पायातील बूट व सॉक्स काढून ठेवत अभय पोर्चच्या पायऱ्या चढून वर आला. तांबुस रंगाचं नक्षीदार लाकडी दार लावलेलं होतं. त्याने मूठ दारावरती आपटली. प्रतिभाने लगेच दार उघडलं. तिच्याकडे पाहून न पाहिल्यासारखं करत तो आत गेला आणि कोपऱ्यात असणाऱ्या सोफ्यावरती जाऊन बसला. सोफ्यावरती बसत शर्टाची बटणे काढत असताना तो मोबाईलवर काहीतरी बघत होता.
“अहो”ती त्याच्या शेजारी येऊन बसत उत्साहाने म्हणाली. तिची नजर त्याच्यावरतीच अडकलेली होती. मागच्या कित्येक दिवसापासून तिला तो हवा होता, पण त्याच्या मनात काही केल्या ती शिरु शकली नव्हती.
“काय?”मोबाईलवर रिल्स लावत त्या एकापाठोपाठ एक वर ढकलत, तो चिडून म्हणाला. त्या दोघांच्या लग्नाला वर्ष होत आलं होतं.
“इकडे बघा की..!”खरंतर त्याच्या चेहऱ्याला धरून त्याचे डोळे तिच्याकडे वळवावेत असं वाटून तिने हात उचलला होता, पण त्याला आवडेल की नाही असा विचार करून ती फक्त बोलली. तिने तसं काही केलं नाही.
“काय गं? तू बोल ना..!”तिच्या बोलण्याकडे दुर्लक्ष करत, मोबाईल मध्ये घातलेलं तोंड तसंच ठेवत तो चिडचिड्या आवाजात बोलत होता. आज ते दोघेच घरी होते त्यामुळे ती खास सजली होती. त्याच्या अशा दुर्लक्ष करण्याने तिला राग येत होता.
“बघा तर खरं..!”एकदा तिच्याकडे बघितलं की तिचा नवरा आपोआप पगळेल आणि मग बरच काही होईल असा तिचा विचार होता. तिला स्वतःवर विश्वासच इतका होता की दुसरा काही विचार तिने केलाच नव्हता.
“बघितलं, सांग आता.”तिच्याकडे बघत तो म्हणाला.
काही आठवड्यापूर्वी तिला असं पाहिलं असतं तर त्याने तिला शांत बसूच दिलं नसतं. कधीच जवळ घेऊन तिच्या शरीराशी लगट करायचा प्रयत्न केला असता. आज मात्र त्याच्या नजरेत राग दिसत होता आणि चेहऱ्यावर निराशा. बायकोला पाहून कोणताच उत्साह किंवा हसू त्याच्या चेहऱ्यावरती आलं नव्हतं.
“बाबा नाहीत घरी.”त्याच्याकडे बघितल्यावर तिलाही ते जाणवलं पण तिने अद्याप हार मानली नव्हती. आज ती त्याला मिळवल्याशिवाय थांबणार नव्हती. मागच्या कैक दिवसांपासून तिची निराशा होत होती, पण आज ती इतक्या सहज पराभव पत्करणार नव्हती.
“हो माहिती आहे मला. आदेशच्या घरचे त्याला स्थळ बघायला जाणार आहेत, तिकडे गेलेत बाबा.”बाबा घरी नाहीत हे माहिती असूनही तो तिच्यापासून दूर का बसला आहे? आल्या आल्या तिला मिठीत घेऊन सरळ बेडरूममध्ये घेऊन जाणारा तो, आज इतका शांतता आहे हे तिला कळेना.
“हो.”निराशेचं सावट आता तिच्या मनातही पसरू लागलं. आजही पुन्हा एकदा तिची उपासमारच होणार असं दिसत होतं. त्यामुळे ती हिरमुसली.
“त्याचं काय मग?”पुन्हा एकदा मोबाईल हातात घेत त्याने विचारलं.
