आत आल्यावर राणीताई कुतुहलाने रूमचे निरीक्षण करत होती. तिच्या डोळ्यातील चमक आणि चेहर्‍यावरील भाव सांगत होते की तिला रूम खूप आवडली आहे.
“काय सुंदर रूम आहे ही राहुल! मी पहिली वेळ अशी रूम पहात आहे, भाडे थोडे महागच असणार या रूमचे?” असे म्हणत राणीताई बेडवर बसली.
“हो! पण मा‍झ्या प्रेमळ बहिणीच्या आनंदापेक्षा नक्कीच जास्त नाही!” मी तिच्या नाकाला धरत मिश्किलपणे म्हटले व तिच्या बाजूला बसलो.
“ओह रियली! मग सांग बघू किती भाडे आहे या रूमचे जे तुझ्या बहिणीच्या आनंदापेक्षा कमी आहे ते?” तिने माझ्याच मिश्किल स्वराची नक्कल करत मला विचारले.
“जास्त नाही ताई, फक्त दीड हजार रूपये.”
“पंधराशे!” राणीताई जवळ जवळ किंचाळली, “आणि ते जास्त नाही? तुला वेड बीड लागले की काय? काय हे राहुल, एवढी महागाची रूम घ्यायची काही गरज होती का? एखादी साधी रूमही चालली असती.”
“हे बघ ताई, तुझी ही पहिली वेळ आहे अश्या रम्य ठिकाणी यायची, तेव्हा येथे घालवलेला प्रत्येक क्षण तुझ्या आयुष्यभर लक्षात राहवा आणि त्यासाठी सगळ्या फर्स्ट क्लास गोष्टीचा तू आनंद घ्यावा असे मला वाटले. आणि खरोखरच मला मा‍झ्या या लाडक्या बहि‍णीने एकदम कंफर्टेबल व रिलॅक्स फिल करावे असे वाटले म्हणून मी ही महागाची रूम घेतली.”
“ओह राहुल, तू किती काळजी घेतोस माझी!”
असे म्हणत राणीताईने मला मिठी मारली. तिच्या छातीचे उभार मा‍झ्या छातीवर दाबले गेले. मग मी ही बिनधास्त तिला मिठी मारली. काही क्षण आम्ही तसे मिठीत राहलो मग राणीताई वेगळी झाली व म्हणाली,
“राहुल तुझ्या लक्षात आले का तो रूम बॉय माझ्याकडे सारखा चोरून बघत होता, का बरं तो असा बघत होता?”
“काय माहीत ताई, ” मी तिला उत्तर दिले पण पुढे मिश्किलपणे म्हणालो, “कदाचित त्याला वाटले असावे आ पण विवाही जोडपे आहोत व तो तुझ्याकडे नव्या नवरीला बघावे तसे बघत असावा.”
“काहीतरीच काय बोलतोस राहुल, आ पण काय विवाही जोडपे वाटतो? मी काय नवी नवरी वाटते?”
“हे बघ ताई, आ पण भाऊ बहीण आहोत हे कोणाला कळणार आहे? आपल्या काय कपाळावर तसे लिहिले आहे? दुसरे असे की या हॉटेलमध्ये येणारी जोडपी एक तर नवविवाहीत तरी असतात किंवा प्रेमी युगुल तरी असतात. तेव्हा त्या रूम बॉयला आ पण तसलेच एखादे जोडपे असावे असे वाटले असणार.”
“मग आ पण दुसर्‍या एखाद्या हॉटेलमध्ये का नाही गेलो जेथे जोडपी जात नाहीत.”
“तसे हॉटेल तुला खंडाळ्यात मिळणारच नाही ताई, कारण सगळ्या हॉटेलमध्ये अशी जोडपी जातात.”
“बरं एक सांग राहुल, तू मग हॉटेलच्या रजिस्टरमध्ये आपल्याबद्दल काय लिहिलेस?” राणीताईने मला उत्सुकतेने विचारले.
“मी ना रजिस्टरमध्ये लिहिले, मिस्टर अ‍ॅन्ड मिसेस!” मी साळसुदपणे उत्तर दिले.
“काय?” राणीताई लटक्या रागात ओरडली, “राहुल मी काय तुझी बायको वाटते? आणि तू काय माझा नवरा वाटतो?”
