“एक गोष्ट विचारू का?” साडीला लावलेल्या पिना काढून ठेवत सरला म्हणाली.
“विचार की, परवानगी कसली मागतेस?” बेडवर बसून सरलाला न्याहाळताना विकास म्हणाला. कपडे घालताना आणि काढताना सरलाला बघणं हा विकासचा आवडता छंद. त्यातून ती साडी नेसत किंवा फेडत असेल तर क्या बात!
“आजच्या पार्टीत सगळ्यात जास्त सुंदर कोण दिसत होतं? खरं खरं सांग.”
“तूच की, अजून कोण?”
“खरं बोलतोयस की उगाच मला चढवायला म्हणून.”
“तुला चढवायला, आय मीन, चढवून घ्यायला तर मला नेहमीच आवडतं गं.”
“शटाप! खरं सांग ना, आज सगळ्यात जास्त हॉट कोण दिसत होतं?”
“खरं सांगू म्हणतेस? नक्की कुणा कुणाबद्दल सांगू आता?”
“विकास, प्लीज!” नुकतीच उतरवलेली साडी गुंडाळून बेडवर फेकत सरला विकासच्या शेजारी येऊन बसली. “पंधरा वर्षांपासून एकत्र आहोत आपण. तुझ्या नजरेतून ओळखू शकते मी, तुझ्या मनात काय चाललंय ते.”
“अच्छा?” काळ्या स्लीव्हलेस ब्लाउजमधून उतू जाणारे सरलाचं गोलाकार स्तन सौंदर्य नजरेत साठवत विकास बोलला. “मग तूच सांग की, विचारतेस कशाला?”
“कंफर्म करायला! मी ओळखलेली गोष्ट खरी आहे की नाही तेवढंच जाणून घ्यायचंय, म्हणून विचारतेय. सांग ना.”
“हे बघ, तू माझ्या सोबत असलीस की मला दुसर्‍या कुणाकडे बघावंसं सुद्धा नाही वाटत. त्यातून तू हा असा साज शृंगार करून आलीस म्हणजे.”
तिच्या उघड्या गुबगुबीत दंडांवर त्याच्या हाताची बोटं नाचू लागली आणि त्याच्या तोंडातून किशोर कुमार गाऊ लागला, “ये नैना ये काजल, ये जुल्फें ये आँचल… खुबसुरत सी हो तुम गजल.”
“बास बास बास. तुला कुणाकडे बघावंसं वाटतं आणि कुणाचं काय बघायला आवडतं ते सगळं मला माहितेय,”
आपल्या दंडावर फिरणाऱ्या त्याच्या एका हाताचं मनगट पकडून सरलाने तो हात वर उचलला. त्याच्या हाताची बोटं आपल्या चेहऱ्यावर टेकवून तिने हात सोडून दिला.
तिच्या कपाळावरून आणि नाकावरून घसरत, तिच्या लालभडक ओठांवर ती बोटं रेंगाळली, विकासला पेटवण्यासाठी ती स्वत:च मान हलवून आपले ओठ त्याच्या बोटांवर घासू लागली. मधूनच आपल्या गोड-गुलाबी जिभेचे टोक बाहेर काढून तिने त्याच्या बोटांना ओलसर स्पर्श केला.
“आह. सरू डार्लिंग,” असं म्हणत विकास तिच्या अंगावर झेपावला.
दोन्ही हातांनी तिचे उघडे दंड घट्ट धरत तो तिच्या सुंदर रेखीव चेहऱ्याची चुंबनं घेऊ लागला. डोळ्यांवर, कपाळावर, गालांवर आपले ओठ टेकवत तो तिच्या मादक ओठांपर्यंत येऊन पोहोचला. त्याचे ओठ तिच्या ओठांवर टेकणार, एवढ्यात सरलाने दोन्ही हातांनी त्याचा चेहरा घट्ट पकडून ठेवला.
“मम्मी कशी दिसत होती आज?” प्रश्न विचारताना तिचे ओठ त्याच्या ओठांना घासून गेले, एवढं त्यांच्यातलं अंतर कमी झालं होतं.
“काय म्हणालीस?” विकासला तिच्या प्रश्नातले सगळे शब्द ऐकू आले होते, पण त्या वाक्याचा एकत्र अर्थ लावण्या इतका त्याचा मेंदू सतर्क नव्हता.
“मम्मी… कशी… दिसत… होती… आज…?” एक एक शब्द सावकाश उच्चारत सरलाने पुन्हा प्रश्न केला.
