ती त्याची कोणीच नव्हती, तरीही ती आता त्याच्या आयुष्याचा अविभाज्य घटक बनली होती. तिच्यासोबत शारीरिक संबंधांना सुरुवात झाल्यापासून आपल्या बायकोसोबत प्रणय करताना त्याला बेचव आणि निरस वाटू लागले होते.
काही महिन्यांपूर्वी सुबोध त्याच्या मुलांसोबत पार्कमध्ये फिरायला गेला होता. तेव्हा साक्षी एकटीच त्या ठिकाणी बसली होती. तिच्याबरोबर बोलता बोलता तो बरंच काही बोलला. मग दोघांनी नंबर एक्सचेंज केले. मग चॅटिंग आणि नंतर फोनवर बोलणं सुरू झालं. गोष्टी अगदी कमी वेळात फारच पुढे सरकल्या आणि ती त्याच्या आयुष्याचा एक अविभाज्य घटक झाली.
तो जे काही करत होता ते चुकीचा आहे हे माहिती असूनही तो स्वत:ला अडवू शकत नव्हता. नैतिकतेच्या दृष्टिकोनातून विचार केला तर दुसऱ्याच्या पत्नीसोबत संबंध ठेवणं चुकीचं होतं. ते कळत असूनही त्याला तो मोह टाळता येत नव्हता. दोघांचाही संसार सुखाचा होता तरीही ते दोघे एकमेकांकडे प्रचंड आकृष्ट झाले होते.
त्याने वेळोवेळी त्याच्या त्या विचित्र मनस्थितीचा आणि मोहाचा विचार केला होता. मी असा का वागत आहे? मी तिच्याकडे का आकृष्ट झालो असेल? इत्यादी गोष्टींचा जेव्हा केव्हा त्याने विचार करायचा प्रयत्न केला, त्या त्या वेळी तिच्या आठवणीने त्याला व्यापून टाकलं.
तिच्यासोबत घालवलेले सुखाचे क्षण आठवून तो उत्तेजित व्हायचा आणि आवर्जून रविवारची वाट पाहायचा. जरी रविवारी त्यांची भेट ठरलेली असायची. ते दोघे तिच्या घरीच भेटायचे. तिला मूल बाळ नव्हतं. नवरा बायको दोघेच राहायचे. नवरा कामानिमित्त बाहेर असायचा. त्यामुळे घरी ती एकटीच असायची.
त्याने स्वत:ला कितीही समजावलं, चुकीची गोष्ट करायची नाही, असं कितीही ठरवलं, तरीही रविवार आला की आपोआप तो तिच्या फोनची वाट पाहायचा आणि वाट पाहायचा कंटाळा आला की स्वतः फोन करायचा.
यावेळी मात्र त्याने ‘काहीही झालं तरी चूक करायची नाही’ असा ठाम निश्चय केला. तिचा फोन आला तरी तिला भेटायला जायचं नाही, आजपासून तिच्याबरोबरचे संबंध हळूहळू कमी करायचे आणि स्वतःच्या संसारात जास्त लक्ष घालायचं. मुलांसोबत वेळ घालवायचा. विनाकारण सुखाच्या संसारात साक्षीमुळे विघ्न येऊ द्यायचं नाही असं त्याने मनोमन ठरवलं.
वरकरणी या सगळ्या गोष्टींसाठी तो तिच्यापासून दूर राहतोय असं त्याने स्वत:ला समजावलं असलं तरी खरी गोष्ट वेगळीच होती. साक्षी सोबत ते सुखाचे क्षण अनुभवण्याची त्याला इतकी ओढ होती, इतकी आवड होती कि इतर सगळ्या गोष्टींचा त्याला काहीच कौतुक वाटायचं नाही. इतर सगळ्या गोष्टी त्या सुखापुढे शुल्लक आणि तुच्छ वाटू लागल्या होत्या.
पुढे जाऊन साक्षी आणि त्याच्या नात्यांमध्ये दुरावा आला. काही कारणामुळे त्यांना भेटता येणं अशक्य झालं किंवा त्या दोघांचा संबंध तुटला तर काय होईल हा विचारही त्याला करवत नव्हता. ते किती धोकादायक आहे हे त्याला समजत होतं म्हणून त्याने हळूहळू ते व्यसन कमी करायचं ठरवलं होतं.
रविवारचा दिवस उजाडला आणि तो उत्सुक झाला. एखाद्या व्यसनाप्रमाणे त्याला तिची तलफ होत होती. मनोमन त्याने निश्चय केला असला तरी त्याचं शरीर तिच्या स्पर्शासाठी अधीर झालं होतं, आतुर झालं होतं. त्याला आता भीती वाटत होती. तिचा फोन आल्यावर त्याला नाही म्हणता येणार नव्हतं. तो लगेच जाईल याची त्याला खात्री वाटू लागली. म्हणून त्याने त्या दिवशी त्याचा फोन स्विच ऑफ करून टाकला.