“भाऊजीपण नाहीत.”शेवटी तिने आणखी एकदा प्रयत्न करायचं ठरवलं आणि घरी ते दोघेच आहेत याची त्याला जाणीव करून द्यायची म्हणून ती बोलू लागली.
“हो माहिती आहे मला. तोच गेलाय बाबांना घेऊन”अभयचा भाऊ निलेश हाच त्याच्या वडिलांना घेऊन आत्याच्या घरी गेला होता. आत्याच्या मुलाला म्हणजेच आदेशला मुलगी बघण्यासाठीचा कार्यक्रम उद्या होता, तिकडे ते जाणार होते.
“आपण दोघेच आहोत घरी.”त्याच्या जवळ सरून तिने ते वाक्य उच्चारले आणि त्याच्याकडे एकटक पाहिलं.
“मला अजिबात मूड नाही, उगाच मागे लागू नको माझ्या.”अंगावर चढलेल्या एखाद्या मुंगीला झटकावं तसं त्याने तिची मागणी झटकून लावली आणि तिच्या मनाला होणाऱ्या वेदनेचा विचार न करता तो उठून बेडरूम मध्ये जाऊ लागला.
“तुम्हाला अलीकडे कधी मूडच नसतो, जरा कधी जवळ आले की मूड नाही, मूड नाही..”मागच्या महिन्याभरात त्याची तीच अवस्था होती.
अगोदर तिला नाही म्हणायची वेळ यायची इतकं तो तिला दमवायचा पण मागच्या दोन-तीन आठवड्यात तिने जेव्हा कधी त्याच्या जवळ जायचा प्रयत्न केला होता, तेव्हा तेव्हा तो हमखास नाही म्हणायचा. तिची चीडचीड व्हायची पण ती शांत रहायची. आज मात्र तिला ते सहन झालं नाही आणि ती भडकून बोलू लागली.
“गप्प बस. तुझ्या डोक्यात फक्त तेच असतं..!”बेडरूम मध्ये येत कपडे काढून हँगरला लटकवत त्याने अंघोळीसाठी टॉवेल घेतला.
“तुमच्याही डोक्यात तेच असायचं, पण आताच तुम्ही असं वागताय..”ती त्याच्या समोर येत दार आडवत म्हणाली. त्याने विनाकारण बोलणं वाढवायचं टाळलं आणि मोबाईल घेऊन तो बेडवरती बसला.
“अहो ऐका ना, मी मूड बनवते तुमचा..”त्याच्या शेजारी बसून त्याचा हात हातात घेत त्याला जवळ ओढत ती म्हणाली.
ग्रॅज्युएशन झाल्यानंतर तो एका सहकारी साखर कारखान्यात लॅब असिस्टंट म्हणून कामाला लागला होता. मागच्या तीन महिन्यापासून पगार झाला नव्हता. त्याच्याकडे असणारा सगळा पैसा संपला होता. वडिलांना पैसे मागायला गेल्यानंतर वडिलांनी त्याला बरंच सुनावलं होतं. त्या गोष्टीला आता तीन आठवडे झाले होते. तेव्हापासून तो उदास होता.
आता चौथा महिना संपत आला होता तरी पगार झाला नव्हता. त्यामुळे त्याची अवस्था विचित्र होती. त्याच्या त्या मनस्थितीचा राग प्रतिभावावर काढणं चुकीचं आहे हे त्याला समजलं. शेवटी तो तयार झाला. तिच्या गालावर ओठ ठेऊन तिला हळूच किस करत तो टॉवेल घेऊन बाथरूम मध्ये निघून गेला.
