त्या बंद खोलीतून आता जोरजोरात आवाज येऊ लागला होता. “ नको नको… प्लीज नको… फार दुखत आहे रे. तू कसा ही करतोस. अहह उममह… पुरे आता “ या आवाजात त्रास, किळस, राग होता. मात्र तो करतच होता. थांब गं रांडे, झवू दे मला, काहीही दुखणार नाय. काय तुझी भूक अगोदर भागली आहे. किती जनान सोबत झोपली आहेस, मला काय माहीत नाय. “ मी पूर्ण दिवस बाहेर असतो. घरी कोण कोण येत. मला काय माहीत नाय. सगळ माहीत आहे. किती जणांचे चोखतेस. आता माझा लंड तुला नकोस झाला. बाहेरचे लंड खायची सवय पडली. थांब तुला दाखवतो माझ्या लंडची ताकत. अस म्हणत तो जोरजोरात ठोके देत होता. आणि ती मात्र विव्हळत होती. बराच वेळ अस सुरू असत. नंतर तो बाहेर येतो. तो म्हणजे तिचा नवरा प्रतीक, कपडे वगरे घालतो. ऑफिसची बॅग घेतो आणि ऑफिसला निघून जातो. ती आता स्वतला सावरत बाहेर येते. आणि हॉलमध्ये बसते. व ओक्सा मोकशी रडत राहते. तिच्या अंगावर नखांचे असंख्य वार केलेल असतात. तोंडातून थोडस रक्त ही येत असत. अंगात त्राण ही नसतो. ती आता आपल्या मोबाईल मधून आपल्या बाल पणीच्या मैत्रिणीला रियाला फोन करते.
अमिता: हॅलो रिया… अमिता बोलते…
तिच्या बोलण्यात आता प्रचंड भीती जाणवत होती. ती आता रडू लागते. समोरून रिया विचारते “काय झाल? काय झाल? मात्र ती काहीच बोलत नाही.” आता अमिता फोन कट करते. तशी दरवाज्याची डोअर बेल वाजते. अमिता आता दरवाजाकडे बघते. व दरवाजा उघडते. तर समोर रिया आलेली असते. खरतर रिया तिच्याच बिल्डिंगमध्ये खालच्या फलोअरला राहत असते. रिया आता अमिताची झालेली अवस्था बघते. अमिता मात्र रियाला बघून गच्च मिठी मारते. व जोरजोरात रडू लागते. तशी रिया बोलते
रिया: अमिता अग आजही? अग किती दिवस हे सहन करणार आहेस? मी सांगते तुला. आ पण जाऊ पोलिस स्टेशनला. त्या शिवाय तुझा नवरा काही वटणीवर यायचा नाही.
अमिता: नाही अग नको मला भीती वाटते. मला तो मारून टाकेल.
रिया: अग अस घाबरून राहिलीस तर त्याचा फायदा तो अजून घेईल. माझं ऐक…
अमिता: नको…
रिया: नको तर हे सहन करत राहणार आहेस?
अमिता: मग काय करू दुसर.
रिया: तुला सांगितल ना? का असा वेडेपणा करतो तो, लग्ना अगोदर किती प्रेम करायचा तुझ्या वर मग आता अस काय झाल?
अमिता: विचारल तर. नको नको त्या शिव्या देतो. म्हणतो रांड आहेस तू, मला सगळ माहीत आहे. मी ऑफिसला जातो नंतर तू घरात…
बोलण तोडतच ती आता पुनः रडू लागते. हे ऐकल्या नंतर रियाच मात्र डोकच फिरत, तिला राग येतो, आणि किळस ही येते. खरंतर अमिता ही अतिशय चांगली मुलगी आहे, रिया आणि अमिता शाळेपासूनच्या मैत्रिणी, आणि योगा योगाने त्यांची लग्न झाल्या नंतर ही त्या बाजू बाजूला रहायला आल्या होत्या, शिवाय प्रतीक त्या दोघांचा कॉलेज फ्रेंड होता. अमिताच व त्यांच कॉलेजमध्ये जुळल होत. तेव्हा ही अमिताच्या आयुष्यात प्रतीक व्यतिरिक्त दूसरा कोणताच मुलगा नव्हता हे प्रतीकला सुद्धा माहीत होत. आणि आता त्याच्या मतानुसार जर हा ऑफिसला गेल्या नंतर ती कुणाला बोलवेल तर हा संशय होता. आणि हा दूर होण गरजेच होत. मात्र अमिताच तो काहीच ऐकून घ्यायला तयार नव्हता. खरतर रियाला ही त्याच्या अश्या वागण्याचा संताप येत होता. ती थोडा विचार करते. आणि पुनः बोलू लागते.
रिया: हे बघ अमिता आज काय तो सोक्ष मोक्ष होऊन जाऊ देत. अग तो तुझा नवरा आहे. तसा तो माझा मित्र आहे. आज मी संध्याकाळी येते आणि त्याला विचारते.
अमिता: नाही नको… तू विचारल तर म्हणेल तुला कस समजल. म्हणजे मी सांगितल. आणि मी तुला सर्व सांगितल तर मला तो मारहाण करेल.
रिया: हे बघ मला तुझं वागण पटत नाही. तू सहन करत आहेस. पण किती करणार याला मर्यादा आहेत. अग हे आता रोजच झाल आहे. प्लीज ऐक माझं. आज मी त्याला विचारणार. काहीही करून.
अमिता: नको मला भीती वाटते. अग माझं त्याच्यावर प्रेम आहे. दूर जाईल माझ्यापासून तो. तशी रिया हसते. आणि बोलू लागते.
