मी माझ्या खोलीत पडल्या पडल्या खुलेआम माझी योनी घासत होते आणि माझा एक उघडा स्तन दाबत होते. त्या क्षणी संदीप किंवा आई कोणीही माझ्या रूममध्ये आले असते तर त्यांना हे काय दृश्य दिसले असते? मी हे करतेय ते पाहून त्यांना काय वाटले असते?
पण मला त्याची पर्वा नव्हती. वासनेच्या भरात मी कसलाही विचार करण्याच्या पलीकडे गेले होते. माझ्या योनित जी आग लागली होती ती काही अंशी मला शमवायची होती. ती आग विझवायला मला माझा नवरा होता पण तो त्या क्षणी तेथे नव्हता. त्यामुळे माझी मीच माझी आग शमवत होते.
संदीपने, माझ्या भावाने माझी छाती चोखली. माझ्या भावाने माझे दूध प्यायले. आणि तो ते करत असताना मी जागी होते. तो चोखत होता, पित होता, ते मी उघड्या डोळ्यांनी पाहिले आणि अनुभवले. ही जाणीव माझ्या योनितील आगीचा स्फोट करायला पुरेशी होती.
हा हा म्हणता मी कामवासनेच्या शिखरावर पोहचले आणि मी झडायला लागले. माझ्या दोन्ही मांड्या मी गच्च आवळून माझ्या योनिवर हात घट्ट दाबून मी माझी कामतृप्ती करू लागले. झडता झडता माझ्या योनितून कामसलीलाचा पाणलोट बाहेर पडला. माझी पॅन्टी ओलिचिंब झाली.
आणि मग अंगाला एक झटका देऊन मी शांत झाले. माझे अंग ढिल्ले सोडून मी निपचित पडले. सुखाची एक अनोखी अनुभूति मी अनुभवू लागले. डोळे मिटलेले असल्याने मला ग्लानी आली आणि त्या ग्लानित मला कधी झोप लागली ते मलाच कळले नाही.
बाळाचा रडण्याचा आवाज आला आणि मला जाग आली. डोळे उघडून मी पाहिले तर माझ्या छातीचे दोन्ही गोळे ब्लाउजच्या बाहेर होते. मला झोप लागली तेव्हा एकच गोळा बाहेर होता. मग दोन्ही गोळे बाहेर आले कसे ह्याचे मला एक क्षण आश्चर्य वाटले! पण लगेच माझ्या मनात संदीपचा विचार आला आणि त्यानेच ते केले असावे ह्याची मला काहीच शंका नव्हती.
मी निरखून पाहायला लागले तर दोन्ही छातीची बोंडूस लालसर झाली होती. जणू नुकतीच कोणी तरी ती चोखली होती. माझ्या छातीतले दूधही कमी झाल्यासारखे वाटत होते म्हणजेच संदीपने माझी छाती पुन्हा एकदा चोखून माझे दूध प्यायले होते.
मी पटकन उठले आणि रडणार्‍या बाळाला उचलून माझ्या एका स्तनाला लावले. बाळ माझे दूध प्यायला लागला तसे मी दुसरा उघडा स्तन माझ्या ब्लाउजच्या आत कोंबला. मग मी बाळाला थोपटत विचार करू लागले.
‘आता ह्या द्वाड संदीपला काय करावे? अजिबात मला सोडत नाही. उठसूट माझी छाती चोखून माझे दूध पितो. काय करावे ह्या बोक्याला? अरे नालायका, किती डेंजर आहे हे. कोणी तुला माझे दूध असे पिताना पाहिले तर? आईने तुला रंगेहाथ पकडले तर? काय हालत होईल तुझी? त्याचा विचार केलास का कधी?
आता कोण ह्या बेशरमाला समजावणार? हश्श! मलाच हे करायला पाहिजे. शेवटी तो माझी छाती चोखतोय तेव्हा मलाच त्याच्याशी बोलायला पाहिजे. त्याला चांगली समज देऊन त्याची कान उघडणी करावी. त्याशिवाय तो हे चाळे थांबवणार नाही’.
बाळाने दूध प्यायले आणि ते पुन्हा झोपी गेले. मी त्याला अलगद उचलून खाली ठेवले आणि माझा तो उघडा स्तनही मी ब्लाउजमध्ये कोंबला. पदर छातीवर नीट करत मी उठले आणि बाहेर जायला लागले. घड्याळावर नजर टाकली तर साडे पाच वाजून गेले होते.