त्याने शॉवर खाली उभारत थंडगार पाण्याच्या शिंतोड्यात पिचलेलं अंग भिजू दिलं. गार पाणी अंगावर पडताच दिवसभराचा थकवटा निघून गेला. मन प्रसन्न झालं. प्रतिभा बरोबर तसं वागायला नको होतं याची जाणीव त्याला झाली. स्वतःचा मूड बिघडलेला आहे किमान तिचा तरी मूड आपण नीट करू शकतो असा विचार करूनच तो बाथरूम मधून बाहेर पडला. आंघोळीनंतर त्याने अंडरवेअर घातली आणि टॉवेलने ओले केस पुसत बेडरूमच्या दारात आला, तेव्हा प्रतिभा त्याचीच वाट पाहत होती.
तो तिच्याकडे बघून हसला. ते हसू खोटं होतं पण त्याचा परिणाम व्हायचा तोच झाला. प्रतिभा दिलखुलास हसली. तो तिच्या शेजारी येऊन बसला. ती हळूच त्याच्याजवळ सरकली. तिचे ओठ थरथरत होते, श्वास चढला होता. तिने डोळे मिटले आणि स्वतःचे ओठ पुढे केले. त्यानेही तिच्या ओठावरती ओठ ठेवत किस करायला सुरुवात केली. तिने तिचा हात त्याच्या छातीवरती ठेवला आणि ती हळूहळू तो हात खाली सारू लागली. त्याच्या अंडरवेअर वरती हात जाताच तो चिडला.
“नाही ग माझा मुड, तू स्वयंपाक कर, जा..”रागाने तिला दूर सारत व स्वतः तिच्यापासून दूर होत तो म्हणाला.
“आता परत या माझ्यामागे गोड बोलत, दाखवते मग मी..”ती फणकाऱ्याने बोलली आणि पाय आपटत निघून गेली. त्याला स्वतःचा राग आला. त्याने ठरवलं होतं तिला खुश करायचं, पण ऐनवेळी त्याची मनस्थिती पुन्हा एकदा त्याच विचारात अडकली. त्याला परिस्थितीचा राग आला. तो राग तिच्यावर निघाला.
मोबाईलची नोटिफिकेशन वाजली. त्याने मोबाईल उचलून घेतला. तीन महिन्याचा पगार खात्यावर जमा झाल्याचा बॅंकेचा मेसेज होता. ज्या गोष्टीमुळे त्याची मनस्थिती बिघडली होती, ज्या विचारात त्याचं मन अडकून राहायचं ती समस्याच नाहीशी झाली. तो आनंदाने चित्कारला. मोबाईल आणि टॉवेल बाजूला फेकत, तो पळतच किचनमध्ये गेला.
तो विनाकारण इतकं टेन्शन का घेत होता हेच त्याला समजलं नाही. पगार होणारच होता, मग एवढा त्रास करून घ्यायची गरज काय होती हे पगार झाल्यानंतर त्याला उमजल.
“प्रतिभा..”ती भात लावत होती, तेव्हा मागून तिला मिठी मारत तो तिच्या कानात कुजबुजला.
“काय आहे?”त्याचा शरीराचा स्पर्श होताच तिचा राग वितळून गेला आणि मन मोहरून आलं.
“पगार झाला आताच, आपल्याला फिरायला जाता येईल.”त्यांचं फिरायला जायचं राहिलेलं होतं. सुरुवातीचे वेगवेगळे कार्यक्रम झाल्यानंतर सर्वात शेवटी ते दोघे फिरायला जाणार होते. पण नेमकं तेव्हाच पैशाची कमतरता भासू लागली. मागचे तीन महिने पगारही झाला नव्हता. त्यामुळे ते पुढे ढकललं गेलं होतं.
“मग मी काय करू..?”मानेवर फिरणारे त्याचे ओठ आणि पोटावरून हळूहळू स्तनाकडे सरकणारे त्याचे हात तिला रागवायचं असूनही आवाज चढवू देत नव्हते. तरीही प्रयत्न करून जाणीवपूर्वक चिडल्याचा आवाज काढत तिने विचारलं.