अमिता: बावळट आहेस तू. तुझं प्रेम त्याला समजलच नाही. आणि समजल असत तर ही वेळ आली नसती.
तेवढ्यात पुनः डोअर बेल वाजते. तस आता कोण आल असेल या विचारात त्या दोघी आता दरवाजाकडे बघतात. रिया आता दरवाजा उघडते तर प्रतीक आलेला असतो. रियाला बघून आता प्रतीक मान खाली घालतो. आत येऊन डायरेक्ट बेड रूममध्ये जातो. व एक फाइल घेऊन बाहेर येतो. व पुनः ऑफिसला जायला निघतो तशी रिया त्याला थांबवते.
रिया: थांब प्रतीक?
तसा तो थांबतो.
रिया: माहीत आहे मला सर्व. मला मान्य आहे तुमच्या नवरा बायकोच्या भांडणात पडू नये. पण… एक तुझी मैत्रीण म्हणून विचारत आहे.
प्रतीक: प्लीज रिया यात तू पडू नकोस.
प्रतीक संतापाच्या सुरात बोलतो. तसा रियाचा ही पारा चढतो.
रिया: अरे बघ जरा तिची अवस्था… तू काय करत आहेस तूला तरी कल्पना आहे का? अरे बलात्कार करत आहेस तू तिच्यावर. ते ही रोज.
तसा प्रतीक रागाने लाल बूंद होतो व अमिताकडे बघत राहतो. अमिता मात्र प्रचंड घाबरते. तिला दरदरून घाम फुटतो. रिया हे सर्व हेरते.
रिया: प्रेम होत ना रे तिच्यावर… मग आता काय झाल अस? प्रेम आटल की प्रेमाची जागा तुझ्या संशयी बलात्काराने घेतली.कॉलेजमध्ये असताना तिला अगदी फुला सारखा जपायचा मग आता काय झाल आहे. ते फूल कोमेजून गेल आहे का?
अमिता मात्र आता रडू लागते. रिया तिला शांत करते, प्रतीक मात्र ते सर्व बघत असतो. त्याच्या संतापाचा ओघ कमी झाला होता.
रिया: { अमिताला मिठी मारून } शांत हो घाबरू नकोस, आणि रडू नकोस, मी आहे ना खंबीर रहा. त्याच्या वागण्याच कारण हे न पटण्यासारख आहे आणि तो तुझ्याशी अस वागत आहे. यांचा अर्थ सरळ आहे, दोष त्याच्यात आहे. तुझ्यात नाही. तू रडू नकोस.
रिया आता मला दोष देत आहे. हे बघून तो आता संतापाने खवळतो.
प्रतीक: (ओरडून) ये गप्प बसा. फार झाल, ऐकून घेतो म्हणून काहीही बोलणार का?
रिया: हेच तू तिच्या बाबतीत करत आहेस. तुला गमावण्याच्या भीतीने ती सहन करते. तिला किती त्रास होत आहे. तू तिला रोज ब्लेम करत आहे. रांड रांड म्हणून… शी. ती कशी आहे हे तुलाही माहीत आहे, अगदी माझ्या पेक्षा… कुठे गेली होती रे तुझ्या व्यतिरिक्त… कुणाखाली झोपली होती रे तुझ्या व्यतिरिक्त. सांग ना. काय पुरावे आहेत तुझ्याकडे? तू पाहिल का? का तिच्या चारित्र्यावर असे…
रिया मात्र बोलत सुटली होती. तिच्या बोलण्याच्या सर्व मर्यादा संपल्या होत्या. अमिताला होणार त्रास ती बघत होती. आणि तिची ती घुसमट आज मात्र रियाकडून निघत होती. प्रतीक मात्र आता खजील झाला होता. तो आता हळुवार पणे अमिताकडे जातो. अमिता मात्र प्रचंड घाबरते. तीच शरीर भीतीने थरथरू लागत. तसा तो स्वतचे कान पकडतो. व अमिताला घट्ट मिठी मारतो. व रडू लागतो.
प्रतीक: माफ कर मला. माझं चुकल. मी तुझ्याशी अस वागायला नको हव होत. माझं चुकल. खरंतर माझ्या मित्रानी माझे कान भरले… रोज भरत आहेत. अजूनही. या बायका फार हरामी असतात. आ पण ऑफिसमध्ये आल्या नंतर घरी काय करतात. आ पण थकून भागून येतो. रात्री लवकर झोपतो. मग त्यांची भूक अशीच राहते. मग ते भूक भागवण्यासाठी कुणाकुणाला बोलवतात. सगळ सगळ… मी आपल त्यांच्या वर विश्वास ठेवत गेलो त्यांचे संदर्भ तुझ्या शी जोडत गेलो, आपसूक मला तुझी चीड यायला लागली. ते चित्र सगळ दिसू लागल. मी वाहवत गेलो. मी कसली शहानिशा केली नाही, ना तुझं मत ऐकून घेतल. माझ्या मूर्ख पणाची चूक मात्र तू सहन करत राहिली कारण मी तुझ्यापासून दूर जाऊ नये म्हणून. खरंच मला माफ कर.
अस म्हणून तो जोरजोरात रडू लागतो. इकडे रियाच्या ही डोळ्यातही पाणी येत. तो रियाचे ही आभार मानतो. अमिता ही रियाला मिठी मारते. व आभार मानते. व क्षणात सर्व पुनः मार्गाला लागत. दोघांमधील अंतर आता मात्र पुनः एक होत.
समाप्त.