मोबाईल जरी स्विच ऑफ केला असला तरी मनात उसळलेल्या वासनेचा दाह त्याला स्वस्थ बसू देत नव्हता. त्याला वारंवार तिच्यासोबत केलेल्या प्रणयातील वेगवेगळे प्रसंग आठवत होते. ते प्रसंग आठवले की त्यावेळी मनात आणि शरीरात निर्माण झालेल्या जाणिवा पुन्हा एकदा आठवणीच्या डोहातून उसळी मारत मनाच्या पृष्ठभागावर गर्दी करत होत्या.
साक्षीच्या आठवणीमुळे निर्माण झालेली वासनेची भूक शांत करण्यासाठी सुबोधने त्याच्या किर्तीरा गाठलं. तिला मिठी मारत शारीरिक जवळीक साधण्याचा प्रयत्न केला. नवऱ्याच्या त्या विचित्र वागण्याने किर्ती जरासी चकित झाली, पण तिलाही ते आवडलं. दोघांमध्ये पूर्वीसारखे म्हणावे तितके शारीरिक संबंध होत नव्हते. अलीकडे त्यांच्या वैवाहिक जीवनामधील शरीर सुखाला ओहोटी लागली होती.
नवऱ्याने स्वतःहून पुढाकार घेतल्यानंतर स्नेहाला नकार देणं अशक्य झालं. खरं पाहायला गेलं तर तिलाही ते हवंच होतं. मात्र तिला स्वतःहून त्या गोष्टीची मागणी करणं आवडायचं नाही. त्यामुळे समोरून चालून आलेली संधी तिने सोडली नाही, आणि ती त्याला साथ देत गेली.
घरात ते दोघेच होते. मुले बाहेर होती. सुबोधने तिला उचलून लगेच बेडरूम मध्ये नेलं. काही वेळातच दोघांच्याही शरीरावरील कपडे दूर झाली आणि एकमेकांच्या शरीराचा आस्वाद घेण्यात ते दोघेही व्यस्त झाले.
शरीराने जरी तो किर्तीच्या सोबत असला तरी त्याच्या मनात साक्षीच होती. त्याने साक्षीला स्वतःच्या मनातून काढायचा कितीही प्रयत्न केला तरी ती त्याच्या मनात ठाण मांडून बसली होती. इतक्या लगेच तिला मनातून काढता येणार नाही हे त्याला माहिती होतं.
त्यामुळे कमीत कमी तिच्यापासून ठराविक अंतर राखून राहायला हवं, तिच्या शरीराची त्याच्या शरीराला झालेली सवय मोडायला हवं, म्हणून त्याने आज साक्षीला भेटायचं नाही असं ठरवलं होतं.तो प्रत्यक्षात जरी साक्षीला भेटत नसला तरी त्याच्या मनात असणारी साक्षी त्याला त्या क्षणीही उत्तेजित करत होती.
उत्तेजनाच्या लाटेवर स्वार होऊन तो त्याच्या बायकोसोबत बेभान होत प्रणय करत होता. तिच्या शरीरावर सगळीकडे ओठ फिरवून झाल्यानंतर त्याने त्याचा मोर्चा तिच्या स्तनांकडे वळवला. तिच्या पुष्ट उरोजांना त्याने दोन्ही हातांनी मळायला सुरुवात केली. एका असताना घराला तोंडात घेत तो जोर जोरात चोखू लागला.
तो तिच्या स्तनाला चोखत असताना ती जोर जोरात सुस्कारे टाकत होती. त्याच्या संपूर्ण शरिराच्या स्पर्शाने ती प्रचंड उत्तेजित झाली होती. त्याच्या नग्न शरीराचा स्पर्श ती कित्येक दिवसांनी अनुभवत होती. त्याची कठोरता तिच्या मांड्यांना घासत होती. त्याची जीभ तिच्या स्ताग्रांवर फिरत होती. त्याचे हात तिच्या उरोजांना मळत होते. सगळंच तिला असह्य झालं होतं. ती जोरजोरात हुंकारत होती.
तिच्या त्या हुंकारातही मादकपणा होता. तू मादकपणा त्याला वेड लावत होता पण अजूनही साक्षी त्याच्या मनातून गेली नव्हती. तिच्या मादकपणामुळे त्याची उत्तेजना वाढत होती पण त्या वाढणाऱ्या उत्तेजनासाठी साक्षीही तितकीच कारणीभूत होती.