“कशी म्हणजे? छानच. छानच दिसत होती. होत्या. बर्थडे होता ना त्यांचाच. कितवा गं?” विषय बदलायचा प्रयत्न करत विकास बोलला.
“फिफ्टी फाइव्ह. पंचावन्न!” विकासच्या डोळ्यांत रोखून बघत सरलाने उत्तर दिलं.
“अरे हो, विसरलोच की पंचावन्न! वाटत नाही ना पण?”
“काय वाटत नाही, विकास?”
“तेच, पंचावन्न वय झाल्यासारखं.”
“मग किती वय झाल्यासारखं वाटतं, विकास? पंचेचाळीस? की पस्तीस?”
“काहीतरीच काय, सरू. पस्तीसची तर तू आहेस.”
“हो ना? मग पंचावन्न वर्षांच्या माझ्या मम्मीमध्ये असं काय आहे जे तुला पस्तिशीत आकर्षित करतेय? मला कळू शकेल का, पतीदेव?”
“कमॉन सरू,” स्वत:चा चेहरा मोठ्या मुश्किलीने सरलाच्या पकडीतून सोडवत विकास मागे सरकला. “माझं तुझ्या मम्मीशी चांगलं जमतं आणि आज तसाही त्यांचा वाढदिवस होता, त्यामुळे जरा चेष्टा मस्करी जास्त केली असेल. पण म्हणून तू वेगळा काहीतरी अर्थ त्यातून काढू नकोस.”
“वेगळा अर्थ म्हणजे काय, विकास?”
सरलाच्या बोलण्यातून तिला नक्की काय वाटतंय ते कळतच नव्हतं. ती ना हसत होती, ना चिडून बोलत होती. सरळ आणि शांतपणे विकासच्या डोळ्यांत डोळे घालून ती त्याला प्रश्न विचारत होती. विकासची अस्वस्थता मात्र क्षणा क्षणाला वाढत चालली होती.
“हे बघ सरला, तू समजतेस तसं काहीही नाहीय. मी तुझ्या मम्मीचा प्रचंड आदर करतो. अगदी माझ्या स्वत:च्या मम्मी एवढाच, किंवा त्यापेक्षाही जास्त कदाचित.”
“ओह, आय सी!” सरला त्याच्या जवळ सरकत म्हणाली. “तुझ्या मम्मी बद्दल तुझ्या काय भावना आहेत ते मला चांगलंच माहिती आहे, विकास. तशाच भावना तुला माझ्या मम्मी बद्दल वाटतात, असंच ना?”
“छे छे! तू कुठला विषय कुठं घेऊन चाललीयेस? मी रिस्पेक्ट बद्दल बोलतोय आणि तू.”
“मी इंसेस्ट बद्दल बोलतीये. येस, इंसेस्ट! जवळच्या नात्यातल्या व्यक्तींमध्ये येणारे तसले संबंध.” हे बोलत असताना सरलाच्या चेहऱ्यावर हास्याची बारीक लकेर उमटलेली विकासला दिसली.
“ते मी मूडमध्ये असताना फॅन्टसी म्हणून तुझ्याशी शेयर केलं होतं, विसरलीस का? आणि अशा खूप साऱ्या फॅन्टसीजबद्दल मी नेहमीच बोलतो.” सरलाच्या चेहऱ्यावरचे भाव बघून विकासला थोडा धीर आला.
“बाकीच्या खूप साऱ्या फॅन्टसी आहेतच रे, पण इंटरनेटवरच्या पॉर्न साहित्यामध्ये मेजॉरिटी इंसेस्ट प्रकाराची आहे, असं तूच मला समजावलं होतंस, विसरलास का?”
“नाही विसरलो, पण पॉर्न साहित्य आणि प्रत्यक्ष आयुष्य यात फरक आहे ना, राणी?” पुन्हा तिच्या दोन्ही खांद्यांवर हात ठेवत विकास बोलला.
“फरक आहे तसं साम्यसुद्धा आहेच ना? आपल्या अनुभवातून आणि विचारांमधूनच पॉर्न तयार होतं, असं तूच म्हणत असतोस आणि कुठल्याही फॅन्टसीला चांगलं किंवा वाईट लेबल लावू नये, प्रत्येक फॅन्टसीची वेगळीच मजा असते, असंही आपण बोलतो ना?”