“अगं इतके दिवस आपलं फिरायला जायचं अडलं होतं ना, आता जाता येईल.”कपड्यावरूनच तिचे स्तन हळुवारपणे दाबत असताना त्याचा अवयव ताठर होऊ लागला.
त्याची समस्या सुटताच इतकी दिवस जाणवणारी पण अडून राहिलेली उत्तेजना उफाळून वर आली. त्याला काय किती अन् कसं करू असं झालं…!
“.”ती काहीच बोलली नाही. खरंतर तिच्या हातातील पाण्याचा तांब्या तिने केव्हाच किचनच्या ओट्यावरती ठेवला होता. स्वतःचा भार त्याच्या अंगावर टाकून देत त्याच्या स्पर्शाने मिळणारं सुख ती शांतपणे अनुभवत होती. मात्र आलेला राग तिला अजूनही दाखवायचा होता.
“बोल काहीतरी असं का करतेस..?”त्याने विचारलं.
“मगाशी मी आले होते तेव्हा कसं हडतूड केलं मला, आता मी पण करणार..”
“तू नाही करू शकणार तसं कधी.”
“का नाही, करणार मी..”मात्र तिचे पुढचे शब्द घशातच अडकले. कपड्यावरूनच तिची स्तनाग्रे बोटाच्या चिंमटीत पकडत त्याने हळुवारपणे दाबली आणि मानेवरची त्वचा दातात धरत हळूच चावली. तिने तिची मान त्याच्या खांद्यावरती टाकत एक मोठा सुस्कारा सोडला.
तिचे हात त्याच्या कठोरतेला स्पर्श करण्यासाठी तडफडत होते, पण आलेला राग दाखवल्याशिवाय ती त्याला सहज माफ करणार नव्हती. त्यामुळे अजून काही वेळ विरोध करायचं तिने ठरवलं होतं.
“मी हडतूड करणार..”उत्तेजनाच्या लाटेवर ती केव्हाच स्वार झाली होती. त्याचा स्पर्श क्षणाक्षणाला तिला ओलं करत होता आणि तो ओलावा तिच्या मनात झिरपून तिला बेभान करत होता.
“आत कर बर..”तिला स्वतःकडे वळवत तिच्या ओठावरती ओठ ठेवून तिला किस करत त्याने तिच्या स्तनांना जोरात दाबायला सुरुवात केली. तिचे हुंकार आता घशात अडकून राहू लागले.
काही वेळाने तो हळूच तिच्यापासून दूर झाला.”कर ना, हडतूड..”फुललेल्या श्वासाने तो तिच्याकडे बघत म्हणाला.
तिने त्याच्याकडे पाहिलं. तो पूर्णपणे ताठलेला होता. अंडरवेअर मधून त्याची कठोरता बाहेर पडण्यासाठी तडफडत होती. आता तिला विरोध करणं अशक्य झालं. ती त्याच्या जवळ गेली. त्याने तिच्या कमरेत हात घालून जवळ ओढलं.
“इतक्या दिवस पगार झाला नव्हता म्हणून मूड होत नव्हता का?”त्याच्या छातीवरती ठेवलेला हात हळूहळू खाली नेत तिने विचारलं.
“हो..”तो बोलताना मध्येच अडखळला.
तिने अंडरवेअरच्या आत हात घालत त्याच्या कठोरतेला स्वतःच्या मुठीत घेत त्वचा वरखाली करायला सुरुवात केली. त्याच्या तोंडून सुस्कारे बाहेर पडू लागले. हात पुन्हा एकदा तिच्या स्तनांना मळू लागले.
त्याने क्षणभरासाठी स्वत:ला नियंत्रित करत तिला उचललं आणि बेडरूम मध्ये नेलं. काही क्षणातच पूर्णपणे नग्न होऊन ते बेडवरती पडले आणि त्यांच्या आवेशाने भरलेल्या प्रणयाला सुरुवात झाली. अनेक दिवसांची भूक त्यात भागत होती. दोघेही एकमेकांच्या शरीराचा पुरेपूर आस्वाद घेत होते.