सुबोधच्या मनात असं विचित्र वादळ सुरू असताना स्नेहा मात्र पूर आलेल्या नदीप्रमाणे सुसाट वाहत होती त्याच्या मांड्यावर घासणाऱ्या कठोरतेला स्पर्श करण्याचा मोह तिला आवरत नव्हता.
शेवटी तिने तिचा हात खाली नेत त्याच्या कठोरतेला स्पर्श केला. टरारुन फुगलेला त्याचा अवयव, त्याच्यावर असलेल्या त्या रक्तवाहिन्या, टोकाशी आलेलं त्याचं वीर्य, ती सगळी उष्णता..! ती एका स्पर्शानेच मोहरून गेली.
तिच्याही नकळत तिच्या तोंडात लाळ आणि मनात त्याला चोखण्याची इच्छा निर्माण झाली. स्नेहाने एरवी त्या गोष्टीत पुढाकार घेतला नसता, पण कित्येक दिवसांनी चालून आलेली संधी, मिळणारं सुख आणि मनात निर्माण झालेली इच्छा पूर्ण करण्यासाठी आलेलं बळ या सर्व गोष्टींमुळे तिने ते धाडस केलं. त्याला बाजूला सारत ती उठून त्याच्यावरती आली.
ती काय करणार याची जाणीव त्याला झाली. तो उत्सुक झाला. त्याचवेळी जेव्हा साक्षी त्याला चोखायची त्यावेळी त्याची अवस्था काय व्हायची हेही त्याला आठवलं आणि त्या आठवणीने त्याचा अवयव थरथरला. वीर्याचा बारीकसा थेंब त्याच्या टोकाशी जमा झाला.
किर्तीला त्याबाबत काहीच माहिती नव्हतं तिच्या तोंडात जमा झालेली लहान त्याच्या कठोर ते भोवती पसरण्यासाठी तिच्या इतकीच आतुर होती. पण लगेच ती तिकडे गेली नाही.
तिने त्याच्यावर झुकत छातीवर ओठ टेकवले आणि ती हळूहळू खाली सरू लागली. छाती पासून सुरु होणारी बारीकशी केसांची लव पोटावरून खाली जात त्याच्या कठोरते जवळ अधिकच गडद होत होती. त्या बारीकशा केसांचा लवीतून त्याचा अवयव पूर्णपणे तयार होऊन तिच्या समोर तिला आव्हान देत उभा होता.
त्याला जवळून पाहिल्यानंतर तिच्या पोटात उत्तेजनाचा खड्डा पडला. तिने त्याला हातात घेत अलगदपणे हलवायला सुरुवात केली. त्याची त्वचा वर खाली करत असताना दुसऱ्या हाताने ती त्याच्या वृषणांना कुरवाळू लागली. त्याच्या चेहऱ्यावर उमटणारे ते मादक भाव पाहून तिला स्वत:ला आवरता आलं नाही. त्याची त्वचा खाली सारत तिने त्याचं टोक उघड केलं आणि ते तोंडात घेतलं.
त्याच्या टोकावरून जीभ फिरवत तिने त्याला लाळेने भिजवून काढायला सुरुवात केली. यावेळी तो हुंकार टाकू लागला. त्याचा आवाज ऐकून तिला अधिकच बळ मिळत होतं. एका हाताने ती अजूनही हळुवारपणे त्याच्या वृषणांना कुरवाळत होती आणि प्रत्येक वेळी ती त्याची कठोरता आणखी जास्त तिच्या तोंडात घेत होती.
नकळत त्याच्या टोकातून वीर्याचे दोन-तीन थेंब बाहेर आले. तिने ते चाटत गिळुन टाकले. डोकं वर खाली करत त्याच्या संपूर्ण अवयवाला ती लाळेने भिजवून काढू लागली.
तो त्याची कंबर वर खाली करत तिला साथ देत होता. त्याची उत्तेजना प्रचंड वाढत असली तरीही कुठेतरी काहीतरी टोचत होतं. जर रविवारी साक्षी सोबत त्याची भेट ठरलेली असायची. तिच्या शरीराचा आस्वाद घेणं त्याला आवडायचं. मात्र यावेळी तिच्यासोबत प्रणय करण्याऐवजी तो स्वतःच्या पत्नी सोबत करत होता ही गोष्ट त्याच्या शरीराला आणि मनालाही रुचत नव्हती. त्यामुळे वाढत जाणाऱ्या उत्तजनेवर बंधन पडलं.
