“बेटा, मी तुझ्यासाठी ऑम्लेट सँडविच बनवत आहे, तुला आणखी काही खायचे आहे का?” पल्लवी तिच्या मुलाकडे बघत म्हणाली.
पल्लवी आणि प्रणव दोघेच घरी असल्याने तिला स्वयंपाकाची फारशी काळजी नव्हती. सकाळी नाश्ता केल्यावर तिला दुपारी कंटाळा यायचा म्हणून काहीतरी झटपट बनेल, असे जेवण ती बनवायची.
“नाही मम्मी, मी फक्त सँडविच खाईन. तुला माहित आहे, मला ऑम्लेट सँडविच किती आवडते.” प्रणव त्याच्या आईकडे बघत शांतपणे म्हणाला. सुशांतमुळे त्याचा बिघडलेला मूड आता चांगला होऊ लागला होता.
“जरा थांब, पाच मिनिटांत तयार होईल.” पल्लवी तिच्या मुलाकडे पाहून हसत म्हणाली.
“काही घाई नाही, मम्मी, आरामात कर.” प्रणव किचन ओट्याकडे झुकलेल्या पल्लवीकडे बघत म्हणाला.
तो चोरट्या नजरेने पल्लवीकडे बघत होता. पल्लवी भिंतीजवळ उभी असल्याने प्रणवला तिला फक्त एका बाजूनेच बघता आले.
आज प्रणवला त्याची आई नेहमीपेक्षा सुंदर वाटत होती, जणू तिचे सौंदर्य अनेक पटींनी वाढले होते. ती खरंच इतकी सुंदर होती की, तिने कोणतेही कपडे घातले किंवा नव्या जुन्या कोणत्याही स्टाईलने केस बांधले तरी तिच्या सौंदर्यात तिळमात्र कमतरता आली नसती.
तिला सुंदर दिसण्यासाठी महागडे ड्रेसेस घालण्याची किंवा मेकअप करण्याची गरज नव्हती. त्याची आई सौंदर्याचा खजिना असूनही त्याने या आधी तिच्याकडे लक्ष का दिले नाही? असा त्याला प्रश्न पडला.
तेवढ्यात त्याचे लक्ष त्याच्या आईच्या कुर्तीच्या कटमधून दिसणाऱ्या तिच्या गोऱ्यापान कंबरेवर गेले आणि तिच्या नितळ अंगावर त्याची नजर स्थिरावली.
“बेटा, ऑम्लेट तयार आहे. तुला त्यासोबत ज्यूस देऊ का?”
“हो, मम्मी.” प्रणव डायनिंग टेबलच्या खुर्चीवर बसत म्हणाला.
प्रणव आणि त्याची आई दोघेही समोरासमोर बसून जेवण करत होते, कोणी काही बोलत नव्हते. प्रणवचे लक्ष वारंवार आईच्या चेहऱ्याकडे आणि छातीकडे जात होते. जेवताने तिचे स्तन हलत होते आणि तिच्या कुर्तीच्या गळ्यातून अर्ध्याधिक बाहेर उसळताना दिसत होते.
“तुला खेळायला जायचे असेल तर जाऊ शकतोस, मी तुला खेळण्यापासून रोखत नाही, पण तू तुझा अभ्यासही करायला हवा.” पल्लवी प्रणवकडे बघत म्हणाली.
“सॉरी मम्मी, मी आतापासून पूर्ण काळजी घेईन.” प्रणव पल्लवीच्या छातीकडे बघत म्हणाला.
“आज अभ्यास केलास का?”
“हो मम्मी, सकाळपासून करत होतो, मग थोडा वेळ झोपलो होतो.”
“छान! मग तू आता खेळायला जाऊ शकतोस!” पल्लवी प्रणवच्या चेहऱ्याकडे पाहत म्हणाली.
प्रणव टक लावून तिच्या छातीकडे बघत आहे, याची तिला कल्पना होती.
“नाही मम्मी, माझं मन नाही. मी ठरवलंय की, मी घरी बसून खूप अभ्यास करेन आणि मग तुला घरच्या कामात मदतसुद्धा करेन.” प्रणव शेवटची ओळ संकोचून बोलला.