तो तिच्या शेजारी पडून एका स्तनाला हाताने दाबत असताना दुसरे स्तन तोंडाने चोखत होता. ती हळु आवाजात ओरडत होती. तिच्या ओरडण्याने तो बेभान होऊन तिच्या स्तनांवर दाताचे व्रण उठवत होता. स्तनाग्रांना दातात पकडून चावत होता. त्याचा पूर्ण ताठलेला अवयव तिच्या मांड्यांना थटत होता. त्याने हात खाली नेत तिच्या मांड्यां ओढत स्वतःकडे फिरवल्या. मग तो कठोरतेला तिच्या अवयवावर घासू लागला.
त्या ठिकाणी त्याच्या कठोरतेचा स्पर्श होताच तिला राहावंलं नाही. इतक्या दिवसापासून होणारी तिची तडफड तिच्या शरीराचा ताबा घेऊ लागली. त्याला खाली पाडत ती वर आली. चिकट आणि ओलसर झालेली तिची योनी त्या अवयवाला सामावून घेण्यासाठी केव्हापासून तयार होती.
कठोरतेला हातात धरती हळुवारपणे त्याच्यावर बसू लागली. मात्र अभयलाही घाई झाली होती. त्याने उठून बसत तिला स्वतःकडे ओढलं. तिच्या नितंबावर हातांचा दाब देत त्याने खालून धक्का देत एका झटक्यात त्याचं लिंग तिच्यात सारलं. तिच्या तोंडून एक मोठा आवाज निघाला पण पुढच्या क्षणी त्या दोघांचे ओठ एकमेकांत गुंतले. अभयने हळुवारपणे खालून धक्के द्यायला सुरुवात केली. ती वेगात वर खाली करत त्याला स्वतःमध्ये सामावून घेऊ लागली.
काही वेळ आवेगात किस केल्यानंतर त्याने तिचे स्तन चोखायला सुरुवात केली. तसं करताना त्याच्या धक्क्यांचा वेग वाढवला. मग मात्र तिला ते सहन झालं नाही. ती स्वतःचा भार त्याच्या अंगावर टाकून त्याच्या कठोरतेवरती रत होऊ लागली. तो मात्र अजूनही उत्तेजित होत होता. काही वेळ काम रसाने भिजून चिकट झालेल्या अवयवाने तिला धक्के देत राहिल्यावर शेवटी त्यालाही उत्तेजना असह्य झाली आणि वीर्याचे फव्वारे उडवत तोही रत झाला. त्याने तिला घट्ट मिठी मारली.
“कुठे जायचं फिरायला?”प्रणयाचा पहिला आवेग ओसरल्यानंतर ते बेडवर विवस्त्र अवस्थेतच गप्पा मारत बसले होते, तेव्हा अभयने विचारलं.
“मला नाही माहीत. तुम्हीच ठरवा.”ती मधून मधून त्याच्या छातीवर हात फिरवत त्याच्या गालावर किस करत होती.
“तरी..”त्याने तिच्याभोवती स्वतःच्या हात गुंडाळला होता.
“तुम्हीच ठरवा म्हणलं ना!”
“बर, ते मी ठरवतो नंतर, पण आता..”अचानक तिला खाली पाडून तो तिच्यावर आला.
“इतक्या लगेच.”ती आश्चर्य करत म्हणाली, त्याचा ताठर होऊ लागलेला अवयव तिलाही जाणवत होता.
“हो, आता खुप सारखा सारखा मुड होणार बघ माझा..!”तो हसुन म्हणाला आणि पुन्हा एकदा किस करण्यासाठी जवळ सरकू लागला.
“मज्जा आहे मग माझी.”
“बघ हा, कंटाळशील.”
“ऊं हुं.”
पुन्हा एकदा त्याच्या प्रणयाला सुरुवात झाली.
समाप्त
