ही कथा आहे ग्रामीण भागात राहणार्या मंजुळा नावाच्या विवाहित पण तरूण मुलीची आहे. मंजुळा एका छोट्याशा गावात राहणारी एक २६ वर्षाची देखणी व आकर्षक बांधा असलेली मुलगी. खेड्यात लवकर लग्न होतात त्यामुळे लग्नाला जरी १० वर्ष झाली तरी मंजुळावर जवानीची जादू आता चढू लागली होती.
तिच्या छातीवरून व पृष्ठभागावरून तसे साफ दिसून पण येत होते. ३२ साईजच्या चवळीच्या शेंगेसारख्या बारीक कंबरेमुळे छातीवरील ३६चे मांसल दुधाळ मस्त टपोरे गोळे व ३८चे मटक्यासारखे गोलाकार नितंब अधिकच मोठे व उठून दिसायची. ते सांभाळणे मंजुळाला पण खूपच कठीण जायचे.
गावातील बायका ब्रा नाही घालत त्यामुळे तर ती जेव्हा चालायची तेंव्हा तर तिचे वक्ष व नितंब असे काही हलायचे की एखाद्या नामर्दाचा किंवा म्हातार्याच्या पॅन्टमध्ये पण तंबू उभा राहिल. पण इतकं यौवन खजिना मंजुळाकडे असून पण ती यौवन सुखासाठी आसूसलेलीच होती.
त्याच कारण म्हणजे तिचा नवरा एक नंबरचा व्यसनी. दारू शिवाय त्याला काही दिसायचं नाही. दिवस रात्र दारूच्या नशेत पडून रहायचा. नशेमुळे महिना महिना तो मंजुळाला हात लावायचा नाही व लावला तरी नशेत दोनच धक्क्यात आऊट व्हायचा. मंजुळा तशीच तहानलेली तडफडत पडून रहायची.
व्यसनी नवरा कामधंदा करत नसल्याने मंजुळा गावातील इतर बायकांसोबत गावच्या पाटलाच्या शेतात रोजंदारी वर जायची.
पाटील हा श्रीमंत पण रंगेल माणूस होता. बाईचा खूप नाद होता त्याला. शेतात येणार्या प्रत्येक बाईवर तो डोळा ठेवून असायचा. मंजुळा पण त्यातून सुटली नाही. काम करताना तिच्या विस्कटलेल्या कपड्यातून दिसणारं तिचं मदमस्त अंग निरखत रहायचा. नेहमी लगट करायचा प्रयत्न करायचा. पैसे देताना विनाकारण हात पकडायचा.
पाटलाने आपल्या पैसा व ताकदीच्या जोरावर गावातील अनेक बायकांना आपल्या सोबत झोपवलं होतं. पण मंजुळा अतृप्त असली तरी पतिव्रता होती. तिला पाटलाच्या चाळ्यांचा खूप राग यायचा पण पोटाचा प्रश्न असल्याने ती काही करू शकत नव्हती.
मंजुळाच्या मादक मुसमुसलेल्या सौंदर्यामुळे पाटील तिच्या मागे वेडा झाला होता. पण खूप प्रयत्न करून पण मंजुळा काही त्याच्या हाती येत नव्हती.
या दरम्यान पाटलाचे मात्र मंजुळासोबतचे चाळे खूप वाढले होते. आता तर तो तिला कुठेही स्पर्श करू लागला होता. चान्स मिळे तेंव्हा तिच्या गांडीवर हात मारी, कधी छातीवर गोळे हातांनी घोसळे. मंजुळा बिचारी कशीबशी सुटका करून घेऊन जायची. पण शरीर सुखासाठी आतुरलेल्या मंजुळाला मात्र तो स्पर्श हवाहवासा वाटू लागला.
