“तू? तू इथे काय करतोस?” मी लगेच बेडवरून उठले व माझे कपडे व्यवस्थित केले.
“वहिनी, भूक लागली आहे.”
त्याचा हात वारंवार त्याच्या लिंगावर फिरत होता. मा‍झ्या मनात आले की एक लाथ त्याच्या सेटवर मारावी, पण असे करू शकले नाही.
“ठीक आहे, तू बाहेर चल मी आलेच.”
थोड्या वेळातच मी माझे कपडे व्यवस्थित करून बाहेर आली. तो बाहेर डायनिंगवर बसलेला होता आणि मलाच घुरून पाहत होता. तो ज्या पद्धतीने माझ्याकडे पाहत होता त्याने मा‍झ्या शरीरात आग पसरत होती. पण त्याला काहीच बोलू शकत नव्हती. अजयच्या गावाहून आलेला होता. लग्नानंतर गावात जास्त वेळ राहिले नसल्याने मला गावाच्या बाबतीत जास्त माहिती नव्हती.
मी किचनमध्ये जाऊन त्याच्यासाठी जेवण घेऊन आली व त्याला वाढले. तिथून बाजूला होऊन थोडीशी लांबच गेली होती की त्याने “आहह… ह… आह… आह… ह… ” असा आवाज त्याने काढायला सुरूवात केली. आवाज ऐकून मी परत त्याच्याकडे वळली.
“अशी घाणेरडी नक्कल करून तू खूप स्मार्ट आहे असे भासवण्याचा प्रयत्न करत आहेस का?” मी त्याच्याकडे पाहत रागाने बोलली.
स्वतः वर ताबा ठेवणे फारच अवघड जात होते. माझे ऐकून तो काहीच बोलला नाही पण माझ्याकडे पाहून गालातल्या गालात हसू लागला.
“मला माहीत आहे की, काल रात्री तू माझे आणि ह्यांचे आवाज ऐकले. पण तुझे चांगले ह्यातच आहे की तू कामाशी काम ठेव. काम पूर्ण करायला आला आहे, काम पूर्ण कर आणि सरळ घरचा रस्ता पकड.” मी त्याला सरळ सांगितले की तू इथे राहणे मला आवडत नाही.
“तुम्ही काय बोलत आहात मला समजत नाही, वहिनी.” तो हसत म्हणाला.
दिपक नाटक करत होता जसे त्याला माहीत नाही की तो काय करत आहे.
“हे बघ दिपक, स्मार्ट बनण्याचा प्रयत्न करू नको आणि त्याची आवश्यकतासुध्दा नाही. मला पाहून ज्याप्रकारचे गैरवर्तन तू करत आहे, त्याबद्दल ह्यांना सांगितले तर तेव्हा तुला कळेल. जर तुला वाटत असेल की मी ह्यांना ह्याबद्दल काहीच सांगू नये, तर मग चुपचाप कामाशी काम ठेव. माझ्यापासून लांब रहा.” मी एका श्वासात त्याला सूनावले.
“वहिनी, तुम्ही खूप छान आवाज काढता!” दात विचकावत तो मला बोलला.
मा‍झ्या धमकावण्याचा त्याच्यावर काहीच परिणाम झाला नाही. त्याचे असे निर्लज्जासारखे बोलणे ऐकून तर माझे पाय जमिनीला चिकटले. मा‍झ्या तोंडातून शब्द निघत नव्हते.
“तसे दादाने रात्री किती वेळा केले? आणि तुमच्या तिथे जो तीळ आहे, आई शप्पथ एकदम जानलेवा आहे!”
माझ्याकडे काही शब्द नव्हते. मला असे वाटत होते की दिपकने फक्त आवाजच ऐकले असतील. पण जेव्हा तो तीळाविषयी बोलला तेव्हा तर मी हादरून गेले.
“तसे वहिनी, तो तीळ मी मोबाईलमध्ये घेतला आहे. गावी जाईन तेव्हा तुमची आठवण म्हणून पाहीन, ते पण एकदम आरामात.”
त्याचा प्रत्येक शब्द गरळ ओकत होता. त्याच्या ह्या शब्दाने माझे हात आपोआप मा‍झ्या तोंडावर आले होते. मी त्याला शिव्या देण्याच्या तयारीत होते. तेवढ्यात माझा मोबाईल वाजला. पाहिले तर अजयचा कॉल होता.
