तू घरी नसतेस तेव्हा

माझे नाव मनीषा आणि मी ३२ वयाची जॉब करणारी एक गृहिणी आहे. माझा स्वभाव खेळकर होता. मी घरात बसणारी, लाजरी बुजरी गृहणी नव्हते तर थोडी बिनधास्त अशी, बाहेर फिरणारी किंचित डॅशिंग अशी होते.
मला माणसे आवडतात आणि नवनवीन लोकांबरोबर ओळख करून घ्यायला, त्यांच्याशी मिळून मिसळुन वागायला आवडते. फंक्शन, पार्टी आणि प्रोग्राम अटेंड करायला मला आवडते आणि मी ते पूर्ण एंजॉय करते आणि मा‍झ्या ह्या लाईफ-स्टाईलमध्ये मला सोनालीची फूल कंपनी मिळते.
सोनाली माझी जिवलग मैत्रिण! अगदी शाळेत असल्यापासून आमची गट्टी जमली ती आजपर्यंत कायम आहे. वयाने आम्ही दोघी सारख्याच आहोत आणि आमचे जीवनही पहिल्यापासून सारखेच आहे.
आमचा स्वभाव मिळता-जुळता आहे, आमच्या आवडी-निवडी सारख्या आहेत. मी जितकी मनमिळाऊ स्वभावाची होते त्यापेक्षा सोनाली थोडी जास्तच खुल्या स्वभावाची होती. शाळा आणि नंतर कॉलेज आम्ही एकत्रच केले.
स्टडी, स्पोर्ट्स, पिकनिक, सिनेमा, पार्टी वगैरे सगळे आम्ही दोघी एकत्रच करत असे. आयुष्यातल्या अनेक पहिल्या गोष्टी आम्ही एकत्रच केल्या आहेत. डिग्री घेतल्यानंतर आम्ही दोघी एकाच कंपनीत जॉब करायला सुरुवात केली.
माणसाच्या आयुष्यात कधी काय घडेल ते सांगता येत नाही. मनात काही ‘सुप्त इच्छा’ असणे ह्यात काही गैर नाही. पण त्या सुप्त इच्छा पुऱ्या होतीलच किंवा व्हायलाच पाहिजे असेही काही नाही.
तरी पण जर त्या पूर्ण झाल्या तर त्याला काय म्हणायचे? मी नेहमी विचार करते की त्या दिवशी मी सोनालीकडे जर गेले नसते तर जे काही घडले ते घडले असते का?
म्हटले तर मी मुक्त स्वभावाची होते पण स्वछंदी नव्हते. पहिल्यापासून अनेक मुले आणि पुरुषांशी माझी मैत्री होती पण त्यांच्याशी असलेल्या रिलेशनमध्ये, वागण्या-बोलण्यात, मी कधी मर्यादा ओलांडली नाही.
मी दिसायला सुंदर होते आणि म्हटले तर सेक्सीही होते. पण मी कधी कोणाशी कुठले सेक्स्युअल रिलेशन प्रस्थापित केले नाही की कधी कोणाला त्याची हिंटही दिली नाही. त्यामुळेच मा‍झ्या संपर्कात आलेल्या सगळ्या मुलांशी, पुरुषांशी माझी फक्त निखळ मैत्री होती.
याचा अर्थ असा नव्हता की माझे सेक्स्युअल फिलिंग विक होते किंवा सेक्स्युअली मी ॲक्टिव नव्हते. लग्नाआधी मी स्वत:चे समाधान स्वत: करत होते आणि लग्नानंतर मा‍झ्या नवऱ्याकडून स्वत:ची तृप्ती करून घेत होते.
योगायोग काय असेल तर असो पण माझे आणि सोनालीचे लग्नही एकाच वर्षी एका विशिष्ट महिन्यात ठरले. माझी एंगेजमेंट नितेशशी झाली आणि सोनालीची एंगेजमेंट संदीपशी झाली. आम्ही दोघी तर म्हणत होतो की आमचे लग्नही एकाच दिवशी एकाच हॉलमध्ये व्हावे. पण त्याबाबतीत बाकी योगायोग जुळला नाही व तसे काही घडले नाही.