विकासच्या शर्टची बटणं काढत सरला बोलत होती, “मग बाकी सगळ्या फॅन्टसी प्रकारांची मजा लुटून, फक्त इंसेस्टचा विषय काढला की तू टाळायचा प्रयत्न का करतोस?”
“टाळायचा प्रश्न नाही, सरला. इंसेस्ट हा प्रत्येकाला नेहमीच कम्फर्टेबल वाटेल असा प्रकार नाहीये असं मला वाटतं, एवढंच.”
“असं का वाटतं पण तुला? तू स्वत:च कित्येकदा मला तुझ्या मम्मी आणि दिदी बद्दलच्या फॅन्टसी ऐकवल्या आहेत. सेक्समध्ये देहभान हरपले असताना तू मला कधी-कधी ‘मम्मीऽऽ माझी सेक्सी मम्मीऽऽऽ‘ असं ओरडत अजून जोमानं झवतोस. ‘मला तुझी गांड मारू दे ना दिदीऽऽ‘ असं म्हणून विनवण्या करतोस आणि गांडीत न घुसवता वरच्या वरच झडतोस. लहान बाळासारखा माझ्या छातीला बिलगून ‘दुद्दू पिताना मम्मीऽऽ मम्मीऽऽऽ‘ म्हणत एक्साईट होतोस. असं वागल्यानं तुला किक बसते असं तूच मला सांगितलंस ना?” बोलता-बोलता विकासचा शर्ट बाजूला करून त्याच्या केसाळ छातीवर ती आपली लांबसडक बोटं फिरवू लागली.
“तो सगळा पॉर्न फिल्म्स बघण्याचा आणि सेक्स स्टोरीज वाचण्याचा परिणाम आहे. प्रत्यक्ष आयुष्यात मला ना तसला काही अनुभव आहे, ना अनुभव घ्यायची इच्छा.” सरलाला जवळ ओढत विकास म्हणाला.
“थांब थांब थांब.” त्याच्या मिठीतून स्वत:ला सोडवत सरला मागे सरकली.
“म्हणजे तुला असं म्हणायचंय की इंटरनेटवर पॉर्न साहित्यामध्ये तू इंसेस्ट प्रकार वाचला नसतास तर तुझ्या मनात अशा फॅन्टसी तयारच झाल्या नसत्या?”
“असं जर तर विचार करून नाही सांगू शकत. पण कदाचित नसत्या झाल्या.”
“मला नाही पटत,” असं म्हणून सरला बेडवरून उठली आणि काहीतरी शोधाशोध करायला लागली.
“अगं काय झालं? अचानक काय शोधायला लागलीस?” तिच्या हालचाली न्याहाळत विकासनं विचारलं.
“एक मिनिट, माझा फोन कुठं ठेवला मी?” असं बोलत सरला बेडरूममधून बाहेर हॉलमध्ये चालत गेली. ब्लाउज परकरमधल्या तिच्या पाठमोऱ्या आकृतीकडे बघताना विकासला संध्याकाळच्या पार्टीची आठवण झाली. पार्टीची म्हणण्यापेक्षा पार्टीतल्या मुख्य आकर्षणाची आठवण झाली. त्याला सरलाच्या मम्मीची आठवण आली!
पंचावन्नाव्या वर्षी काय मेंटेन केलंय स्वत:ला. आज स्लीव्हलेस ब्लाउज आणि सिल्कच्या साडीमध्ये काय कमाल दिसत होत्या. पार्टीला आलेल्या मावशा आणि काकवांचा नुसता जळफळाट.
एवढंच कशाला, सरलाच्या बहि‍णी सुद्धा फिक्या वाटत होत्या मम्मीसमोर. अर्थात सरलाची बातच न्यारी. ती तशीही तिच्या नातेवाईकांमध्ये वेगळीच दिसते, उठून दिसते.
पण मम्मींचं कौतुक यासाठी की, सगळ्यांमध्ये मिळून मिसळून सुद्धा स्वतःचं स्वतंत्र व्यक्तिमत्व आणि महत्त्वाचं म्हणजे सेक्स अपील अजून टिकवून ठेवलंय बाईंनी.
शी! बाई म्हणायला कसेतरीच वाटतं ना. शाळेत शिकवत असल्या तरी मम्मी कधीच बाई वाटल्या नाहीत. ‘मिस’ शब्द चांगला आहे त्यापेक्षा. अलीकडेच केसांचा बॉबकट केल्यापासून अजूनच तरूण दिसायला लागल्यात. पण तरूण दिसणं हा त्यांच्या सेक्स अपीलचा भाग नव्हताच कधी.
