबावर जोरजोराने फिरू लागले, रगडू लागले. थोड्याच वेळात मी मदहोश होऊ लागले.
मग अजयचा एक हात मा‍झ्या नितंबावरून निघून कधीच मा‍झ्या एका स्तनावर आला व त्याला कमीजवरून दाबू लागला. स्तनांवर नेहमीचा दाब पडताच माझा कंट्रोल सुटू लागला. खाली त्याचा हात आलटून पालटून ह्या नितंबाच्या ह्या गोलावरून त्या गोलावर फिरत होता. मधेच दोन्ही गोलाच्या मधल्या भागावर रगडून माझे पार्श्व भोकाला स्पर्श करत होता.