“हॅलो डार्लिंग, मला ऑफिसच्या कामानिमित्त दोन-तीन दिवस बाहेर जावे लागणार आहे. माझी वाट पाहू नकोस. तू आणि दिपक दोघेही जेवण करून घ्या. चल बाय.” एवढे बोलून अजयने फोन कट केला.
मला त्यांना दिपकच्या असल्या घाणेरड्या वागण्याबद्दल सगळे काही सांगायचे होते पण त्यांनी मला बोलण्याचा चान्स दिला नाही आणि त्याला ऑफिस कामानिमित्त बाहेर जायचे होते. त्यामुळे त्यांना डिस्टर्ब करणेसुध्दा चांगले नव्हते.
मी परत मा‍झ्या बेडरूममध्ये जाऊ लागली कारण तिथे उभे राहण्यात व त्याच्या बरोबर हुज्जत घालण्यात काहीच अर्थ नव्हता. आणि तसेही माझा फोटो तोसुध्दा कोणत्या अवस्थेतील असेल हे माहीत नव्हते पण त्याने मोबाईलमध्ये काढलेला होता. तेवढ्यात मा‍झ्या डोक्यात एक प्लॅन आला, रात्री जेव्हा तो गावंढळ झोपून जाईन तेव्हा मी तो फोटो मोबाईलमधून डिलीट करून टाकीन.
मी मा‍झ्या बेडरूममध्ये आली आणि दरवाजा आतून व्यवस्थित बंद केला. त्याच्या अशा उचापाती वागण्याने माझे डोके दुखू लागले होते. डोकेदुखीपासून सुटका करून घेण्यासाठी मी टॅबलेट घेतली व कामवालीला संध्याकाळी येण्याचा फोन करून सरळ बेडवर आडवी झाली आणि कधीतरी निद्रा देवीच्या अधीन झाली.
टॅबलेट घेतल्यामुळे मला बरीच उशिरा जाग आली. पण उठल्यानंतर मला एकदम हलके हलके वाटत होते. मी विसरले होती की संध्याकाळी काम करण्यासाठी मी कामवालीला बोलावले होते. बाहेर येऊन पाहिले तर असे वाटत होते की मी खूप वेळ झोपले होती.
मी केसांना व्यवस्थित करत किचनमध्ये आली तर तेथे कामवाली सगळे भांडे व किचन ओटा वगैरे स्वच्छ करून गेलेली होती. स्वच्छ भांड्यांना पाहून मला आठवण आली की कामवालीला मी संध्याकाळी बोलावले होते कारण तिनेच त्या गावंढळ दिपकचा स्वयंपाक व त्याला खाऊ घातले असते म्हणजे मला त्याच्या समोर जाण्याची गरज पडली नसती.
कामवालीने सगळे काम संपवले आणि मला न सांगता निघूनसुध्दा गेली. पण असे कसे शक्य आहे? ती मला न सांगता निघून गेली? ओह!! एखाद्या वेळेस तिने मला आवाज दिला असेल पण गाढ झोपेमुळे मला तिचा आवाज ऐकू आला नसेल. मी मा‍झ्या डोक्यावर हात मारून स्वतः लाच उत्तर दिले. मी माझ्यासाठी चहा बनवून पिला आणि त्यानंतर कोणतेच काम शिल्लक नव्हते. असा विचार करून मी तो गावंढळ काय करत आहे? हे पाहण्यासाठी गेस्टरूमकडे निघाली.
त्याच्या बेडरूम जवळ पोहचताना मा‍झ्या मनात अनेक विचार येत होते. तो झोपलेला असेल तर चुपचाप त्याच्या मोबाईलमधून माझा फोटो डिलीट करून टाकावा. पण हे करणे शक्य होईल का? आणि तो मध्येच उठला तर? असे भयानक विचार मनात येत होते. बेडरूमच्या जवळ येताच आतून येणार्‍या आवाजाने माझे होशच उडून गेले.
“आहहहहह… आई… ग… म्म्म्म्म्म… ह… हळू… मेले… जोरात… आई… ग… आह… आह…”
हा आवाज तर कामवाली रूपाचा आहे? म्हणजे रूपा त्या गावंढळ दिपक बरोबर आतमध्ये आहे?