त्याची उत्तेजला जरी वाढत नसली तरी स्नेहा मात्र आज फारच भडकली होती. ती त्याच्या ताठरतेला बेभान होऊन चोखत होती. तसं करताना ती प्रचंड ओली होत होती. तिच्या पोटात पडणारा उत्तेजनाचा खड्डा वाढत होता. त्याच्या कठोरतेला स्वतःमध्ये सामावून घेत तो खड्डा भरून टाकावा असं तिला वाटत होतं. मात्र स्वतःच्या लाळेने त्याला ओलं करत त्याच्या वीर्याचे थेंब चाखणंही तिला थांबवू वाटत नव्हतं.
सरते शेवटी तो खड्डा इतका वाढला की त्याकडे दुर्लक्ष करणं अशक्य झालं. नाईलाजास्तव त्याच्या अवयवाला चोखायचं थांबवून ती उठून बसली. तोंडाजवळची लाळ उलट्या हाताने पुसत तिने तिचा अवयव त्याच्या कठोरते जवळ आणला.
त्याच्या ओल्या चिंब झालेल्या कठोरतेचा तिच्या योनिला स्पर्श झाला तेव्हा ती थरारून उठली. त्याच्याजवळ सरत एका हाताने चिपचिपित झालेल्या त्याच्या कठोरतेला धरत ती अलगतपणे त्याच्यावरती बसली. तेव्हाच त्याने एक जोराचा झटका दिला आणि एकाच धक्क्यात तो पूर्णपणे तिच्यात गुंतला.
पुन्हा एकदा त्याला साक्षीची आठवण झाली. तो खाली असताना ती त्याच्यावर यायची. त्या दोघांच्या त्या अवस्थेत होणाऱ्या उत्कट प्रणयाच्या प्रसंगी शरीरात उमटणाऱ्या लहरी किती सुखकारक असायच्या हे आठवून त्याचा भ्रमनिरास झाला.
रागाच्या भरात त्याने स्वत:ला तिच्यात गुंतवलं. तिच्या तोंडून एक जोराची किंकाळी निघाली पण त्याने तिला सावरायला वेळच दिला नाही. तिला ओढून जवळ घेत तिच्या ओठांवरती ओठ टेकवत त्याने स्वतःची कंबर वरखाली करत तिला धक्के द्यायला सुरुवात केली.
प्रत्येक धक्क्याबरोबर तो साक्षीला विसरायचा प्रयत्न करत होता. बायको सोबत होणारा तो प्रणय अनभवुन सुख मिळवायचा प्रयत्न करत होता. पण तसं काही होत नव्हतं.
स्नेहा मात्र क्षणाक्षणाला अत्यंत सुखाची पायरी गाठत होती खालून जोर जोरात बसणारे धक्के तिच्या उत्तेजनाचा खड्डा भरून काढत होते आणि चरम सुखाची लाट आता येऊ लागली होती.
हाताने तिच्या नितंबांना जोरजोरात दाबत तो स्वतःची कठोरता तिच्यात घुसवत होता. त्याचवेळी तिच्या ओठांमध्ये ओठ गुंतवुन तिला किस करत होता. पण त्याने स्वत:ला कितीही त्या प्रसंगात आणण्याचा प्रयत्न केला तरीही मनातील साक्षीच्या आठवणी काही केल्या बाजूला जात नव्हत्या.
स्नेहा मात्र आता उत्कर्ष बिंदूला पोहोचली होती त्याने जोरात धक्का मारला तेव्हा तिचा बांध फुटला. त्याच्या अंगावरती कोसळत ती जोरजोरात त्याच्या अवयवावरती स्त्रवु लागली. त्याच्या शरीराला घट्ट मिठी मारत त्याच्या फुगीर आणि ताठरलेल्या लिंगाला तिने भिजवून टाकलं. त्याचा अवयव चिकट पांढऱ्या कामरसाने भिजला तरीही त्याने धक्के द्यायचं थांबवलं नाही.
अतीव सुखाच्या ग्लानिमुळे ती त्याच्या अंगावरती पडली. तो मात्र बेधुंद होऊन त्याही अवस्थेत तिला जोरजोरात धक्के देतच होता. त्याची न वाढणारी उत्तेजना त्याला सतावत होती. त्याच्या समोर त्याची पत्नी ते चरमसुख अनुभवत असताना तो मात्र त्या सुखाच्या प्राप्तीसाठी तडफडत होता. साक्षीच्या आठवणीत तळमळत होता.
काही वेळ गेल्यानंतर त्याने स्वतःशी मान्य केलं. साक्षीने त्याच्या मनाचा ताबा घेतला होता. स्नेहा बरोबर त्याने कितीही प्रयत्न केला तरी ते सुख त्याला मिळवता येणार नव्हतं. त्यामुळे त्याने अलगदपणे स्वतःच्या कठोरतेला तिच्यातून बाहेर काढलं. ती अजूनही त्याच्या अंगावरती पडलेली होती. ती तृप्त झाली असली तरीही तो अतृप्तच होता.