“का नाही ताई?” मी तिला हसत हसत सांगू लागलो, “हे बघ ताई, ठीक आहे तू माझ्यापेक्षा आठ वर्षाने मोठी आहेस पण तू वयाच्या मानाने तेवढी मोठी वाटतच नाहीस आणि मीही मा‍झ्या वयापेक्षा मोठाच वाटतो. त्यामुळे आ पण नवरा बायको म्हणून अजिबात वेगळे वाटत नाही.”
“नालायका!” राणीताईने मला चापट मारत म्हटले, “तुला लाज नाही का वाटत बहि‍णीचा नवरा म्हणवून घ्यायला? जर कोणाला कळले तर की आ पण बहीण भाऊ आहोत ते?”
“कोणाला कळणार ताई? ज्या क्षणी आ पण या रूमच्या बाहेर पडू त्या क्षणापासून आ पण एकमेकांना बहीण भाऊ म्हणायचे बंद करूया. आ पण एकमेकांशी आपले नाव घेऊन बोलूया.”
“तू ना खूप स्मार्ट आहेस राहुल!” असे म्हणत राणीताई हसायला लागली.
“हसतेस काय ताई! जर खरोखर आपल्याला खंडाळ्या सारख्या रम्य ठिकाणी फिरण्याचा आनंद घ्यायचा असेल तर आपल्याला विसरायला हवे की आ पण बहीण भाऊ आहोत. तसे पण आपल्यात मैत्रीचे संबंध आहेतच. मग येथे आ पण मित्र मैत्रिण असल्यासारखेच वागूया. काय वाटते तुला ताई?”
“होऽऽ होऽऽ होऽऽ!” राणीताई अजूनही हसत होती व तिने हसत हसत म्हटले, “हो, माय डियर फ्रेन्ड! जर तू म्हणत असशील तर माझी काही हरकत नाही आपले नाते विसरून जायला. तसे पण मी तुला नावाने हाक मारते, फक्त तुला मला ताई ऐवजी ‘राणी’ म्हणून बोलावे लागणार पण माझी काही हरकत नाही त्याला.”
मला हायसे वाटले की राणीताईने मा‍झ्या कल्पनेला विरोध केला नाही आणि मग मी खुश झालो.
“अय्याऽऽ! किती छान, आ पण दोघे मित्र मैत्रिण!” राणीताईने उत्तेजित स्वरात म्हटले, “तसे पण मला कधी पुरूष मित्र नव्हता, ती इच्छा मी पुरी करून घेते आता. ये राहुल पण खरंच आपली जोडी छान वाटेल का? की तू मस्करी करतोयस माझी?”
“मी मस्करी नाही करत ताई, ” मी तिला समजावून सांगू लागलो, “उलट तू जर साडी घालायच्या ऐवजी ड्रेस घातलास तर कोणीही तुला लग्न झालेली म्हणणारच नाही. आणि जर हातात हात घेऊन फिरलो तर आ पण दोघे प्रेमी युगुलच वाटू.”
“तुझी ही कल्पना मस्त आहे राहुल, पण याचे काय?” असे म्हणत राणीताईने आपले मंगळसूत्र मला दाखवत म्हटले, “हे बघितल्यावर कोणीही म्हणेल की माझे लग्न झाले आहे.”
“हो! ते पण बरोबर आहे म्हणा! पण त्याने काय फरक पडतो? आ पण दोघे विवाही जोडपे आहोत असेच सगळ्यांना वाटेल. आता आ पण विवाहित जोडपे वाटावे की प्रेमी जोडपे ते तू ठरव ताई!”
“बरं बरं! राहुल चल आ पण तयार होऊ या आता!”
राणीताई उठली आणि बाथरूममध्ये गेली. फ्रेश होऊन ती बाहेर आली मग मी बाथरूममध्ये गेलो. बाथरूममध्ये आल्यानंतर पहिले मी काय केले असेल तर माझा लंड मोकळा करून खसाखस मूठ मारली व वीर्याची पिचकारी कमोडमध्ये उडवली.
सकाळी राणीताईला साडीवर बघितल्यापासून मी उत्तेजित झालो होतो. तेव्हापासून मला मूठ मारावीशी वाटत होती पण प्रवासामुळे ते शक्य झाले नाही. नंतर जस जसा राणीताईच्या सहवासात वेळ जात होता तस तसे मी जास्तच उत्तेजित होत होतो.
थोड्या वेळापूर्वी तिच्याबरोबर जे संभाषण झाले त्याने तर काम आणखिनच खराब केले. तेव्हा बाथरूममध्ये आल्यावर मूठ मारायला मिळालेला चान्स मी घालवला नाही. मग फ्रेश होऊन मी बाहेर आलो.