तिचे मन तिला विरोध करत होते पण शरीराला मात्र त्या अस्सल पुरूषी स्पर्शाची चटक लागली होती. तिला माहीत होतं की हे चुकीचं आहे पण तिचं शरीर मात्र तिच्या मनाला जुमानत नव्हतं. तिचा विरोध हळूहळू कमी होतं होता. पण तिच्या या अप्रत्यक्ष होकारामुळे पाटलाचं धाडस खूप वाढले होते.
तो आता मनसोक्तपणे तिची छाती कुस्करू लागला होता. पण अजून पण मंजुळा त्याच्या अंथरूणावर काही येत नव्हती. असे बरेच दिवस गेले. काही दिवसांनी मंजुळा कामावर आली नाही. अजून २-३ दिवस झाले तरी आलीच नाही. म्हणून पाटलाने इतर बायकांच्याकडे चौकशी केली. तर त्यांनी सांगितले की मंजुळा खूप आजारी आहे.
पाटलाला आयतीच संधी सापडली होती. तो कामाचे पैसे देण्याच्या निमित्ताने तिच्या घरी गेला. तिचं घर खूप लहान होतं फक्त २ खोल्याचं. बाहेरच्या खोलीत तिचा नवरा दारू पिऊन पूर्ण शुद्ध हरपून पडला होता. आतमध्ये मंजुळा झोपली होती. मंजुळा सासू सासरे यांना सोडून वेगळे राहत होती त्यामुळे घरी ती व नवरा दोघेच असत.
पाटील आतमध्ये गेला व तिला खेटून बसला व विचारपूस करू लागला.
“खूप जास्त ताप आहे का?”
असे विचारतच त्याने ताप बघायचा निमित्ताने तिच्या हातावर हात ठेवला. तसा मंजुळा हात मागे घेऊन सोडवायचा प्रयत्न करू लागली. पण पाटलाने आपली पुरूषी पकड घट्ट पकडून होता.
“खूपच गरम झालंय की अंग.”
असे म्हणून त्याने आपला हात तिच्या हातावरून ढकलत तिच्या मानेपर्यंत नेला.
तो आपला हात माने वरून फिरवत होता. त्याच्या स्पर्शाने मंजुळाच्या मनात पण लाव्हा पेटवा होता. तिने ओळखले होते की आज काही या चांडाळाच्या हातून आपली सुटका नाही. पुढे काय होणार आहे हे विचार करूनच तिचं अंग अंग शहारले होते. तिच्या वक्ष स्थळावरील मनुके नुसते विचारानेच शहारले होते.
खूप दिवस सुकून कोमेजलेल्या रोपावर आज पावसाचा वर्षाव होणार होता. मनातून ती खूप आनंदून गेली होती. आता पाटलाने आपला हात तसाच खाली नेला व झंपर वरूनच तिच्या कबूतरावर हलकेच हात फिरवू लागला. आत ब्रा नव्हती त्यामुळे तिच्या ऊन्मत ऊरोज व त्यावरील मनुक्यांचा व त्यावरील ताठरतेचा स्पर्श सरळ सरळ जाणवत होता.
आजवर इतक्या जणींना आपल्या खाली झोपवलेल्या पाटलाला ‘पाखरू जाळ्यात सापडल्याचा’ लगेच अंदाज आला.
त्याला तर पंच पक्कान्नांची मेजवानी मिळाली होती. पण त्याने हे जेवन अधीशासारखे खाऊन तोंड भाजून घेण्यापेक्षा हळूहळू पण मनभरून खायचं ठरवलं. त्याने आपला हात तसाच तिच्या थानावर ठेवला होता. मंजुळा फक्त तोंडाने विरोध दर्शवत होती.
“काय करताय पाटील? नवरा आहे बाहेर. काढा ना हात.”
ती हलकेच म्हणाली पण स्वतः त्याचा हात बाजूला करायची तसदी मात्र घेतली नाही.
“त्यो व्हय. त्यो गेला कधीच कोम्यात. दिस मावळल्याशिवाय काय उठायचा न्हाय.”
