प्रणवने पटकन तिच्या तोंडातून बोट बाहेर काढले आणि हात झटकू लागला. पल्लवी त्याला पाहून हसू लागली. तिला हसताना पाहून प्रणवने त्याचे ओठ आईच्या ओठांवर टेकवले आणि तिचे ओठ चोखू लागला.
“उम्म्मऽऽऽ उम्म्मम्मऽऽऽ” दोघेही उत्कटतेने चुंबन घेऊ लागले.
एका दीर्घ चुंबनानंतर जेव्हा दोघांनी त्यांचे चेहरे मागे घेतले तेव्हा त्यांच्या चेहऱ्यावर हसू उमटले.
“आय लव यु, मम्मी, लव यु सो मच.” प्रणवने प्रेम प्रकट केले.
“आय लव यु, बेटा, तुझ्यामुळे आज इतक्या वर्षांनी मला कळले की, आयुष्य खरंच किती सुंदर असू शकते! तुझे खूप खूप आभार!” पल्लवीने प्रणवचा हात हातात घेत म्हणाली.
पल्लवीने मुलाच्या हाताचे चुंबन घेतले. प्रणवने पुन्हा त्याचा चेहरा आईच्या चेहऱ्याजवळ आणला आणि तिच्या ओठांवर एक गोड चुंबन घेतले. आईचे ओठ चुंबताना प्रणवला वाटले की, या जगात आईपेक्षा मौल्यवान दुसरे काहीच असू शकत नाही!
“बेटा, आता माझ्या ओठांनीच तुझे पोट भरणार आहेस का? चल तुझे जेवण संपव आणि मलाही जेवू दे!”
आता दोघे पुन्हा जेवायला लागले. दोघांच्याही मनात गोड गुदगुल्या होत होत्या. दोघेही खूप खुश होते.
जेवून झाल्यावर पल्लवीने भांडी सिंकमध्ये ठेवली. तेवढ्यात प्रणवला काहीतरी आठवले. तो फ्रीजजवळ गेला आणि त्यातून कॅण्डीचा डब्बा घेऊन आईजवळ आला. त्याच्या हातात कॅण्डीचा डब्बा पाहून पल्लवी चिडली आणि त्याच्या हातातून तो हिसकावून घेतला.
पल्लवीने मागच्या आठवड्यातच आंब्यापासून ही कॅण्डी बनवली होती. तिच्या नवऱ्याला ती खूप आवडायची म्हणून तिने त्याला कामावर जाण्यापूर्वी ती बनवून त्याच्यासोबत दिली होती.
तिने तिच्यासाठीही काही कॅण्डी काढून ठेवली होती. पण पहिल्याच दिवशी प्रणवने त्यातील अर्धी कॅण्डी संपवली होती. त्यामुळे उरलेली कॅण्डी तिने लपवून ठेवली होती. कदाचित, प्रणवने जेव्हा फ्रीजमधून पाण्याच्या बॉटल काढल्या, तेव्हा त्याचे लक्ष त्या कॅण्डीवर गेले असावे.
“मम्मी, मला एक तरी दे ना!” तो विनवणी करू लागला.
“नाही! तू तुझ्या वाट्याची संपवली आहे, आता ही माझी आहे!” पल्लवी त्याला दम देत म्हणाली.
“मम्मी, प्लीज, फक्त एक!”
त्याचा केविलवाणी चेहरा पाहून पल्लवीला काहीतरी सुचले आणि तिच्या ओठांवर हसू आले.
“ठीक आहे, पण एका अटीवर!” पल्लवी खोडकरपणे म्हणाली.
“मी कोणतीही अट मानायला तयार आहे! मम्मी, सांग ना अट काय आहे?”
इतक्या दिवसांनी कॅण्डी पाहून त्याच्या तोंडाला पाणी सुटले होते.
“मी माझ्या हाताने तुला कॅण्डी भरवेल, पण तुला डोळे बंद करावे लागतील.”
“मान्य आहे!” प्रणव उत्साहाने म्हणाला.
पल्लवीने किचन ओट्यावरून ओढणी उचलली, जी तिने कुर्तीवर घेतली होती. पण मग सकाळच्या प्रसंगानंतर किचनमध्ये विसरली होती. ती ओढणी तिने प्रणवच्या डोळ्यावर बांधली. मग तिने त्याला गोल फिरवले आणि आवाज देऊन त्याला मार्गदर्शन करू लागली.