म्हणजे तसे घडायचा पूर्ण योगायोग होता पण माझा होणारा नवरा, नितेश ह्याचा बिझनेस आड आला आणि आमच्या लग्नाची तारीख ५ महिने पुढे ढकलली गेली. त्यामुळे सोनालीचे लग्न मा‍झ्या लग्नाच्या ५ महिने आधी झाले. लग्नाच्या बाबतीत ती मला सिनिअर ठरली!
तिच्या लग्नानंतर जेव्हा केव्हा आम्ही दोघी एकांतात बोलत असू तेव्हा ती तिच्या मॅरिड लाईफबद्दल बोलायची आणि अर्थात तिच्या सेक्स लाईफबद्दल बोलायची. तिच्या सांगण्यावरुन कळायचे की तिचा नवरा, संदीप हा सेक्समध्ये एक्सपर्ट होता आणि तिला तो भरभरून कामसुख द्यायचा. प्रणयाची वेगवेगळ्या प्रकारे मजा कशी लुटायची हे त्याने सोनालीला दाखवले होते आणि संभोगाचा मनमुराद आनंद ते दोघे लुटत होते.
म्हणजे आमचे एकदम काही डिटेलमध्ये बोलणे व्हायचे नाही पण सुचकपणे आणि चावटपणे आम्ही जे काही बोलायचो त्याने मला मा‍झ्या हनीमुनची आणि प्रणय जीवनाची उत्सुकता लागली होती.
सोनालीच्या लग्नानंतर ५ महिन्यांनी शेवटी एकदाचे माझे लग्न नितेशशी झाले! लग्नानंतरची आमची पहिली रात्र मी अपेक्षा केली होती तशी अविस्मरणीय होती!
लग्न ठरल्यापासुन ते होईपर्यंतच्या ५ महिन्यात आमची चांगली ओळख झाली होती तेव्हा पहिल्या रात्री आमच्यात काही संकोच नव्हता. पण स्त्री-सुलभ लज्जेने म्हणा मी थोडी नर्व्हस होते आणि नितेशने ते बरोबर ओळखले.
नितेश खुप समजुतदार आणि प्रेमळ होता. त्यामुळे पहिल्या रात्री त्याने सेक्स करण्यास मला फोर्स केला नाही की कसला दबाव माझ्यावर आणला नाही. त्या रात्री आम्ही खुप गप्पा मारल्या आणि एकमेकांची आवड-निवड, एकमेकांच्या कल्पनांबद्दल जाणुन घेतले.
आमची पहिली रात्र आम्ही मनसोक्त गप्पा मारत, एकमेकांना मिठीत घेवुन, एकमेकांना हळुवारपणे कुरवाळत, किसींग करत घालवली. त्याने मी खुप खुष झाले आणि नितेशबद्दलचा माझा आदर वाढला!
दुसर्‍या दिवशीच्या रात्री आम्ही खऱ्या अर्थाने प्रणय केला आणि आमचे वैवाहिक कामजीवन संपन्न केले. मी ज्याची आणि जशी कल्पना केली होती त्यापेक्षा जास्त संस्मरणीय असा आमचा प्रणय-संभोग झाला.
नितेश हळुवारपणे प्रेम करणारा प्रियकर होता. त्याने नाजुकपणे मला हातळत प्रणयसुख घेतले आणि मलाही भरभरून सुख दिले. आणि मग प्रणयसुखाची ही उधळण पुढे ५/६ महिने चालू राहिली. नितेशच्या बिझनेसमुळे आम्ही हनीमुन ट्रिप म्हणून कोठे गेलो नव्हतो पण घरातच रोज रात्री आमचा हनीमुन साजरा होत होता.
सगळे जीवन कसे प्रसन्न आणि प्रफुल्लित होते. रोज रात्री मिळणारे प्रणयसुख हे आसक्तीने भरलेले आणि शरीरातील कामभावना चेतवणारे होते. जितके जास्त सुख मी नितेशकडून घेत होते तितके जास्त मला ते हवेहवेसे वाटत होते.
पण म्हणतात ना, ‘प्रत्येक चांगल्या गोष्टीचा एक शेवट असतो,’ तसे लग्नानंतरच्या ६ महिन्यांनी नितेश आपल्या बिझनेसमध्ये बिझी होत गेला. त्याचा बिझनेस नवीन असल्याने आणि त्याला त्यात जम बसवायचा असल्याने तो जास्तच कामात गुरफटत गेला. त्याच्या बिझनेसचा संबंध वेगवेगळ्या शहराशी असल्याने तो वरचेवर बिझनेस टूरवर जाऊ लागला आणि बरेचदा घराबाहेर राहू लागला.