अजून पाटील हात तसाच ठेवून होता. त्याच्या वजनदार मर्दानी हात छातीवर घेऊन तिला खूप बरं वाटत होतं. पण बराच वेळ हाताची हालचाल नाही झाली म्हणून ती आतून कळवळली. त्याच्याकडून मोठ्या मोठ्या कलिंगड व संपूर्ण शरीराचे मर्दन करून घ्यायला ती आतुर झाली होती. तोंडातून हलकेच म्हणत होती,
“काढा की हात असं करू नका.”
पण अजून हात तसाच होता.
आता मात्र मंजुळाला राहवेना शेवटी ती बोललीच,
”पाटील निसतं धरून काय बसलाय कुस्करा की.”
मग काय पाटलाला हेच तर हवं होतं. तो मंद हसला व एखाद्या हरिणीवर सिंह जसा तुटून पडतो तसा तो आपल्या शिकारीवर तुटून पडला. तो तिच्यावर पडून सर्वांगाचे मुके घेत होता. मंजुळाने पण पूर्णपणे त्याला आपल्या मिठीत जखडलं होतं. आता तो तिच्या तोंडात तोंड घालून चुंबन घेत होता. कधी तिचे ओठ तर कधी कान चावत होता.
मंजुळाला हा अनुभव नवीन होता. तिच्या नवर्याने असं कधीच केलं नव्हतं. या नवीन अनुभवाने ती अधिकच चवताळली होती. तिच्या अंगातली तापाची जागा आता जवानीच्या गर्मीने घेतलेली होती. तिने आपलं सर्वस्व पाटलाला दिलं होतं. पाटील तिचा यथोचित भोग घेत होता. रानटीपणे पाटील तिच्या गालाचा ओठांचा मानेचा चावा घेत होता. तिच्या कबुतरांचा तर त्याने अक्षरश: चोळामोळा केला होता. मंजुळा वेदनेने कळवळली.
“आआहहहहहहहहह… आआआऊच… पाटील जरा दमानं… आहहहहहहहहह… मेले… एए… ”
पण तरी त्याला हवं ते करू देत होती. कारण वेदनेच्या त्रासावर तृप्तीचा आनंद भारी पडत होता.
पाटलाने आपला मोर्चा आता अजून खाली वळवला. तिच्या झंपरची बटणं काढून कोंबून ठेवलेल्या कबुतरांना मोकळं केलं. ती बिचारी कबुतरे ब्लाऊजमधून तर सुटली पण पाटलाच्या हातांनी त्यांना असं काही जखडून चोळलं की तिचे गोरेपान वक्ष लाल भडक झाले.
तिला उभे करत ब्लाऊज व साडी काढून टाकली. आता ती फक्त परकर वर होती. त्याने गपकन तिचा एक स्तन तोंडात भरला व चावा घेतला. अचानक झालेल्या हल्ल्यामुळे थरथरून ती बिलगली,
“आआआईईईईईई… गगगगगगग… आहहहहहह… चावू नका ना… दुखतंय की… ”
पाटील मात्र आपल्या मस्तीत मस्त होता. त्याने परकरची नाडी सोडली तसा तो घसरून तिच्या पायात गेला. ती आता फक्त चड्डीवर होती. त्याने तसच चड्डीवरून तिची पुच्ची जोरात दाबली. ती अजून शहारली.
मग थोड्या वेळाने चड्डी पण काढली व पूर्ण नागडी केलं. व एक बोट पुच्चिमध्ये घुसवली. ती वेदनेनी विव्हळू लागली होती. पाटलाला जाणवलं की तिची पुच्ची पूर्ण ओली झाली आहे. त्याने तिला खाली झोपवलं व आपले पण सगळे कपडे काढून टाकले. त्याचा सोटा पाहून मंजुळा आश्चर्याने म्हणाली,
“आआई गं. एवढा मोठा.”