मला आश्चर्य वाटत होते की आई कशी इतका वेळ मला बघायला आली नाही? नॉर्मली ती शेजारून गप्पा मारून आली की मला बघायला येते आणि मला उठवते. पण आज ती आलीच नाही आणि त्यामुळेच संदीपने पुन्हा चान्स मारत माझी छाती पुन्हा चोखली असावी.
विचाराच्या तंद्रीतच मी टॉयलेटमध्ये शिरले. लघवी करायला मी साडी वर केली आणि माझी पॅन्टी काढून टाकली. माझ्या योनिरसाने ती पूर्ण भिजून चिकट झाली होती. ती चिकचिकीत झालेली पॅन्टी पाहून मला संदीपचे छाती चोखणे आठवले आणि मी पुन्हा उत्तेजित व्हायला लागले.
पण मला आता खाली योनिला काही करायला वेळ नव्हता तेव्हा मी त्या भावना झटकून टाकल्या आणि लघवी करून मोकळी झाले. योनी साफ करून मी उठले आणि फ्रेश वगैरे होऊन बाहेर आले. नंतर मी तडक किचनमध्ये गेले.
किचनमध्ये शिरले तर आई ओट्याजवळ उभी राहून चहा की काय करत होती आणि संदीप बाजूला उभा राहून तिच्या मागे काहीतरी भुणभुण करत होता. मला पाहून आई हसून म्हणाली,
“उठलीस का आत्ताशी तू? किती बाई तुझी झोप. तशी चांगली असते म्हणा ओल्या बाळंतीणीला झोप.”
“तू कधी आलीस, आई? मला उठवायला आली नाहीस?” मी आईला विचारले.
“अगं मी आले तेव्हा संदीपला विचारले तुझ्याबद्दल. तो म्हणाला ताई जाम झोपलीय. थांब मी बघून येतो. मला वाटले तो पाहिलं तुला आणि उठवेल. पण तो आला पंधरा मिनिटांनी. आणि म्हणाला की तू जाम झोपलीय, उठत नाही आहे. म्हटलं झोपून राहू दे तुला. तुला कुठे काही कामं आहेत. तेव्हा नाही आले तुला उठवायला.”
आईने सगळा खुलासा केला आणि मला सगळे चित्र स्पष्ट झाले! आईने संदीपला मला बघायला पाठवले आणि मी गाढ झोपलेली पाहून संदीपने पुन्हा चान्स मारत माझे दूध प्यायले आणि साळसुदासारखा आईला येऊन म्हणाला असावा, ‘ती झोपलीय जाम!’
संधीसाधू कुठला! मी त्याच्याकडे पाहिले तर तो काही घडलेच नाही अशा तर्‍हेने निष्पाप सारखा माझ्याकडे बघत होता. माझी नजर त्याच्यावर गेली तसे त्याने नजर फिरवली आणि भुणभुणत आईला म्हणाला,
“ये आई, दे ना मला चहा पटकन. बाहेर माझे मित्र माझी वाट बघताहेत.”
त्याचे ते बोलणे ऐकून मला काय वाटले कोणास ठाऊक? पण मी मिश्किलपणे गालातल्या गालात हसत त्याला म्हटले, “अरे चहा काय पितोस? दूध पी. आणि जा पटकन.”
मी त्याला असे का बोलले हे माझे मलाच कळेना. माझ्या बोलण्यात काय अर्थ होता हे मलाच कळले नाही पण संदीप बाकी किंचित चमकला! पण मग किंचित त्रासिकपणे माझ्याकडे पाहत तो म्हणाला,
“ताई, झोप झाली नाही वाटतं तुझी? काहीही बोलतेस! मी काही लहान नाही आता दूध प्यायला’.”
त्याचे बोलणे ऐकून मला हसू आले! त्याच्या वाक्यातला विनोदाचा भाग फक्त मलाच माहीत होता तेव्हा मला हसू आवरले नाही.
“अगं हसतेस काय अशी?” आईने नवलाने विचारले.
आता मी का हसले ह्याचे कारण द्यावे लागणार होते. पण खरे कारण मला देता येणार नव्हते म्हणून मी पान पलटत म्हणाले,
“नाही गं संदीप म्हणतोय ‘मी काही लहान नाही आता’. दूध काय फक्त लहान मुलंच पितात? मोठे पण पितात की. त्यात काय एवढं? दुधाने किती शक्ती येते. मग दूध प्यायला काय हरकत आहे?”
“अगं, असं काय बोलतेस. तुला माहीत आहे ना तो दूध पित नाही. त्याने कधीच दूध प्यायचे सोडून दिले आहे.”