लग्नानंतर आम्ही स्वतंत्रच राहत होतो आणि नितेश टूरवर जाऊ लागल्याने आता मी घरी एकटीच राहु लागले. नशीब सोनालीसारखी मैत्रिण मला होती आणि मी जॉब करत होते. त्यामुळे माझा बराचसा वेळ सोनालीच्या सोबतीत जाऊ लागला.
सोनालीचा नवरा संदीप एका कंपनीत मोठा मॅनेजर होता. तो सुद्धा बिझनेस टूरवर जायचा पण मा‍झ्या नवऱ्यापेक्षा तरी कमीच टूरवर जायचा. आमचे नवरे टूरवर गेले असले की सोनाली आणि मी मोस्टली एकत्रच वेळ घालवायचो.
आमच्या गप्पांमध्ये अनेक विषय असायचे आणि त्यातला एक म्हणजे आमचे सेक्स्युअल लाईफ. मग आमचे नवरे काय आणि कशी प्रणयसुखाची उधळण करतात ह्यावर आमच्या गप्पा होत असत.
मोस्टली सोनाली तिच्या नवऱ्याचा रसिकपणा आणि वेगवेगळ्या प्रकारे मजा घ्यायच्या गंमतीजमती सांगत रहायची. सोनाली अगदी उत्साहाने सांगायची की ती आणि संदीपने सेक्सचा कुठला कुठला प्रकार ट्राय करून पाहिला आहे.
ती सांगायची की सेक्सच्या बाबतीत संदीप किती ऑब्सेस होता आणि सेक्समधले अनेक विचित्र चावट प्रकार करण्यात तो कसा उत्साही असायचा. आणि ते चावट प्रकार करण्यात त्याला साथ देताना सोनालीलाही अनोखे सुख मिळायचे.
जेव्हा मी तिला विचारले की कुठले विचित्र चावट प्रकार संदीप करतो तर तिने सांगीतले की ते दोघे एकत्र बसून ब्लू-फिल्म बघतात आणि एकमेकांना कुरवाळत, चेतवतात. मग तो ब्लू-फिल्ममध्ये पाहिल्याप्रमाणे वेगवेगळ्या जागी वेगवेगळ्या पोजीशनमध्ये तिच्याशी संभोग करतो.
सोनालीकडे सांगण्यासारखे भरपूर असायचे कारण तिचा नवरा संदीप होताच एकदम काम-रसिक. नाही म्हटले तरी तिचे ऐकून मी खाली थोडी ओली व्हायचे. मोस्टली मी फक्त ऐकण्याचे काम करायचे. निव्वळ कमीपणा नको म्हणून मी माझा नवरा नितेशच्या न केलेल्या गंमतीबद्दल खोटे खोटेच सांगायची.
मा‍झ्या लग्नाला आता ५ वर्षे झाली आहेत आणि सर्वसाधारण हायर मिडल-क्लास जोडप्याप्रमाणे आमचे मॅरिड लाईफ सुखी आणि समाधानी होते. लग्न झाल्यानंतर सर्वसाधारण जोडप्याप्रमाणे आम्ही जेथे आठवड्यातुन चार वेळा प्रणयाचा आनंद लुटायचो ते प्रमाण नंतर आठवड्यातुन दोनदा किंवा एकदा असे झाले. हल्ली तर आम्ही दर दोन आठवड्यातुन क्वचित एकदा प्रणयाचा आनंद घेत होतो.
अर्थात त्याबद्दल माझी काही तक्रार नव्हती कारण मी सोशिक होते. मनातून मी खटटु असायचे की सोनालीच्या नवऱ्यासारखा रसिकपणा मा‍झ्या नवऱ्याने टिकवला नव्हता आणि तिचा नवरा करतो तसे मा‍झ्या नवऱ्याने करावे अशी ‘सुप्त इच्छा’ मनात घर करून रहायची.
एकदा असेच ऑफीस सुटल्यानंतर मी सोनालीबरोबर तिच्या घरी कॉफी प्यायला गेले होते. तिचा नवरा संदीप ऊशीरा घरी येणार होता आणि माझा नवरा नितेशबद्दल तर काय सांगायचे?