“तू दिवसभर घरी राहून अभ्यास करशील आणि मला घरकामात मदत पण करशील? खरंच?” पल्लवी आश्चर्याने म्हणाली.
“मला तर माझ्या कानावर विश्वासच बसत नाहिये. मला कळू शकते का, अचानक हे मन परिवर्तन कशासाठी?” पल्लवी त्याची फिरकी घेत म्हणाली.
“मम्मी, मी पाहिलं की, दिवसभर तू घरी एकटीच असते. घरातील सर्व कामं तुला एकट्यालाच करावी लागतात, म्हणून मला वाटलं की, तुझ्या कामात तुला मदत करावी आणि…” प्रणव पुढे बोलले जात नव्हते.
“आणि? अजून काय?” पल्लवी मादक आवाजात हळुवारपणे बोलली.
“आणि तुला माझी साथ मिळाली की, तुझा एकटेपणाही दूर होईल.” प्रणव एका दमात बोलला.
त्याचे हृदय खूप वेगाने धडधडत होते.
“मला पण तुझ्यासोबत वेळ घालवायचा आहे.” प्रणव निरागसपणे बोलला.
त्याची नजर अजूनही तिच्या छातीवर स्थिरावलेली होती त्यामुळे त्याच्या बोलण्यातील अर्थ कळायला तिला वेळ लागला नाही.
“तुला खरंच माझी इतकी काळजी वाटते का? तुला माझ्याबरोबर वेळ घालवायचा आहे का?” पल्लवीचा आवाज अधिकच मादक झाला.
“हो मम्मी, खरंच! अभ्यासानंतर जो काही वेळ शिल्लक असतो, त्या वेळेत मी तुला घरकामात मदत करेन. तू जे सांगशील तेच मी करेन.” प्रणव उत्साहाने म्हणाला.
“माझा तर विश्वासच बसत नाहिये! तू मस्करी तर करत नाहीस ना?” पल्लवीला माहीत होते की, तिचा मुलगा खोटं बोलत नाहिये. पण तिला त्याच्या तोंडून ऐकायचे होते.
“अजिबात नाही, मम्मी! मी अजिबात मस्करी करत नाहिये, तुझी शपथ!”
“मग तुला दिवसभर घरी तुझ्या मम्मीसोबत कंटाळा नाही का येणार?” पल्लवी त्याच हळूवार आणि कामुक आवाजात म्हणाली.
“नाही मम्मी, मला तुझ्यासोबत अजिबात कंटाळा येणार नाही, उलट मला चांगले वाटेल.”
“सगळ्या सांगायच्या गोष्टी आहे, मला माहित आहे, दोन-तीन दिवसांत तुला माझा कंटाळा येईल.” पल्लवी कामुकपणे म्हणाली.
“अग मम्मी, आता मी तुला कसं सांगू की, मला तू खूप आवडतेस म्हणून मी माझ्या स्वेच्छेने हा निर्णय घेतला आहे.” प्रणव एका श्वासात बोलला.
प्रणवचे हृदय जोराजोरात धडधडू लागले. त्याच्या श्वासाची गती वाढली. आता त्याची आई काय प्रतिक्रिया देईल या विचाराने तो खूप घाबरला.
पल्लवीला तिच्या मुलाच्या चेहऱ्यावरील अस्वस्थता आणि भीती जाणवत होती. जेवण सोडून ती उभी राहिली. तिला असे उठताना पाहून प्रणवचा आणखी घाबरला. पण त्याची आई टेबलवर पुढे झुकली आणि त्याचा हात तिच्या हातात घेतला. वाकल्यामुळे तिच्या कुर्तीच्या खोल गळ्यातून तिचे गोरेपान स्तन प्रणवच्या समोर आले आणि त्याच्या लंड कडक झाला.
“मला माहित आहे, तू मनापासून म्हणतोयस. माझा तुझ्यावर पूर्ण विश्वास आहे, बेटा. मलाही तुझ्यासोबत वेळ घालवायला खूप आवडते आणि मला पण तू आवडतोस.” पल्लवी न राहवून प्रेमाने म्हणाली.
प्रणव आईचे बोलणे ऐकून खुश झाला. आता दोघांच्याही चेहऱ्यावर हसू होते. दोघेही आतून खूप खुश होते.
(क्रमशः)