पल्लवीने बोटात कॅण्डी पकडली आणि प्रणवने त्याचे तोंड तिच्या बोटांपर्यंत आणले. तिने हळुवारपणे त्याला कॅण्डी भरवली आणि तो खुश झाला.
मग पल्लवी पुन्हा त्याला गोल फिरवले आणि मार्गदर्शन करू लागली. प्रणवने तिचे अनुसरण केले आणि त्याचे तोंड कॅण्डीजवळ आणले. पण या वेळी जेव्हा त्याने कॅण्डी तोंडात घेतली, तेव्हा त्याला वेगळे वाटले आणि त्याला कळून चुकले की, आईने तिचा निप्पल त्याच्या तोंडात दिला आहे. प्रणव तिचा निप्पल ओठात पकडून चोखू लागला. इकडे पल्लवी जोराजोरात उसासे टाकू लागली.
काही मिनिटे आईचा निप्पल चोखल्यावर प्रणवने तो सोडला आणि पल्लवी पुन्हा त्याला त्याला गोल फिरवून मार्गदर्शन करू लागली. या वेळी आई पुन्हा निप्पल किंवा कॅण्डी देईल म्हणून प्रणव उत्साहीत होता.
आईच्या बोटांजवळ पोहोचताच त्याने उत्साहाने तोंडात कॅण्डी घेतली आणि त्याला प्रचंड गरम जाणवले. त्याच्या तोंडात जळजळ होऊ लागली. त्याने त्याच्या तोंडातील कॅण्डी हातात थुंकली आणि आईने काय खाऊ घातले, हे जाणून घेण्यासाठी पटकन डोळ्यावरून ओढणी काढली.
प्रणवने पाहिले की, त्याच्या हातात हिरव्या मिरचीचा तुकडा होता आणि समोर त्याची आई तोंडावर हात ठेवून हसत उभी होती.
प्रणवला तिखट लागले होते. त्याला वाटले की, कॅण्डी खाऊन त्याच्या तोंडातील जळन मिटेल. त्याने आजूबाजूला पाहिले तर त्याला एकही कॅण्डी दिसली नाही. आईने कॅण्डीचा डब्बा पण लपवून ठेवला होता.
“मम्मी, तू माझी आई आहेस की शत्रू?” प्रणव तळमळत म्हणाला.
सकाळी मुलाला वेदनेने तळमळताना पाहून तिला सहानुभूती वाटत होती. पण आता तिला मजा येत होती.
“बेटा, मी तुझी मम्मी आहे. अगोदर मॅन्गो कॅण्डी, मग मम्मी कॅण्डी! बापरे! एवढे गोड खाऊन तुला शुगर झाली असती म्हणजे? म्हणून थोडी मिरची खाऊ घातली.” पल्लवी त्याला चिडवत म्हणाली.
“मम्मी, कोणाचीच आई असं करत नाही. तू एकटीच आहे, जी आपल्या मुलाला एवढा त्रास देते.”
सकाळी जेव्हा प्रणव तिला म्हणाला की, ती एकटीच अशी आहेस, जी तिच्या मुलाला खेळायला जाण्यापासून थांबवते, तेव्हा तिच्याकडे याचे उत्तर नव्हते. पण आता ती तयार होती.
“अच्छा! मग कोणता मुलगा आपल्या आईला मागून टोचतो, सांग बरं?” पल्लवी त्याला दम देत म्हणाली.
प्रणव नाराज होऊन खाली पाहू लागला. तेवढ्यात त्याची नजर आईच्या हातावर गेली. तिच्या हातात एक कॅण्डी होती.
“पाहिजे का?” पल्लवी पुन्हा त्याला चिडवत म्हणाली.
तिच्या हातातून कॅण्डी घेण्यासाठी तो पुढे झाला. पण तितक्यात पल्लवीने ती तिच्या तोंडात घातली आणि जीभ बाहेर काढून त्याला खोडकरपणे चिडवू लागली.
प्रणवला खूप जळजळ होत होती. त्याला काय करावे, काही सुचत नव्हते. त्याने आईला जवळ ओढले आणि तिच्या ओठांवर ओठ ठेवून तिचे चुंबन घेऊ लावला. तिच्या तोंडात जीभ घालून तिच्या जिभेवरील गोड कॅण्डी चाटू लागला.
(क्रमशः)