आईने हसून स्पष्टीकरण देत म्हटले आणि कपबशीत चहा ओतत संदीपला दिला. संदीप गुपचूपपणे चहा प्यायला लागला. मी हा विषय असा लगेच सोडणार नव्हते तेव्हा मिश्किलपणे हसत मी म्हटले,
“अगं त्याने कसले दूध प्यायचे सोडून दिले, चोरून दूध पितो हा.”
माझ्या वाक्याने संदीपला ढास लागली आणि गरम चहा सांडता सांडता वाचला.
“अरे हळू, कशाला इतक्या घाईत ढोसतोस गरम चहा. काय कुत्रं मागे लागलेय काय.” आई त्याला समजावत म्हणाली.
माझ्या बोलण्यात जो अर्थ होता तो संदीपला बरोबर समजला होता. पण तो ते कबूल करू शकत नव्हता की मी त्याबद्दलच बोलतेय हे त्याला कळत नव्हते. तेव्हा तो माझे म्हणणे खोडून काढायला मला जाब विचारायच्या स्वरात म्हणाला.
“काहीतरीच काय, ताई. मी कधी दूध प्यायले? आणि ते पण चोरून? कधी पाहिलेस तू मला?”
हे बोलताना त्याच्या चेहर्‍यावर गोंधळलेले भाव होते आणि मी काय उत्तर देतेय ह्यावर त्याचे भवितव्य अवलंबून होते.
त्याचा तो गोंधळलेला चेहरा पाहून मला हसूं आले आणि मी खरे काही न बोलायचा निर्णय घेतला. पुन्हा पान पलटत मी म्हणाले,
“अरे त्या दिवशी नाही का तू किचनमध्ये चोरून त्या वाडग्यातले दूध पित होतास? मी तुला विचारलेही होते.”
“ते? ते तर मी खीर पित होतो. तुला सांगितलेही मी तेव्हा.” संदीपने सुटकेचा निश्वास टाकत म्हटले.
“अरे हो, तू म्हणाला होतास खरा तेव्हा. पण खीर हा दुधाचाच तर प्रकार आहे. जर खीर पितोस तर दूध का चालत नाही? साखर टाकून प्यायले तर दूध पण खीरीसारखे गोड लागेल. नाहीतर नुसतेच डायरेक्ट दूध प्यायचे. त्याची चव तर तशीही रसाळ असते. नाही का?” मी चावटपणे हसून संदीपला म्हटले.
“ताई! तू काही पण बडबडतेस. खीर कुठे आणि दूध कुठे? छ्याऽऽऽ तुझ्याशी बोलण्यात टाईम वेस्ट होतोय. मी चाललो.”
असे बोलून संदीपने चहा संपवला आणि कप ठेवून तो बाहेर सटकला. मी गालातल्या गालात हसत राहले आणि आईने मला दिलेला चहा घेऊ लागले. चहा घेत घेता मी आईबरोबर इकडच्या तिकडच्या गप्पा मारू लागले.
नंतर मग ३/४ दिवस असेच निघून गेले. ह्या दरम्यान संदीपने पुन्हा एकदा दुपारी मी झोपले असताना माझे दूध प्यायले. मी अर्थात झोपेचे नाटक करून त्याचे दूध पिणे गुपचूप अनुभवले आणि मग तो दूध पिऊन गेल्यावर मी टॉयलेटमध्ये जाऊन माझ्या योनिची आग शांत केली.
आता माझ्या मनात संदीपचे विचार सतत थैमान घालत असायचे. संदीप माझे दूध पितो हे मी दोनदा स्पष्ट अनुभवले होते. मी झोपेत असताना तो किती वेळा माझे दूध प्यायला हे मला माहीत नव्हते पण त्याची माझ्या दुधाची आसक्ती दिवसेन दिवस वाढत होती.
काय वाटत असेल त्याला माझे दूध पिताना? काय वाटत असेल त्याला यौवनाने मुरमुसलेल्या स्वतःच्या सख्ख्या बहि‍णीचे पौष्टिक दूध प्राशन करताना? तो काही पोट भरायला माझे दूध पित नव्हता तर त्याचा चोट शमवायला तो माझे दूध पित होता.
माझे दूध पिताना तो कामोत्तेजित व्हायचा. कामवासनेने तो माझे दूध प्यायचा. आणि ते माहीत असूनही मी त्याला दूध पिऊ देत होते. मी झोपेत असताना तो पित होता हे समजू शकत होते. पण मी झोपेचे नाटक करून त्याला पिऊ देत होते ते मला पण मजा वाटत होती म्हणून.
