त्याचा फोन आला त्या वेळी ती घरात एकटीच होती म्हणून बरं झालं. फोनवर त्याने तिला त्याच्या शेतात असणाऱ्या पत्र्याच्या शेडवर बोलावलं होतं. त्याच्या आवाजातील आतुरता तिला जाणवत होती. घरी कोणी नव्हतं. संध्याकाळपर्यंत घरी कोणीच येणार नव्हतं. नवरा कामाला गेला होता, पोरं शाळेला.
हो नाही करत तीही शेवटी तयार झाली. खरं तर त्याने विचारल्या विचारल्याच तिचा होकार होता पण तिने तसं सांगितलं नाही. त्याच्या तोंडून त्याची अवस्था ऐकली आणि मग ती तयार आहे असं सांगत फोन कट केला.
फोन ठेवताच तिने बादली भरून थंडगार पाणी घेतलं. केस मागे बांधत आणि सगळे कपडे काढून अंघोळ केली. सगळं अंग साबण लावून स्वच्छ केलं. आंघोळ करताना कुठे कुठे त्याच्या ओठांचा स्पर्श होईल, कसे त्याचे हात तिच्या संपूर्ण शरीराला कुस्करून काढतील, या विचाराने तिच्या पोटात गुदगुल्या झाल्या.
मनात स्वैर दौडणाऱ्या कल्पनेच्या घोड्याला तिने आवर घातला. टॉवेलने सगळे अंग स्वच्छ पुसून काढलं. पाणी सगळं गेलं पण साबणाचा मनमोहक सुगंध मागे राहिला होता. मग तिने परकर घातला. नंतर ब्लाउज घातल्यावर ती साडी नेसली व सरतेशेवटी ती आरशासमोर उभी राहिली.
केस विंचरून चेहर्‍यावरती थोडीशी पावडर लावत तिने स्वत:चं मोहक रूप न्याहाळलं आणि त्याच्या शेताकडे जायला निघाली. तिच्या घरापासून ते जास्त दूर नव्हतं. चालत गेलं तरी पंधरा ते वीस मिनिटं लागायची. दुपारच्या रखरखत्या उन्हात ती चालत तिकडे निघाली होती. नुकतीच आंघोळ केली असली तरी उन्हामुळे चालताना शरीरावर बारीक घर्मबिंदू जमा होऊ लागले होते.
काही वेळातच ती त्या पत्र्याच्या शेड जवळ पोहोचली. दहा बाय दहाची खोली, वर आणि चारी बाजूला पत्रा. मागच्या काही महिन्यापासून तिने कित्येक वेळा त्या खोलीत स्वर्गसुख अनुभवलं होतं. तिला थांबायचं होतं पण तीचं मन तयार होत नव्हतं. त्याच्या स्पर्शाची तिला वारंवार आठवण व्हायची आणि आठवण झाली की ती त्याच्या फोनची वाट पाहायची. तिला त्याची चटक लागली होती, पण ती त्याला तसं दाखवायची नाही.
तो खोलीच्या समोर असलेल्या झाडाखाली गाडी लावून बसला होता. तिला पाहताच तो उठून तिच्या दिशेने चालत आला. त्याचे आसुसलेले भाव, तिच्या सर्वांगावरून भिरभिरणारी नजर आणि त्याच्या संपूर्ण देह बोलीतून तिच्यासाठी असणारी आतुरता पाहिल्यानंतर तिला हवेत उडत असल्यासारखं वाटू लागलं.
त्याने जवळ येत तिला घट्ट मिठी मारली. तिचे उरोज त्याच्या छातीवर दाबले गेले. त्याचा हात तिच्या पाठीवरून फिरत नितंबाकडे गेले आणि तिला जोरात दाबत तो स्वत:कडे ओढू लागला.
त्याच्या त्या अधीरपणामुळे तीही उत्तेजित झाली. तिच्या मांड्याच्या मध्ये गोड संवेदना जमा होऊ लागल्या.
“आत तर चाल, का इथंच करतू सगळं?” त्याच्या मिठीतून सुटायचा निष्फळ प्रयत्न करत ती म्हणाली.
खरं तर आजूबाजूला फारशी वस्ती नव्हती. त्यामुळे कोणी येण्याचा विषय नव्हता.
“इथं म्हणलं तर इथं करू.” त्याने तिला उचलून घेतलं.
“मला चालता येतं!” ती हसत म्हणाली.
“पण मला तुला उचलून घ्यायचाय ना..” त्याने दार उघडत जमिनीवर टाकलेल्या गादीजवळ तिला उभा केलं.
मागे होत त्याने दाराला कडी लावली आणि तिच्या समोर आला. तिच्या पदराला धरती तिची साडी काढायचा प्रयत्न करू लागला.
त्याच्या पॅन्टमधून बाहेर येऊ पाहणारे त्याचा ताठरलेला अवयव पाहिल्यानंतर तिच्या पोटात पुन्हा एकदा तीच विचित्र भावना पूर्वीपेक्षाही अधिक पटीने जाणवली. अवयवांमध्ये ओलावा जमा होऊ लागला. त्याला जवळ ओढून कडक अवयवाला हातात घ्यावं, असं तिला वाटत होतं. पण तिने तसं केलं नाही.
त्याच्या हातून पदर घेत तिने साडी काढत बाजूला ठेवली आणि त्याच्याकडे पाहिलं.
“सगळंच काढ की..” चढलेल्या श्वासाने तो म्हणाला व स्वत:चे कपडे काढू लागला.