आतून येणार्‍या मादक आवाजाने, हुंकाराने तर मा‍झ्या हृदयाचे ठोके अचानक वाढले. मा‍झ्या चेहरा घामाने डबडबला. समजतच नव्हते की काय करावे. पहिले विचार आला की दरवाज्या बाहेर उभी राहून रूपाला आवाज द्यावा पण अचानक मा‍झ्या मनात आले की पाहू तरी हे दोघे काय करत आहे? म्हणून दरवाज्याला कान लावून त्यांचे आवाज ऐकू लागले.
“आहहहहह… आई… ग… म्म्म्म्म्म … साहेब हळू… जरा जोर कमी लावा की… माझी फाडून ठेवायचा विचार आहे का? तुम्ही फार जोरात… हळू… मेले… जोरात… आई…ग… आह… आह…”
“रांडेच्या तुझ्या नवर्याच्या कमरेत जोर राहिला नाही का?”
“साहेब… दारू पिऊन त्याचा खोकडा झाला आहे… आणि तो वयाने पण खूप मोठा आहे… आणि त्याचा लंड तुमच्या लंडा एवढा मोठासुध्दा नाही…”
“त्यामुळेच तुझी पुच्ची एकदम घट्ट आहे… आणि बुळबुळीत आहे… तुझा नवरा तुझी पुच्ची किती वेळा मारतो?”
“त्या हरामखोराचा तर आता उठतसुध्दा नाही… तो काय मला चोदणार… आह… ह… थोडं हळू… तुमच्या सारखा जवान लंड मला पुच्चित घेऊन मला इतके छान वाटते की सांगता येत नाही…”
“छान वाटते तर घे… अजून घे… तो नाही चोद्त तर काय, मी आहे ना आता…”
“आह…. आह… जोरात साहेब अजून जोरात… मी संपत आले आहे… मा‍झ्या पुच्चिला पुर येण्याचा टाईम जवळ आला आहे… थांबू नका साहेब… अजून जोरात… आह…”
छी!! किती घाणेरडे बोलतात हे सगळे. आतले आवाज ऐकून माझे डोके काम करत नव्हते. त्यांचे आवाज ऐकून माझा गळा सुकत चालला होता. आतून येणारे आवाज मला बैचेन करत होते. आतले आवाज ऐकून माझे पाय थरथरत होते.
इथे उभे राहून त्यांचे आवाज ऐकावे की त्यांना आवाज देऊन थांबवावे काहीच समजत नव्हते की काहीही न बोलता चुपचाप मा‍झ्या बेडरूममध्ये निघून जावे. एक वेगळ्याच पण विचित्र परिस्थितीने मा‍झ्या भोवती कोंडाळे केले होते. काहीही समजून घेणे खूप अवघड झाले होते. मी माझ्यात विचारात बुडालेली होती पण आतल्या आवाजाने माझी तंद्री भंगली.
“रूपा… तुझी मॅडम तर एकदम मस्त माल आहे… अजय दादा तर एकदम वेड्यासारखे तिला झवत असतील?” दिपकने रूपाला विचारले.
“आई… गं… साहेब हळूहळू दाबा नां… त्रास होतो… हो हे तर खरे आहे की मालकिण खूप सुंदर आहे… एक दोन वेळा त्यांच्या रूमची साफसफाई करताना जेव्हा मी त्यांची बेडशीट पाहिली तेव्हा कळाले की रात्री साहेबांनी मॅडमला जोरात झवले असेल… अख्ख्या चादरीवर लंड आणि पुच्चिचे पाणी पडलेले होते… एकदम चिकट चिकट लागायचे… हळू नां… किती वेळ माझा एकच आंबा चोखणार… ह्या दुसर्याकडे पण लक्ष द्या की… आई… गं…”
“रूपा, तू कधी तुझ्या मॅडमवर साहेबांना चढताना पाहिले आहे का? म्हणजे त्यांची झवाझवी पाहिली आहे का?”
“नाही साहेब, असा चान्स तर कधीच आला नाही. हो पण जेव्हा साहेबांची सुट्टी असते तेव्हा साहेबांना मॅडमला चिकटताना कायम पाहिले आहे.”
“अच्छा, तुला काय वाटते? अजय दादा वहिनीची फक्त पुच्चिच मारत असेल का? की गांडसुध्दा मारत असेल.”