तसा तिच्या नवर्याचा पण मोठाच होता. पण पाटलाचा एवढा लांब व जाड लवडा तिने कधी पाहिला नव्हतं. तो आत घुसल्या घुसल्या तिच्या छकुलीची काय अवस्था होणार याची तिला चांगली कल्पना होती.
तो हसत हसत तिच्याकडे गेला व सरळ तिच्या पुच्चित तोंड घातलं. गावरान पाखरूसाठी हे अनपेक्षित असतं. पण यात तिला सुख जबरदस्त मिळत होतं. ती खूप उत्साही झाली व त्याचं डोकं स्वतःच्या पुच्चिवर दाबू लागली व आपला एक हात त्याच्या लवडा पकडून खेळू लागली.
तो दाब सहन न झाल्याने पाटील उठला व लंड तिच्या तोंडात देऊ लागला. पण तिने या अगोदर कधी घेतलं नव्हत.
“शीईईईईईई… हे कोण घेत का तोंडात? घाण.”
पण पाटलाने जबरदस्ती तोंडात कोंबलच. आधी विरोध करू लागली पण नंतर तिला त्याची चव लागली व विरोध बंद झाला.
थोडा वेळ चोखून झाल्यावर ती म्हणाली,
“आता सहन होत नाही.”
ती पाय अजून फाकवून म्हणाली,
“घाला ना आता आत. बास आता वरवर. चांगली झवून काढा आता मला. घुसवा तुमचा सोटा आत. शांत करा मला.”
मग पाटलाने तिला खाली झोपवलं व आ पण वरती आला व तिच्या छकुलीचा अंदाज घेऊन लंड ठेवून एक जोरदार घाव घातला. तशी मंजुळा ओरडली,
“आईईईईई… गगगगगग… मेले… गं… आहहहहहहहह… किती मोठा आहे… आहहहहहहहह… मेले!”
“अजून तर अर्धा पण नाही गेला अन इतकी रडतीस. सगळा गेल्यावर काय होणार तुझं.” पाटील म्हणाला.
“मग घुसवा की अखंड. मला किती बी त्रास हुदे, मी किती बी ओरडू दे, तुम्ही थांबू नका. जोरात झवा. फाडून टाका आज माझी पुच्ची. आआआहहहहह जोरात!”
तिच्या या बोलण्याने तो जास्त चेकाळला. व अजून जोरात दणका दिला.
“आहहहह… आईईईईईई… फाडून टाकली गं बाई… आहहह… जोरात आहहहहहह… ”
खाली पाटील धक्के लावतच होता.
जवळ जवळ अर्था तास त्यांची झवाझवी चालू होती. मग पाटलाचा स्पीड अजून वाढला. मंजुळा पण पाणी सोडायला आली होती. ती त्याला घट्ट पकडून होती. तिची नखे त्याच्या पाठीत घुसली होती. पाटीलचा वेग अजून वाढला. तो शहारू लागला मंजुळाने पण आपली पकड अजून घट्ट केली व ओरडली,
“आऊच. मी गेले.”
पाटील पण आपल्या फुल स्पीडमध्ये येत तिच्या पुच्ची मध्येच पाणी सोडून दोघंही शांत झाले.
त्यानंतर चान्स मिळेल तसा पाटील तिचा उपभोग घ्यायची आणि ती सुद्धा त्याला आपला भोग द्यायला आतुर असायची.
गावरान कथा
रत्नागिरी जिल्यातील घातावडे या गावात जयराम दिवेकर हा तगडा व तेजस्वी इसम शिक्षकाची नोकरी करीत होता त्याची हि कथा आहे. दिसायला अगदी तेजस्वी गोरापान भारदस्त शरीरयष्टीचा कोणीही पहिल्या नजरेत त्याला भुलून जाईल. असा हा जयराम काही दिवसातच शाळेत सर्वांचा प्रिय झाला. त्याच...