त्यांचं मॅच्युअर वागणं, धीरगंभीर पण प्रसन्न दिसणं, काळजीनं सगळ्यांशी बोलणं, हसणं, हे सगळं विकासला प्रचंड आकर्षक वाटायचं. सरलाकडे त्यानं या गोष्टींचं बऱ्याचदा कौतुकसुद्धा केलेलं होतं. सरलालासुद्धा आपल्या मम्मीचा अभिमान वाटत होता पण एक गुपित विकासनं सरलापासून अजूनपर्यंत लपवून ठेवलं होतं.
‘मम्मीऽऽ मम्मीऽऽऽ‘ म्हणत जेव्हा तो सरलाचे मऊ लुसलुशीत स्तन चोखत असतो, तेव्हा त्याच्या नजरेसमोर त्याच्या स्वत:च्या नव्हे, तर सरलाच्या मम्मीच्या उन्नत उरोजांची प्रतिमा तरळत असते.
सरलाला ओणवी करून डॉगी स्टाईलमध्ये झवताना जेव्हा त्याचं यान तिच्या गुबगुबीत ढगांमध्ये गडप होतं, तेव्हा त्याला स्वत:च्या नव्हे, तर सरलाच्या मम्मीचे विशाल नितंब आठवत असतात.
अजूनपर्यंत सरलासोबत ही फॅन्टसी शेयर करायचं त्याचं धाडस झालं नव्हतं. आणि आज नेमकं पार्टीमध्ये त्याच्याकडून असं काय घडलं असावं की ज्यामुळं सरलाला एवढा थेट संशय यावा? आपल्याच विचारांमध्ये विकास गुंगलेला असताना, हातात फोन घेऊन सरला परत आली आणि त्याच्यासमोर बेडवर बसली.
“सापडला बाबा फोन. आल्यावर पर्स बाहेरच ठेवली, त्यामध्येच होता.” असं पुटपुटत सरला फोनमध्ये काहीतरी शोधू लागली.
“अगं पण, अचानक उठून जाण्या एवढं काय अर्जंट काम आठवलं तुला?”
“काम नाही रे. तू म्हणालास ना की, इंसेस्ट फॅन्टसी हा सगळा पॉर्न फिल्म्स बघण्याचा आणि सेक्स स्टोरीज वाचण्याचा परिणाम आहे. त्यावरून मला काहीतरी आठवलं.”
“काय आठवलं? इंसेस्ट व्हिडीओ बघितलास का एवढ्यात नवीन? की नवीन सेक्स स्टोरी वाचलीस, जवळच्या नात्यातल्या व्यक्तींमधल्या संभोगाची?” सरलाजवळ सरकत विकासनं विचारलं.
“नाही रे, मी काय तेवढंच शोधत असते काय इंटरनेटवर?” विकासच्या उघड्या छातीवर रेलत तिने फोनमधलं उत्खनन कार्य सुरूच ठेवलं.
“चांगल्या क्वालिटीच्या प्रणयकथा लिहिणारा माझा एक आवडता लेखक आहे, त्यानं इंसेस्ट या प्रकाराबद्दल लिहिलेला एक लेख वाचला मी एवढ्यात. तुला लिंक पाठवणार होते, पण म्हटलं वाचूनच दाखवू निवांत. तुझ्या बोलण्यावरून मला एकदम तो लेख आठवला आणि. येस्स, सापडला. दाखवू वाचून?”
“इर्शाद!” हसत-हसत विकास म्हणाला.
बाहेरून घरात आल्यावर, अर्धवट कपडे उतरवून बेडवर एकमेकांच्या अंगावर रेलून बसायचं आणि मनसोक्त गप्पा मारायच्या, हा त्या दोघांचा वीक पॉइंट होता. पुस्तकांमध्ये किंवा इंटरनेटवर वाचलेलं आणि आवडलेलं काही ना काही दोघं एकमेकांना वाचून दाखवायचे, त्यावर चर्चा करायचे. वाचणाऱ्याचं सगळं लक्ष पुस्तकात किंवा फोनमध्ये असायचं, पण ऐकणाऱ्याचं मात्र निम्मंच लक्ष ऐकण्यात असायचं.