बाहेर आल्यावर मला दिसले की राणीताईने साडी बदलली होती व व्हाईट कलरचा पंजाबी ड्रेस घातला होता. तो ड्रेस बघून मी खुश झालो कारण मला तिचा हा ड्रेस माहीत होता ज्यातून तिचे बरेच अंग प्रदर्शन होत असे. मी तिचे त्या ड्रेसवर निरीक्षण करत आहे हे बघून राणीताई म्हणाली,
“बघतोयस काय असे! आश्चर्य वाटले ना हा ड्रेस बघून? हा ड्रेस बॅगेत होता जो मी घेऊन चालले होते आपल्या मावस बहि‍णीला द्यायला. मला हा ड्रेस टाईट होतो म्हणून आणि हल्ली मी ड्रेस घालतच नाही म्हणा. आता तूच म्हणालास ना की ड्रेस घातल्यावर मी अगदी अविवाहीत तरूणी वाटेल म्हणून मी म्हटले, चला घालूया आजचा दिवस हा ड्रेस!” राणीताईने लाडात हसत म्हटले.
मीही तिला हसून अनुमोदन दिले. मग राणीताई ड्रेसिंग टेबलच्या आरशात बघून मेकअप करू लागली. मी आमच्या बॅगा लॉक करून वार्डरोबमध्ये ठेवल्या. मग खुर्चीवर बसून मी राणीताईची तयार व्हायची वाट बघू लागलो.
मी तिचे कामुक नजरेने निरीक्षण करत होतो. तिला तो ड्रेस आता बर्यापैकी टाईट होत होता ज्यातून तिच्या मांसल अंगाची गोलाई न गहराई स्पष्ट दिसत होती. त्यात आणि तिने ओढणी घेतली नव्हती, त्यामुळे तिच्या भरदार छातीचे गोळे मा‍झ्या डोळ्यात खुपत होते.
मध्ये मध्ये ती आरशातून माझ्याकडे बघायची व आमची नजरा नजर झाली की ती हसायची. मीही अजिबात ऑकवर्ड न वाटू देता हसत असे. तिचा मेकअप झाल्यानंतर तिने एकदा शेवटचे आरशात स्वतःला व्यवस्थित बघून घेतले मग माझ्याकडे वळाली.
“कशी दिसते मी राहुल? माझ्यासमोर मिरवत राणीताईने विचारले.
“एकदम दहा वर्ष कमी!” मी तिला खालून वरपर्यंत पाहल्याचे नाटक करत म्हणालो.
तिच्या गळ्याकडे माझे लक्ष गेल्यावर मला थोडे ऑड वाटले. मला तेथे काहीतरी कमी आहे असे वाटले. मी तिच्या गळ्याकडे बघत आहे हे पाहून राणीताई हसत म्हणाली,
“ओह मी तुला सांगायचीच विसरले, मी ना मंगळसूत्र काढून ठेवले. तू जरी बोललास की आ पण विवाहित जोडपे म्हणून शोभून दिसतो तरी मला नाही वाटत ते कोणाला पटेल. तेव्हा उगाच लोकांच्या संशयाला वाव नको म्हणून मी ते काढून ठेवले.”
ते ऐकून मी अवाकच झालो! ठीक आहे मी तिला म्हटले की आ पण मित्र मैत्रिणी सारखे वागूया पण मंगळसूत्र काढून वगैरे ठेवणे म्हणजे खूपच झाले. मला त्याने काही प्रॉब्लेम नव्हता. उलट ती मा‍झ्या मित्र मैत्रिण कल्पनेला उत्साहाने साथ देत आहे हे पाहून मला आनंद झाला. राणीताईबद्दलच्या लैंगिक स्वप्न कल्पना खर्या होण्याचे चान्स दिसू लागल्याने मला आनंदाच्या उकळ्या फुटायला लागल्या.
“काय मग, तुझी प्रेयसी म्हणून चालेल ना मी?” असे म्हणत राणीताईने मला डोळा मारला.
“चालेल म्हणजे काय ताई, दौडेल!” मी खुश होत म्हटले, “एकदम परफेक्ट!”
“काय? काय म्हणालास?” राणीताईने डोळे वटारत मला म्हटले, ” ताई नाही, राणी म्हण राणी!”
“ओह सॉरी राणी!” त्या वाक्यावर आम्ही दोघेही खळखळून हसलो.
“अच्छा राहुल, तर मग चालू करूया का आ पण आपली पिकनिक?”