तिने ब्लाउज काढला. परकर सोडला. तो तिच्याकडे पाहत होता. त्याचं आ वासलेलं तोंड, आभाळाकडे टोक करून उभा राहिलेला अवयव आणि त्या टोकाशी जमा झालेले किंचितसा चिकट द्रव. त्याचं संपूर्ण शरीर तिच्यासाठी भुकेलं होतं.
त्याने लगेच तिला मिठीत घेतलं. हाताने तो तिच्या उरोजांना दाबू लागला, तोंडाने चोखू लागला, दातांनी चावू लागला. त्याचं संपूर्ण शरीर तिच्या स्पर्शासाठी आतुर होतं आणि त्यामुळे तिला तो अधिकच हवासा वाटायचा. त्याच्या स्पर्शाने ती अधिकच उत्तेजित व्हायची.
तिच्या तोंडातून उसासे बाहेर पडू नयेत म्हणून कितीही प्रयत्न केला तरी तिला स्वत:वर नियंत्रण ठेवणे जड व्हायचं आणि ती मोठमोठ्याने हुंकारायची.
तिच्या उरोजाना दाबणारा त्याचा हात, मानेवर चावणारे त्याचे दात, कानाजवळ खेळ करणारी त्याची जीभ आणि तिच्या पाकळ्याला छेडणारा त्याचा कठोर अवयव. तिला त्याच्या सहवासात असताना विचार करायला फुरसतच मिळायची नाही.
तो मन लावून डोळे झाकून लहान बाळाप्रमाणे तिचे स्तन चोखायचा. त्याचे हे चाळे तिच्या अवयवात भरपूर ओलावा निर्माण करायचे. जेव्हा तो त्याचा ताठरपणा तिच्यात सारायचा तेव्हा ती सुखाच्या उंच शिखरावर पोहचायची आणि पुढच्या प्रत्येक धक्क्याबरोबर त्या सुखाच्या आकाशात उंचच्या उंच जात राहायची.
आजची परिस्थितीही काही वेगळी नव्हती. तो तन मन लावून तिच्या देहाचा आस्वाद घेत होता. ती तिच्या हुंकाराने व अस्फुट आवाजात ओरडत त्याला प्रतिसाद देत होती.
आज तो त्याच्या प्रत्येक कृतीला नेहमीपेक्षा जास्त वेळ घेत होता. पण शेवटी जेव्हा त्याचा ताठरलेला अवयव एक धक्का मारत आत सारला तेव्हाच तिने समागमाचा उच्च बिंदू गाठला. त्याच्या अवयवावर ती स्त्रावली तेव्हा त्याच्या चेहर्‍यावरचे भाव पाहून तिला तो सारखा सारखा हवासा का वाटायचा, हे पुन्हा एकदा जाणवलं.
त्याने तिला घट्ट मिठी मारली. त्याचे तोंड तिच्या छातीत रूतवलं. तोंडाने तिचे उरोज चोखत तो त्याची कंबर हलवू लागला आणि ती पुन्हा एकदा उत्तेजनाच्या लाटेवर स्वार होऊन चरम सुखाचा किनारा गाठायला निघाली.
हळूहळू त्याचा वेग वाढत होता. दुपारची वेळ होती. त्यात ते पत्र्याचे शेड. दोघेही घामाने न्हाउन निघाले होते पण त्या घामाकडे लक्ष द्यायला त्यांच्याकडे वेळ नव्हता.
वेगात आत बाहेर होणाऱ्या त्याच्या अवयवाचा कठोरपणा अनुभवताना ती पुन्हा एकदा उत्कर्षबिंदू जवळ पोहोचत होती. तो तीचं शरीर अनुभवत असताना सगळीकडे एकाच वेळी स्पर्श करू पाहत होता. त्यानेही उत्तेजनाची परिसीमा गाठली होती.
सरतेशेवटी एक जोराचा धक्का मारत त्याने त्याचा अवयवय पूर्णपणे आत सरला आणि तो वाहू लागला. त्याच्या उष्ण प्रवाहाच्या जाणि‍वेने तिचाही बांध फुटला. त्याला स्वत:भोवती आवळून घेत ती पुन्हा एकदा वाहू लागली.
तो काही वेळ तिच्यावर तसेच पडून राहिला. तिनेही त्याला मिठीत घेत तसंच राहू दिलं. सुखाचा आवेग आता ओसरला होता.
“फोन का बर केला, दुसऱ्या कुनी उचलला असता म्हणजी?”
“घरी कोन नव्हतं, मला माहिती हुतं, म्हणूनच फोन केला.”
तो काही क्षण थांबला. तिच्यापासून विलग होतो उठून उभारला.
“आता परत कधी?” तो म्हणाला.
“मी फोन करीन तुला.” ती म्हणाली.
“तू प्रत्येक वेळी असंच म्हणती आणि फोन काय करत नाय. म्हणून तर मला फोन कराव लागतू ना.” त्याचं घामाने ओलं झालेलं अंग टॉवेलने पुसत तो म्हणाला.
“तुझ्यासारखं नाही ना माझं.”
ती उठून उभारली अजूनही तिला त्या ठिकाणी आंबट गोड वेदना होत होत्या.
“एकटी नसती मी सारखी. बघू फोन करीन मी तुला पुढच्या वेळी.”
तिने कपडे घालायला आणि त्याने नेहमीप्रमाणे लाडीगोडी लावत पुढच्या वेळी लवकर भेटू याची विनंती करायला सुरुवात केली.