आत्तासुद्धा आपल्या अंगावर रेलून बसलेल्या सरलाच्या उबदार मुलायम स्पर्शाचं सुख अनुभवण्याकडे विकासचं जास्त लक्ष होतं. तिच्या उघड्या गुबगुबीत दंडांवर आणि कंबरेवरच्या मांसल वळ्यांवर त्याची बोटं सराईतपणे नाचत होती. सरलाला याची सवय असल्यानं तीसुद्धा आपल्या शरीराचे लाड करून घेत मोबाईलच्या स्क्रीनवर दिसणारा लेख मोठ्यानं वाचू लागली.
“टू ऑर नॉट टू इंसेस्ट…” सरलाने संपूर्ण लेख त्याला वाचून दाखविला.
“बाप रे! केवढं स्पष्ट आणि परखड लिहितो हा माणूस.” सरलाचं वाचन संपताच विकास म्हणाला.
“हो मग, उगाच नाही माझा फेव्हरेट लेखक आहे. त्याच्या सगळ्या कथा वाचून काढल्यात मी. आणि तुलासुद्धा अधून मधून त्यातल्या फॅन्टसी सांगत असते.” हातातला फोन बाजूला ठेवत सरला म्हणाली.
“अच्छा!” ब्लाउजवरूनच सरलाच्या छातीवर हात फिरवत विकास म्हणाला. “या लेखातले जवळ जवळ सगळेच मुद्दे पटण्यासारखे आहेत. मी स्वत: कधी एवढा खोलवर विचार नव्हता केला.”
“होय, म्हणूनच तुला हा लेख वाचून दाखवावा असं मला पहिल्यांदा वाचतानाच वाटत होतं. आता मला सांग, इंसेस्ट फॅन्टसी हा सगळा पॉर्न फिल्म्स बघण्याचा आणि सेक्स स्टोरीज वाचण्याचा परिणाम आहे असं तुला अजून वाटतं का?” ब्लाउजच्या कापडावरून फिरणारी विकासची बोटं सरलाला तापवू लागली होती.
“नाही, असा सरसकट पॉर्नला दोष देता येणार नाही. त्यामागं खूप मोठी प्रोसेस आहे हे आलंय माझ्या लक्षात.” विकासची बोटं आता ब्लाउजच्या हुकांशी खेळू लागली होती.
“प्रोसेस जाऊ दे, किमान तुला वाटणारा गिल्ट तरी आता सोडशील का?” ब्लाउजचे हुक सोडवण्यात विकासला मदत करत सरला म्हणाली.
“हो, प्रयत्न नक्कीच करेन. पुढच्या वेळी.” एक एक हुक सोडवत विकास पुढे निघाला.
“पुढच्या वेळी कशाला? आजच्या एवढा चांगला मुहूर्त दुसरा कुठला असणार, माझ्या राजा?” शेवटचं हुक निघालं तसा ब्लाउज छातीवरून बाजूला करत सरलाने स्वत:च त्याच्यासमोर आपल्या मुरमुसलेल्या तारुण्याचा खजिना खुला करून दिला.
“मुहूर्त? कसला मुहूर्त?” सरलाच्या खांद्यांना धरून तिला समोर बसवत विकासनं विचारलं. त्याच्या गळ्यात आपले हात गुंफत सरलाने आपला चेहरा त्याच्या कानांजवळ नेला.
“आज माझा पंचावन्नावा वाढदिवस आहे, जावईबापू. माझ्या बर्थडे पार्टीमध्ये सारखे माझ्या मागं पुढं करत होतात. मला विश केलंत, माझ्यासाठी ड्रिंक बनवून आणलंत, माझ्या सोबत केवढे सारे फोटो सुद्धा काढलेत. पण माझ्यासाठी गिफ्ट नाही आणलंत तुम्ही, विकासराव. तुमच्याकडून स्पेशल गिफ्ट मिळायची वाट बघतेय मी. देणार ना?” असं बोलत सरलाने कचकन त्याच्या कानाच्या पाळीचा चावा घेतला.
झटक्यात दोन्ही हात तिच्या पाठीवर आणत विकासनं तिला अंगावर ओढून घेतलं आणि बेडवर पलटी मारत तिला अलगद पाठीवर झोपवलं. तिच्या अंगावर ओणवा होत त्यानं आपली हनुवटी तिच्या धपापणाऱ्या ऊरावर टेकवली आणि खालून वर तिच्या नजरेला नजर देत म्हणाला, “देणार ना मम्मी, स्पेशल गिफ्ट देणार. आजपर्यंत कुणी दिलं नसेल असं स्पेशल गिफ्ट देणार. माझ्या सेक्सी बायकोच्या सेक्सी मम्मीसाठी.”