“व्हाय नॉट राणी!” हसत हसत ‘राणी’ या शब्दावर जोर देत मी म्हणालो व माझा हात वाकवून तिला त्यात हात घालायला इशारा केला.
“होल्ड ऑन मिस्टर!” राणीताईने मला दटावत म्हटले, “जास्त चावटपणा नाही हा करायचा राहुल!”
“सॉरी राणी! मी फक्त तुझा हात मा‍झ्या हातात घाल, असे म्हणत होतो.”
तिला ते आवडले नाही असे वाटून मी जरा गोंधळतच म्हणालो. तिला माझा चेहरा गोरामोरा झालेला दिसला व ती खळखळून हसायला लागली.
“इट्स ओके राहुल!” तिने हसत हसत म्हटले, “मी मस्करीत बोलले, आय डोंट माईंड होल्डींग युवर हॅन्ड डियर! पण जेव्हा आ पण एकटे असू तेव्हाच हा!”
हसत हसत राणीताईने मा‍झ्या हातात हात घातला व माझा हात छातीजवळ घट्ट पकडला. तिच्या गुबगुबीत स्तनाच्या स्पर्शाने मी तर हवेतच गेलो. एका वेगळ्याच धुंदीत आणि वेगळेच नाते पांघरून आम्ही रूमच्या बाहेर पडलो.
हॉटेलच्या लिफ्टच्या बाहेर येताना राणीताईने माझा हात सोडला. आम्ही मग हॉटेलच्या बाहेर आलो. तेथे आम्ही एक रिक्षा ठरवली जी आम्हाला महत्त्वाच्या एक दोन स्पॉटवर घेऊन गेली. रिक्षात राणीताई मला एकदम चिटकून बसत होती.
कधी कधी मा‍झ्या हातात हात घालून ती बसायची ज्याने तिच्या छातीने मा‍झ्या दंडाची मालीश व्हायची. आम्ही सतत बोलत होतो. मी तिला नाना गोष्टी सांगत होतो. ते एक दोन स्पॉट पाहून झाल्यावर आम्ही रिक्षा सोडून दिली. मग आम्ही पायीच फिरलो.
मी राणीताईला सतत खुश ठेवायचा प्रयत्न करत होतो. जे जे काही ती म्हणेल किंवा मागेल ते ते मी तिला देत होतो. तिच्या बर्याच इच्छा मी पूर्ण करत होतो. तिला एखाद्या ठिकाणी जायचे असेल तेथे मी नेत होतो. तिला घोड्यावर बसायचे असेल तर मी बसवत होतो. तिला काही खायचे असेल तर मी देत होतो.
दुपारपर्यंत आम्ही फिरत होतो. जवळ जवळ अर्धे स्पॉट आमचे फिरून झाले. मग आम्ही एका धबधब्याच्या स्पॉटवर आलो. बरेच लोक धबधब्याखाली उभे राहून मजा करत होते. त्यात पुरूष होते, बायका होत्या, मुले होती आणि म्हातारेही होते.
जसे आम्ही तेथे पोहचलो, मी पटकन धबधब्याखाली गेलो. मी राणीताईला इशारा करून बोलावले पण ड्रेस ओला होईल, असे सांगत ती आली नाही. मी तिला म्हटले, आता अजून काय ड्रेस ओला व्हायचा राहला आहे ते.
तिला आधी कळले नाही मी काय म्हणतोय ते पण नंतर तिने जेव्हा आपल्या ड्रेसकडे व्यवस्थित बघितले तेव्हा तिच्या लक्षात आले मी काय म्हणतोय ते. धबधब्याच्या पाण्याचे तुषार जे उडत होते त्याने राणीताईचा ड्रेस ओला होत होता.
मी तिला म्हटलेही की ड्रेस ओला व्हायची काळजी करू नकोस आ पण हॉटेलवर जाऊन कपडे बदलूया. मा‍झ्या लक्षात आले की तेथे असलेली गर्दी बघून राणीताई थोडी लाजत होती. पण मी तिला सतत विचारत राहलो आणि मग लोकांसमोर उगाच जास्त आढावेढे न घेता ती तयार झाली व धबधब्याखाली आली.
तिने मला सुचवले की आ पण गर्दीपासून दूर थोडे आड बाजूला जाऊया. जसे आम्ही थोडे बाजूला आलो तसे आम्ही रंगात आलो. आणि मग काय! धबधब्याच्या पाण्याच्या प्रेशरची मजा घेत, एकमेकांच्या अंगावर पाणी उडवत, हसत, खेळत आम्ही बरीच मजा केली.