टूरवर गेलेला नसला तरी गेल्यासारखाच होता. म्हणजे ऊशीरा घरी येणे पाचवीला पुजल्यासारखे होते. सोनालीच्या घरात हॉलमध्ये बसून आम्ही कॉफी पित होतो तेव्हा मध्येच सोनाली स्वत:शीच हसली.
ते पाहून मी तिला विचारले, “काय ग. एकदम असे हसायला काय झाले?”
सोनाली हसत म्हणाली, “काही नाही ग. असेच काहितरी आठवले आणि हसूं आले.”
ते ऐकून मी उत्सुकतेने म्हणाले, “तू चावटपणे हसतेय म्हणजे नक्कीच काहितरी संदीपच्या चावटपणाशी रिलेटेड असेल. हो ना?”
सोनाली हसूं दाबत म्हणाली, “अगदी बरोबर! तू कसे ओळखलेस?”
मी हसून म्हटले, “तू हसलीसच अशी की मी सहज ओळखले की संदीपने काहितरी वेगळा चावटपणा केला असावा. काय ते सांग ना मला.”
सोनाली उत्साहाने सांगायला लागली, “अग, दोन दिवसापुर्वी संदीपने ब्लू-फिल्मची एक नवीन डिव्हिडी आणली आहे. त्या डिव्हिडीची आठवण आली आणि गंमत आठवून मला हसूं आले. इथे हॉलमध्येच आम्ही ती डिव्हिडी पाहून खुपच एक्सायटींग संभोग केला होता.”
“हंम्म्म्म. नवीन डिव्हिडी काय. तुला आठवून इतकी गंमत वाटतेय म्हणजे नक्कीच इंटरेस्टिंग असणार. सांग ना मला. काय होते त्या डिव्हिडीमध्ये?” मी उत्सुकतेने विचारले.
“आता काय सांगु तुला? ते सांगण्यासारखे नाही तर बघण्यासारखे आहे. तुला इतका इंटरेस्ट वाटतोय तर दाखवू का तुला ती डिव्हिडी?” सोनालीने अचानक म्हटले.
“चल काहितरीच काय. अशी कशी मी डिव्हिडी बघू??” मी गडबडत म्हणाले.
“मग काय झालं. तू तर म्हणालीस की नितेश तुला पण अश्या डिव्हिडी दाखवतो म्हणून. आणि तुम्ही पण कधी कधी डिव्हिडी बघून सेक्स करता.” सोनाली म्हणाली.
“हो ग. अग पण. ते. आम्ही दोघे असतो तेव्हा ना,” मी भांबावत उत्तर दिले.
खरे तर मी कधीही नितेशबरोबर ब्लू-फिल्म पाहिली नव्हती की ब्लू-फिल्म पाहून आम्ही कधी संभोग केला नव्हता. ते तर मी तिला असेच अनेकदा खोटे खोटे सांगीतले होते. पण आता ती मला सोडायला तयार नव्हती.
“अग नितेश नसला म्हणून काय झालं. मी आहे ना,” सोनाली लाडात येऊन मला डोळा मारत म्हणाली, “तसेही बरेच दिवस आपण एकत्र गंमत केलेली नाही.”
तिचे बोलणे ऐकून माझा चेहरा लाजेने लाल झाला आणि मी लाजून हसले. सोनाली मा‍झ्या लाजण्याला माझी संमती समजली आणि पटकन डिव्हिडी लावायला उठली.
ती खरोखर डिव्हिडी लावायला चाललीय हे पाहून माझी छाती धडधडायला लागली आणि मी हडबडत तिला म्हणाले,
“अग ये. काय करतेस? तू खरोखर ती डिव्हिडी लावतेस की काय? अग पण. मी कसे.”
“ओह मनीषा. असे काकूबाई सारखी बोलू नकोस हं. आपले नवरे असतील तरच आपण मजा घेतली पाहिजे का? असे काही नाही ग. आपण त्यांच्याशिवाय पण मजा करु शकतो.” असे बोलून सोनाली वॉल युनीटजवळ जाऊन डिव्हिडी चालू करू लागली.
“अग पण संदीप आला तर?” मी शंकेने विचारले.
“तो नाही येणार इतक्यात. अजून २ तास तरी तो येणार नाही. तेव्हा डोन्ट वरी ॲन्ड रिलॅक्स. जस्ट एंजॉय.”